The River Thames looked lovely on t

The River Thames looked lovely on this warm, sunny afternoon, Emma Morley thought. It was a work day, but Emma wasn't at school. Teaching had finished for the term but there was a very important staff meeting happening at the school. Emma was needed there, but she didn't really care about that. She had phoned the headteacher's secretary that morning and told her that she was ill and had to stay in bed. The woman clearly hadn't believed her. Emma didn't care about that either.

Emma wasn't really ill at all. In face,she was feeling good. And she had been to a meeting - a meeting with a publisher. At last Emma wa feeling confident about something she had written - a novel for readers. It was about a group of children at East London school. The children were appearing in a school preduction of Oliver! And the story was told by one of the actors - a gir called Julie Criscool. Julie was a rude, angry, teenage girl with a good heartP. The book was funny and touching. Mmma had included silly drawings and handwritten pages in her text, so parts of it looked like a schoolgirl's diary. She knew that what she hed written was really good. And now, other people thought it was good too. Perhaps soo, she was going to be a published author.

Emma wanted to write and she wanted even more to stop teaching. She thought every day about resingning. Her job at the school had been very difficult for the last year. Phil Godalming had been angry because she no longer wanted to sleep with him. He'd tried to make her life difficult all year. And now she knew that she could write well, Emma wanted to spend her life writing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่น้ำเทมส์มองทำเลในบ่ายนี้อบอุ่น ซันนี่ เอ็มม่า Morley คิด มันเป็นวันทำงาน แต่เอ็มม่าไม่ได้โรงเรียน สอนได้เสร็จสิ้นในระยะ ได้มีการประชุมพนักงานสำคัญมากเกิดขึ้นในโรงเรียน เอ็มม่าไม่จำเป็นต้องมี แต่เธอไม่ได้จริง ๆ สนใจที่ เธอมี phoned เลขานุการของ headteacher เช้านั้น และบอกเธอว่า เธอป่วย และต้องอยู่ในเตียง หญิงชัดเจนไม่ได้เชื่อเธอ เอ็มม่าไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการอย่างใดอย่างหนึ่งเอ็มม่าไม่ได้ป่วยจริง ๆ เลย หน้า เธอได้รู้สึกดี และเธอได้รับการประชุม - การประชุมกับผู้เผยแพร่ ในที่สุด วาเอ็มม่ารู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้เขียน - นวนิยายสำหรับผู้อ่าน เป็นการศึกษาเกี่ยวกับกลุ่มของเด็กที่โรงเรียนอีสต์ลอนดอน เด็กไม่ปรากฏใน preduction โรงเรียนของ Oliver และเรื่องที่บอก โดยหนึ่งในนักแสดง - กีร์ที่เรียกว่า Criscool จูลี่ จูลี่ถูกหยาบ โกรธ วัยรุ่นผู้หญิงกับ heartP ดี หนังสือเล่มนี้เป็นตลก และสัมผัส Mmma ได้รวมภาพวาดที่โง่และหน้าลายมือเขียนในข้อความของเธอ เพื่อบางส่วนเหมือนไดอารี่ของเด็กนักเรียน เธอรู้ว่า อะไรน้าเธอเขียนได้ดีจริง ๆ ก คนอื่นคิดว่า ดีเกินไป บางทีดังนั้น เธอว่าจะมีผู้เขียนเผยแพร่ อยากเขียนเอ็มม่า และเธอต้องการมากขึ้นเมื่อต้องการหยุดการเรียนการสอน เธอคิดว่า ทุกวันเกี่ยวกับ resingning งานของเธอที่โรงเรียนได้ยากมากสำหรับปีที่แล้ว Phil Godalming เคยโกรธ เพราะเธอไม่ต้องการเธอ เขาได้พยายามที่จะทำให้ชีวิตยากตลอดทั้งปี และตอนนี้เธอรู้ว่า เธอสามารถเขียนดี เอ็มม่าอยากใช้เขียนชีวิตของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่น้ำเทมส์ดูน่ารักในช่วงบ่ายแดดอุ่น เอ็มม่า มอร์ลีย์คิด มันเป็นวันทำงาน แต่เอมม่าไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน สอนเสร็จสําหรับคําสําคัญมากแต่มีการประชุมเกิดขึ้นที่โรงเรียน เอ็มม่าก็ต้องมี แต่เธอไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเธอโทรหาเลขาของหัวหน้าในเช้าวันนั้น และบอกเธอว่าเธอป่วยอยู่ และต้องอยู่ในเตียง ผู้หญิงชัดๆ ไม่เชื่อเธอ เอ็มม่าก็ไม่สนเหมือนกัน

เอ็มม่าไม่เคยป่วยเลย ในหน้า เธอรู้สึกดี และเธอก็จะประชุม - ประชุมกับสำนักพิมพ์ ในที่สุดเอ็มม่า วารู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเขียน - นิยายสำหรับผู้อ่านมันคือเรื่องของกลุ่มเด็กที่โรงเรียนลอนดอนตะวันออก เด็กที่ปรากฏในโรงเรียน การผลิตของโอลิเวอร์ ! และเรื่องที่บอก โดยหนึ่งในนักแสดง - หญิงชื่อจูลี่ criscool . จูลี่เป็นหยาบ , โกรธ , สาววัยรุ่นกับ heartp ดี หนังสือตลกและน่าประทับใจ mmma ได้รวมภาพวาดเซ่อ และเขียนข้อความในหน้าของเธอดังนั้นชิ้นส่วนมันเหมือนไดอารี่ของเด็กนักเรียน . เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอเค้าเขียนดีจริงๆ และตอนนี้ คนอื่นคิดว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ บางที ซู เธอจะถูกตีพิมพ์ นักเขียน

ม่าอยากเขียนและอยากยิ่งที่จะหยุดการสอน นางคิดทุกวันว่า resingning . งานของเธอที่โรงเรียนได้ยากมากสำหรับ 1 ปี ที่ผ่านมาฟิลโกดอลล์มิ่งได้รับเพราะโกรธที่เธอไม่อยากจะนอนกับเขา เขาพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเธอยากขึ้นทุกปี และตอนนี้เธอจะรู้ว่าเธอสามารถเขียนดี ม่า อยากใช้ ชีวิตของเธอเขียน