2. Materials and methods2.1. Materi

2. Materials and methods
2.1. Materials
Red kidney beans (P. vulgaris) were purchased from local
market, D’ Mart, Mumbai, India. Gallic acid, Folin-Ciocalteu reagent
and 1-diphenyl-2-picryl-hydrazyl (DPPH) were purchased from
Sigma Chemical Co. St Louis, MO, USA. All other chemicals were AR
grade and solvents were distilled prior to use.
2.2. Gamma irradiation
Kidney beans were packed in biaxially oriented polypropylene
(BOPP) pouches and irradiated at 0.25, 1.0, 5.0 and 10.0 kGy doses
in Gamma Chembar 5000 at 28 °C; the dose rate was 12.5 Gy/min.
The irradiated samples were stored under ambient conditions (at
28 °C), in screw-capped bottles. Unirradiated samples from the
same batch were used as controls.
Absorbed-dose mapping of the Gamma Chamber 5000 was
performed at room temperature with rice as a medium having
equivalent bulk density as that of the experimental food products
[ISO/ASTM 52116:2013]. The dose distribution inside the irradiation
volume of 2 l was found out using Fricke reference standard
dosimeter. A beaker of volume 2 l was used to place Fricke dosimeters
at 15 different positions and filled with rice followed by
irradiation. The maximum dose position was observed at the front
surface of the irradiation volume and the minimum dose position
was at the body centre. The dose uniformity ratio of the irradiator
was found out as 1.38.
Variations in doses absorbed by experimental samples were
minimized by placement within a uniform area of the radiation
field i.e.at the minimum dose position (body centre).The absorbed
dose of kidney bean samples was cross checked by using Fricke
dosimeters (for 0.25 kGy dose) and ceric-cerous dosimeters (1,
5 and 10 kGy) kept along with kidney bean samples. Minimum
dose absorbed by the dosimeters was considered the absorbed
dose of the sample. The maximum and minimum absorbed doses
(measured by Fricke dosimeter) in 0.25 kGy samples were and
0.27570.006 and 0.25070.006, respectively. The maximum values
for absorbed dose for samples irradiated at 1.0, 5.0 and 10 kGy
doses were 1.170.02, 5.570.15, and 1170.23 kGy, respectively,
while the corresponding minimum doses were 1.070.02;
5.070.14 and 1070.25 kGy, respectively (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 วัสดุ
ถั่วแดง ( P. ขิง) ที่ซื้อมาจากท้องถิ่น
ตลาด D 'มาร์ท, มุมไบประเทศอินเดีย กรดฝรั่งเศส, Folin-Ciocalteu สาร
1-diphenyl-2-picryl-hydrazyl (DPPH) ที่ซื้อมาจาก
ซิก Chemical Co. St Louis, MO, USA สารเคมีอื่น ๆ ทั้งหมดถูก AR
เกรดและตัวทำละลายได้ถูกกลั่นกรองก่อนที่จะใช้.
2.2 การฉายรังสีแกมมา
ถั่วไตถูกบรรจุในโพรพิลีนที่มุ่งเน้น Biaxially
(BOPP) กระเป๋าและการฉายรังสีที่ 0.25, 1.0, 5.0 และ 10.0 ปริมาณกิโลเกรย์
ในแกมมา Chembar 5000 วันที่ 28 ° C; อัตราปริมาณรังสีเป็น 12.5 Gy / นาที.
กลุ่มตัวอย่างที่ผ่านการฉายรังสีถูกเก็บไว้ภายใต้สภาวะแวดล้อม (ที่
28 ° C) ในขวดสกรูปกคลุม ตัวอย่าง Unirradiated จาก
ชุดเดียวกันถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุม.
ทำแผนที่ดูดซึมยาของแกมมาหอการค้า 5000 ได้รับการ
ดำเนินการที่อุณหภูมิห้องที่มีข้าวเป็นสื่อที่มี
ความหนาแน่นเทียบเท่ากับที่ของผลิตภัณฑ์อาหารทดลอง
[ISO / ASTM 52116 2013] การกระจายยาภายในการฉายรังสี
ปริมาณ 2 ลิตรถูกพบโดยใช้มาตรฐานอ้างอิง Fricke
dosimeter บีกเกอร์ของปริมาณ 2 ลิตรถูกใช้ในการวาง dosimeters Fricke
ที่ 15 ตำแหน่งที่แตกต่างและเต็มไปด้วยข้าวตามด้วย
การฉายรังสี ตำแหน่งปริมาณสูงสุดเป็นข้อสังเกตที่หน้า
พื้นผิวของปริมาณการฉายรังสีและตำแหน่งปริมาณขั้นต่ำ
เป็นศูนย์กลางร่างกาย อัตราส่วนปริมาณความสม่ำเสมอของการฉายรังสี
ถูกพบเป็น 1.38.
รูปแบบในปริมาณที่ดูดซึมโดยตัวอย่างทดลอง
ลดลงโดยการจัดวางภายในพื้นที่เครื่องแบบของรังสี
เขตนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทยตำแหน่งปริมาณขั้นต่ำ (กลางร่างกาย) ได้โดยง่ายดูดซึม
ปริมาณของตัวอย่างถั่วเป็น ข้ามการตรวจสอบโดยใช้ Fricke
dosimeters (0.25 กิโลเกรย์ยา) และ dosimeters Ceric-cerous (1,
5 และ 10 กิโลเกรย์) เก็บไว้พร้อมกับตัวอย่างถั่ว ขั้นต่ำ
ยาดูดซึมโดย dosimeters ได้รับการพิจารณาที่ดูดซับ
ปริมาณของกลุ่มตัวอย่าง สูงสุดและต่ำสุดดูดซึมปริมาณ
(วัดจาก Fricke dosimeter) ในตัวอย่าง 0.25 กิโลเกรย์ได้และ
0.27570.006 และ 0.25070.006 ตามลำดับ ค่าสูงสุด
ของปริมาณรังสีดูดซึมสำหรับตัวอย่างการฉายรังสีที่ 1.0, 5.0 และ 10 กิโลเกรย์
ในปริมาณที่เป็น 1.170.02, 5.570.15 และ 1,170.23 กิโลเกรย์ตามลำดับ
ในขณะที่ปริมาณขั้นต่ำที่สอดคล้องกันเป็น 1.070.02;
5.070.14 และ 1,070.25 กิโลเกรย์ตามลำดับ (ตารางที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ2.1 . วัสดุถั่วแดงหลวง ( P . vulgaris ) ซื้อจากท้องถิ่นตลาด , D " มาร์ท , มุมไบ , อินเดีย เพิ่มขึ้น folin ciocalteu รีเอเจนต์ ,และ 1-diphenyl-2-picryl-hydrazyl ( dpph ) ซื้อจากSigma เคมี . เซนต์หลุยส์ โม ประเทศสหรัฐอเมริกา เคมีภัณฑ์อื่น ๆทั้งหมดที่มีเกรดและตัวทำละลายน้ำก่อนที่จะใช้2.2 . การฉายรังสีแกมมาถั่วไตที่ถูกบรรจุใน Biaxially Oriented Polypropylene( BOPP ) กระเป๋าและการฉายรังสีที่ 0.5 , 1.0 , 5.0 และ 10.0 kGy ขนาดยาในแกมมา chembar 5000 ที่ 28 ° C ; อัตราปริมาณรังสีเฉลี่ย 12.5 Gy / minตัวอย่างที่ฉายรังสีถูกเก็บไว้ภายใต้สภาวะแวดล้อม ( ที่28 ° C ) , สกรูฝาครอบขวดนม การฉายตัวอย่างจากชุดเดียวกันที่ใช้ควบคุมดูดซึมรังสีแกมมา 5000 เป็นห้องแผนที่ดำเนินการในอุณหภูมิห้องที่มีข้าวเป็นอาหารมีเทียบเท่าความหนาแน่นเท่ากับผลิตภัณฑ์อาหารทดลอง[ ISO / ASTM 52116:2013 ] การกระจายรังสีในการฉายรังสีปริมาณ 2 ลิตร พบ fricke โดยใช้มาตรฐานอ้างอิงวัดปริมาณ . บีกเกอร์ปริมาณ 2 ลิตร ใช้สถานที่ fricke dosimetersที่ 15 ตำแหน่งที่แตกต่างกันและเต็มไปด้วยข้าว รองลงมาคือการฉายรังสี ตำแหน่งที่พบปริมาณสูงสุดที่ด้านหน้าพื้นผิวของการฉายรังสีปริมาณรังสีต่ำสุดและตำแหน่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ปริมาณอัตราส่วนของ Irradiator สามัคคีถูกพบเป็น 1.38 .การเปลี่ยนแปลงในตัวอย่างทดลองยาดูดซึมลดโดยการจัดวางในพื้นที่ เครื่องแบบของรังสีสนาม i.e.at ตำแหน่งปริมาณขั้นต่ำ ( ศูนย์ร่างกายดูดซึม )ขนาดของตัวอย่างถั่วถูกตรวจสอบโดยใช้ fricke ข้ามdosimeters ( 0.25 กิโลเกรย์ปริมาณรังสี ) และ ceric cerous dosimeters ( 15 และ 10 kGy ) เก็บไว้พร้อมกับตัวอย่างถั่วไต ต่ำสุดปริมาณรังสีดูดซึมโดย dosimeters ถูกถือเป็นดูดซึมขนาดของตัวอย่าง สูงสุดและต่ำสุด ปริมาณดูดซึม( วัดด้วยเครื่อง fricke ) 0.25 กิโลเกรย์จำนวนและและ 0.27570.006 0.25070.006 ตามลำดับ ค่าที่มากที่สุดสำหรับเก็บยาตัวอย่างที่ฉายรังสีปริมาณ 1.0 , 5.0 และ 10 กิโลเกรย์ซึ่งเป็น 1.170.02 5.570.15 , และ 1170.23 kGy ตามลำดับในขณะที่ปริมาณที่น้อยที่สุดคือ 1.070.02 ;และ 5.070.14 1070.25 kGy ตามลำดับ ( ตารางที่ 1 )