“What’s there?”“A flowing river if

“What’s there?”

“A flowing river if I’m not wrong. Since we need to cross over to the highway we need to go over the bridge.”

The skillful vice-captain Mandel showed his knowledge of topography. Gaviik, who doesn’t understand what the Hornbear is trying to do, told everyone that they should keep their guard up, then he returned to checking how the carriages were doing.

Meanwhile, the Hornbear Kou who was nearby the resting place for the carriages was looking for food for the Hornbear while going through the bushes and trees.

Having obtained what is edible and what isn’t from the Hornbear’s mind, he looked for the ‘meat’ it preferred. After searching for a while, he found a flowing river. He got that this Hornbear’s favorite food is fish.

[Can I get some fish?]

Just what should he do while he didn’t possess any tools to get some fish. Kou tried to search through his memories about the techniques he learned from Elmel and the others about how to obtain food, but he only knew methods where he needed to posses some kind of tool. It’s hard to find a tool that could be used by the rugged paws of a Hornbear.

[Hmm? This method… is it knowledge from another world?]

Since he had a memory with an unclear origin about ‘the technique of bird catching fish’ he decided to try it out. Walking along the river for awhile he looked around for a bulging boulder. When he found a boulder where fish seemed to gather, he pulled out a sturdy-looking hammer from his dimensional pocket.

[One two~tsu.]

Easily wielding a two-handed steel hammer with one paw he hit the boulder with the Hornbear’s brute strength. With a resounding loud bang sound, cracks began to run through the boulder. In a moment the fish that were stunned by the shockwave flew up out of the water. Like that he safely secured his food by grabbing all of the fish.

“Yeah, should I just eat it raw?”

Answering to the Hornbear’s will about how it quickly wants to eat, Kou loosened a little of his control and began to eat. I don’t know if other monsters are the same, but it seems this one feels fear in regard with the desire to eat. The Hornbear was eating in a daze while Kou felt it was giving an atrophied feeling.

After that, the Hornbear went to other places and used to same method to catch fish and filled its stomach, since it was satisfied with its feeling of fullness his conscious went back to being dormant.

[So it’s a monster that just eats and sleeps…]

Not knowing if he could store the fish he tried, but it didn’t seem to work. It seems like he can’t put anything with a soul in his dimensional pocket.

Perishing and then having its soul depart, the fish that had died could now be put into the dimensional pocket. Since he didn’t know if it would spoil, he would check it out from time to time, since Kou finished his resupplying he went back to see how the others were doing.

After going the way he came he made it to the entrance of the mountain road, it was just in time since the others were preparing to leave.

“Captain.”

“Yeah, he noticed. I wonder how long he plans to follow us.”

Captain Gaviik just shrugged when he saw the face of the Hornbear that was glancing at them from behind a boulder and decided that they should just move out for now. At that moment the young magician Dis came over with a troubled expression.

“Umm captain….. I can’t seem to see Karen anywhere though.”

“Hm? Karen should have gone up on the carriage.”

When looking at Gaviik and the others carriage, on the guardrails Karen’s quiver and bow could be seen, but not their owner.

Karen is a genius female archer, a young seventeen year old woman with a cat-like loveliness with a charming appearance and a glamorous body, but she was a troublesome girl who got compensated by being an idiot on the inside.

“Where the heck is she prowling around this time?”

At that time, while they were looking around, something had climbed up on a tree or something.

“Ei, I got yo~u!”

“Guee?” [Eh?]

“H- Hey Karen!”

“Dis, call Triton and the others!”

Karen could be seen hanging from the Hornbear’s neck, which was hiding behind a boulder. The Hornbear Kou stood up because he got surprised when he didn’t sense her coming close at all. Naturally, Gaviik drew his weapon in a hurry and rushed out. Mandel ordered Dis to call the healers and went after captain Gaviik.

“Karen! get away.”

“It’s m’kay captain~. This one’s tame y’know?”

Karen, who totally ignored captain Gaviik’s tension when he tried to intimidate the Hornbear with his beloved sword the magic sword ‘Kazekiri’, she told him that while nonchalantly hanging on the Hornbear’s neck which was at least twice her size. Gaviik’s head began to hurt from this, but he decided to consider Karen’s words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืออะไรมี""ไหลผ่านแม่น้ำหากไม่ถูกต้อง เราต้องข้ามไปยังทางหลวงเราต้องผ่านสะพานนี้"รองกัปตันฝีมือ Mandel แสดงให้เห็นว่าความรู้ของภูมิประเทศ Gaviik ที่ไม่เข้าใจอะไร Hornbear พยายามทำ บอกทุกคนว่า พวกเขาควรให้ยาม แล้วเขาก็กลับไปตรวจสอบวิธีทำรถม้าในขณะเดียวกัน Hornbear Kou ที่ใกล้เคียงสถานที่พักผ่อนสำหรับรถม้าที่กำลังมองหาอาหารสำหรับการ Hornbear ขณะผ่านพุ่มไม้และต้นไม้เขาไม่ได้มีอะไรกินและไม่จากใจของ Hornbear ดู 'เนื้อ' จะแนะนำ หลังจากค้นหาในขณะที่ เขาพบแม่น้ำไหลผ่าน เขาได้ว่า อาหารที่ชื่นชอบ Hornbear นี้เป็นปลา[ได้ปลา]เขาควรทำอะไรในขณะที่เขาไม่มีเครื่องมือใด ๆ เพื่อให้ได้ปลา โข่วพยายามค้นหาความทรงจำของเขาเกี่ยวกับเทคนิคที่เขาเรียนรู้จาก Elmel และอื่น ๆ เกี่ยวกับวิธีการขอรับอาหาร แต่เขารู้วิธีการที่เขาต้องการเพื่อ posses ชนิดของเครื่องมือบางอย่างเท่านั้น มันยากที่จะหาเครื่องมือที่ใช้เท้าทนทานของ Hornbear[อืมม วิธีการนี้...มันเป็นความรู้จากโลกอื่น?]เพราะเขามีความทรงจำกับจุดกำเนิดชัดเจนเกี่ยวกับ 'เทคนิคของนกจับปลา' เขาตัดสินใจที่จะลอง เขาเดินไปตามแม่น้ำสักครู่มองไปรอบ ๆ สำหรับหินปูด เมื่อเขาพบหินที่ปลาเหมือนการ รวบรวม เขาดึงออกค้อนกำลังแข็งจากกระเป๋ามิติของเขา[หนึ่งสอง ~ สึ.]อย่างง่ายดาย wielding ค้อนเหล็กคาแร็คเตอร์ ด้วยตีนหนึ่งเขาตีหิน ด้วยความแรงเดรัจฉานของ Hornbear มีเสียงบางเสียงที่ดังก้อง รอยแตกก็เริ่มวิ่งผ่านหิน ในช่วง ปลาที่ถูกตะลึง โดย shockwave บินขึ้นจากน้ำ ชอบที่เขาปลอดภัยปลอดภัยอาหารของเขา โดยโลภของปลาทั้งหมด"ใช่ ควรฉันเพียงแค่กินมันดิบหรือไม่"ตอบไปของ Hornbear จะเกี่ยวกับวิธีรวดเร็วต้องกิน Kou หลวมเล็กน้อยของเขาควบคุม และเริ่มที่จะกิน ถ้ามอนสเตอร์อื่น ๆ จะเหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าคนนี้รู้สึกไม่กลัวเรื่องกินด้วย Hornbear การรับประทานดึกในขณะที่คูรู้สึกมันถูกให้ความรู้สึกที่ลีบหลังจากนั้น Hornbear ไปอื่นใช้วิธีเดียวกับการจับปลา และเติมกระเพาะอาหารของมัน เนื่องจากมันถูกพอใจกับความรู้สึกของความแน่นที่สติของเขากลับไปการ[ดังนั้นเป็นมอนสเตอร์ที่เพิ่งกิน แล้วนอน...]ไม่ทราบว่าถ้าเขาสามารถเก็บปลาที่เขาพยายาม แต่ดูเหมือนว่าการทำงานไม่ได้ ดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถใส่อะไร ด้วยจิตวิญญาณในมิติของเขาภัยพิบัติ และมีออกของจิตวิญญาณ ปลาที่เสียชีวิตอาจจะใส่ในกระเป๋ามิติตอนนี้ ตั้งแต่ที่เขาไม่รู้ว่าถ้ามันจะเสีย เขาจะตรวจสอบครั้ง ตั้งแต่คูเสร็จเขา resupplying เขาก็กลับไปดูวิธีอื่น ๆ ทำหลังจากครั้งที่เขามา เขาทำให้มันไปยังทางเข้าถนนภูเขา มันเป็นเพียงในเวลาตั้งแต่อื่น ๆ ได้เตรียมที่จะปล่อย"กัปตัน""ใช่ เขาสังเกตเห็น ผมสงสัยว่า เวลาเขาวางแผนที่จะทำตามเรา"กัปตัน Gaviik shrugged เมื่อเขาเห็นใบหน้าของ Hornbear ที่สวยที่พวกเขาจากด้านหลังหิน และตัดสินใจว่า พวกเขาควรย้ายเพียง แค่สำหรับตอนนี้ ในขณะที่ หมอผีหนุ่มส่งมาด้วยความลำบาก"อืมมกัปตัน... ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะเห็นกะเหรี่ยงได้แม้ว่า""หือ กะเหรี่ยงควรได้ไปค่าขนส่ง"เมื่อกำลังดู Gaviik และคนอื่น ๆ ขนบน guardrails สั่นและคันธนูของชาวกะเหรี่ยงอาจจะเห็น แต่เจ้าไม่กะเหรี่ยงเป็นอัจฉริยะเป็นธนูหญิง หญิงสาวที่อายุ 17 ปี มี loveliness แมวเหมือนกับสวยงามและร่างกายมีเสน่ห์ แต่เธอเป็นผู้หญิงลำบากที่ได้รับการชดเชย โดยการงี่เง่าภายใน"ที่แบบบูรณาการคือเธอ prowling นี้"เวลา ในขณะที่พวกเขากำลังมองไปรอบ ๆ สิ่งมีปีนขึ้นไปขึ้นบนต้นไม้หรือสิ่ง" Ei ผมโย ~ u ! ""Guee" [เอ๊ะ]" H - เฮ้ กะเหรี่ยง! ""เรื่องนี้ Triton และอื่น ๆ"กะเหรี่ยงอาจเห็นแขวนจากคอของ Hornbear ซึ่งถูกซ่อนตัวอยู่หลังหิน Hornbear Kou ยืนขึ้น เพราะเขามีความประหลาดใจเมื่อเขาไม่ได้รู้สึกเธอมาปิดที่ทั้งหมด ธรรมชาติ Gaviik ดึงอาวุธของเขารีบ และรีบวิ่งออกมา Mandel ส่งการเรียกที่หมอสั่ง และไปหลังจากกัปตัน Gaviik"กะเหรี่ยง รับห่าง""มันเป็น m'kay กัปตัน ~ คนนี้ของปุกปุย y'know "Karen, who totally ignored captain Gaviik’s tension when he tried to intimidate the Hornbear with his beloved sword the magic sword ‘Kazekiri’, she told him that while nonchalantly hanging on the Hornbear’s neck which was at least twice her size. Gaviik’s head began to hurt from this, but he decided to consider Karen’s words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มีอะไรที่นั่น?" "มีแม่น้ำไหลถ้าฉันไม่ได้ผิด เนื่องจากเราต้องข้ามไปยังทางหลวงที่เราต้องการที่จะไปข้ามสะพาน. " ฝีมือเป็นรองกัปตัน Mandel แสดงให้เห็นว่าเขามีความรู้ภูมิประเทศ Gaviik ที่ไม่เข้าใจว่า Hornbear พยายามที่จะทำทุกคนบอกว่าพวกเขาควรจะเก็บไว้ยามของพวกเขาขึ้นแล้วเขาจะกลับไปตรวจสอบว่ารถกำลังทำ. ขณะที่ Hornbear Kou ที่อยู่ใกล้สถานที่พักผ่อนสำหรับรถม้า กำลังมองหาอาหารสำหรับ Hornbear ขณะที่จะผ่านพุ่มไม้และต้นไม้. ที่ได้รับสิ่งที่เป็นที่กินได้และสิ่งที่ไม่ได้มาจากใจ Hornbear ของเขามองสำหรับ 'เนื้อ' มันแนะนำ หลังจากการค้นหาในขณะที่เขาได้พบแม่น้ำไหล เขาได้ว่าอาหารที่ชื่นชอบของ Hornbear นี้เป็นปลา. [ฉันจะได้รับบางปลา?] เพียงแค่สิ่งที่เขาควรจะทำในขณะที่เขาไม่ได้มีเครื่องมือใด ๆ ที่จะได้รับบางปลา Kou พยายามที่จะค้นหาผ่านความทรงจำของเขาเกี่ยวกับเทคนิคที่เขาได้เรียนรู้จาก Elmel และอื่น ๆ เกี่ยวกับวิธีการที่จะได้รับอาหาร แต่เขาเท่านั้นที่รู้วิธีการที่เขาต้องการที่จะ posses ชนิดของเครื่องมือบางอย่าง มันยากที่จะหาเครื่องมือที่สามารถนำมาใช้โดยอุ้งเท้าขรุขระของ Hornbear ได้. [อืม? วิธีนี้ ... มันเป็นความรู้จากโลกอื่น?] นับตั้งแต่ที่เขามีหน่วยความจำที่มีต้นกำเนิดไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเทคนิคการจับปลานก 'เขาตัดสินใจที่จะลองมันออกมา เดินไปตามแม่น้ำสักครู่เขามองไปรอบ ๆ สำหรับก้อนหินปูด เมื่อเขาพบว่าก้อนหินที่ปลาดูเหมือนจะรวบรวมเขาดึงออกค้อนทนทานมองจากกระเป๋ามิติของเขา. [หนึ่งสอง ~ Tsu.] ได้อย่างง่ายดายควงค้อนเหล็กสองมือกับหนึ่งตีนเขาตีก้อนหินกับเดรัจฉาน Hornbear ของ ความแข็งแรง ด้วยเสียงที่ดังก้องดังปังรอยแตกเริ่มที่จะวิ่งผ่านก้อนหิน ในช่วงเวลาที่ปลาที่ถูกตะลึง shockwave บินขึ้นมาจากน้ำ เหมือนว่าเขาได้อย่างปลอดภัยการรักษาความปลอดภัยอาหารของเขาด้วยการคว้าทั้งหมดของปลา. "ใช่ฉันก็ควรจะกินมันดิบ?" ตอบจะ Hornbear เกี่ยวกับวิธีการที่จะได้อย่างรวดเร็วอยากจะกิน, Kou คลายเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการควบคุมของเขาและเริ่มที่จะกิน ผมไม่ทราบว่าถ้ามอนสเตอร์อื่น ๆ เหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าคนนี้รู้สึกกลัวในเรื่องที่มีความปรารถนาที่จะกิน Hornbear กินในอาการงุนงงขณะ Kou รู้สึกว่ามันให้ความรู้สึกที่เสื่อมถอย. หลังจากนั้น Hornbear ไปสถานที่อื่น ๆ และใช้ในการวิธีการเดียวกันในการจับปลาและเต็มท้องของมันเพราะมันเป็นความพึงพอใจกับความรู้สึกของความแน่นสติของเขา เดินกลับไปที่การเป็นอยู่เฉยๆ. [ดังนั้นจึงเป็นมอนสเตอร์ที่เพิ่งกินและนอน ... A] ไม่ทราบว่าเขาจะเก็บปลาที่เขาพยายาม แต่มันก็ดูเหมือนจะไม่ทำงาน ดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถใส่อะไรด้วยจิตวิญญาณในกระเป๋ามิติของเขา. พินาศแล้วต้องออกจากจิตวิญญาณของปลาที่เสียชีวิตในขณะนี้อาจจะใส่ในกระเป๋ามิติ นับตั้งแต่ที่เขาไม่ทราบว่ามันจะเสียเขาจะตรวจสอบออกจากเวลาตั้งแต่ Kou เสร็จ resupplying เขาก็กลับไปดูว่าคนอื่นกำลังทำ. หลังจากนั้นจะวิธีการที่เขามาเขาทำให้มันถึงทางเข้าของ ถนนภูเขานั้นก็เป็นเพียงในเวลาตั้งแต่คนอื่น ๆ ก็เตรียมที่จะออก. "กัปตัน." "ใช่เขาสังเกตเห็น ผมสงสัยว่าเขามีแผนจะทำตามเรา. " กัปตัน Gaviik เพียงแค่ยักไหล่เมื่อเขาเห็นใบหน้าของ Hornbear ที่ glancing ที่พวกเขาจากด้านหลังก้อนหินและตัดสินใจว่าพวกเขาก็ควรจะย้ายออกตอนนี้ ในขณะที่นักมายากลหนุ่ม Dis มาด้วยสีหน้ามีความสุข. "อืมมกัปตัน ... .. ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะเห็นชาวกะเหรี่ยงที่ใดก็ได้ แต่." "หืม? กะเหรี่ยงควรจะได้ไปขึ้นบนสายการบิน. " เมื่อมองไปที่ Gaviik และสายการบินอื่น ๆ ใน guardrails สั่นของชาวกะเหรี่ยงและโบว์อาจจะเห็น แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของของพวกเขา. กะเหรี่ยงเป็นคนยิงธนูอัจฉริยะหญิง, หญิงสาวอายุสิบเจ็ดปีด้วย เหมือนแมวน่ารักที่มีลักษณะที่มีเสน่ห์และร่างกายมีเสน่ห์ แต่เธอก็เป็นสาวลำบากที่ได้รับการชดเชยด้วยการเป็นคนงี่เง่าในภายใน. "ที่ไหน Heck คือเธอเดินด้อม ๆ มองไปรอบ ๆ เวลานี้?" ในเวลานั้นในขณะที่พวกเขากำลังมอง รอบบางสิ่งบางอย่างได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้หรือสิ่งที่. "Ei ผมได้ Yo ~ U!" "Guee?" [ใช่มั้ย?] "H- เฮ้กะเหรี่ยง!" "นี้เรียกไทรทันและคนอื่น ๆ !" กะเหรี่ยงอาจจะ เห็นห้อยลงมาจากคอ Hornbear ซึ่งถูกซ่อนอยู่หลังก้อนหิน Hornbear Kou ยืนขึ้นเพราะเขาได้ประหลาดใจเมื่อเขาไม่ได้รู้สึกของเธอเข้ามาใกล้ในทุก ธรรมชาติ Gaviik ดึงอาวุธของเขารีบร้อนและวิ่งออก Mandel สั่งซื้อ Dis จะเรียกหมอและเดินตามหลังกัปตัน Gaviik. "กะเหรี่ยง! รับไป. " " มันเป็นกัปตัน m'kay ~ เชื่องของคนนี้นะ? " ชาวกะเหรี่ยงที่ไม่สนใจความตึงเครียดกัปตัน Gaviik เมื่อเขาพยายามที่จะข่มขู่ Hornbear ด้วยดาบที่รักของเขาดาบวิเศษ 'Kazekiri' เธอบอกเขาว่าในขณะที่เมินเฉยที่แขวนอยู่บนคอ Hornbear ซึ่งเป็นอย่างน้อยสองครั้ง ขนาดของเธอ หัว Gaviik เริ่มที่จะทำร้ายจากนี้ แต่เขาตัดสินใจที่จะพิจารณาคำพูดของชาวกะเหรี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มีอะไร ? "" แม่น้ำที่ไหล ถ้าฉันไม่ผิด เราต้องข้ามถนน เราต้องข้ามสะพานไป .ทักษะความชํานาญ รองกัปตันแมนเดล แสดงให้เห็นว่าเขามีความรู้ของภูมิประเทศ . gaviik ใครไม่เข้าใจอะไร hornbear พยายามทำ บอกทุกคนว่า พวกเขาควรให้ยามของพวกเขา จากนั้นเขากลับไปตรวจสอบว่ารถม้าที่ถูกทำขณะเดียวกัน hornbear โค ใครอยู่ใกล้ที่พักให้รถม้าที่กำลังมองหาอาหารสำหรับ hornbear ในขณะที่ผ่านพุ่มไม้และต้นไม้ได้รับสิ่งที่กินและสิ่งที่ไม่ใช่ของ hornbear จิตใจเขามองหา ' เนื้อ ' ที่ต้องการ หลังจากการค้นหาในขณะที่เขาพบสายน้ำ เขาเอาอาหารที่ชื่นชอบนี้ hornbear คือปลา[ ฉันจะได้กินปลา ]สิ่งที่เขาควรทำในขณะที่เขาไม่ได้มีเครื่องมือใด ๆที่จะได้รับบางปลา โค พยายามที่จะค้นหาผ่านความทรงจำเกี่ยวกับเทคนิคที่เขาเรียนรู้จาก elmel และอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับวิธีการที่จะได้รับอาหาร แต่เขารู้เพียงวิธีการที่เขาต้องการ มีเครื่องมือบางชนิด มันยากที่จะหาเครื่องมือที่สามารถใช้โดย paws ขรุขระของ hornbear .[ หืม ? วิธีนี้ . . . . มันคือความรู้จากโลกอื่น ? ]ตั้งแต่เขามีความจำที่ชัดเจนที่มาเกี่ยวกับเทคนิคของนกจับปลา ' เขาตัดสินใจที่จะลองมันออกมา เดินเลียบแม่น้ำ สักพักเขาก็มองไปรอบๆเพื่อยื่นก้อนหิน เมื่อเขาพบก้อนหินที่ดูเหมือนจะรวบรวมปลาที่เขาดึงออกมาแข็งแรงมองค้อนจากกระเป๋ามิติ[ 1 ] 2 ~ Tsuสามารถกวัดแกว่งสองมือกับหนึ่งตีนเหล็ก ค้อนเขาตีหินด้วยของ hornbear การทำงานหนัก ด้วยเสียงบางเสียงดังสนั่น รอยแตกเริ่มวิ่งผ่านก้อนหิน ในช่วงเวลาที่ปลาที่มึนงงโดยช็อคเวฟบินขึ้นมาจากน้ำ ชอบที่เขาอย่างปลอดภัยความปลอดภัยอาหารของเขาโดยโลภทั้งหมดของปลา" ใช่ ฉันควรจะกินมันดิบ ? "ตอบไปก็ hornbear จะเกี่ยวกับวิธีการได้อย่างรวดเร็ว อยากจะกินโคหลวมเล็กน้อยของการควบคุมของเขา และเริ่มกิน ฉันไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ตัวอื่นก็เป็นเหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่า เดียวนี้รู้สึกกลัวในเรื่องที่มีความปรารถนาที่จะกิน การ hornbear กำลังกินเหม่อลอยในขณะที่โครู้สึกว่ามันให้ความรู้สึก atrophied .หลังจากนั้น hornbear ไปสถานที่อื่น ๆและใช้วิธีเดียวกันเพื่อจับปลาและอิ่มท้องของมัน มันพอใจกับความรู้สึกของไพบูลย์ สติของเขากลับถูกระงับ[ มันเป็นสัตว์ประหลาดที่กินและนอน . . . . . . . ]ไม่รู้ว่าเขาจะเก็บปลาที่เขาพยายามแล้ว แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะทำงาน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ใส่อะไรกับวิญญาณในกระเป๋ามิติตายอนาถ แล้วมีวิญญาณออก ปลาที่ตายได้ตอนนี้จะใส่เข้าไปในกระเป๋ามิติ เพราะเขาไม่รู้ว่า ถ้ามันจะเสีย เขาจะดูจากเวลาตั้งแต่โค เรียนจบ resupplying เขากลับมาเพื่อดูว่าคนอื่น ๆกำลังทำอยู่หลังจากที่ไปทางเขามาเขามาเข้าถนน ภูเขา มันเป็นเพียงในเวลา เพราะคนอื่นกำลังเตรียมตัวที่จะไป" กัปตัน " ." ใช่ เขาสังเกตเห็น ผมสงสัยว่า เขาวางแผนที่จะติดตามเรากัปตัน gaviik เพียงแค่ยักไหล่ เมื่อเขาเห็นใบหน้าของ hornbear ที่ glancing ที่พวกเขาจากด้านหลังหินและตัดสินใจว่าพวกเขาควรจะออกไปได้แล้ว ในขณะนั้นจากนักมายากลหนุ่มกลับมาด้วยสีหน้าลำบากใจ" . . . . . เอ่อ กัปตัน ฉันไม่สามารถมองเห็นคาเรนก็ได้นะ ." หืม ? คาเรน น่าจะขึ้นไปบนรถม้า "เมื่อมอง gaviik และอื่น ๆรถม้าบน guardrails กะเหรี่ยงสั่นและโบว์อาจจะเห็น แต่ไม่ใช่เจ้าของกะเหรี่ยงเป็นอัจฉริยะหญิงราศีธนู หนุ่ม 17 ปี ผู้หญิงกับแมว ชอบความน่ารัก กับลักษณะที่มีเสน่ห์และร่างกายที่หรูหรา แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ถูกชดเชยโดยปัญหาเป็นคนโง่ อยู่ข้างใน" อยู่ไหน เธอพบ เวลาประมาณนี้ "ในเวลานั้น ขณะที่กำลังมองไปรอบๆ อย่างได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ หรืออะไรซักอย่าง" ฉันมีโย่ ~ u ! "" guee ? " เอ๋ ? ]" H - เฮ้ คาเรน ! "" นี่ เรียก ไทรทัน และคนอื่น ๆ "คาเรนอาจจะเห็นที่ห้อยจากคอของ hornbear ซึ่งซ่อนอยู่หลังก้อนหิน พระโค hornbear ยืนขึ้นเพราะเขาก็แปลกใจเมื่อเขาไม่ความรู้สึกของเธอมาใกล้เลย ธรรมชาติ , gaviik ดึงอาวุธของเขารีบวิ่งออกไป แมนเดลสั่ง DIS เรียกหมอและไปหลังจากที่กัปตัน gaviik ." คาเรน ออกไป "" มันเป็น 3 กัปตัน ~ ตัวนี้เชื่องรู้มั้ย ? "คาเรน ที่ไม่สนใจของกัปตัน gaviik แรงเมื่อเขาพยายามที่จะข่มขู่ hornbear ด้วยดาบของเขารักดาบวิเศษ kazekiri ' ' เธอบอกเขาว่าในขณะที่หน้าตาเฉยที่แขวนอยู่บนคอของ hornbear ซึ่งมีอย่างน้อยสองขนาดของเธอ หัว gaviik เริ่มเจ็บจากเรื่องนี้ แต่เขาตัดสินใจที่จะพิจารณาคำพูดของคาเรน