Disconnect is traditionally a verb

Disconnect is traditionally a verb meaning to sever or interrupt a connection, but in recent years a noun sense has gained prominence. The noun refers to (1) an inability to mentally reconcile two or more things, (2) an inability for two or more parties to agree or to understand each other, or (3), more generally, a disparity or gap. Also, it’s sometimes simply short for disconnection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถอดเป็นประเพณีคำกริยาหมายถึง ตัด หรือขัดจังหวะการเชื่อมต่อ แต่ใน ความรู้สึกคำนามได้รับมา คำนามหมายถึง (1) ไม่สามารถมีจิตใจกระทบสิ่งที่ สอง (2) ไม่สามารถสำหรับสอง หรือมากกว่าสองฝ่าย ไปตกลง หรือเข้าใจกัน หรือ (3), โดยทั่วไป ความเหลื่อมล้ำ หรือช่องว่าง ด้วย มันเป็นบางครั้งก็สั้นสำหรับหลุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกเลิกการเชื่อมต่อเป็นประเพณีคำกริยาหมายถึงจะตัดหรือขัดขวางการเชื่อมต่อ แต่ในปีที่ผ่านมาความรู้สึกที่เป็นรูปธรรมได้รับชื่อเสียง คำนามหมายถึง (1) ไม่สามารถที่จะกระทบจิตใจสองคนหรือมากกว่าสิ่งที่ (2) ไม่สามารถที่สองฝ่ายหรือมากกว่าที่จะเห็นด้วยหรือไม่ที่จะเข้าใจซึ่งกันและกันหรือ (3) มากขึ้นโดยทั่วไป, ความแตกต่างหรือช่องว่าง นอกจากนี้บางครั้งก็เพียงสั้น ๆ สำหรับการเชื่อมต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมต่อแบบดั้งเดิมคือคำกริยาความหมายตัดหรือยุติการเชื่อมต่อ แต่ในปีล่าสุดนาม ความรู้สึกที่ได้รับความ . คำนามหมายถึง ( 1 ) ไม่มีจิตใจปรองดองสองสิ่งหรือมากกว่า ( 2 ) สามารถ สอง หรือ อีกฝ่ายจะตกลงหรือเข้าใจกัน หรือ ( 3 ) โดยทั่วไปมีความแตกต่างหรือช่องว่าง นอกจากนี้ บางทีก็สั้น การตัดขาด