To perform this task, the control e

To perform this task, the control entity/program has to develop a view of the network
What Do They Do? | 11
topology that satisfies certain constraints. This view of the network can be programmed
manually, learned through observation, or built from pieces of information gathered
through discourse with other instances of control planes, which can be through the use
of one or many routing protocols, manual programming, or a combination of both.
The mechanics of the control and data planes is demonstrated in Figure 2-2, which
represents a network of interconnected switches. At the top of the figure, a network of
switches is shown, with an expansion of the details of the control and data planes of two
of those switches (noted as A and B). In the figure, packets are received by switch A on
the leftmost control plane and ultimately forwarded to switch B on the righthand side
of the figure. Inside each expansion, note that the control and data planes are separated,
with the control plane executing on its own processor/card and the data plane executing
on a separate one. Both are contained within a single chassis. We will discuss this and
other variations on this theme of physical location of the control and data planes later
in the chapter. In the figure, packets are received on the input ports of the line card
where the data plane resides. If, for example, a packet is received that comes from an
unknown MAC address, it is punted or redirected (4) to the control plane of the device,
where it is learned, processed, and later forwarded onward. This same treatment is given
to control traffic such as routing protocol messages (e.g., OSPF link-state advertisements).
Once a packet has been delivered to the control plane, the information contained
therein is processed and possibly results in an alteration of the RIB as well as the
transmission of additional messages to its peers, alerting them of this update (i.e., a new
route is learned). When the RIB becomes stable, the FIB is updated in both the control
plane and the data plane. Subsequently, forwarding will be updated and reflect these
changes. However, in this case, because the packet received was one of an unlearned
MAC address, the control plane returns the packet (C) to the data plane (2), which
forwards the packet accordingly (3). If additional FIB programming is needed, this also
takes place in the (C) step, which would be the case for now the MAC addresses source
has been learned. The same algorithm for packet processing happens in the next switch
to the right.
The history of the Internet maps roughly to the evolution of control schemes for managing
reachability information, protocols for the distribution of reachability information,
and the algorithmic generation of optimized paths in the face of several challenges.
In the case of the latter, this includes an increasing growth of the information base used
(i.e., route table size growth) and how to manage it. Not doing so could result in the
possibility of a great deal of instability in the physical network. This in turn may lead to
high rates of change in the network or even nonoperation. Another challenge to overcome
as the size of routing information grows is the diffusion of responsibility for
advertising reachability to parts of the destination/target data, not only between local
instances of the data plane but also across administrative boundaries.
12 | Chapter 2: Centralized and Distributed Control and Data Planes
Figure 2-2. Control and data planes of a typical network
In reality, the control plane for the Internet that was just discussed is some combination
of layer 2 or layer 3 control planes. As such, it should be no surprise then that the same
progression and evolution has taken place for both layer 2 and layer 3 networks and the
protocols that made up these control planes. In fact, the progression of the Internet
happened because these protocols evolved both in terms of functionality and hardware
vendors learned how to implement them in highly scalable and highly available ways.
A layer 2 control plane focuses on hardware or physical layer addresses such as IEEE
MAC addresses. A layer 3 control plane is built to facilitate network layer addresses such
as those of the IP protocol. In a layer 2 network, the behaviors around learning MAC
addresses, the mechanisms used to guarantee an acyclic graph (familiar to most readers
through the Spanning Tree Protocol), and flooding of BUM (broadcast, unicast unknown,
and multicast) traffic create their own scalability challenges and also reveal their
scalability limitations. There have been several iterations or generations of
standards-based layer 2 control protocols whose goals were to address these and other
What Do They Do? | 13
issues. Most notably, these included SPB/802.1aq from the IEEE and TRILL from the
IETF.
As a generalization, though, layer 2 and layer 3 scaling concerns and their resulting
control plane designs eventually merge or hybridize becau

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภารกิจนี้ เอนทิตี/โปรแกรมควบคุมมีการพัฒนามุมมองของเครือข่ายพวกเขาทำอะไร? | 11โครงสร้างที่เป็นไปตามข้อจำกัดบางอย่าง มุมมองของเครือข่ายสามารถตั้งโปรแกรมหรือด้วยตนเอง เรียนรู้ผ่านการสังเกต สร้างจากชิ้นส่วนของข้อมูลที่รวบรวมผ่านวาทกรรมกับอินสแตนซ์อื่น ๆ ของเครื่องบินควบคุม ซึ่งได้ผ่านการใช้หนึ่ง หรือหลายโพรโทคอสายงานการผลิต เขียนโปรแกรมด้วยตนเอง หรือใช้ทั้งสองอย่างกลศาสตร์ของเครื่องบินควบคุมและข้อมูลจะแสดงในรูป 2-2 ที่แสดงเครือข่ายสวิตช์เชื่อมต่อกัน ที่ด้านบนของตัวเลข เครือข่ายสวิตช์จะมี ขยายรายละเอียดของเครื่องบินควบคุมและข้อมูลของทั้งสองสวิตช์เหล่านี้ (บันทึกเป็น A และ B) ในรูป แพคเก็ตที่รับ โดย A สลับบนตัวควบคุมซ้ายแหวน และส่งต่อกับสวิตช์ B สุด righthand ด้านของตัวเลข ภายในแต่ละการขยายตัว ทราบว่า จะแยกเครื่องบินควบคุมและข้อมูลกับการควบคุมเครื่องบินดำเนินการบนตัวเองที่ตัวประมวลผลบัตรข้อมูลเครื่องบินดำเนินในหนึ่งแยกต่างหาก ทั้งสองอยู่ภายในตัวถังเดียว เราจะพูดคุย และรูปแบบอื่น ๆ ในรูปแบบนี้ของที่ตั้งทางกายภาพของข้อมูลและควบคุมเครื่องบินในภายหลังในบทนี้ ในรูป ได้รับแพคเก็ตพอร์ตอินพุตของบัตรรายการซึ่งเครื่องบินข้อมูลอยู่ ถ้า เช่น แพคเก็ตรับที่มาจากการไม่ทราบที่อยู่ MAC เป็น punted หรือเปลี่ยนเส้นทาง (4) การควบคุมเครื่องบินอุปกรณ์where it is learned, processed, and later forwarded onward. This same treatment is givento control traffic such as routing protocol messages (e.g., OSPF link-state advertisements).Once a packet has been delivered to the control plane, the information containedtherein is processed and possibly results in an alteration of the RIB as well as thetransmission of additional messages to its peers, alerting them of this update (i.e., a newroute is learned). When the RIB becomes stable, the FIB is updated in both the controlplane and the data plane. Subsequently, forwarding will be updated and reflect thesechanges. However, in this case, because the packet received was one of an unlearnedMAC address, the control plane returns the packet (C) to the data plane (2), whichforwards the packet accordingly (3). If additional FIB programming is needed, this alsotakes place in the (C) step, which would be the case for now the MAC addresses sourcehas been learned. The same algorithm for packet processing happens in the next switchto the right.The history of the Internet maps roughly to the evolution of control schemes for managingreachability information, protocols for the distribution of reachability information,and the algorithmic generation of optimized paths in the face of several challenges.In the case of the latter, this includes an increasing growth of the information base used(i.e., route table size growth) and how to manage it. Not doing so could result in thepossibility of a great deal of instability in the physical network. This in turn may lead to
high rates of change in the network or even nonoperation. Another challenge to overcome
as the size of routing information grows is the diffusion of responsibility for
advertising reachability to parts of the destination/target data, not only between local
instances of the data plane but also across administrative boundaries.
12 | Chapter 2: Centralized and Distributed Control and Data Planes
Figure 2-2. Control and data planes of a typical network
In reality, the control plane for the Internet that was just discussed is some combination
of layer 2 or layer 3 control planes. As such, it should be no surprise then that the same
progression and evolution has taken place for both layer 2 and layer 3 networks and the
protocols that made up these control planes. In fact, the progression of the Internet
happened because these protocols evolved both in terms of functionality and hardware
vendors learned how to implement them in highly scalable and highly available ways.
A layer 2 control plane focuses on hardware or physical layer addresses such as IEEE
MAC addresses. A layer 3 control plane is built to facilitate network layer addresses such
as those of the IP protocol. In a layer 2 network, the behaviors around learning MAC
addresses, the mechanisms used to guarantee an acyclic graph (familiar to most readers
through the Spanning Tree Protocol), and flooding of BUM (broadcast, unicast unknown,
and multicast) traffic create their own scalability challenges and also reveal their
scalability limitations. There have been several iterations or generations of
standards-based layer 2 control protocols whose goals were to address these and other
What Do They Do? | 13
issues. Most notably, these included SPB/802.1aq from the IEEE and TRILL from the
IETF.
As a generalization, though, layer 2 and layer 3 scaling concerns and their resulting
control plane designs eventually merge or hybridize becau

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดำเนินการนี้กิจการควบคุม /
โปรแกรมที่มีการพัฒนามุมมองของเครือข่ายสิ่งที่พวกเขาทำอะไร? | 11
โครงสร้างที่ตอบสนองความ จำกัด บางอย่าง มุมมองของเครือข่ายนี้สามารถตั้งโปรแกรมด้วยตนเองได้เรียนรู้ผ่านการสังเกตหรือสร้างขึ้นจากชิ้นส่วนของข้อมูลที่รวบรวมผ่านวาทกรรมกับกรณีอื่นๆ ของเครื่องบินควบคุมซึ่งสามารถผ่านการใช้งานของหนึ่งหรือหลายโปรโตคอลเส้นทางการเขียนโปรแกรมด้วยตนเองหรือการรวมกันของทั้งสอง. กลศาสตร์ของการควบคุมและเครื่องบินข้อมูลจะถูกแสดงให้เห็นในรูปที่ 2-2 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงเครือข่ายของสวิทช์เชื่อมต่อถึงกัน ที่ด้านบนของรูปของเครือข่ายของสวิทช์จะแสดงที่มีการขยายตัวของรายละเอียดของการควบคุมและเครื่องบินข้อมูลของทั้งสองที่สวิทช์เหล่านั้น(ตั้งข้อสังเกตว่า A และ B) ในรูปแพ็คเก็ตที่ได้รับจากสวิทช์บนเครื่องบินควบคุมซ้ายสุดและส่งต่อไปในท้ายที่สุดที่จะเปลี่ยน B บนด้านขวาของตัวเลข ภายในการขยายตัวของแต่ละคนทราบว่าการควบคุมและเครื่องบินข้อมูลจะถูกแยกออกจากกันด้วยเครื่องบินควบคุมการดำเนินการในการประมวลผลของตัวเองใส่การ์ด / เครื่องบินและข้อมูลการดำเนินการเกี่ยวกับการแยกหนึ่ง ทั้งสองมีอยู่ภายในตัวถังเดียว เราจะพูดถึงนี้และรูปแบบอื่น ๆ ในรูปแบบของสถานที่ทางกายภาพของการควบคุมและเครื่องบินข้อมูลนี้ในภายหลังในบทที่ ในรูปแพ็คเก็ตที่ได้รับในพอร์ตการป้อนข้อมูลบัตรเส้นที่เครื่องบินข้อมูลที่อยู่ ตัวอย่างเช่นถ้า, แพ็คเก็ตที่ได้รับที่มาจากไม่ทราบที่อยู่MAC ก็จะเขวี้ยงหรือเปลี่ยนเส้นทาง (4) การควบคุมเครื่องบินของอุปกรณ์, ซึ่งจะมีการเรียนรู้การประมวลผลและส่งต่อมาเป็นต้นไป การรักษาเดียวกันนี้จะได้รับในการควบคุมการจราจรเช่นการกำหนดเส้นทางข้อความโปรโตคอล (เช่น OSPF โฆษณา link รัฐ). เมื่อแพ็คเก็ตที่ได้รับการส่งมอบให้กับเครื่องบินควบคุมข้อมูลที่มีอยู่นั้นมีการประมวลผลและอาจส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของกระดูกซี่โครงที่เป็นรวมทั้งการส่งข้อความเพิ่มเติมเพื่อเพื่อนของพวกเขาการแจ้งเตือนของการปรับปรุงนี้(เช่นใหม่เส้นทางเรียนรู้) เมื่อ RIB จะกลายเป็นมีเสถียรภาพ FIB ที่มีการปรับปรุงทั้งในการควบคุมเครื่องบินและเครื่องบินข้อมูล ต่อจากนั้นส่งต่อจะมีการปรับปรุงและสะท้อนเหล่านี้เปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตามในกรณีนี้เพราะแพ็คเก็ตที่ได้รับเป็นหนึ่งของเขลาอยู่ MAC ควบคุมเครื่องบินกลับแพ็คเก็ต (C) กับระนาบข้อมูล (2) ซึ่งส่งแพ็คเก็ตตาม(3) ถ้าการเขียนโปรแกรม FIB เพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นนี้ยังเกิดขึ้นใน(C) ขั้นตอนซึ่งจะเป็นกรณีสำหรับตอนนี้เป็นแหล่งที่อยู่ MAC ได้รับการเรียนรู้ ขั้นตอนวิธีการเดียวกันสำหรับการประมวลผลแพ็กเก็ตที่เกิดขึ้นในสวิทช์ถัดไปทางขวา. ประวัติความเป็นมาของอินเทอร์เน็ตแผนที่คร่าว ๆ กับวิวัฒนาการของรูปแบบการควบคุมสำหรับการจัดการข้อมูลการเชื่อมโปรโตคอลสำหรับการกระจายของข้อมูลการเชื่อมที่และรุ่นอัลกอริทึมของเส้นทางที่ดีที่สุดในการเผชิญกับความท้าทายหลาย. ในกรณีหลังนี้รวมถึงการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นของฐานข้อมูลที่ใช้(เช่นการเจริญเติบโตขนาดตารางเส้นทาง) และวิธีการที่จะจัดการกับมัน ไม่ทำเช่นนั้นอาจส่งผลให้เกิดความเป็นไปได้ของการจัดการที่ดีของความไม่แน่นอนในเครือข่ายทางกายภาพ นี้ในการเปิดอาจนำไปสู่อัตราที่สูงของการเปลี่ยนแปลงในเครือข่ายหรือแม้กระทั่ง nonoperation ท้าทายอีกประการหนึ่งที่จะเอาชนะเป็นขนาดของข้อมูลเส้นทางการเติบโตคือการแพร่กระจายของความรับผิดชอบในการเชื่อมการโฆษณาไปยังส่วนของข้อมูลปลายทาง/ เป้าหมายไม่เพียง แต่ระหว่างท้องถิ่นกรณีของเครื่องบินข้อมูลแต่ยังข้ามขอบเขตของการบริหาร. 12 | บทที่ 2: การควบคุมจากส่วนกลางและ Distributed เครื่องบินและข้อมูลรูปที่2-2 การควบคุมและเครื่องบินข้อมูลของเครือข่ายทั่วไปในความเป็นจริงการควบคุมเครื่องบินสำหรับอินเทอร์เน็ตที่ถูกกล่าวถึงคือการรวมกันเพียงบางส่วนของชั้น2 หรือชั้น 3 ควบคุมเครื่องบิน เช่นนี้มันควรจะไม่แปลกใจแล้วที่เดียวกันความก้าวหน้าและวิวัฒนาการที่เกิดขึ้นทั้งชั้น 2 และชั้น 3 เครือข่ายและโปรโตคอลที่ทำขึ้นเครื่องบินควบคุมเหล่านี้ ในความเป็นจริงความก้าวหน้าของอินเทอร์เน็ตเกิดขึ้นเพราะโปรโตคอลเหล่านี้การพัฒนาทั้งในแง่ของการทำงานของฮาร์ดแวร์และผู้ขายได้เรียนรู้วิธีการที่จะใช้พวกเขาในรูปแบบที่สามารถปรับได้สูงและมีสูง. การควบคุมเครื่องบิน 2 ชั้นมุ่งเน้นไปที่ที่อยู่ฮาร์ดแวร์หรือชั้นทางกายภาพเช่น IEEE MAC ที่อยู่ การควบคุมเครื่องบิน 3 ​​ชั้นถูกสร้างขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกที่อยู่เลเยอร์เครือข่ายดังกล่าวเป็นที่ของโปรโตคอลIP ในชั้น 2 เครือข่ายพฤติกรรมรอบการเรียนรู้แม็อยู่กลไกที่ใช้ในการรับประกันวัฏจักรกราฟ(ที่คุ้นเคยกับผู้อ่านส่วนใหญ่ผ่านโปรโตคอล Spanning Tree) และน้ำท่วม BUM (ออกอากาศ unicast ที่ไม่รู้จักและmulticast) การจราจรสร้างของตัวเอง ความท้าทายความยืดหยุ่นและยังเผยให้เห็นของพวกเขาข้อจำกัด scalability มีการทำซ้ำหรือหลายรุ่นตามมาตรฐานชั้น 2 โปรโตคอลการควบคุมที่มีเป้าหมายจะอยู่เหล่านี้และอื่นสิ่งที่พวกเขาทำอะไร? | 13 ประเด็น ที่สะดุดตาที่สุดเหล่านี้รวม SPB / 802.1aq จาก IEEE และไหลรินจากIETF. ในฐานะที่เป็นลักษณะทั่วไป แต่ชั้นที่ 2 และชั้นที่ 3 และปรับความกังวลของพวกเขาส่งผลให้การควบคุมเครื่องบินออกแบบผสานหรือในที่สุดผสมพันธุ์becau