Approximately 35% of the participan

Approximately 35% of the participants experienced excessive daytime sleepiness at the beginning of the semester. Six variables (joining a student club, perceived symptoms, daytime dysfunction, sleep disturbances, sleep latency, and subjective sleep quality) were significantly correlated with daytime sleepiness. Among them, daytime dysfunction and perceived symptoms were two major determinants of daytime sleepiness, both accounting for 37.2% of the variance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 35% ของผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์ขับรถในตอนต้นภาคการศึกษา หกตัวแปร (การเข้าร่วมสโมสรนักศึกษา รับรู้อาการ ความผิดปกติในเวลากลางวัน รบกวนการนอนหลับ นอนหลับเวลาแฝง และคุณภาพการนอนหลับอัตนัย) ได้มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับง่วงนอนตอนกลางวัน ในหมู่พวกเขา ความผิดปกติในเวลากลางวันและรับรู้อาการเป็นตัวกำหนดการใช้หลักสองง่วงนอนตอนกลางวัน ทั้งสองบัญชี 37.2% ของผลต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณ 35% ของผู้เข้าร่วมที่มีประสบการณ์ง่วงนอนตอนกลางวันมากเกินไปที่จุดเริ่มต้นของภาคการศึกษา หกตัวแปร (ร่วมงานกับสโมสรนักศึกษารับรู้อาการผิดปกติในเวลากลางวันนอนหลับแฝงนอนหลับและคุณภาพการนอนหลับอัตนัย) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการง่วงนอนตอนกลางวัน ในหมู่พวกเขาผิดปกติในเวลากลางวันและอาการรับรู้ทั้งสองปัจจัยสำคัญของการง่วงนอนตอนกลางวันทั้งบัญชีสำหรับ 37.2% ของความแปรปรวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณ 35% ของผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์ง่วงมากเกินไปตอนกลางวันที่จุดเริ่มต้นของภาคการศึกษา 6 ตัวแปร ( ร่วมงานกับสโมสร นักศึกษารับรู้อาการ กลางวันนอน แปรปรวน ที่มีศักยภาพ นอนหลับ การนอนหลับและอัตนัย ) มีความสัมพันธ์กับง่วงนอนในเวลากลางวัน ในหมู่พวกเขา การไม่รับรู้อาการกลางวันมี 2 ปัจจัยหลักของ daytime sleepiness , การบัญชีสำหรับ 37.2 % ของความแปรปรวน