Inside the black pagoda, Wang Lin w

Inside the black pagoda, Wang Lin was sitting cross-legged in meditation, calmly taking a little breather, he stared at the dense mass of hurricanes in the distance which was still continuing to move towards a particular direction. He remained reserved, not anxious to get out and instead stayed inside the black pagoda.

He glanced sideways at the Devil, his face was looking quite sullen as he helplessly watched the hurricane outside the pagoda gradually fly far away, and his eyes showed signs of regret.

Wang Lin did not explain, and coldly said: “I don’t care how many you managed to swallow, give me half of them!”

The Devil pondered over it for a long time, thinking that, what if he would rush out of this building, would this fiend chase him down or not? This caused him to be hesitant for a while. Finally, the Devil carefully glanced at Wang Lin and noticed the hostile look in his eyes. Immediately, his whole body shivered and it hastily spit out the Divine Consciousnesses of the small beasts.

After having spat about twenty, he hastily put on a frail look, while he complacently said to himself: “No matter what you are capable of, you still have to eat what I spit out, do it if you dare!”

Naturally, Wang Lin did not know about these thoughts that were going on inside the heart of the Devil, but on his face there was a self-satisfied expression, and thus one could roughly guess it, but regarding this kind of a thing, Wang Lin was too lazy to care about it. Right now, all he was concerned about was the twenty small beasts’ Divine Consciousnesses that were floating about in front of him.

After observing a little, Wang Lin’s eyes flashed and singlehandedly grabbed all the twenty Divine Consciousnesses, as he went up the black pagoda. After reaching the middle of the pagoda, he observed the place to ensure that the size of the place was suitable, and immediately dispersed his Ji Realm Divine Consciousness and wrapped it around the small beast’s Divine Consciousnesses.

The Devil had been following behind Wang Lin, with a self-satisfied look on his face, wanting to see for himself how Wang Lin would consume the drool-covered souls. Suddenly, he found the whole place surrounded by an anti-Divine Consciousness shroud. A red lightning flashed non-stop from every corner, this made him suffer so much pain that he could not bear it anymore. His whole body immediately became weak and listless, and said to himself: “It’s over, it’s over, that fiend wants to eradicate me….”

He was so afraid that he was about to ask for mercy, when he saw that Wang Lin wasn’t looking at him but instead was looking at the twenty small beast’s Divine Consciousnesses. Therefore, he swallowed down the words of mercy which he was about to say and praised his good luck from the bottom of his heart.

Wang Lin was observing these small beast’s souls. These small beast’s Divine Consciousnesses were all at the early Jie Dan stage, you couldn’t say they were powerful, but neither could one say they were weak. If it hadn’t been for him fostering the Devil to have a trace of characteristics of a spirit, then he was afraid that it wouldn’t have been so easy to swallow them, moreover his current level of cultivation was almost equivalent to these Divine Consciousnesses that he was observing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายในดำ Lin วังนั่งไขว่ห้างนั่งสมาธิ สงบถ่ายลมน้อย เขาจ้องที่มวลความหนาแน่นของพายุเฮอริเคนในระยะไกลซึ่งยังคงมีการต่อเนื่องเข้าสู่ทิศทางใด เขายังคงสงวนไว้ ไม่กังวลที่จะออก และอยู่ภายในสีดำแทนเขา glanced ข้างที่ปีศาจ ใบหน้าของเขากำลังมองคือค่อนข้างเป็นเขาจับตาดูพายุหมุนนอกเจดีย์ค่อย ๆ ลอยห่างซม และตาของเขาแสดงให้เห็นสัญญาณของการเสียใจLin วังได้อธิบาย และจ้างงานกล่าวว่า: "ฉันไม่สนใจหลายวิธีที่คุณจัดการจะกลืน ให้ฉันครึ่งหนึ่งของพวกเขา"มาร pondered มันเป็นเวลานาน คิดว่า ถ้าเขาจะวิ่งออกจากอาคารนี้ จะมารนี้ไล่เขาลง หรือไม่ นี้เกิดจากเขาจะลังเลในขณะ ในที่สุด ปีศาจอย่าง glanced ที่ Lin วัง และสังเกตเห็นในดวงตาของเขามองหาศัตรู ทันที shivered ทั้งตัว และก็รีบคายออก Consciousnesses พระเจ้าของสัตว์เล็กหลังจากมีฤทธิ์ประมาณยี่สิบ เขารีบสวมดูอ่อนแอ ในขณะที่เขากล่าวกับตัวเอง complacently: "ไม่ว่าสิ่งที่คุณมีความสามารถ คุณยังต้องกินอะไรฉันจะคายออก ทำได้ถ้าคุณกล้า"ธรรมชาติ Lin วังไม่รู้ว่าเกี่ยวกับความคิดเหล่านี้ที่ได้เกิดขึ้นภายในใจกลางของมาร ใบหน้า แก้ไขนิพจน์ที่ตนเองพอใจ และดังนั้น หนึ่งจะประมาณเดามัน แต่เรื่อง ชนิดของสิ่ง Lin วังขี้เกียจเกินไปที่ดูแลเกี่ยวกับมัน ขวา ตอนนี้ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับเป็นเล็กสัตว์ยี่สิบ Consciousnesses พระเจ้าที่ถูกลอยเกี่ยวกับเขาหลังจากสังเกตเล็กน้อย ประกายตาวัง Lin และ singlehandedly คว้าทั้งหมดที่ยี่สิบพระเจ้า Consciousnesses ตามเขาไปขึ้นเจดีย์สีดำ หลังจากถึงกลางเจดีย์ เขาสังเกตเห็นจะทำให้แน่ใจว่า ขนาดของสถานที่เหมาะสม ทันทีกระจายจิตสำนึกแห่งพระเจ้าของเขาแดนจิ และรอบ ๆ ของสัตว์เล็กพระเจ้า Consciousnessesปีศาจมีต่อหลังวัง Lin ด้วยการมองตนเองพอใจบนใบหน้าของเขา ต้องการดูสำหรับตัวเองวิธี Lin วังจะกินวิญญาณ drool ครอบคลุม ทันใดนั้น เขาพบสถานทั้งหมดล้อมรอบ ด้วยผ้าห่อศพมีจิตสำนึกต่อต้านเจ้า ฟ้าผ่าสีแดงเป็นประกายไม่หยุดจากทุกมุม นี้ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานเจ็บปวดมากที่เขาไม่สามารถแบกมันอีกต่อไป ทั้งตัวทันทีกลายเป็นอ่อนแอ และ listless และกล่าวกับตัวเอง: "อยู่เหนือ อยู่เหนือ มารที่ต้องการขจัดผม. ... "เขาก็กลัวว่า กำลังจะขอความเมตตา เมื่อเขาเห็นว่า หลินวังไม่ได้มองว่าเขา แต่มองแทน ที่สัตว์เล็กยี่สิบ Consciousnesses พระเจ้า ดังนั้น เขากลืนกินลงของเมตตาซึ่งกำลังจะบอกว่า เขาโชคดีจากด้านล่างของหัวใจของเขาและLin วังถูกสังเกตวิญญาณของสัตว์ขนาดเล็กเหล่านี้ ขนาดเล็กเหล่านี้ของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ Consciousnesses ทั้งหมดที่ Jie Dan ระยะแรก ๆ คุณไม่สามารถบอกพวกเขาได้มีประสิทธิภาพ แต่ไม่หนึ่งอาจกล่าวได้พวกเขาก็อ่อนแอ ถ้ามันไม่ได้สำหรับเขาอุปถัมภ์ปีศาจจะมีการสืบค้นกลับของลักษณะของจิตใจ แล้วเขากลัวว่า มันจะไม่ได้เพื่อสะดวกในการกลืนพวกเขา นอกจากนี้ ระดับปัจจุบันของการเพาะปลูกได้เกือบเทียบเท่ากับเหล่า Consciousnesses พระเจ้าที่เขาถูกสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในพระเจดีย์สีดำวังหลินนั่งไขว่ห้างในการทำสมาธิใจเย็นการมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาจ้องที่มวลหนาแน่นของพายุเฮอริเคนในระยะไกลซึ่งยังคงดำเนินการต่อไปจะย้ายไปทางทิศทางใด เขายังคงสงวนไว้ไม่กังวลที่จะได้รับการออกและแทนที่จะอยู่ภายในเจดีย์สีดำ

เขาเหลือบมองไปข้างหน้าปีศาจใบหน้าของเขาถูกมองบูดบึ้งค่อนข้างขณะที่เขาทำอะไรไม่ถูกจับตาดูพายุเฮอริเคนนอกเจดีย์ค่อยๆบินที่อยู่ห่างไกลและดวงตาของเขาแสดงให้เห็นสัญญาณของความเสียใจ

วังหลินไม่ได้อธิบายและเย็นชากล่าวว่า "ผมไม่สนใจวิธีการมากมายที่คุณมีการจัดการที่จะกลืนให้ฉันครึ่งหนึ่งของพวกเขา"

ปีศาจครุ่นคิดมากกว่านั้นเป็นเวลานานคิดว่าสิ่งที่ถ้าเขาจะวิ่งออกจาก อาคารหลังนี้อสูรนี้จะไล่เขาลงหรือไม่? นี้ทำให้เขาจะลังเลในขณะที่ ในที่สุด, ปีศาจระมัดระวังเหลือบมองไปที่วังหลินและสังเกตเห็นลักษณะที่เป็นมิตรในสายตาของเขา ทันทีที่ร่างทั้งร่างของเขาสั่นและจะรีบคายออก consciousnesses ของพระเจ้าของสัตว์ขนาดเล็ก

หลังจากที่มีการทะเลาะวิวาทกันประมาณยี่สิบเขารีบวางบนรูปลักษณ์ที่อ่อนแอในขณะที่เขาเอมพูดกับตัวเอง: "ไม่ว่าคุณจะมีความสามารถของคุณยังคงต้องกินสิ่งที่ฉันคายออกทำมันถ้าคุณกล้า"

ธรรมชาติวัง หลินไม่ทราบเกี่ยวกับความคิดเหล่านี้ที่ได้เกิดขึ้นภายในหัวใจของพญามารได้ แต่บนใบหน้าของเขามีการแสดงออกของตนเองพอใจและทำให้หนึ่งประมาณสามารถคาดเดาได้ แต่เกี่ยวกับชนิดของสิ่งนี้วังหลินเกินไป ขี้เกียจที่จะดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้ทุกอย่างที่เขาเป็นกังวลเกี่ยวกับการเป็น consciousnesses พระเจ้ายี่สิบสัตว์เล็ก 'ที่ถูกลอยอยู่ตรงหน้าเขา

หลังจากการเฝ้าสังเกตเล็ก ๆ น้อย ๆ ตาวังหลินประกายและบดขยี้คว้าทั้งหมดยี่สิบ consciousnesses พระเจ้าที่พระองค์เสด็จขึ้นเจดีย์สีดำ หลังจากที่ไปถึงช่วงกลางของเจดีย์เขาสังเกตเห็นสถานที่ที่จะให้แน่ใจว่าขนาดของสถานที่มีความเหมาะสมและแยกย้ายกันไป Ji Realm Divine จิตสำนึกของเขาทันทีและห่อมันไปรอบ ๆ สัตว์ขนาดเล็ก consciousnesses พระเจ้า

ปีศาจได้รับตามหลังวังหลินด้วยรูปลักษณ์พอใจในตนเองบนใบหน้าของเขาอยากจะดูตัวเองว่าวังหลินจะใช้วิญญาณปกคลุม drool- ทันใดนั้นเขาก็พบว่าสถานที่ทั้งที่ล้อมรอบด้วยการต่อต้านพระเจ้าห่อหุ้มสติ ฟ้าผ่าสีแดงประกายไม่หยุดยั้งจากทุกมุมนี้ทำให้เขาได้รับความเจ็บปวดมากจนเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาทันทีกลายเป็นอ่อนแอและกระสับกระส่ายและบอกกับตัวเองว่า "มันจบมันมากกว่า

อสูรที่ต้องการที่จะกำจัดฉัน ... . " เขาจึงกลัวว่าเขากำลังจะขอความเมตตาเมื่อเขาเห็นว่าวังหลินไม่ได้มองไปที่เขา แต่แทนที่จะถูกมองที่ยี่สิบสัตว์ขนาดเล็ก consciousnesses พระเจ้า ดังนั้นเขากลืนลงคำพูดของความเมตตาซึ่งเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการพูดและยกย่องความโชคดีของเขาจากก้นบึ้งของหัวใจของเขา

วังหลินสังเกตดวงวิญญาณเหล่านี้สัตว์ขนาดเล็ก เหล่าสัตว์เล็ก consciousnesses พระเจ้าทุกคนในช่วงต้นขั้นตอน Jie แดนคุณไม่อาจจะบอกว่าพวกเขามีพลัง แต่ไม่ใครจะกล่าวว่าพวกเขากำลังอ่อนแอ ถ้ามันไม่ได้รับการอุปถัมภ์สำหรับเขาปีศาจที่จะมีร่องรอยของลักษณะของจิตวิญญาณแล้วเขาก็กลัวว่ามันจะไม่ได้รับเพื่อง่ายต่อการกลืนเขายิ่งไปกว่าระดับปัจจุบันของเขาในการเพาะปลูกก็เกือบจะเทียบเท่ากับพระเจ้าเหล่านี้ consciousnesses ว่าเขาได้รับการสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในเจดีย์สีดำ หวังหลินคือแพนงเชิงสมาธิ ใจเย็น หยุดพักก่อนเล็กน้อย เขาจ้องมองที่หนาแน่นมวลของพายุเฮอริเคนในระยะทางที่ยังต่อเนื่องไปยังทิศทางหนึ่ง เขาก็ยังคงสงวนไว้ ไม่กังวลที่จะได้รับออกและแทนอยู่ในเจดีย์สีดำเขาเหลือบมองไปด้านข้างที่ปีศาจ ใบหน้าของเขาดูค่อนข้างบึ้งขณะที่เขาหมดหนทาง ดูพายุเฮอริเคนด้านนอกเจดีย์ค่อยๆบินไกล และดวงตาของเขามีร่องรอยของความเสียใจหวังหลินไม่ได้อธิบายและเย็นชา กล่าวว่า " ผมไม่สนใจวิธีการมากมายที่คุณสามารถกินให้ฉันครึ่งหนึ่งของพวกเขา "ปีศาจคิดทบทวนมานาน คิดว่า ถ้าเขาจะวิ่งออกไปจากตึกนี้ ปีศาจนี้จะไล่เขาลงหรือไม่ ? นี้จะทำให้เขาต้องลังเลสักพัก ในที่สุด ปีศาจอย่างรอบคอบดูหวังหลินและสังเกตเห็นลักษณะที่เป็นมิตรในสายตาของเขา ทันที ร่างกายของเขาสั่น และมันรีบคาย consciousnesses ศักดิ์สิทธิ์ของสัตว์เล็กหลังจากที่มีการเปิดเผยเกี่ยวกับยี่สิบ เขารีบเปิดดูอ่อนแอมาก ในขณะที่เขา complacently พูดกับตัวเอง : " ไม่ว่าสิ่งที่คุณทำได้ คุณก็ต้องกินแล้วคายออก , ทำมัน ถ้าคุณกล้า ! "ธรรมชาติ หวังหลิน ไม่รู้เกี่ยวกับความคิดเหล่านี้ที่เกิดขึ้นภายในหัวใจของปีศาจ แต่บนใบหน้าของเขามีการแสดงออกที่ตนเองพอใจ และดังนั้นจึง ไม่สามารถเดาได้ แต่เรื่องของพวกนี้ หวัง หลิน ก็ขี้เกียจไปสนใจมัน ตอนนี้ สิ่งที่เขาเป็นห่วงคือยี่สิบขนาดเล็กสัตว์ ' เทพ consciousnesses ที่ลอยอยู่ในด้านหน้าของเขาหลังจากการสังเกตเล็กน้อย หวัง หลิน ดวงตาประกายและด้วยตัวเองคว้าทั้งหมดยี่สิบเทพ consciousnesses ในขณะที่เขาเดินขึ้นเจดีย์สีดำ หลังจากถึงกลางเจดีย์ เขาสังเกตสถานที่เพื่อให้แน่ใจว่าขนาดของสถานที่ที่เหมาะสมและทันทีกระจายของเขาจีอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สติและห่อมันรอบเล็ก ๆของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ consciousnesses .ปีศาจได้ตามหวัง หลิน ด้วยตนเองพอใจในใบหน้าของเขา อยากเห็นเองว่าหวังหลินจะใช้น้ำลายครอบคลุมวิญญาณ ทันใดนั้นเขาพบทั้งหมดสถานที่ล้อมรอบด้วยการต่อต้านพระเจ้าติ ปกปิด สายฟ้าสีแดงกระพริบไม่หยุดจากทุกมุม มันทำให้เขาเจ็บปวดมาก เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาก็อ่อนแอ และง่วงเหงาหาวนอน และพูดกับตัวเอง : " จบแล้ว มันจบที่ปีศาจต้องการกำจัดฉัน . . . . . . . "เขาจึงกลัวว่าเขาจะขอความเมตตา เมื่อเขาเห็น หวัง หลิน ไม่ได้มองเขา แต่กลับมองยี่สิบขนาดเล็กของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ consciousnesses . ดังนั้นเขาจึงกลืนลงคำพูดของความเมตตาที่เขากำลังจะพูด และยกย่องโชคดีของเขาจากด้านล่างของหัวใจของเขาหวังหลินจ้องมองวิญญาณของสัตว์เล็ก เหล่านี้สัตว์เล็ก consciousnesses ศักดิ์สิทธิ์อยู่ในช่วงแรก เจีย แดน เวที คุณไม่สามารถพูดว่า พวกเขาที่มีประสิทธิภาพ แต่ไม่อาจพูดว่า พวกเขาอ่อนแอ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาสนับสนุนปีศาจมีร่องรอยของลักษณะของวิญญาณ เขาก็กลัวว่ามันคงง่ายที่จะกลืนพวกเขานอกจากนี้ระดับปัจจุบันของเขาเกือบจะเทียบเท่ากับการ consciousnesses ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ที่เขาสังเกต