Early in the crisis, almost all ana

Early in the crisis, almost all analysts (led by the IMF) pointed towards weaknesses in the
Asian economies and corruption-cum moral hazard, and a few (notably the editorial page of the
Wall Street Journal) laid the blame mainly on the initial devaluations. Panic and weaknesses in
international capital markets were not the explanations of choice, though we favored such a view
in our first assessment of the crisis (Radelet and Sachs, 1998a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงวิกฤต นักวิเคราะห์เกือบทั้งหมด (นำ โดย IMF) ชี้ไปยังจุดอ่อนในการเศรษฐกิจเอเชียและทุจริต-cum ศีลธรรมอันตราย และกี่ (ยวดบรรณาธิการหน้าของการวอลล์สตรีทเจอร์นัล) วางป้ายความผิดส่วนใหญ่บน devaluations เริ่มต้น หวาดกลัวและจุดอ่อนในตลาดทุนระหว่างประเทศไม่คำอธิบายของตัวเลือก แต่เราชื่นชอบเช่นนี้ในการประเมินผลของเราแรกของวิกฤต (Radelet และแซคส์ 1998a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงต้นของวิกฤตนักวิเคราะห์เกือบทั้งหมด (นำโดยกองทุนการเงินระหว่างประเทศ)
ชี้ไปที่จุดอ่อนในเศรษฐกิจเอเชียและการทุจริตลบ.ม. อันตรายคุณธรรมและไม่กี่
(สะดุดตาหน้าบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์วอลล์สตรีทเจอร์นั) วางโทษส่วนใหญ่ใน devaluations เริ่มต้น . ความตื่นตระหนกและจุดอ่อนในตลาดทุนระหว่างประเทศไม่ได้คำอธิบายของทางเลือกแต่เราได้รับการสนับสนุนเช่นมุมมองในการประเมินครั้งแรกของเราของวิกฤต(Radelet และแซคส์, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงวิกฤต นักวิเคราะห์เกือบทั้งหมด ( นำโดย IMF ) ชี้ไปที่จุดอ่อนใน
เศรษฐกิจเอเชียและการทุจริต cum อันตรายศีลธรรมและบาง ( โดยเฉพาะในหน้าบรรณาธิการของ
Wall Street Journal ) วางตำหนิส่วนใหญ่ในลดค่าเงินครั้งแรก ตื่นตระหนกและจุดอ่อนใน
ตลาดทุนระหว่างประเทศไม่ได้เป็นคำอธิบายของตัวเลือก แต่เราชื่นชอบเช่นมุมมอง
ในการประเมินครั้งแรกของวิกฤต ( เรดเล็ท และ Sachs 1998a )