We were brats that starved for love

We were brats that starved for love in solitude, but pushed towards hate.**

However, even though we were friends that knew the same pain, we made different paths for our own selves.

As for what I chose, it was the path of further solitude.

Bonds had given birth to the rage of my emotions, and sometimes it shone like a flash and exposed my weakness to the bright sunshine.

I immersed myself into darkness, I turned my face away from light, I dyed my heart pitch black with hatred.

As a result, I wanted to take revenge on Itachi, my older brother, who had killed our clan and our family. I wanted to take revenge on Konoha, that had used Itachi charging him with the whole crime. I wanted to cause a revolution in this world, to build a world without errors with my own strength only.

——I absolutely won’t give up!!

Only one friend blocked my way. A shinobi who knew the same pain I felt. A man who doesn’t go back on his words, nothing but straightforward.

On countless occasions I shook him off, I even tried to take his life.

And yet, without giving up, without abandoning, he came to extend his hand to grasp me even at the cost of his life.

And then, that unique existence that I had tried to break off took me away from my solitude.

I lost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้ที่ starved สำหรับความรักในความสันโดษ แต่ผลักไปทาง hate.* * การนำอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราได้เพื่อนที่รู้ว่าความเจ็บปวดเหมือนกัน เราทำเส้นทางต่าง ๆ สำหรับตัวของเราเองสำหรับสิ่งที่ผมเลือก มันเป็นเส้นทางของความสันโดษเพิ่มเติมพันธบัตรมีกำเนิดความโกรธอารมณ์ของฉัน และบางครั้งมันส่องเช่นแฟลช และเปิดเผยความอ่อนแอที่แสงแดดสดใสผมแช่อยู่ตัวเองในความมืด ฉันเปิดหน้าห่างจากแสง ผมย้อมสนามหัวใจของฉันสีดำ ด้วยความเกลียดชังเป็นผล ผมต้องการจะแก้แค้น Itachi พี่ ที่ได้ฆ่ากองทัพของเราและครอบครัวเรา ผมต้องการจะแก้แค้น Konoha ที่ใช้ Itachi ชาร์จเขา ด้วยอาชญากรรมทั้งหมด อยากจะทำให้เกิดการปฏิวัติในโลกนี้ สร้างโลกที่ปราศจากข้อผิดพลาดกับความแข็งแรงของตัวเองเท่านั้น— — ฉันอย่างไม่ยอมแพ้!!เพื่อนเพียงหนึ่งถูกบล็อกวิธีของฉัน Shinobi พอรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกัน คนที่ไม่กลับคำพูดของเขา ไม่มีอะไร แต่ตรงไปตรงมาในโอกาสนับไม่ถ้วน ผมส่ายเขาปิด แม้จะพยายามใช้ชีวิตของเขาและยัง ซึมซับ โดยไม่ต้องทิ้ง เขามายืดมือของเขาจะเข้าใจฉันแม้ค่าใช้จ่ายชีวิตของเขาแล้ว ดำรงอยู่เฉพาะที่ที่ฉันได้ลองตัดเอาฉันออกจากความสันโดษของฉันผมหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามีเปี๊ยกที่หิวโหยสำหรับความรักในความสันโดษ แต่การผลักดันไปสู่ความเกลียดชัง. ** อย่างไรก็ตามแม้ว่าเราจะเป็นเพื่อนที่รู้ว่าอาการปวดเดียวกันเราทำเส้นทางที่แตกต่างกันสำหรับตัวของเราเอง. เป็นสิ่งที่ผมเลือกก็คือเส้นทางของ ความเหงาต่อไป. พันธบัตรได้ให้กำเนิดความโกรธของอารมณ์ของฉันและบางครั้งก็ส่องเช่นแฟลชและสัมผัสความอ่อนแอของฉันไปที่แสงแดดสดใส. ฉันแช่ตัวเองเข้าไปในความมืดผมหันใบหน้าของฉันออกไปจากแสงผมย้อมสนามหัวใจของฉันสีดำ ด้วยความเกลียดชัง. เป็นผลให้ผมอยากจะแก้แค้นอิทาจิพี่ชายของฉันที่ได้ฆ่าตระกูลและครอบครัวของเรา ผมอยากที่จะแก้แค้นโคโนฮะที่ได้ใช้อิทาจิชาร์จเขาด้วยทั้งอาชญากรรม ผมอยากที่จะทำให้เกิดการปฏิวัติในโลกนี้ที่จะสร้างโลกที่ปราศจากข้อผิดพลาดกับความแข็งแรงของตัวเองเท่านั้น. --I อย่างจะไม่ให้ขึ้น !! เพียงเพื่อนคนหนึ่งที่ถูกปิดกั้นทางของฉัน นินจาใครจะรู้ว่าอาการปวดเดียวกันผมก็รู้สึกว่า คนที่ไม่ได้กลับไปในคำพูดของเขา แต่ไม่มีอะไรตรงไปตรงมา. ในโอกาสนับไม่ถ้วนผมสั่นเขาออกผมก็พยายามที่จะใช้ชีวิตของเขา. และยังไม่ให้ขึ้นโดยไม่ทิ้งเขามาเพื่อขยายมือของเขาจะเข้าใจ ฉันแม้ค่าใช้จ่ายของชีวิตของเขา. แล้วว่าการดำรงอยู่ที่ไม่ซ้ำกันที่ผมได้พยายามที่จะตัดเอาฉันออกไปจากความเหงาของฉัน. ฉันหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเป็นพวกที่หิวโหยความรักสันโดษ แต่ดันไปเกลียด * *อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราจะมีเพื่อนที่รู้จักความเจ็บปวด ทำให้เราเดินคนละทางกับตัวของเราเองเป็นสิ่งที่ฉันเลือก มันเป็นเส้นทางที่โดดเดี่ยวต่อไปพันธบัตรได้ให้กำเนิดกับความโกรธของอารมณ์ และบางครั้งก็ส่องแสงเหมือนแฟลชและเปิดเผยความอ่อนแอในแสงแดดสดใสผมขลุกตัวเองอยู่ในความมืดมิด ฉันหันใบหน้าของฉันอยู่ห่างจากแสง ผมย้อมหัวใจสีดำกับความเกลียดชังผลก็คือ ฉันต้องการแก้แค้นตาจิ พี่ชาย ที่ฆ่าตระกูลและครอบครัวของเรา ฉันต้องการแก้แค้น konoha ที่ใช้ชาร์จเขา Itachi กับอาชญากรรมทั้งหมด ฉันต้องการให้เกิดการปฏิวัติในโลกนี้ เพื่อสร้างโลกที่ปราศจากข้อผิดพลาดของฉันเองเท่านั้น. . . ผมไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน ! !เพียงหนึ่งเพื่อนบล็อก วิธีของฉัน นินจาที่รู้จักเจ็บปวดเดียวกัน . คนที่ไม่ได้ไปในคำพูดของเขา แต่ตรงไปตรงมาในโอกาสนับไม่ถ้วน ผมจับมือเขาออก ผมพยายามจะเอาชีวิตของเขาและยังได้ โดยไม่ยอมแพ้ โดยไม่ต้องทิ้ง เขามาเพื่อขยายมือของเขาที่จะเข้าใจฉันแม้ค่าใช้จ่ายของชีวิตของเขาแล้วที่เป็นเอกลักษณ์ตัวตนที่ฉันได้พยายามที่จะเลิกเอาฉันไปจากความโดดเดี่ยวของฉันฉันแพ้แล้ว