One of the main criticisms of studi

One of the main criticisms of studies that try to compare midfoot (and/or forefoot – the two categories are lumped together in the study, and I'll do the same for the rest of this post) strikes with rearfoot strikes is that they often involve asking people from one category to force themselves to run in an unfamiliar way for a short period of time, then draw conclusions based on this limited sample. Alternately, other studies assemble different groups of midfoot and rearfoot strikers, but with such diverse characteristics that it's hard to draw any conclusions from the comparison. The strength of the new Spanish study is in addressing these concerns: they assembled two very homogeneous groups of sub-elite distance runners, with 10 midfoot strikers and 10 rearfoot strikers. The groups were very closely matched in age, running experience, training volume, BMI, VO2max, HRmax, and fitness, with average half-marathon bests of 1:10:59 and 1:10:21 (all runners in both groups had run between 1:06 and 1:14, and all had completed a half-marathon in the six weeks prior to the study).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจารณ์หลักของการศึกษาที่พยายามเปรียบเทียบ midfoot อย่างใดอย่างหนึ่ง (หรือ forefoot – สองประเภทคือ lumped ร่วมกันในการศึกษา และจะทำเหมือนกันสำหรับส่วนเหลือของบทความนี้) จะนัดหยุดงานกับ rearfoot นัดหยุดงานที่พวกเขามักจะเกี่ยวข้องกับขอคนจากประเภทหนึ่งไปบังคับตัวเองเพื่อเรียกใช้ในทางที่ไม่คุ้นเคยในระยะเวลาสั้น ๆแล้ว วาดตามตัวอย่างนี้จำกัดบทสรุป สลับ การศึกษาอื่น ๆ รวมกลุ่มแตกต่างกันกอง midfoot และ rearfoot แต่ มีลักษณะหลากหลายเช่นว่า จึงยากที่จะดึงข้อสรุปใด ๆ จากการเปรียบเทียบ ความแรงของการศึกษาภาษาสเปนใหม่คือในการแก้ปัญหาความกังวลเหล่านี้: พวกเขาประกอบมากเหมือนสองกลุ่มย่อยยอดระยะรอบชิงชนะเลิศ กอง 10 midfoot และกอง rearfoot 10 กลุ่มถูกจับคู่อย่างใกล้ชิดในอายุ ประสบการณ์ทำงาน ฝึกอบรมระดับเสียง BMI, VO2max, HRmax และออกกำลัง กาย กับ bests ฮาล์ฟมาราธอนเฉลี่ย 1:10:59 และ 1:10:21 (รอบชิงชนะเลิศทั้งหมดในกลุ่มทั้งสองได้ทำงานระหว่าง 1:06 1:14 และทั้งหมดได้เสร็จฮาล์ฟมาราธอนในหกสัปดาห์ก่อนการศึกษา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งวิจารณ์หลักของการศึกษาที่มีความพยายามที่จะเปรียบเทียบ midfoot (และ / หรือเท้า - สองประเภทจะ lumped ร่วมกันในการศึกษาและฉันจะทำเช่นเดียวกันสำหรับส่วนที่เหลือของโพสต์นี้) นัดกับนัด rearfoot คือการที่พวกเขามักจะ เกี่ยวข้องกับการขอให้คนที่มาจากประเภทหนึ่งที่จะบังคับตัวเองให้ทำงานในทางที่ไม่คุ้นเคยสำหรับระยะเวลาสั้น ๆ แล้ววาดข้อสรุปขึ้นอยู่กับตัวอย่าง จำกัด นี้ อีกวิธีหนึ่งคือการศึกษาอื่น ๆ ประกอบกลุ่มที่แตกต่างกันของ midfoot และพรีเมียร์ rearfoot แต่มีลักษณะที่หลากหลายเช่นว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะวาดข้อสรุปใด ๆ จากการเปรียบเทียบ ความแข็งแรงของการศึกษาใหม่ของสเปนอยู่ในอยู่ในความกังวลเหล่านี้พวกเขารวมตัวกันทั้งสองกลุ่มที่เป็นเนื้อเดียวกันมากของนักวิ่งระยะย่อยยอดกับ 10 พรีเมียร์ midfoot และ 10 พรีเมียร์ rearfoot กลุ่มถูกจับคู่อย่างใกล้ชิดอยู่ในวัยทำงานประสบการณ์ปริมาณการฝึกอบรมค่าดัชนีมวลกาย, VO2max, HRmax และการออกกำลังกายที่มีค่าเฉลี่ย bests ครึ่งมาราธอน 01:10:59 และ 01:10:21 (นักวิ่งทั้งหมดในทั้งสองกลุ่มได้วิ่ง 1:06-01:14 และทั้งหมดได้เสร็จสิ้นครึ่งมาราธอนในหกสัปดาห์ก่อนที่จะมีการศึกษา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งวิจารณ์หลักของการศึกษาว่า ลองเปรียบเทียบ midfoot ( และ / หรือปลายเท้าและสองประเภทจะรวมไว้ในการศึกษา และผมจะทำแบบเดียวกันสำหรับส่วนที่เหลือของบทความนี้ ) นัดกับ rearfoot นัดที่พวกเขามักจะเกี่ยวข้องกับถามคนประเภทหนึ่ง เพื่อบังคับตัวเองให้ใช้ในทางที่ไม่คุ้นเคย สำหรับรอบระยะเวลาสั้น ๆของเวลาแล้วข้อสรุปตามจำนวนตัวอย่างที่จำกัดนี้ อีกวิธีหนึ่ง คือ การศึกษาอื่น ๆและรวบรวมกลุ่มที่แตกต่างกันของ midfoot rearfoot กองหน้า แต่ มีลักษณะที่หลากหลายเช่นว่า มันยากที่จะวาดข้อสรุปใด ๆจากการเปรียบเทียบ ความแข็งแรงของการศึกษาใหม่ที่สเปนอยู่ในความกังวลเหล่านี้ พวกเขารวมตัวกันเป็นกลุ่มย่อย ยอดนักวิ่งระยะไกลมาก ,10 คน และ 10 คน midfoot rearfoot . ส่วนกลุ่มอย่างใกล้ชิดตรงกับอายุ ประสบการณ์การทํางาน ปริมาตร มวล เรียน วิทย์ hrmax , , , และฟิตเนสการฝึกอบรม เฉลี่ยครึ่งมาราธอนที่สุดของ 1:10:59 1:10:21 ( นักวิ่งและวิ่งระหว่างทั้ง 2 กลุ่ม มี 1:06 และ 1 : 14 และจบครึ่งมาราธอนในหกสัปดาห์ก่อนการศึกษา .