“Ha… If you say so. Now then—”Just

“Ha… If you say so. Now then—”

Just as Dorothea was about to continue, they sensed activity from the inner room. The doors opened and someone stepped out.

Having noticed their presence, the newcomer called out to them.

The voice that reached their ears was like the tinkling of a silver bell, a voice like a gentle breeze—

“Is that Suimei-san?”

“Oh, Gurakis-san. We meet again.”

Looking their way was the person he’d met earlier for a decidedly unique reason, Lefille Gurakis.

Her bright red hair flowing behind her as she approached, she frowned at Suimei’s greeting, a look of shock on her face.

“What brings you here?”

“They tell me I’m to undergo an assessment of some kind.”

“…Huh?”

“Something wrong?”

“…You weren’t here to submit a request?”

“Oh…”

Facing Lefille’s surprised look, Suimei finally understood. That was what she’d meant earlier.

Back when they’d separated at the reception desk, she’d wished him well with his “commission.” She’d misunderstood. Thinking back, now he understood the reason for her words.

Wanting to dispel the misunderstanding as quickly as possible, Suimei again explained his goal.

“Actually, I’m like you Gurakis-san: I’m here to join the guild. Oh, by the way, I’m basically a mage.”

“I see now. You weren’t carrying any weapons, so I’d thought…”

“…I’m sorry. Really, really sorry.”

“Why are you apologizing?”

“Don’t worry about it.”

Of course this had happened. Talk about reaping what you sow. The words that he’d heard not so long ago struck me deeply.

Watching the two speak with familiarity, Dorothea interrupted.

“Are you two friends?”

“No, we actually met for the first time just outside, at the reception window.”

“Oh, I see,” Dorothea replied.

Suimei then asked a question of Lefille, who had just answered Dorothea.

“Gurakis-san, how’d your assessment go?”

“Ahh, I just finished, actually.”

“And the result?”

“Not bad.”

As she replied, her eyes closed and she smiled valiantly. From the looks of it, her “not bad” wasn’t a “I managed to get by” so much as a “I didn’t have to go all out.” She didn’t look tired, nor was she breathing heavily.

Once Dorothea realized who Lefille’s opponents had been, she looked simultaneously stunned and distressed.

“You fought those two and you can still say ‘not bad’? Those two are considered real masters around here, you know?”

“Really? I just fought like normal.”

” ‘Like normal,’ is it… Lefille-san, it sure is a pity you don’t plan to stick around.”

“…? You’re heading somewhere else?” Suimei, surprised by Dorothea’s comment, unwittingly asked Lefille.

“Ah, about that—”

“Sorry to interrupt you two, but it’s about time for us to get started here. Is that alright?”

Concerned about the time, Dorothea’s question drowned out Lefille’s answer. On that note, they had spent quite some time conversing as they walked.

It seemed continuing to while away the time like this would create problems for others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฮา... หากคุณพูดนั้น แล้วตอนนี้ — "เพียงเป็นโดโรเธียแห่งจะ ดำเนินการต่อไป พวกเขารู้สึกกิจกรรมจากภายในห้องพัก เปิดประตู และใครบางคนก้าวออกมามีสังเกตเห็นสถานะการออนไลน์ของพวกเขา ผู้เล่นใหม่เรียกมาเพื่อพวกเขาเสียงที่มาถึงหูของพวกเขาเป็นเหมือน tinkling ของระฆังเงิน เสียงเหมือนลม —"คือที่ Suimei ซัง"โอ้ Gurakis ซัง พบกันใหม่"หา ทางของพวกเขาคือ บุคคลที่เขาได้พบก่อนหน้านี้มีเหตุผลเฉพาะเด็ด Lefille Gurakisผมของเธอสดใสแดงไหลเธอเป็นเธอเข้าหา เธอ frowned ที่ Suimei ของอวยพร ดูการกระแทกบนใบหน้าของเธอ"อะไรทำให้คุณที่นี่""พวกเขาบอกฉันฉันจะได้รับการประเมินบางรูปแบบ"“… ฮะ""สิ่งที่ผิดปกติ"“… คุณไม่ที่นี่เพื่อส่งคำขอ""แหม..."หันดูประหลาดใจของ Lefille, Suimei เข้าใจในที่สุด นั่นคือสิ่งที่เธอมีความหมายก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาได้แยกแผนกต้อนรับ เธออยากเขาดีกับเขา "คอมมิชชั่น" เธอได้เข้าใจผิด คิดกลับ ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลสำหรับคำพูดของเธอต้องการกำจัดความเข้าใจผิดที่เร็วที่สุด Suimei อีกอธิบายเป้าหมายของเขา"ความจริง ฉันเหมือนคุณ Gurakis ซัง: ฉันอยู่ที่นี่เข้าร่วมกิลด์ โอ้ โดยวิธี ฉันโดยทั่วไปเป็น mage""อืมมตอนนี้ คุณไม่ได้พกพาอาวุธใด ๆ ดังนั้นฉันมีความคิด..."“… ขอโทษ จริง ๆ ขอโทษจริง ๆ ด้วย ""ทำไมมีคุณ apologizing""ไม่ต้องกังวล"ของหลักสูตรนี้ได้เกิดขึ้น พูดคุยเกี่ยวกับผลสิ่งที่คุณเสาด้วยคำพูดที่เขาได้ยินไม่นานที่ผ่านมาหลงฉันลึกดูทั้งสองที่พูด ด้วยความคุ้นเคย โดโรเธียแห่งจังหวะ"ท่านสองเพื่อน""ไม่ เราจริงตรงตามสำหรับแรกเวลาเพียงภายนอก ที่หน้าต่างต้อนรับ""โอ้ ฉันดู โดโรเธียแห่งตอบกลับSuimei แล้วถามคำถามของ Lefille ซึ่งมีเพียงตอบโดโรเธียแห่ง"Gurakis-ซาน ต้องการประเมินผลไป""ปรบมือ ฉันเพิ่งเสร็จสิ้น จริง""และผล""ดีขึ้น"เธอตอบ ปิดดวงตาของเธอ และเธอยิ้ม valiantly จากลักษณะของมัน เธอ "ไม่ดี" ไม่มี "ผมจัดการโดย" ให้มากที่สุดเท่า "ฉันไม่ได้มีการออกไป" เธอไม่ได้ดูเหนื่อย ไม่มีเธอหายใจหนักเมื่อโดโรเธียแห่งตระหนักที่ Lefille ของฝ่ายตรงข้ามได้ เธอมองพร้อมกันสตัน และเป็นทุกข์"คุณต่อสู้ทั้งสอง และนอกจากนี้คุณยังสามารถพูด 'ไม่ดี' ทั้งสองจะถือว่าเป็นต้นแบบที่แท้จริงที่นี่ คุณรู้""จริง ๆ ฉันเพียงแค่ต่อสู้เหมือนปกติ"" 'เหมือนปกติ ก็... Lefille ซัง แน่ใจว่าเป็นน่าเสียดายที่คุณไม่ต้องติดอยู่"“…? คุณกำลังเดินทางอื่น" Suimei ประหลาดใจ โดยความเห็นของโดโรเธียแห่ง เซื่องถาม Lefille" Ah เกี่ยวกับว่า — ""ขออภัยที่ต้องรบกวนคุณสอง แต่มันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่เราจะเริ่มต้นที่นี่ คือที่ไม่เป็นไรกังวลเกี่ยวกับเวลา คำถามของโดโรเธียแห่งจมน้ำออกของ Lefille คำตอบ เมื่อทราบว่า พวกเขาได้ใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาสนทนาทั้งเหมือนอย่างต่อเนื่องขณะเวลาเช่นนี้จะสร้างปัญหาให้คนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮะ ... ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ตอนนี้ ณ ขณะนั้น " เช่นเดียวกับโดโรธีได้เกี่ยวกับการดำเนินการต่อพวกเขารู้สึกว่ากิจกรรมจากห้องด้านใน ประตูเปิดและคนที่ก้าวออกมา. หลังจากสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพวกเขามาใหม่ที่เรียกว่าออกไปพวกเขา. เสียงที่มาถึงหูของพวกเขาเป็นเหมือนทำให้เกิดเสียงติ้งของระฆังเงินเสียงเหมือน breeze- อ่อนโยน "นั่นคือSuimei ซัง?" "โอ้ Gurakis ซัง เราพบกันอีกครั้ง. " กำลังมองหาทางของพวกเขาคือคนที่เขาเคยพบก่อนหน้านี้ด้วยเหตุผลที่ไม่ซ้ำกันเด็ด Lefille Gurakis. ผมสีแดงของเธอสดใสไหลอยู่ข้างหลังเธอขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้เธอขมวดคิ้วที่อวยพร Suimei ของรูปลักษณ์ของช็อตบนใบหน้าของเธอ"สิ่งที่จะนำคุณที่นี่?" "พวกเขาบอกฉันฉันจะได้รับการประเมินของบางชนิด." " ... หือ?" "อะไรบางอย่างผิดหรือเปล่า?" " ... คุณไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อส่งคำขอ?" "โอ้ ... " หันหน้าไปทางรูปลักษณ์แปลกใจ Lefille ของ Suimei เข้าใจในที่สุด นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการหมายถึงก่อนหน้านี้. กลับมาเมื่อพวกเขาต้องการแยกออกจากกันได้ที่แผนกต้อนรับเธอก็อยากให้เขาได้ดีกับเขา "คณะกรรมการ". เธอจะเข้าใจผิด . คิดย้อนกลับไปตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลสำหรับคำเธออยากที่จะปัดเป่าความเข้าใจผิดให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้อีกครั้ง Suimei อธิบายเป้าหมายของเขา. "จริงๆแล้วฉันชอบคุณ Gurakis ซัง: ฉันนี่เพื่อเข้าร่วมกิลด์ โอ้โดยวิธีการที่ฉันพื้นผู้วิเศษ. " " ผมเห็นตอนนี้ คุณไม่ได้ถืออาวุธใด ๆ ดังนั้นผมคิดว่า ... " " ... ฉันขอโทษ จริงๆขอโทษจริงๆ. " " ทำไมคุณขอโทษ? " " ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. " ของหลักสูตรนี้จึงเกิดขึ้น พูดคุยเกี่ยวกับการเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณหว่าน คำพูดที่ว่าเขาเคยได้ยินไม่นานที่ผ่านมาหลงฉันลึก. ดูทั้งสองพูดคุยกับคุ้นเคยโดโรธีขัดจังหวะ. "คุณเพื่อนทั้งสองคน?" "ไม่จริงเราพบกันเป็นครั้งแรกนอกที่หน้าต่างแผนกต้อนรับส่วนหน้า " " โอ้ฉันเห็น "โดโรธีตอบ. Suimei แล้วถามคำถามของ Lefille ที่เพิ่งตอบโดโรเธีย. " Gurakis ซัง how'd การประเมินของคุณไป? " " อ่าฉันเพิ่งเสร็จจริง. " " และ ผลที่ตามมา? " " ไม่เลว. " ขณะที่เธอตอบว่าดวงตาของเธอปิดและเธอยิ้มอย่างกล้าหาญ จากรูปลักษณ์ของมันเธอว่า "ไม่ดี" ไม่ได้เป็น "ฉันจัดการเพื่อให้ได้ด้วย" มากเป็น "ฉันไม่ได้มีออกไปทั้งหมด." เธอไม่ได้ดูเหนื่อยหรือถูกเธอหายใจอย่างหนัก . เมื่อโดโรธีตระหนักที่ฝ่ายตรงข้าม Lefille ของเขาถูกเธอมองพร้อมกันตะลึงและมีความสุข. "คุณต่อสู้ทั้งสองและคุณยังสามารถบอกว่า 'ไม่ได้เลวร้าย'? ทั้งสองได้รับการพิจารณาโทจริงรอบ ๆ ที่นี่คุณรู้หรือไม่ " " จริงเหรอ? ฉันเพียงแค่การต่อสู้เหมือนปกติ. " " เหมือนปกติ 'มันคือ ... Lefille ซังก็แน่ใจว่าเป็นที่น่าเสียดายที่คุณไม่ได้วางแผนที่จะติดรอบ. " " ... ? คุณกำลังมุ่งหน้าไปที่อื่น? "Suimei, ประหลาดใจโดยความคิดเห็นของโดโรธีโดยไม่เจตนาถาม Lefille. " อา that- เกี่ยวกับ " " ขอโทษที่จะขัดขวางคุณทั้งสอง แต่มันเป็นเรื่องของเวลาที่เราจะเริ่มต้นที่นี่ ที่ alright? " ความกังวลเกี่ยวกับเวลาที่คำถามของโดโรธีจมน้ำตายคำตอบของ Lefille เมื่อทราบว่าพวกเขาได้ใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาสนทนาขณะที่พวกเขาเดิน. ดูเหมือนว่ามันจะดำเนินการต่อไปในขณะที่เวลาเช่นนี้จะสร้างปัญหาให้กับคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮา . . . . . . . ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ตอนนี้ "เหมือนโดโรเธียเรื่องต่อไป พวกเขารู้สึกกิจกรรมจากห้องด้านใน ประตูเปิดออก และคนที่ก้าวออกมาการสังเกตการปรากฏตัวของพวกเขา ผู้มาใหม่เรียกออกมาเสียงที่เหมือนเสียงถึงหูของระฆังเงิน เสียงเหมือนสายลมที่อ่อนโยน -" คือว่า suimei ซัง ? "" โอ้ gurakis ซาน เราเจอกันอีกแล้วนะ "ดูวิธีการของพวกเขาคือคนที่เขาเคยพบก่อนหน้านี้ด้วยเหตุผลเฉพาะ เด็ด lefille gurakis .ผมสีแดงของเธอสดใสไหลหลังของเธอขณะที่เธอเดินเข้ามา เธอขมวดคิ้วด้วยความ suimei ทักทาย ดูช็อคบนใบหน้าของเธอ" ลมอะไรหอบคุณมาที่นี่ ? "" พวกเขาบอกฉันว่าฉันต้องผ่านการประเมินของบางชนิด ." . . . หือ ? "" มีอะไรหรอ ? "" . . . . . . . คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อส่งการร้องขอ ? "" โอ้ . . . . . . . "ซึ่ง lefille ตกใจมอง suimei ก็เข้าใจแล้ว นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการบ้างตอนจะแยกกันที่แผนกต้อนรับ เธออยากให้เขาได้ดีกับคณะกรรมการของเขา " " เธอจะเข้าใจผิด คิดกลับไป ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลในคำพูดของเธออยากขจัดความเข้าใจผิดให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ suimei อีกครั้งว่าเป้าหมายของเขา" ที่จริงฉันก็ชอบคุณ gurakis ซาน : ฉันมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมกิลด์ อ้อ ผมก็เป็นนักเวทย์ "" ผมเห็นแล้ว เธอไม่ได้ถืออาวุธ ดังนั้นฉันคิดว่า . . . . . . . "" . . . . . . . ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ ." ขอโทษทำไม ? "" อย่ากังวลไปเลย "หลักสูตรนี้เกิดขึ้น พูดคุยเกี่ยวกับเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณหว่าน คำพูดที่เขาได้ยินเมื่อไม่นานมาหลงฉันอย่างลึกซึ้งดูสองพูดกับความคุ้นเคย โดโรธี ถูกขัดจังหวะ" พวกคุณเป็นเพื่อนกันเหรอ "" ไม่ จริง ๆ แล้วเราพบกันครั้งแรกนอก ที่หน้าต่างต้อนรับ "" โอ้ ผมเห็น”โดโรธีตอบsuimei แล้วถามคำถาม lefille ที่เพิ่งตอบโดโรเธีย ." gurakis ซานยังไง การประเมินของคุณไป "" อ่า ฉันเพิ่งทำงานเสร็จ จริงๆ "" ผลเป็นยังไง ? "" ไม่เลว "เธอตอบ หลับตาแล้วก็ยิ้มอย่างกล้าหาญ . จากที่ดูแล้ว เธอว่า " ไม่เลว " ไม่ใช่ " ฉันจัดการให้ " มากที่สุดเท่าที่ " ไม่ต้องไป " เธอดูไม่เหนื่อย หรือว่าหายใจหนักเมื่อโดโรธี ก็ตระหนักได้ว่าเป็นใคร lefille ของฝ่ายตรงข้ามได้ เธอมองกันตะลึงและด้อยคุณภาพ" คุณต่อสู้ทั้งสองนั้น และคุณยังสามารถพูดว่า " ไม่ดี " สองคนนี้ถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญจริง ๆที่นี่ คุณก็รู้ "" จริงเหรอ ? ฉันเพิ่งทะเลาะกัน เหมือนปกติ" เหมือนปกติ คือมัน . . . . . . . lefille ซาน มันก็น่าเสียดายที่คุณไม่ได้วางแผนที่จะติดรอบ ๆ . "" . . . . . . . ? คุณกำลังจะไปที่ไหนเหรอ " suimei , ประหลาดใจโดยโดโรธีก็แสดงความคิดเห็น โดยขอให้ lefille ." อ้อ เรื่องนั้น "" ขอโทษที่ขัดจังหวะคุณ แต่มันเกี่ยวกับเวลาที่เราเริ่มต้นที่นี่ จะเป็นไรไหม "กังวลเกี่ยวกับเวลา คำถาม โดโรเธียก็ท่วมท้นออกมาตอบ lefille . เมื่อทราบว่าพวกเขาได้ใช้เวลาค่อนข้างบางเวลาสนทนาเช่นที่พวกเขาเดินมันดูเหมือนการในขณะที่เวลาแบบนี้ จะสร้างปัญหาให้คนอื่น