Absurd drama is not concerned with

Absurd drama is not concerned with the representation of events, the telling of a story, or the depiction of a character as much as it is the presentation of individuals within a situation in such a way as to communicate their experience of existence. The plays tend to be many-layered poetic image that have to be intuited in depth rather than rationally followed through a linear development in time. The situation is full of activity, none of which, however, changes the situation in the least. The plays are stuffed with the trivia of daily existence and employ theatrical effects in a wholesale manner--circus clowning, music hall backchat, farce, ritual--to show the endless and futile ways in which humans attempt to fill the vacuum of their existence. The case is never argued; it is presented through concrete images of the absurd in action. Humans seen as an actor in a cosmic face. with no accepted values all experience is equally serious, equally ludicrous. lonesco observed: "It all comes to the same thing-comic and tragic are two aspects of the same situation; it is now hard to distinguish one from the other."3 Laughter tempers the reality of despair and makes comedy the bedfellow of pathos.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละครไร้สาระจะไม่เกี่ยวข้องกับการแสดงของเหตุการณ์ การบอกเรื่องราว หรือการแสดงให้เห็นอักขระมากเท่าที่จะนำเสนอบุคคลในสถานการณ์ในลักษณะเป็นการสื่อสารประสบการณ์ของการดำรงอยู่ บทละครมักจะ เป็นหลายชั้นบทกวีภาพที่ได้จะ intuited ในความลึก มากกว่าตามลูกผ่านการพัฒนาเชิงเส้นในเวลา สถานการณ์ที่เต็มไปด้วย ซึ่ง อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างนั้น บทละครที่ยัดไส้เบ็ดเตล็ดดำรงอยู่ทุกวัน และใช้ลักษณะพิเศษของละครในลักษณะขายส่ง - ละครสัตว์ clowning, backchat มิวสิคฮอลล์ farce พิธีกรรม - การแสดงวิธีลม ๆ แล้ง ๆ และสิ้นสุดที่ที่มนุษย์พยายามเติมสุญญากาศของการดำรงอยู่ของพวกเขา ไม่เคยมีโต้เถียง กรณี นำเสนอผ่านภาพคอนกรีตของไร้สาระในการดำเนินการ มนุษย์ถือเป็นนักแสดงหน้าจักรวาล ไม่ยอมรับค่า ประสบการณ์ทั้งหมดเป็นร้ายแรงเท่ากัน เท่าเทียมกัน ludicrous lonesco สังเกต: "ทั้งหมดมาเพื่อสิ่งเดียวกันการ์ตูน และโศกนาฏกรรมเป็นสองด้านของสถานการณ์เดียวกัน ก็ตอนนี้ยากที่จะแยกจากกัน"3 หัวเราะ tempers จริงสิ้นหวัง และทำให้ตลกเพื่อนร่วมเตียงของ pathos

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละครเรื่องไร้สาระที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเป็นตัวแทนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบอกของเรื่องหรือภาพของตัวละครมากที่สุดเท่าที่มันจะเป็นการนำเสนอของประชาชนในสถานการณ์ในลักษณะที่จะสื่อสารประสบการณ์ของพวกเขาของการดำรงอยู่ บทละครที่มีแนวโน้มที่จะภาพบทกวีหลายชั้นที่จะต้องมีการสังหรณ์ในเชิงลึกมากกว่าตามเหตุผลผ่านการพัฒนาเชิงเส้นในเวลา สถานการณ์ที่เต็มไปด้วยกิจกรรมที่ไม่มีใครที่ แต่การเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ในอย่างน้อย บทละครที่จะอัดแน่นไปด้วยเรื่องไม่สำคัญของการดำรงอยู่ในชีวิตประจำวันและการจ้างงานการแสดงละครผลกระทบในลักษณะขายส่ง - ตลกคณะละครสัตว์, ฮอลล์ BackChat, ตลก, พิธีกรรม - เพื่อแสดงวิธีการไม่มีที่สิ้นสุดและไร้ประโยชน์ในการที่มนุษย์พยายามที่จะเติมเต็มความสูญญากาศของการดำรงอยู่ของพวกเขา . กรณีที่ไม่เคยเป็นที่ถกเถียงกัน; จะนำเสนอผ่านภาพที่เป็นรูปธรรมของไร้สาระในการดำเนินการ มนุษย์มองว่าเป็นนักแสดงในใบหน้าของจักรวาล ด้วยค่าที่ได้รับการยอมรับไม่มีประสบการณ์ทั้งหมดเป็นอย่างเท่าเทียมกันหัวเราะอย่างเท่าเทียมกัน lonesco สังเกต: "ทุกอย่างมาถึงที่มีสิ่งเดียวกันการ์ตูนและน่าเศร้าสองด้านของสถ​​านการณ์เดียวกันตอนนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะความแตกต่างจากที่อื่น ๆ ." 3 เสียงหัวเราะอารมณ์ความเป็นจริงของความสิ้นหวังและทำให้ภรรยาของตลกเรื่องน่าเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไร้สาระ ละครไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเป็นตัวแทนของเหตุการณ์ เล่านิทาน หรือภาพของตัวละครเท่าที่มันคือการนำเสนอบุคคลในสถานการณ์ในลักษณะเช่นการติดต่อสื่อสาร ประสบการณ์ของการมีชีวิตอยู่เล่นมักจะเป็นหลายชั้น ซึ่งภาพที่ได้จะ intuited ในความลึกมากกว่าเหตุผลตามผ่านการพัฒนาเชิงเส้นในเวลา สถานการณ์เต็มไปด้วยกิจกรรมไม่มีที่ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงในอย่างน้อย เล่นเป็นตุ๊กตาที่มีเรื่องของการดำรงอยู่ทุกวัน และจ้างการแสดงผลในลักษณะขายส่ง -- ละครสัตว์ตัวตลกเพลง คำพูดหยาบคาย ฮอลล์ ,ละครตลก , พิธีกรรม -- เพื่อแสดงสิ้นสุดและไร้ประโยชน์วิธีในการที่มนุษย์พยายามที่จะเติมสุญญากาศของการดำรงอยู่ของพวกเขา กรณีไม่เคยแย้ง มันเป็นภาพที่นำเสนอผ่านคอนกรีตของไร้สาระในการกระทำ มนุษย์เห็นเป็นนักแสดงในใบหน้าของจักรวาล ไม่รับค่าประสบการณ์เป็นร้ายแรง เท่า ๆ กัน หัวเราะกัน lonesco สังเกต :" มันมาเหมือนการ์ตูนและน่าเศร้าเป็นสองด้านของสถานการณ์เดียวกัน ; มันคือตอนนี้ยากที่จะแยกแยะความแตกต่างจากคนอื่น ๆ . " 3 หัวเราะ อารมณ์ความเป็นจริงของความสิ้นหวังและทำให้หนังตลกเฮี๊ยบของอารมณ์ .