Semiarid watershed models typically

Semiarid watershed models typically require a higher level of spatial and process complexity compared to humid region models. This spatial complexity arises from the high spatial variability of rainfall and the corresponding highly complex spatiotemporal interaction between watershed and storm geometries, which strongly influences the shape and volume of the flood hydrograph [Osborn, 1964; Michaud and Sorooshian, 1994]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองลุ่มน้ำแล้งมักจะต้องการระดับสูงของพื้นที่ และความซับซ้อนของกระบวนการเมื่อเทียบกับภูมิภาคชื้นรุ่น ความซับซ้อนเชิงพื้นที่ที่เกิดจากความแปรปรวนเชิงพื้นที่สูงของปริมาณน้ำฝนและโต้ตอบ spatiotemporal ซับซ้อนที่สอดคล้องกันระหว่างลุ่มน้ำและพายุรูปทรงเรขาคณิต ซึ่งมีอิทธิพลต่อรูปร่างและปริมาตรของ hydrograph น้ำท่วม [ออสบอร์ 1964 ขอ อันดับและ Sorooshian, 1994]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นลุ่มน้ำแห้งแล้งมักจะต้องอยู่ในระดับที่สูงขึ้นของพื้นที่และกระบวนการซับซ้อนเมื่อเทียบกับรุ่นภูมิภาคชื้น นี้ซับซ้อนเชิงพื้นที่เกิดจากความแปรปรวนสูงของพื้นที่ปริมาณน้ำฝนและสอดคล้องปฏิสัมพันธ์ spatiotemporal ซับซ้อนสูงระหว่างลุ่มน้ำและรูปทรงเรขาคณิตที่พายุซึ่งมีอิทธิพลอย่างยิ่งรูปร่างและปริมาณของน้ำหลาก [ออสบอร์ 1964; Michaud และ Sorooshian 1994]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองลุ่มน้ำ semiarid มักจะต้องระดับที่สูงขึ้นของพื้นที่และกระบวนการที่ซับซ้อนเมื่อเทียบกับภูมิภาคแบบร้อนชื้น ความซับซ้อนของมิตินี้ เกิดขึ้นจากความแปรปรวนเชิงพื้นที่สูงและปริมาณน้ำฝนที่ซับซ้อนสูง spatiotemporal ปฏิสัมพันธ์ระหว่างลุ่มน้ำและที่มีอิทธิพลพายุ ซึ่งมีรูปร่างและปริมาตรของกราฟ [ น้ำท่วม ออสบอร์น , 1964 ; มิโช และ sorooshian , 1994 ]