Adam was aware that the activities

Adam was aware that the activities the children were engaged in throughout the unit ranged in their degree of integration. For example, at the surface level of integration, was the chanting of times tables at the beginning of every day. This was connecting mathematics with music at a surface level because the students needed the correct rhythm and timing in order to be able to express mathematical facts. This connection became deeper when Adam introduced counting and clapping on the multiples of four and three. The students were easily able to clap on the multiples of four, but struggled to clap on the multiples of three. This difficulty, as explained by Adam, could be linked to the way the children were naturally beginning to feel simple quadruple time in their music (four beats in a bar) but were struggling to feel simple triple time (three beats in a bar) because this is not as common.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาดัมก็ตระหนักว่า กิจกรรมที่เด็กได้ร่วมในตลอดหน่วยอยู่ในระดับของการรวม ตัว ระดับพื้นผิวของรวม มีรอยยิ้มเวลาตารางที่เริ่มต้นของทุกวัน นี้ถูกเชื่อมต่อคณิตศาสตร์กับเพลงในระดับพื้นผิวเนื่องจากนักเรียนต้องถูกจังหวะและเวลาเพื่อที่จะสามารถแสดงข้อเท็จจริงทางคณิตศาสตร์ การเชื่อมต่อนี้เป็นลึกเมื่ออดัมนำนับ และปรบมือที่คูณสี่และสาม นักเรียนได้อย่างง่ายดายสามารถตบบนตัวคูณสี่ แต่พยายามตบบนตัวคูณสาม ยากนี้ อธิบาย โดย Adam สามารถเชื่อมโยงวิธีการเด็กตามธรรมชาติได้เริ่มรู้สึกง่ายสำหรับเวลาในเพลงของพวกเขา (สี่เต้นในบาร์) แต่ได้ดิ้นรนรู้สึกง่ายเวลาสาม (สามจังหวะในบาร์) เพราะไม่ธรรมดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดัมทราบว่ากิจกรรมเด็กมีส่วนร่วมในตลอดหน่วยการอยู่ในช่วงระดับของการบูรณาการ ยกตัวอย่างเช่นในระดับพื้นผิวของการรวมเป็นสวดมนต์ของตารางเวลาที่จุดเริ่มต้นของทุกวัน นี้ได้รับการเชื่อมต่อกับเพลงคณิตศาสตร์ในระดับพื้นผิวเพราะนักเรียนที่จำเป็นในจังหวะที่ถูกต้องและระยะเวลาในการที่จะสามารถที่จะแสดงข้อเท็จจริงทางคณิตศาสตร์ การเชื่อมต่อนี้กลายเป็นลึกเมื่ออดัมนำมานับและตบมือในหลายสี่และสาม นักเรียนมีความสามารถที่จะได้อย่างง่ายดายตบมือในหลายสี่ แต่พยายามที่จะตบมือในหลายสาม ปัญหานี้ตามที่อธิบายไว้โดยอดัมอาจจะเชื่อมโยงกับวิธีที่เด็กถูกธรรมชาติเริ่มรู้สึกเวลาสี่เท่าที่เรียบง่ายในเพลงของพวกเขา (สี่เต้นในบาร์) แต่ถูกดิ้นรนที่จะรู้สึกเวลาสามง่าย (สามเต้นในบาร์) เพราะ นี้ไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดาสามัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อดัม ทราบว่ากิจกรรมที่เด็กได้มีส่วนร่วมในตลอดหน่วยอยู่ในระดับของพวกเขารวม ตัวอย่างเช่นในระดับพื้นผิวของการรวมกลุ่ม คือสวดมนต์ตารางเวลาที่จุดเริ่มต้นของทุก ๆวัน นี้คือการเชื่อมต่อคณิตศาสตร์กับดนตรีที่ระดับพื้นผิว เพราะนักศึกษาต้องการระยะเวลาในจังหวะที่ถูกต้อง และเพื่อให้สามารถแสดงข้อเท็จจริงทางคณิตศาสตร์ การเชื่อมต่อนี้กลายเป็นที่ลึกเมื่ออดัมแนะนำการนับและปรบมือในคูณสี่ . . สาม . . . นักเรียนได้อย่างง่ายดายสามารถตบมือบนคูณสี่ แต่ต้องตบมือกับคูณสาม ปัญหา นี้ เป็น อธิบายโดย อดัม อาจจะเชื่อมโยงกับทางเด็ก ธรรมชาติเริ่มจะรู้สึกง่ายเวลาสี่ในเพลงของพวกเขา ( สี่เต้นในบาร์ ) แต่พยายามที่จะรู้สึกง่ายเวลาสาม ( สามเต้นในบาร์ ) เพราะมันไม่ได้ทั่วไปเช่น