For the next 12 years, he worked wh

For the next 12 years, he worked whenever he could and went to
school whenever he could. He managed to finish high school and won a
scholarship to go to Highland University. However, when he appeared
at the university, they refused to admit him because he was black. This
did not stop Carver. He continued to work and save money. Eventually,
he went to Simpson College in 1890 to study painting and paid for his
school by ironing clothes for other students. Soon, he realized he could
not support himself as an artist and decided to study agriculture
instead.
In 1891, he was accepted at Iowa Agricultural College. He was the
only black student at the college, and as usual he supported himself by
doing small jobs. He amazed everyone with his special work with
plants. After he graduated, the college asked him to stay on as an
instructor because his work with plants and chemistry was so
outstanding. So Carver stayed on and taught, but he continued his
research with plants while he was teaching.
One day he received a letter from Booker T. Washington, who was
the most respected black educator in the country. Washington asked
him to work at the Tuskegee Institute, a black agricultural school in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

12 ปีถัดไป เขาทำงานเมื่อใดก็ ตามเขาสามารถไปโรงเรียนใดก็ เขาจัดการมัธยม finish และชนะการทุนไปยังมหาวิทยาลัยไฮแลนด์ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาปรากฏขึ้นมหาวิทยาลัย พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับเขา เพราะเขาเป็นสีดำ นี้ไม่ได้หยุดพัก เขายังคงทำงาน และประหยัดค่าใช้จ่าย ในที่สุดเขาไปวิทยาลัยซิมป์สันใน 1890 ศึกษาจิตรกรรม และชำระเขาโรงเรียน โดยการรีดเสื้อผ้าสำหรับนักเรียนคนอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ เขารู้เขาได้ไม่สนับสนุนตัวเอง เป็นศิลปิน และเลือกเรียนเกษตรแทน 1891 เขาได้ยอมรับที่วิทยาลัยเกษตรรัฐไอโอวา เขาได้สีดำเฉพาะ นักเรียนที่โรงเรียน และตามปกติเขาสนับสนุนตัวเองด้วยทำงานขนาดเล็ก เขาประหลาดใจทุกคน ด้วยผลงานพิเศษรดน้ำต้นไม้ หลังจากที่เขาจบศึกษา วิทยาลัยขอให้เขาอยู่ในเป็นการผู้สอนเพราะเขาทำงานกับพืชและเคมีดังนั้นโดดเด่น ดังนั้นพักอยู่บน และสอน แต่เขาต่อเขาวิจัยกับพืชในขณะที่เขาถูกสอนวันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากงเกิลต.วอชิงตัน เจ้าที่สุดดำประวัติผู้สอนและในประเทศ ถามวอชิงตันเขาทำงานที่ สถาบัน Tuskegee โรงเรียนเกษตรดำใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับถัดไป 12
ปีเขาทำงานเมื่อใดก็ตามที่เขาสามารถทำได้และไปโรงเรียนเมื่อใดก็ตามที่เขาสามารถทำได้ เขาพยายามที่จะ fi โรงเรียนมัธยม Nish
และได้รับรางวัลทุนการศึกษาที่จะไปที่มหาวิทยาลัยไฮแลนด์ แต่เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นที่มหาวิทยาลัยที่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับเขาเพราะเขาเป็นสีดำ
นี้ไม่ได้หยุดการแกะสลัก
เขายังคงทำงานและประหยัดเงิน ในที่สุดเขาก็ไปวิทยาลัยซิมป์สันในปี 1890 เพื่อศึกษาการวาดภาพและการชำระเงินสำหรับเขาโรงเรียนโดยโต๊ะรีดเสื้อผ้าสำหรับนักเรียนคนอื่นๆ ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าเขาจะไม่สนับสนุนตัวเองเป็นศิลปินและตัดสินใจที่จะเรียนการเกษตรแทน. ใน 1891 เขาได้รับการยอมรับที่ไอโอวาวิทยาลัยเกษตร เขาเป็นนักเรียนสีดำเท่านั้นที่วิทยาลัยและตามปกติเขาสนับสนุนตัวเองด้วยการทำงานที่มีขนาดเล็ก เขาประหลาดใจทุกคนที่มีการทำงานพิเศษของเขากับพืช หลังจากที่เขาจบการศึกษาวิทยาลัยถามเขาว่าจะอยู่ในฐานะที่เป็นผู้สอนเพราะการทำงานของเขากับพืชและเคมีจึงโดดเด่น ดังนั้นแกะสลักอยู่บนและสอน แต่เขายังคงเขาวิจัยกับพืชในขณะที่เขาได้รับการเรียนการสอน. วันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากบุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันซึ่งเป็นยอมรับมากที่สุดการศึกษาสีดำในประเทศ วอชิงตันถามเขาไปทำงานที่สถาบันทัสค์โรงเรียนเกษตรสีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับอีก 12 ปี เขาต้องทำงานเมื่อใดก็ตามที่เขาสามารถไปโรงเรียน เมื่อเขาได้

. เขาจัดการจึงนิชโรงเรียนมัธยมและได้รับรางวัล
สอบชิงทุนไปสูงมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาปรากฏตัว
ที่มหาวิทยาลัย แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับเขา เพราะเขาเป็นคนดำ นี้
ไม่ได้หยุด คาร์เวอร์ เขายังคงทำงานและประหยัดเงิน ในที่สุด
เขาไปซิมป์สันวิทยาลัยใน 1890 เพื่อเรียนวาดภาพและจ่ายให้โรงเรียนของเขา
โดย รีดเสื้อผ้านักเรียนคนอื่น ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าเขาสามารถ
ไม่สนับสนุนตัวเองเป็นศิลปิน และตัดสินใจที่จะศึกษาเกษตรกรรม
แทน
1891 เขายอมรับที่วิทยาลัยเกษตรไอโอวา เขาเป็นนักเรียนที่วิทยาลัย
สีดำเท่านั้น และตามปกติเขาสนับสนุนตัวเองโดย
ทำงานเล็ก ๆเขาประหลาดใจกับทุกๆ งาน พิเศษ กับ
พืช หลังจากที่เขาเรียนจบวิทยาลัย ขอให้เขาอยู่ในฐานะผู้สอน เพราะการทำงานของเขากับพืช

และเคมีให้โดดเด่น ดังนั้น ที่แกะสลักอยู่บนและสอน แต่เขายังคงวิจัยของเขา
กับพืช ในขณะที่เขากำลังสอน
วันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากบุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันที่
ยอมรับมากที่สุดสีดำนักในประเทศวอชิงตันถาม
เขาทำงานที่ทัสค์สถาบันเกษตรในโรงเรียนสีดำ