Mr. White took the paw from his poc

Mr. White took the paw from his pocket and eyed it dubiously. "I don't know what to wish for, and that's a fact," he said slowly. "It seems to me I've got all I want."

"If you only cleared the house, you'd be quite happy, wouldn't you?" said Herbert, with his hand on his shoulder. "Well, wish for two hundred pounds, then; that'll just do it."

His father, smiling shamefacedly at his own credulity, held up the talisman, as his son, with a solemn face somewhat marred by a wink at his mother, sat down at the piano and struck a few impressive chords.

"I wish for two hundred pounds," said the old man distinctly.

A fine crash from the piano greeted the words, interrupted by a shuddering cry from the old man. His wife and son ran toward him.

"It moved, he cried, with a glance of disgust at the object as it lay on the floor. "As I wished it twisted in my hands like a snake."

"Well, I don't see the money," said his son, as he picked it up and placed it on the table, "and I bet I never shall."

"It must have been your fancy, father," said his wife, regarding him anxiously.

He shook his head. "Never mind, though; there's no harm done, but it gave me a shock all the same."

They sat down by the fire again while the two men finished their pipes. Outside, the wind was higher than ever, and the old man started nervously at the sound of a door banging upstairs. A silence unusual and depressing settled upon all three, which lasted until the old couple rose to retire for the night.

"I expect you'll find the cash tied up in a big bag in the middle of your bed," said Herbert, as he bade them good-night, "and something horrible squatting up on top of the wardrobe watching you as you pocket your ill-gotten gains."

He sat alone in the darkness, gazing at the dying fire, and seeing faces in it. The last face was so horrible and so simian that he gazed at it in amazement. It got so vivid that, with a little uneasy laugh, he felt on the table for a glass containing a little water to throw over it. His hand grasped the monkey's paw, and with a little shiver he wiped his hand on his coat and went up to bed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นายขาวเอาตีนของจากกระเป๋าของเขา และตา dubiously "ไม่ไป และที่จริง เขากล่าวว่า ช้า "เหมือนฉันได้ทั้งหมดอยาก" "ถ้าคุณล้างบ้านเท่านั้น คุณจะค่อนข้างมีความสุข ไม่คุณ" กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ต ด้วยมือของเขาบนไหล่เขา "ดี ต้องการสำหรับสองร้อยปอนด์ แล้ว ที่จะเพียงแค่ทำมัน" พ่อของเขา ยิ้ม shamefacedly ที่ credulity ของเขาเอง จัดขึ้นสแมน เป็นลูกชายของเขา ด้วยใบหน้าเคร่งขรึมค่อนข้าง marred โดย wink ที่แม่ของเขา นั่งลงที่เปียโน และหลงคอร์ดกี่น่าประทับใจ "ในอดีตสำหรับสองร้อยปอนด์ กล่าวว่า คนเก่าอย่างเห็นได้ชัด ความล้มเหลวจากเปียโนดีประทับใจคำ ขัดจังหวะ โดยการร้องไห้ shuddering จากชายชรา ภรรยาและลูกชายของเขาวิ่งไปทางเขา "เขาจะย้าย ร้องไห้ ด้วยรวดเร็วรังเกียจที่วัตถุที่วางบนพื้น" ฉันปรารถนาจะบิดมือเหมือนงู" "ดี ไม่เห็นเงิน กล่าวว่า บุตร ตามที่เขาหยิบขึ้นมา และวางไว้บนโต๊ะ "และฉันเดิมพันจะไม่เคย" "ว่าการได้จินตนาการของคุณ พ่อ, " กล่าวว่า ภรรยาของเขา เกี่ยวกับเขาเฝ้า เขาส่ายหัวของเขา "ไม่ทราบ แต่ มีไม่เสีย แต่มันทำให้ผมตกใจเหมือนกัน" พวกเขานั่งลง ด้วยไฟอีกครั้งในขณะที่ทั้งสองเสร็จแล้วท่อของพวกเขา นอก ลมสูงกว่าที่เคย และชายชราเริ่มเป็นเสียงที่ประตูชั้นบนการต่อสู้ เงียบผิดปกติ และตกต่ำชำระเงินเมื่อทั้งสาม ซึ่งกินเวลาจนกว่ากุหลาบคู่เก่าจะเกษียณสำหรับกลางคืน "ผมคาดว่า คุณจะพบเงินสดมัดในถุงใหญ่กลางเตียง กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ต ตามเขา bade นั้น คืนที่ดี "และกลัวสิ่งนั่งยองขึ้นด้านบนของตู้เสื้อผ้าที่ดูคุณเป็นคุณแบกำไรของคุณ ill-gotten" เขานั่งคนเดียวในความมืด เฝ้ามองไฟกำลังตาย และเห็นใบหน้าในนั้น ใบสุดท้ายคือสิมิลันว่า เขาจ้องมันในความประหลาดใจ และกลัวมาก สดใสว่า พร้อมกับหัวเราะสบายใจน้อย เขารู้สึกว่าบนโต๊ะสำหรับแก้วที่ประกอบด้วยน้ำเล็กน้อยทิ้งไว้ได้ ตีนของลิงคว้ามือของเขา และ ด้วยตัวสั่นเล็กน้อย เขาเช็ดมือของเขาบนเสื้อของเขา และเดินขึ้นไปที่เตียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายไวท์เอาตีนมาจากกระเป๋าของเขาและตามันน่าสงสัย "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ต้องการและที่เป็นความจริง" เขาบอกว่าช้า "มันดูเหมือนว่าฉันฉันมีทั้งหมดที่ฉันต้องการ."

"ถ้าคุณจะล้างบ้านคุณจะมีความสุขมากคุณจะไม่?" เฮอร์เบิร์กล่าวว่าด้วยมือของเขาบนไหล่ของเขา "ดีหวังว่าสองร้อยปอนด์แล้วนั่นก็จะทำมัน."

พ่อของเขายิ้ม shamefacedly ที่งมงายของตัวเองขึ้นมาสักยันต์ที่เป็นลูกชายของเขาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมค่อนข้างเฉียดพริบที่แม่ของเขา นั่งลงที่เปียโนและหลงคอร์ดที่น่าประทับใจไม่กี่.

"ฉันต้องการเวลาสองร้อยปอนด์" กล่าวว่าคนเก่าอย่างเห็นได้ชัด.

ความผิดพลาดที่ดีจากเปียโนได้รับการต้อนรับคำขัดจังหวะด้วยการร้องไห้ตัวสั่นจากชายชรา ภรรยาและบุตรชายของเขาวิ่งเข้าไปหาเขา.

"มันย้ายเขาร้องไห้ด้วยความรวดเร็วของความรังเกียจที่วัตถุที่มันวางอยู่บนพื้น." ในขณะที่ฉันปรารถนามันบิดในมือของฉันเหมือนงู. "

" ดีฉัน don ' เห็นเงิน "กล่าวว่าลูกชายของเขาในขณะที่เขาหยิบมันขึ้นมาและวางมันลงบนโต๊ะ" และฉันเดิมพันที่ฉันไม่เคยจะ. "

" มันต้องได้รับการจินตนาการของคุณพ่อ "กล่าวว่าภรรยาของเขาเกี่ยวกับเขาอย่างใจจดใจจ่อ

เขาส่ายหัว "ไม่เป็นไร แต่. มีอันตรายทำไม่ได้ แต่มันทำให้ผมตกใจเหมือนกันทั้งหมด. "

พวกเขานั่งลงด้วยไฟอีกครั้งในขณะที่ทั้งสองคนเสร็จท่อของพวกเขา. นอกลมสูงกว่าที่เคยและชายชราเริ่มหงุดหงิดเมื่อได้ยินเสียงของ ประตูการต่อสู้ชั้นบน. เงียบผิดปกติและตกต่ำตัดสินเมื่อทั้งสามซึ่งกินเวลาจนถึงคู่เก่าเพิ่มขึ้นที่จะเกษียณอายุในคืนนี้.

"ฉันหวังว่าคุณจะพบเงินสดผูกขึ้นในถุงขนาดใหญ่ในช่วงกลางของเตียงของคุณ บางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวนั่งยองขึ้นด้านบนของตู้เสื้อผ้าดูคุณเป็นคุณกระเป๋าเงินร้อนของคุณ. "" เฮอร์เบิร์กล่าวว่าในขณะที่เขาสั่งให้พวกเขาดีคืน "และ

เขานั่งอยู่คนเดียวในความมืดจ้องที่ไฟกำลังจะตายและเห็น ใบหน้าในนั้น. ใบหน้าที่ผ่านมาก็น่ากลัวและเพื่อให้ลิงว่าเขาจ้องมองมันด้วยความประหลาดใจ. มันมีเพื่อให้สดใสว่าพร้อมกับหัวเราะไม่สบายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขารู้สึกว่าบนโต๊ะสำหรับแก้วที่มีน้ำน้อยจะโยนมากกว่านั้น มือของเขาจับตีนลิงและมีตัวสั่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาเช็ดมือของเขาในเสื้อคลุมของเขาและเดินขึ้นไปที่เตียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายขาวเอาอุ้งเท้าจากกระเป๋าของเขาและจ้องมองมันอย่างสงสัย " ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ปรารถนาและที่ความเป็นจริง " เขาพูดช้าๆ " ดูเหมือนฉันมีทุกสิ่งที่ฉันต้องการ ." ถ้าคุณล้างบ้าน คุณจะต้องมีความสุขมาก ใช่ไหม ? กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ต กับมือของเขาบนไหล่ของเขา งั้นขอสองร้อยปอนด์ แล้ว ว่า จะทำ . "พ่อยิ้ม shamefacedly ที่บู๊ทของตัวเองหยิบเครื่องรางที่เป็นลูกชายของเขาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมค่อนข้าง marred โดยขยิบตาให้แม่ของเขานั่งที่เปียโน และหลงคอร์ดที่น่าประทับใจบ้าง" ฉันขอสองร้อยปอนด์ , " กล่าวว่าชายชราอย่างเด่นชัดความผิดพลาดได้จากเปียโนทักทายพูดขัดจังหวะโดยตัวสั่นร้องไห้จากชายชรา ภรรยาและลูกชายของเขาวิ่งเข้าหาเขา" มันย้ายไป เขาร้องไห้ ด้วยสายตาอันน่ารังเกียจที่วัตถุที่วางบนพื้น . อย่างที่ฉันคิดมันบิดในมือเหมือนงู”" ฉันไม่เห็นเงิน , " กล่าวว่าลูกชายของเขา เขาหยิบมันขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะ และฉันก็ไม่เคยจะ . "" มันต้องมีความนึกคิดของคุณ พ่อ กล่าวว่า ภรรยาของเขา เกี่ยวกับเขาอย่างกระวนกระวายเขาส่ายหัวของเขา " . ช่างมันเถอะ , แม้ว่า ไม่มีอันตราย แต่มันก็ทำให้ฉันตกใจเหมือนกันหมด "พวกเขานั่งลงด้วยไฟอีกครั้ง ในขณะที่ผู้ชายสองคนเสร็จท่อของพวกเขา ข้างนอก ลมที่สูงกว่าเดิม ชายชราเริ่มหงุดหงิดกับเสียงประตูกระแทกกับข้างบน ความเงียบผิดปกติและหดหู่ แล้วเมื่อทั้งสามซึ่ง lasted จนกว่าคู่เก่ากุหลาบเพื่อเกษียณคืน ." ฉันหวังว่าคุณจะพบเงินสดติดกระเป๋าใบใหญ่อยู่กลางเตียงของคุณ " กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ต ตามที่เขากล่าวราตรีสวัสดิ์ " และสิ่งที่น่ากลัวนั่งยองๆอยู่บนตู้เสื้อผ้าดูคุณกระเป๋าของคุณจะได้รับผลประโยชน์”เขานั่งอยู่คนเดียวในความมืดจ้องมองตายไฟ เห็นหน้ามัน หน้าสุดท้ายมันน่ากลัวและลิงที่เขาจ้องมองมันด้วยความประหลาดใจ มันชัดเจนมากว่า ไม่สบายใจนิดหน่อยหัวเราะ เขารู้สึกว่าบนโต๊ะแก้วที่มีน้ำเล็กน้อยเพื่อโยนมันมากกว่า มือของเขาจับอุ้งเท้าของลิง และสั่นเล็กน้อย เขาเช็ดมือกับเสื้อของเขาและไปที่เตียง