We belong together IHAD not yet mad

We belong together
I
HAD not yet made love to Jenny. In the three weeks we had
been together, we had held hands. Sometimes we had
kissed, but that was all. Usually I moved much faster - ask
the other girls that I'd been out with! But Jenny was special.
I felt different about her and I didn't know what to say to her.
'You're going to fail your exams, Oliver.'
We were studying in my room one Sunday afternoon.
'Oliver, you'll fail your exams if you don't do some work.'
'I am working.'
'No, you aren't. You're looking at my legs.'
'Only once every chapter.'
'That book has very short chapters.'
'Listen, you aren't as good-looking as all that!'
'I know, but you think I am, don't you?'
'Dammit, Jenny, how can I study when all the time I want
to make love to you?'
She closed her book softly and put it down. She put her
arms around me.
'Oliver, will you please make love to me?'
It all happened at once. It was all so unhurried, soft and
gentle. And 7 was gentle too. Was this the real Oliver Barrett
the Fourth?
'Hey, Oliver, did I ever tell you that I love you?' said Jenny
finally.
'No, Jen.' I kissed her neckWe belong together
'I love you very much, Oliver.'
I love Ray Stratton too. He's not very clever, or a
wonderful footballer, but he was a good friend to me. Where
did he go to study when I was in our room with Jenny?
Where did he sleep on those Saturdays when Jenny and I
spent the night together? In the old days I always told him
all about my girlfriends. But I never told him about Jenny
and me.
'My God, Barrett, are you two sleeping together or not?'
asked Ray.
'Raymond, please don't ask.'
'You spend every minute of your free time with her. It isn't
natural . . . '
'Ray, when two adults are in love . . . '
'Love? At your age? My God, I worry about you, I really do.'
'Don't worry, Raymond, old friend. We'll have that flat
in New York one day. Different girls every night . . . '
'Don't you tell me not to worry, Barrett. That girl's got
you, and I don't like it!'
That evening I went to hear Jenny play the piano with the
Music Group.
'You were wonderful,' I said afterwards.
'That shows what you know about music, Preppie.' We
walked along the river together. 'I played OK. Not wonderful.
Not "Olympic Games". Just OK. OK?'
'OK - but you should always continue your music'
'Of course I will. I'm going to study with Nadia Boulanger,
aren't I?''Who?'
'Nadia Boulanger. She's a famous music teacher in Paris.
I'm very lucky. I won a scholarship, too.'
'Jennifer - you're going to Paris?'
'I've never seen Europe. I'm really excited about it.'
I took her by the arms and pulled her towards me. 'Hey
- how long have you known this?'
Jenny looked down at her feet. 'Oliver, don't be stupid.
We can't do anything about it. After we finish university,
you'll go your way and I'll go mine. You'll go to law
school—'
'Wait a minute! What are you talking about?'
She looked into my eyes. 'Ollie, you're a rich Preppie.
Your old man owns a bank. My father's a baker in Cranston,
Rhode Island . . . and I'm nobody.'
'What does that matter? We're together now. We're happy.'
'Ollie, don't be stupid,' she repeated. 'Harvard is full of
all kinds of different people. You study together, you have
fun together. But afterwards you have to go back to where
you belong.'
'We belong together. Don't leave me, Jenny. Please.'
'What about my scholarship? What about Paris?'
'What about our marriage?'
'Who said anything about marriage?' said Jenny in
surprise.
'Me. I'm saying it now.'
'Why?'
I looked straight into her eyes.'Because,' I said.
'Oh,' said Jenny. 'That's a very good reason.' She took my
arm and we walked along the river. There was nothing more
to say, really.
The next Sunday we drove to visit my parents in Ipswich,
Massachusetts. Jenny said it was the right thing to do, and
of course there was also the fact that Oliver the Third paid
for my studies at Harvard.
'Oh my God,' Jenny said when we drove up to the house.
T didn't expect this. It's like a damn palace!'
'Please, Jen. Everything will be fine.'
'For a nice all-American girl of good family, perhaps. Not
for Jennifer Cavilleri, baker's daughter, from Cranston,
Rhode Island.'
Florence opened the door. She has worked for the Barrett
family for many years. She told us that my parents were
waiting in the library. We followed her past a long line of
pictures of famous Barretts and a glass case full of silver and
gold cups.
'They look just like real silver and gold,' said Jenny. 'They
don't give cups like those at the Cranston Sports Club!'
'They are real silver and gold,' I answered.
'My God! Are they yours?'
'No, my father's.'
'Do you have silver and gold cups too, Oliver?'
'Yes.'
'In a glass case, like these?''No. Up in my room, under the bed.'
She gave me one of her good Jenny-looks. 'We'll go and
look at them later, shall we?'
Before I could answer, we heard a voice.
'Ah, hello there.' It was Old Stonyface.
'Oh, hello, sir. This is Jennifer—'
'Hello there.' He shook her hand before I could say her
full name. There was a smile on his usually rock-like face.
'Do come in and meet Mrs Barrett... My wife Alison. This
is Jennifer—'
'Calliveri,' I said - for the first and only time, I got her
damn name wrong!
'Cavilleri,' said Jenny politely. Mother and Jenny shook
hands.
All through dinner Mother kept the polite small talk
going.
'So your people are from Cranston, Jennifer?' said my
mother.
'Mostly. My mother came from Fall River.'
'The Barretts have factories at Fall River,' said Oliver the
Third.
'Where they cheated their workers for centuries,' said
Oliver the Fourth.
'In the nineteenth century,' said Oliver the Third.
'What about the plans to put automatic machines in the
factories?' said Oliver the Fourth.
'What about coffee?' my mother said quickly. We moved
back into the library. We sat there with nothing to say to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอยู่ด้วยกัน
ฉัน
ไม่ได้มีรักเจนนี่ ในสัปดาห์ 3 เราได้
ถูกกัน เรามาขึ้นมือ บางครั้งเรามี
ขาว แต่ไม่ทั้งหมด ปกติผมย้ายได้เร็วมาก - ถาม
หญิงอื่น ๆ ที่ผมเคยออกด้วย แต่เจนนี่ถูกพิเศษ
ผมรู้สึกแตกต่างกันเกี่ยวกับเธอ และไม่รู้ว่าจะพูดกับเธอ
'คุณจะไม่ผ่านการสอบ Oliver '
เราได้เรียนในห้องตอนบ่ายวันอาทิตย์หนึ่ง
'Oliver คุณจะไม่ได้ทำการสอบถ้าคุณไม่ได้ทำงานบางอย่าง '
'ผมทำงาน'
' ไม่ คุณไม่ คุณกำลังมองที่ขาของฉัน.'
'เพียงครั้งเดียวทุกบทได้'
'ที่มีบทสั้น ๆ ได้'
'ฟัง คุณไม่ได้เป็นหน้าตาเป็นที่ '
'ฉันรู้ แต่คุณคิดว่า ฉัน คุณไม่ '
'Dammit เจนนี่ วิธีสามารถเรียนเมื่อเวลาต้อง
ต้องรักคุณ?'
เธอปิดจองเธอเบา ๆ และวางมันลง เธอใส่เธอ
อาวุธรอบตัว
'Oliver คุณจะกรุณาทำให้รักฉัน?'
ทั้งหมดเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน ก็ให้เงียบ นุ่ม และ
อ่อนโยน และ 7 ก็อ่อนโยนเกินไป ถูกจริง Oliver Barrett
สี่
'Hey, Oliver ผมเคยบอกคุณว่า รักคุณ?' กล่าวว่า เจนนี่
ในที่สุด
' ไม่มี เฉินโต' ไอคิสด์อะ neckWe ของเธออยู่ด้วยกัน
'ฉันรักคุณมาก Oliver .'
รักวิ Ray เกินไป เขาไม่ฉลาด หรือ
นักฟุตบอลยอดเยี่ยม แต่เขาเป็นเพื่อนที่ดีกับฉัน ที่
ได้เขาไปศึกษาเมื่อในเจนนี่
ซึ่งเขาได้นอนเสาร์เหล่านั้นเมื่อเจนนี่และ
เวลากลางคืนด้วยกัน สมัยก่อน ผมมักจะบอก
เกี่ยวกับแฟนของฉัน แต่ผมไม่เคยบอกเกี่ยวกับเจนนี่
และผม
' พระ Barrett ฉันมีสองนอนด้วยกัน หรือไม่?'
ถามเรย์
'เรย์มอนด์ กรุณาอย่าถาม '
' คุณใช้เวลาทุกนาทีของเวลาว่างของคุณกับเธอ ไม่
ธรรมชาติ... '
' เรย์ เมื่อผู้ใหญ่สองคนที่รัก... '
' รัก ที่อายุของคุณหรือไม่ พระเจ้าของฉัน ฉันกังวลเกี่ยวกับคุณ ฉันจริง ๆ do.'
' ไม่ต้องกังวล เรย์มอนด์ เพื่อนเก่า เราจะมีแบนที่
ในนิวยอร์กวันหนึ่ง หญิงแตกต่างกันทุกค่ำคืน... '
' คุณไม่บอกฉันไม่ต้องกังวล Barrett ก็สาวที่
คุณ และฉันไม่ชอบ!'
เย็นที่ผมไปฟังเล่นเปียโนกับเจนนี่
ดนตรี
'คุณได้ยอดเยี่ยม ฉันกล่าวว่า ภายหลัง
'ที่แสดงสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับเพลง Preppie ' เรา
เดินตามแม่น้ำเข้าด้วยกัน ' ฉันเล่น OK ยอดเยี่ยมไม่
ไม่ "โอลิมปิกเกมส์" ห้องพัก OK OK ?'
'OK - แต่คุณควรจะต่อเพลง'
' แน่นอนฉันจะ ฉันจะไปเรียนกับนาเดีย Boulanger,
ไม่ฉัน?''ใคร?'
' Boulanger นาเดีย เธอเป็นครูเพลงที่มีชื่อเสียงในปารีส
ผมเป็นคนโชคดี ฉันได้รับรางวัลเป็นทุนการศึกษา เกินไป.'
'เจนนิเฟอร์ - คุณกำลังจะไปปารีส '
' พันธุ์ยุโรป ฉันตื่นเต้นจริง ๆ เกี่ยวกับการใช้งาน '
ฉันเอาเธอ โดยแขน และดึงเธอไปฉัน ' Hey
-ระยะมีคุณรู้จักนี้?'
เจนนี่มองลงไปที่เท้าของเธอ ' Oliver ไม่โง่
เราไม่ทำอะไรเลย หลังจากเราจบมหาวิทยาลัย,
คุณจะหาทางของคุณ และฉันจะไปฉัน คุณจะไปกฎหมาย
โรงเรียน —'
' รอสักครู่ สิ่งคุณพูดถึง?'
เธอมองในตาของฉัน ' Ollie คุณ Preppie รวย
คุณชายเป็นเจ้าของธนาคาร พ่อของเบเกอร์ใน Cranston,
โรดไอแลนด์... และ nobody ได้ '
' อะไรไม่ว่าเรื่อง เราอยู่ด้วยกันตอนนี้ เรามีความสุข '
'Ollie ไม่โง่ เธอซ้ำ ' ฮาร์วาร์ดจึง
ทุกคน คุณเรียนกัน คุณ
สนุกกัน แต่หลังจากนั้น ให้กลับไป
คุณอยู่ '
' เราอยู่ร่วมกัน ไม่ทิ้งฉัน เจนนี่ โปรด '
' อะไรเกี่ยวกับทุนการศึกษาของฉัน สิ่งที่เกี่ยวกับปารีส?'
'สิ่งที่เกี่ยวกับการแต่งงานของเรา '
'ใครว่า อะไรเกี่ยวกับการแต่งงาน ' กล่าวว่า เจนนี่ใน
แปลกใจ
'Me. ผมว่า มันทันที '
'ทำไม '
ผมมองตรงเข้าไปในตาของเธอ. 'เนื่องจาก ผมพูด
'โอ้ เจนนี่กล่าว "นั่นเป็นเหตุผลที่ดีมาก' เธอเอาฉัน
แขนและเราเดินตามแม่น้ำ ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
พูด จริง ๆ
ถัดไปวันอาทิตย์เราขับรถไปพ่อในอิปสวิช,
แมสซาชูเซตส์ เจนนี่กล่าวว่า มันเป็นสิ่งถูกต้อง และ
แน่นอนถูก Oliver ที่สามจ่าย
ฉันศึกษาที่ฮาร์วาร์ด
' โอ้ พระเจ้าของฉัน, "เจนนี่กล่าวว่า เมื่อเราขับรถถึงบ้าน
T ไม่ได้คาดหวังนี้ เหมือนพาไอ้!'
' โปรด เฉินโต ทุกอย่างจะปรับขึ้น '
' สำหรับสาว all-American ดีตระกูลดี ที ไม่
สำหรับเจนนิเฟอร์ Cavilleri ลูกสาวของเบเกอร์ จาก Cranston
โรดไอแลนด์.'
ฟลอเรนซ์เปิดประตู เธอได้ทำงานบาร์เร็ตต์
ครอบครัวมาหลายปี เธอบอกพวกเราว่า พ่อเป็น
รอในไลบรารี เราตามเธอเลยบรรทัดยาว
เต็มเงินกรณีภาพของ Barretts ที่มีชื่อเสียงและแก้ว และ
ถ้วยทอง
'พวกเขาดูเหมือนเงินจริงและทอง กล่าวว่า เจนนี่ ' พวกเขา
อย่าให้ถ้วยเหมือนกับที่ Cranston สปอร์ตคลับ!'
'พวกเขาเป็นจริงเงินและทอง ฉันตอบ
' พระเจ้าของฉัน พวกเขามีโอกาส?'
'ไม่มี คุณพ่อของ'
' คุณมีเงินและทองถ้วยเกินไป Oliver ?'
'ใช่ '
' ในกรณีแก้ว เช่นนี้?''555 ในห้องพัก ใต้เตียง '
เธอให้ฉันหนึ่งเจนนี่ลักษณะของเธอดีขึ้น ' เราจะไป และ
มองพวกเขาในภายหลัง จะเรา?'
ก่อนฉันสามารถตอบ เราได้ยินเสียง
'Ah สวัสดี ' Stonyface เก่าได้
' โอ้ สวัสดี ที่รัก โดยเจนนิเฟอร์ —'
'สวัสดี ' เขาจับมือของเธอก่อนอาจพูดเธอ
ชื่อเต็ม มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเหมือนหินมักจะ
' มา และตรงกับ Barrett นาง... ภรรยาอลิสัน นี้
เป็นเจนนิเฟอร์ —'
'Calliveri ฉัน ว่า - ในครั้งแรก และเวลาเท่านั้น ผมเธอ
ไอ้ชื่อไม่ถูกต้อง
'Cavilleri กล่าวว่า เจนนี่สุภาพ จับแม่และเจนนี่
มือ
หัวใจเย็น แม่เก็บไว้พูดคุยเล็กสุภาพ
จะ
'เพื่อให้คนของคุณบ้างจาก Cranston เจนนิเฟอร์' กล่าวว่าฉัน
แม่
' ส่วนใหญ่ แม่ของฉันมาจากน้ำตก '
'Barretts มีโรงงานที่ตกแม่น้ำ กล่าวว่า Oliver
สาม
'พวกเขาโกงแรงงานของพวกเขาสำหรับศตวรรษ กล่าวว่า
Oliver สี่
'ในศตวรรษ กล่าวว่า Oliver ที่สาม
' สิ่งที่เกี่ยวกับแผนการวางเครื่องจักรอัตโนมัติในการ
โรงงาน?' กล่าวว่า Oliver สี่
'ไรเกี่ยวกับกาแฟ' กล่าวว่า แม่ของฉันได้อย่างรวดเร็ว เราย้าย
กลับเข้าไปในไลบรารี เรานั่ง มีอะไรจะบอกให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเป็นของกันและกัน

ผมไม่ได้ร่วมรักกับเจนนี่ ในช่วงสามสัปดาห์เราได้
ได้รับด้วยกันเราก็จับมือกัน บางครั้งเรามี
จูบ แต่นั่นคือทั้งหมด ฉันมักจะย้ายเร็วกว่าถาม
ผู้หญิงอื่น ๆที่ฉันได้ออกด้วย แต่เจนนี่เป็นพิเศษ
ผมรู้สึกแตกต่างกันเกี่ยวกับเธอ ฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอ
คุณจะพลาดการสอบของคุณ '
, โอลิเวอร์เราเรียนอยู่ห้องเดียวตอนบ่ายวันอาทิตย์ของฉัน
'oliver คุณจะพลาดการสอบของคุณถ้าคุณไม่ทำงาน ฉันกำลังทำงาน '
'
' , คุณไม่ เธอกำลังมองขาของฉัน '
'
'only ทุกๆบท หนังสือที่ได้บทสั้นมาก . . .
'listen , คุณไม่ได้ดูดีขนาดนั้น !
" รู้ แต่คุณคิดว่าฉัน ใช่ไหม ?
'dammit เจนนี่ ผมจะอ่านได้ยังไง เมื่อเวลาทั้งหมดที่ฉันต้องการ
ที่จะให้ความรักกับคุณ ?
เธอปิดหนังสือของเธอเบาๆ แล้ววางมันลง เธอวางแขนของเธอ
รอบฉัน
'oliver ได้โปรดให้ความรักกับผม
มันเกิดขึ้นทั้งหมดในครั้งเดียว มันจึงค่อยๆ นุ่มและ
อ่อนโยน และ 7 มันอ่อนโยนเกินไป นี่คือจริงๆโอลิเวอร์ Barrett
4 ?
เฮ้ โอลิเวอร์ ฉันเคยบอกคุณว่าฉันรักคุณ ? บอกเจนนี่
ในที่สุด
' , เจน' ผมจูบ neckwe เธออยู่ด้วยกัน
ฉันก็รักคุณมาก โอลิเวอร์ '
ฉันรักเรย์ สแตรทตั้นด้วย เขาไม่ได้ฉลาดมากหรือ
ยอดเยี่ยมนักฟุตบอล แต่เขาเป็นเพื่อนที่ดีกับผม ที่
เขาไปเรียนตอนอยู่ในห้องของเรากับเจนนี่
เค้านอนในวันเสาร์นั้น เมื่อเจนนี่และผม
ใช้เวลากลางคืนด้วยกัน เมื่อก่อนผมบอกเค้าเสมอ
เรื่องแฟนของฉันเลยแต่ผมไม่เคยบอกเขาเรื่องเจนนี่
และฉัน
' ของฉันพระเจ้า บาเร็ท คุณสองคนนอนด้วยกันหรือไม่ ?
ถามเรย์
'raymond โปรดอย่าถาม '
' คุณใช้เวลาทุก ๆนาทีของเวลาของคุณฟรี กับเธอ ไม่ใช่
ธรรมชาติ . . . . . . . '
'ray เมื่อผู้ใหญ่สองคนรักกัน . . . . . . . '
'love ? ที่อายุของคุณ พระเจ้า ผมเป็นห่วงคุณจริงๆนะ '
‘อย่ากังวล เรย์มอนด์ เพื่อนเก่า เราต้องแบน
ในนิวยอร์กหนึ่งวัน สาวที่แตกต่างกันทุกคืน . . . . . . . '
ห้ามคุณบอกฉันว่าไม่ต้องเป็นห่วง บาร์เร็ท นั่นมี
คุณ และฉันไม่ชอบมัน !
ที่ตอนเย็นฉันไปฟังเจนนี่เล่นเปียโนกับ
กลุ่มเพลง
คุณยอดเยี่ยมมาก ' ผมพูดหลังจากนั้น
ที่แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับดนตรี preppie ' เรา
เดินเลียบแม่น้ำที่อยู่ด้วยกัน ผมเล่นครับ ไม่ที่ยอดเยี่ยม
" โอลิมปิก เกมส์ "โอเค โอเค ?
'ok - แต่คุณควรเสมอต่อเพลงของคุณ
ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะอือ ผมจะไปเรียนกับนาเดียลู
ใช่ไหม ? ' ' ใคร ?
'nadia ลู . เธอเป็นครูดนตรีที่มีชื่อเสียงในปารีส
ผมโชคดีมากๆ ผมจะได้ทุนด้วย '
'jennifer - คุณกำลังจะไปปารีส ?
" ไม่เคยเห็นยุโรป ผมตื่นเต้นมากเกี่ยวกับมัน . '
ฉันจับเธอด้วยแขนและดึงเธอต่อผม’ เฮ้
- คุณรู้มานานแค่ไหนแล้ว ?
เจนนี่ก้มลงมองที่เท้าของเธอ . . . โอลิเวอร์ อย่าโง่ไปหน่อยเลย
เราทำอะไรกับมันไม่ได้ หลังจากที่เราจบมหาวิทยาลัย ,
คุณไปตามทางของคุณ ฉันก็เป็นของฉัน คุณจะไปโรงเรียนกฎหมาย
-
'wait นาที ! คุณกำลังพูดถึงอะไร ?
เธอมองเข้าไปในดวงตาของฉัน ออลลีย์ , คุณ preppie รวย
พ่อเป็นเจ้าของธนาคาร พ่อข้าเป็นคนทำขนมปังใน Cranston ,
โรดไอส์แลนด์ . . . . . . .และฉันก็ไม่มีใคร '
'what ยังไง ? เราได้อยู่ด้วยกันแล้ว เราก็มีความสุขค่ะ '
'ollie อย่าโง่ไปหน่อยเลย ' ' เธอซ้ำอีก ฮาร์วาร์ดเต็มไปด้วย
ทุกชนิดของผู้คนที่แตกต่างกัน คุณต้อง
คุณเรียนด้วยกัน สนุกด้วยกัน แต่หลังจากนั้นเธอก็ต้องกลับไปที่ '

เป็นของคุณ เราเป็นของกันและกัน อย่าทิ้งผม เจนนี่ กรุณา '
'what เกี่ยวกับทุนการศึกษา ? แล้วปารีส ?
สิ่งที่เกี่ยวกับการแต่งงานของเรา ?
ใครพูดอะไรเกี่ยวกับการแต่งงาน ? บอกเจนนี่
แปลกใจ
'me . ฉันพูดมันตอนนี้ '
'why ?
ผมมองตรงเข้าไปในดวงตาของเธอ . " " ผมพูด
' โอ ' เจนนี่ ' มันเป็นเหตุผลที่ดีมาก เธอเอาแขนของฉัน
และเราเดินเลียบแม่น้ำ มีอะไรเพิ่มเติม
พูด จริงๆ
อาทิตย์ถัดไปเราขับรถไปเยี่ยมพ่อแม่
ใน Ipswich , แมสซาชูเซตส์เจนนี่กล่าวว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำ และ
แน่นอนนอกจากนี้ยังมีความเป็นจริงที่โอลิเวอร์ที่สามจ่าย
เรียนที่ฮาร์วาร์ด
โอ้พระเจ้า ' เจนนี่พูดตอนที่เราขับรถถึงบ้าน
t ไม่ได้คาดหวังนี้ เหมือนพระราชวังเลย !
'please เจน ทุกอย่างจะดี '
สำหรับดีทั้งหมดอเมริกันสาวของครอบครัวที่ดี บางที ไม่
สำหรับเจนนิเฟอร์ คาวิเลรี่พนักงานจาก Cranston , ลูกสาว
Rhode Island '
ฟลอเรนซ์ เปิดประตู เธอทำงานในบาร์เร็ต
ครอบครัวเป็นเวลาหลายปี เธอบอกเราว่าพ่อแม่ของฉัน
รอที่ห้องสมุด เราตามอดีตของเธอเป็นสายยาวของ
รูป Barretts ที่มีชื่อเสียงและตู้กระจกที่เต็มไปด้วยเงินและ
ถ้วยสีทอง
มันเหมือนเงินจริงและทอง ' เจนนี่ ' พวกเขา
อย่าให้ถ้วยเช่นผู้ที่ Cranston สปอร์ตคลับ "
' พวกเขาเป็นเงินจริงและทอง ' ผมตอบ
' ของฉัน พระเจ้า ของเธอรึเปล่า ?
' พ่อ ' s '
' คุณมีเงินและทองถ้วยด้วย โอลิเวอร์ ?

" " ถ้าเป็นกรณีกระจกแบบนี้ ? ' ' ไม่ขึ้นในห้องของฉัน ที่ใต้เตียง เธอให้ฉันหนึ่งของ '
' เจนนี่ดีของเธอดู เราจะไปและ
ดูพวกเขาในภายหลัง เรา ?
ก่อนที่ผมจะตอบ เราได้ยินเสียง
'ah สวัสดี ' มันเก่า stonyface .
' โอสวัสดี ครับ นี้คือเจนนิเฟอร์ -
สวัสดีนั้น เขาจับมือเธอ ก่อนที่ผมจะพูดกับเธอ
เต็มชื่อ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขามักจะเหมือนหิน .
' มาและพบกับนางบาเรต . . . . . . . ภรรยาของฉันอลิสัน นี้
-
'calliveri เจนิเฟอร์ ' , ' ฉันกล่าวว่า - ครั้งแรกและครั้งเดียว ฉันชื่อแช่งเธอ
ผิด !
'cavilleri ' เจนนี่อย่างสุภาพ แม่และเจนนี่
เขย่ามือ
ทั้งหมดผ่านแม่เย็นรักษาสุภาพ
คุยเล็กไป
'so คนของคุณจาก Cranston , เจนนิเฟอร์ ? บอกว่าแม่


'mostly . แม่ฉันออกมาจากสายน้ำตก '
' Barretts มีโรงงานที่ตกแม่น้ำ ' โอลิเวอร์
3
'where พวกเขาโกงแรงงานของพวกเขามานานหลายศตวรรษ '
โอลิเวอร์ที่สี่
ถ้าศตวรรษที่สิบเก้า ' โอลิเวอร์ ที่สาม
สิ่งที่เกี่ยวกับแผนการที่จะวางเครื่องอัตโนมัติในโรงงาน
' ? บอกว่า โอลิเวอร์ ที่สี่
'what เกี่ยวกับกาแฟ ? แม่ของฉันพูดอย่างรวดเร็ว เราย้าย
กลับเข้าไปในห้องสมุด เรานั่งอยู่ตรงนั้นไม่พูด