Two applications were made for phyt

Two applications were made for phytosanitary management, the first of Priori Top® (200 g L-1 azoxystrobin + 125 g L-1 difenoconazole) at a dose of 0.3 L ha-1 to control powdery mildew (Erysiphe diffusa) during V5, and the second application of Kraft® (36.0 g L-1 abamectin) at the dose of 0.1 L ha-1 to control red spider mites (Tetranychus urticae) during V7. In both applications, the adjuvant Nimbus® (428 g L-1; mineral oil) was used at a dose of 0.5 L/100 L of spray.At the end of the crop cycle, 100 days after sowing, the plants were harvested and the number of nodes in the main stem (NNMS), as well as the physiological components of the yield: number of pods per plant (NPP), number of grains per pod (GPP), number of grains per plant (GPL), weight of a thousand grains (WTG), and grain mass per plant (GMP) were evaluated standardizing the moisture content in 13%.The assumption checking of the analysis of variance was done by the graphical analysis of the residues (Neter et al., 1990), along with the maximum F-Test for the homogeneity of the variances. With no transformations required, the data were submitted to the analysis of variance and regression analysis. The regression models were adjusted by relating the variables with the 2,4-D doses, choosing models with high R2, the significance of the parameters of the equation by the t-test, and biological logic. The Pearson correlations (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการใช้งานสองรายการสำหรับการจัดการสุขอนามัยพืช ครั้งแรกของ Priori Top® (200 กรัม L-1 อะซอกซีสโตรบิน + 125 กรัม L-1 ไดฟีโนโคนาโซล) ในขนาด 0.3 ลิตร เฮกตาร์-1 เพื่อควบคุมโรคราแป้ง (Erysiphe diffusa) ในช่วง V5 และ การใช้ Kraft® ครั้งที่สอง (อะบาเมคติน 36.0 กรัม) ในขนาด 0.1 ลิตร เฮกตาร์-1 เพื่อควบคุมไรเดอร์แดง (Tetranychus urticae) ระหว่าง V7 ในการใช้งานทั้งสอง ใช้สารเสริม Nimbus® (428 กรัม L-1; น้ำมันแร่) ที่ขนาดสเปรย์ 0.5 ลิตร/100 ลิตร เมื่อสิ้นสุดรอบการเพาะปลูก 100 วันหลังจากการหยอดเมล็ด พืชจะถูกเก็บเกี่ยวและจำนวนโหนดในลำต้นหลัก (NNMS) รวมถึงองค์ประกอบทางสรีรวิทยาของผลผลิต: จำนวนฝักต่อต้น (NPP) จำนวน ประเมินปริมาณธัญพืชต่อฝัก (GPP) จำนวนเมล็ดต่อต้น (GPL) น้ำหนักพันเมล็ด (WTG) และมวลเมล็ดต่อต้น (GMP) เพื่อให้ได้ปริมาณความชื้นที่เป็นมาตรฐานที่ 13% การตรวจสอบสมมติฐานของการวิเคราะห์ความแปรปรวนเสร็จสิ้นโดยการวิเคราะห์เชิงกราฟิกของสิ่งตกค้าง (Neter et al., 1990) พร้อมด้วย F-Test สูงสุดสำหรับความเป็นเนื้อเดียวกันของความแปรปรวน โดยไม่จำเป็นต้องแปลงข้อมูล ข้อมูลจะถูกส่งไปยังการวิเคราะห์ความแปรปรวนและการวิเคราะห์การถดถอย แบบจำลองการถดถอยถูกปรับโดยเชื่อมโยงตัวแปรกับขนาดยา 2,4-D การเลือกแบบจำลองที่มี R2 สูง ความสำคัญของพารามิเตอร์ของสมการโดยการทดสอบที และตรรกะทางชีววิทยา ความสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการสุขอนามัยพืชได้ดำเนินการสองครั้งในครั้งแรก Priori Top® (200 g L-1 pyrimide + 125 g L-1 phenylethrocyclozole) ในขนาด 0.3 L ha-1 เพื่อควบคุมเชื้อราราแป้ง (erysipelas) ในช่วง V5 และครั้งที่สอง Kraft® (36.0 g L-1 avermectin) ในขนาด 0.1 L ha-1 ในทั้งสองโปรแกรมเสริมNimbus® (428 g L-1; น้ำมันแร่) ใช้ในปริมาณสเปรย์ 0.5 ลิตร / 100 ลิตร
ในตอนท้ายของรอบการปลูกพืช 100 วันหลังจากหว่านเมล็ดจะเก็บเกี่ยวจำนวนนอต (NMMS) ในพืชและลำต้นหลักรวมทั้งองค์ประกอบทางสรีรวิทยาของผลผลิต: ฝักเดียว (NPP), เมล็ดเดี่ยว (GPP), และมีการประเมินคุณภาพธัญพืช (GMP) ต่อต้นว่ามีความชื้นได้มาตรฐาน 13%
การทดสอบสมมติฐานของการวิเคราะห์ความแปรปรวนทำโดยการวิเคราะห์เชิงกราฟของความแตกต่าง (Neter et al, 199

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประยุกต์ใช้ในการจัดการกักกันพืชได้ดําเนินการสองครั้งครั้งครั้งแรกคือการใช้Priori topใน0.3ลิตร·เฮกตาร์-1 ( 200กรัม·1ลิตรpyrosporidium + 125กรัม·1ลิตร-phenylcyclopeptides )ในระหว่างv 5เพื่อควบคุมpyrosporidium ( pyrosporidium )ในปริมาณ0.1ลิตร·1เฮกตาร์( 36.0กรัม·1ลิตร)ในระหว่างv 7เพื่อควบคุมpyrosporidium ( pylosporidium ) ในทั้งสองแอ็พพลิเคชันล้อแสงเสริม( 428 g·l-1; น้ํามันแร่)ใช้ในปริมาณ0.5ลิตร/100ลิตร

ในตอนท้ายของวัฏจักรการเพาะปลูก100วันหลังจากการหว่านพืชถูกเก็บเกี่ยวและจํานวนปม( NNMS )ในลําต้นหลักและส่วนประกอบทางสรีรวิทยาของผลผลิตได้แก่จํานวนปมต่อต้น( NPP ),จํานวนเมล็ดต่อเมล็ด( GPL ),น้ําหนักพันเมล็ด( WTG )และน้ําหนักเมล็ดต่อเมล็ด( GMP )ปริมาณน้ํามาตรฐานอยู่ที่13 %

การทดสอบสมมติฐานของการวิเคราะห์ความแปรปรวนทําได้โดยการวิเคราะห์แบบกราฟิกของสารตกค้าง( Neter et al .,1990 )และการทดสอบความแปรปรวนสูงสุดf homogeneity เนื่องจากไม่จําเป็นต้องแปลงข้อมูลจะถูกส่งไปยังการวิเคราะห์ความแปรปรวนและการวิเคราะห์การถดถอย แบบจําลองการถดถอยได้รับการปรับโดยการเชื่อมโยงตัวแปรกับปริมาณ2,4- dการเลือกโมเดลที่มีr 2สูงความสําคัญของพารามิเตอร์สมการที่ผ่านการทดสอบtและชีวตรรกะ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน( p