Artist Biography by Blair JohnstonO

Artist Biography by Blair Johnston
One of the more prolific composers of the twentieth century, Darius Milhaud was born to a Jewish family in southern France during the last decade of the nineteenth century. He learned the violin as a youth. Studies at the Paris Conservatoire from age 17 on gave the young composer opportunity to work with some of the most prominent French composers and theorists of the day, including Charles Marie Widor, Vincent d'Indy and André Gedalge, and allowed him to focus on developing his skills as a pianist.

While serving as an attaché at the French delegation in Rio de Janeiro during the First World War, Milhaud began a long and fruitful association with poet Paul Claudel (who was at that time a Minister at the delegation), several of whose plays Milhaud would go on to provide with incidental music (Proteé, 1919; L'annonce fait à Marie, 1934) and who, in turn, would supply libretti for many of Milhaud's compositions (e.g. the opera Christophe Colomb of 1928).

After returning to Paris in 1919 Milhaud was adopted into the circle of "Les Six," a group of progressive French composers brought together under the guidance of Jean Cocteau. However, like any such artificial collection, Les Six was quick to dissolve, and during the 1920s Milhaud adopted an assortment of new musical influences (notably jazz, which the composer first discovered during a trip to the U.S. in 1922, and which features prominently in much of his subsequent music).

Milhaud composed, performed, and taught ceaselessly during the 1920s and 1930s, only abandoning his homeland in late 1939 after all hope of resisting the German advance vanished. Settling in the United States, Milhaud accepted a teaching position with Mills College in Oakland, California, and continued to compose prolifically. From 1947 he combined his American teaching duties with a similar position at the Paris Conservatoire, remaining at both institutions until 1971, when his poor health forced him into retirement (Milhaud had suffered from a serious, paralyzing rheumatic condition since the 1920s; in later years he was only mobile through the use of a wheelchair). He died in Switzerland three years later.

Milhaud's musical output is impressive, both in terms of quantity and quality. The numbers alone are staggering for a twentieth century composer: nine operas, 12 ballets, 12 symphonies (in addition to six chamber symphonies), six piano concertos (one of them a double concerto), 18 string quartets, and about 400 other compositions in almost every conceivable form and instrumentation. The most frequently discussed feature of his musical language is polytonality (the simultaneous use of multiple tonal centers), though Milhaud was familiar with and fluent in any number of twentieth century "techniques." A skillful contrapuntist, Milhaud composed two string quartets (Nos. 14 and 15, both from 1949) which may also be performed simultaneously as an octet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศิลปินโดยแบลร์จอห์นสันหนึ่งในนักประพันธ์เพลงที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้นของศตวรรษที่ยี่สิบดาไรอัส Milhaud เกิดในครอบครัวชาวยิวในภาคใต้ของฝรั่งเศสในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่สิบเก้า
เขาได้เรียนรู้ไวโอลินเป็นหนุ่ม การศึกษาที่โรงเรียนสอนดนตรีปารีสตั้งแต่อายุ 17 ให้โอกาสนักแต่งเพลงหนุ่มสาวที่จะทำงานร่วมกับบางส่วนของนักประพันธ์เพลงชาวฝรั่งเศสที่โดดเด่นที่สุดและทฤษฎีของวันรวมทั้งชาร์ลส์มารี Widor วินเซนต์อินดีศิลปวัตถุและAndré Gedalge และอนุญาตให้เขามุ่งเน้นการพัฒนา ทักษะของเขาในฐานะนักเปียโน. ในขณะที่ทำหน้าที่เป็นทูตที่คณะผู้แทนฝรั่งเศสในริโอเดอจาเนโรในช่วงสงครามโลกครั้งที่ Milhaud เริ่มความสัมพันธ์ระยะยาวและมีผลกับกวีพอล Claudel (ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่คณะผู้แทน) หลาย ของที่มีเล่น Milhaud จะไปในที่ที่จะให้กับเพลงอื่น ๆ (Proteé 1919; L'fait annonce àรี 1934) และผู้ที่ในที่สุดก็จะจัดหาเนื้อร้องหลายองค์ประกอบของ Milhaud (เช่นโอเปร่า Christophe Colomb ของ 1928) หลังจากที่กลับไปยังกรุงปารีสในปี 1919 Milhaud ถูกนำมาใช้เป็นวงกลมของ "เลส์หก" กลุ่มของคีตกวีชาวฝรั่งเศสก้าวหน้านำมารวมกันภายใต้การแนะนำของ Jean Cocteau อย่างไรก็ตามเช่นเดียวกับคอลเลกชันใดเทียมเช่น Les หกได้อย่างรวดเร็วเพื่อละลายและในช่วงปี ค.ศ. 1920 Milhaud นำมาใช้ในการแบ่งประเภทของอิทธิพลของดนตรีใหม่ (สะดุดตาแจ๊สซึ่งนักแต่งเพลงค้นพบครั้งแรกในระหว่างการเดินทางไปยังสหรัฐในปี 1922 และที่มีอย่างเด่นชัดใน มากของเพลงที่ตามมาของเขา). Milhaud สงบดำเนินการและการเรียนการสอนอย่างไม่หยุดยั้งในช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 เท่านั้นที่ทิ้งบ้านเกิดของเขาในช่วงปลายปี 1939 หลังจากที่ความหวังของการต่อต้านเยอรมันหายไปทั้งหมด ปักหลักอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา Milhaud รับตำแหน่งที่มีการเรียนการสอนวิทยาลัยมิลส์ในโอ๊คแลนด์แคลิฟอร์เนียและยังคงเขียนพราวพร่าง จาก 1,947 เขารวมหน้าที่การสอนชาวอเมริกันของเขากับตำแหน่งที่คล้ายกันที่โรงเรียนสอนดนตรีปารีสที่เหลือทั้งสองสถาบันจนกระทั่งปี 1971 เมื่อสุขภาพไม่ดีของเขาบังคับให้เขาเข้าสู่การเกษียณอายุ (Milhaud ได้รับความเดือดร้อนจากการที่รุนแรงสภาพไขข้ออัมพาตตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 นั้นในปีต่อมา เขาเป็นมือถือเท่านั้นที่ผ่านการใช้รถเข็น) เขาเสียชีวิตในสวิตเซอร์สามปีต่อมา. เอาท์พุทของดนตรี Milhaud เป็นที่น่าประทับใจทั้งในแง่ของปริมาณและคุณภาพ ตัวเลขเพียงอย่างเดียวจะส่ายสำหรับนักแต่งเพลงศตวรรษที่ยี่สิบเก้าน้ำเน่า 12 บัลเล่ 12 ซิมโฟนี่ (นอกเหนือไปจากหกซิมโฟนี่ห้อง) หกเปียโน concertos (หนึ่งของพวกเขาประสานเสียงคู่), 18 เชือก quartets และประมาณ 400 องค์ประกอบอื่น ๆ เกือบทุกรูปแบบเท่าที่จะนึกออกและเครื่องมือวัด คุณลักษณะที่กล่าวถึงบ่อยที่สุดของภาษาทางดนตรีของเขาเป็น polytonality (การใช้งานพร้อมกันของหลายศูนย์วรรณยุกต์) แม้ว่า Milhaud คุ้นเคยกับและความชำนาญในจำนวนของศตวรรษที่ยี่สิบใด ๆ "เทคนิค". contrapuntist ฝีมือ Milhaud ประกอบด้วยสองเชือก quartets (Nos. 14 และ 15 ทั้งจาก 1949) ซึ่งอาจจะดำเนินการพร้อมกันเป็น octet

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปินชีวประวัติโดยแบลร์ Johnston
หนึ่งในคีตกวีที่อุดมสมบูรณ์ของศตวรรษที่ยี่สิบ , ดาริอุส milhaud เกิดในครอบครัวชาวยิวในภาคใต้ฝรั่งเศสในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่สิบเก้า เขาเรียนไวโอลินเป็นเยาวชนศึกษาที่ปารีสโรงเรียนสอนดนตรีตั้งแต่อายุ 17 ที่ให้โอกาสหนุ่มนักแต่งเพลงที่จะทำงานกับบางส่วนของที่โดดเด่นที่สุด ฝรั่งเศส คีตกวีและนักทฤษฎีของวัน รวมทั้ง ชาลส์ มารี widor วินเซนต์ d'indy และอังเดร gedalge และอนุญาตให้เขามุ่งเน้นพัฒนาทักษะของเขาในฐานะนักเปียโน

ขณะที่ให้บริการเป็น บริษัท ที่แนบ คณะผู้แทนฝรั่งเศสในริโอ เดอ จาเนโรในช่วงสงครามโลกครั้งแรกmilhaud เริ่มความสัมพันธ์ระยะยาวและมีผลกับกวีปอล โกลเดล ( ซึ่งตอนนั้นเป็นรัฐมนตรีในคณะ ) หลายที่ milhaud จะไปเล่นให้กับดนตรีโดยบังเอิญ ( ก็ป้องกจาก 1919 ; l'annonce ความเป็นจริงล่าสุดมารี 1934 ) และที่ในการเปิดจะจัดหา libretti หลาย milhaud คือ องค์ประกอบ ( เช่นโอเปร่า Christophe คอเลิ่ม

1928 )หลังจากกลับไปปารีสใน 1919 milhaud เป็นลูกบุญธรรมเป็นวงกลมของ " Les หก " กลุ่มหัวก้าวหน้าชาวฝรั่งเศสผู้แต่งมาร่วมกันภายใต้คำแนะนำของ Jean Cocteau . อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับคอลเลกชันใด ๆเทียมเช่นเลส์หกได้อย่างรวดเร็วเพื่อละลาย และช่วงปี ค.ศ. 1920 milhaud รับการจัดประเภทของอิทธิพลทางดนตรีใหม่ ( โดยเฉพาะแจ๊สซึ่งเพลงแรกที่ค้นพบในระหว่างการเดินทางไปยังสหรัฐอเมริกาในปี 1922 และคุณสมบัติที่เด่นชัดมากในเพลงของเขาตามมา )

milhaud ประกอบด้วย การสอน อย่างช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 เพียงทิ้งบ้านเกิดของเขาในช่วงปี 1939 หลังจากความหวังต่อต้านเยอรมันก่อนหายตัวไป ตกตะกอนในสหรัฐอเมริกาmilhaud ยอมรับตำแหน่งสอนกับโรงสีวิทยาลัยในโอกแลนด์ , แคลิฟอร์เนีย และยังคงเขียนวรรณกรรมอิตาเลี่ยน . จาก 1947 เขารวมของเขาชาวอเมริกันสอนหน้าที่กับตำแหน่งที่คล้ายกันแซร์วาตัวร์ปารีส อีกทั้งสถาบันจนกระทั่ง 1971 เมื่อสุขภาพไม่ดีของเขาบังคับให้เขาเกษียณอายุ ( milhaud ได้รับความเดือดร้อนจากโรคไขข้อเงื่อนไขร้ายแรง เป็นอัมพาตตั้งแต่ ค.ศ. 1920 ;ในปีต่อมาเขาเป็นเพียงมือถือผ่านการใช้รถเข็น ) เขาเสียชีวิตในสวิตเซอร์แลนด์ สามปีต่อมา . . .

milhaud ดนตรี ออก เป็น ที่น่าประทับใจ ทั้งในแง่ของปริมาณและคุณภาพ ตัวเลขเพียงอย่างเดียวจะส่ายสำหรับศตวรรษที่ยี่สิบ ผู้แต่ง : เก้าน้ำเน่า 12 , บัลเลต์ , 12 ซิมโฟนี ( นอกจากหกห้องซิมโฟนี่ ) , หกเปียโน ( หนึ่งของพวกเขามากคู่ )18 สาย คว ตท และประมาณ 400 อื่น ๆองค์ประกอบ เกือบเป็นไปได้ทุกรูปแบบและการใช้เครื่องมือวัด ส่วนใหญ่มักจะกล่าวถึงคุณลักษณะของภาษาดนตรีของเขาเป็น polytonality ( การใช้งานพร้อมกันหลายศูนย์วรรณยุกต์ ) แม้ว่า milhaud คุ้นเคยกับ และคล่องแคล่วในหมายเลขใด ๆของเทคนิคศตวรรษ " ยี่สิบ " contrapuntist ฝีมือดี milhaud ประกอบด้วยสองสาย ( NOS คว ตท14 และ 15 ทั้งจาก 2492 ) ซึ่งอาจจะแสดงพร้อมกันเป็นออกเท็ต .