his systematic review provides evid

his systematic review provides evidence that fall prevention exercise programmes for older people not only reduce the rates of falls but also prevent injuries resulting from falls in older community dwelling people. The protective effect seems most pronounced for the most severe fall related injuries: the estimated reduction is 37% for all injurious falls, 43% for severe injurious falls, and 61% for falls resulting in fractures.

Many of the risk factors for falls and fall induced injuries are similar.35 These factors are correctable by well designed exercise programmes, even in the very old and frail.26 36 37 All exercise programmes that have proved to be effective for fall prevention (and all trials included in this review) emphasise balance training, and there is now ample evidence that this type of programme improves balance ability.13 38 However, most programmes are multicomponent—that is, also include other types of exercise such as gait and functional training, strengthening exercises, flexibility, and endurance. There is evidence that these types of interventions can improve reaction time, gait, muscle strength, coordination, and overall physical functioning as well as cognitive functions, especially executive function.19 28 39 It is therefore thought that exercise prevents injurious falls not only by improving balance and decreasing the risk of falling, but also by improving cognitive functioning,41 and the speed and effectiveness of protective reflexes (such as quickly extending an arm or grabbing nearby objects) or the energy absorbing capacity of soft tissues (such as muscles), thereby diminishing the force of impact on the body.40 41 Hence, for any given initial energy of a fall, improved protective responses should decrease the severity of the resulting trauma, which may explain why the estimated protective effect of exercise is stronger for severe injurious falls than for all injurious falls, the latter including severe but also minor and moderate injuries.

Although exercise reduces the severity of injury, the pooled effect of exercise on reducing all injurious falls (37%) was larger than the effect of exercise on falls resulting in medical care (30%) (which are presumably more severe). However, medical care seeking behaviour is influenced by the type and availability of care and sociodemographic characteristics as well as by other personal factors such as personality, pain tolerance, and anxiety.42 43 Accordingly, the mere fact that medical care was sought does not necessarily imply that an injury was more severe, although this is probably less true when different categories of injurious falls are examined within the same population. Of the 10 studies included in the analysis of all injurious falls, five also contributed to the analysis of falls resulting in medical care,13 21 25 26 28 and three also contributed to the analysis of severe injurious falls.13 25 26 Within these studies, the point estimate of the effect of exercise decreased from all injurious falls to falls resulting in medical care for all studies but one, and from falls resulting in medical care to severe injurious falls for all studies. These results support the argument that exercise reduces the severity of the injuries caused by falls.

Other risk factors are specific to the risk of trauma during a fall, and correction of these factors by exercise may also help explain the larger protective effect of exercise on serious injuries such as fractures. In particular, low bone mass is a major determinant of the risk of fracture once a fall begins. In three of the five trials included in the analysis of fall related fractures,29 33 34 the intervention was specifically designed to improve bone mass and hence included high intensity impact exercise in addition to balance, gait, and functional exercises. It resulted in a significant positive effect on bone mass at bone sites that varied with the study. However, these interventions were tested in women who were on average less than 75 years of age and did not have specific risk factors for falling. Hence, they may not be appropriate for older people aged more than 75 years, who are at the highest risk of falls and fractures, especially hip fractures.

The large estimated pooled effect of more moderate intensity exercise training on serious injuries found in this meta-analysis suggests that reducing the risk of falling and improving protective responses during a fall are important and feasible means of preventing fractures and other serious injuries in elderly people, as others have emphasised.44 45 46 47 48 This finding is especially important because large epidemiological studies have shown that most fractures in the population occur in people at moderate “bone risk” for their age.49 50 Hence, while prescription of antiosteoporotic drug treatments is currently recommended for older people with low bone mass, who are at the highest risk of fracture, additional effective strategies t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบระบบของเขามีหลักฐานที่ป้องกันโปรแกรมออกกำลังกายสำหรับคนสูงอายุไม่เพียงแต่ลดราคาของตก แต่ยัง ป้องกันการบาดเจ็บที่เกิดจากการตกในคนที่อยู่อาศัยของชุมชนเก่า ผลป้องกันเหมือนออกเสียงมากที่สุดสำหรับรุนแรงที่สุดล้มบาดเจ็บที่เกี่ยวข้อง: เป็นการลดประมาณ 37% สำหรับน้ำตกทั้งหมดเปลือง 43% สำหรับตกรุนแรงเปลือง และ 61% สำหรับน้ำตกเกิดกระดูกหักปัจจัยเสี่ยงต่อการตกและฤดูใบไม้ร่วงที่บาดเจ็บอาจมี similar.35 มากมายปัจจัยเหล่านี้เป็น correctable โดยโปรแกรมออกกำลังกายที่ออกแบบมาดี แม้แต่เก่ามาก และ frail.26 36 37 โครงการออกกำลังกายทั้งหมดที่มีเกี่ยวกับการป้องกันตก (และทดลองทั้งหมดที่รวมอยู่ในบทความนี้) ย้ำสมดุลฝึกอบรม และตอนนี้มีหลักฐานเพียงพอว่า นี้ชนิดของโปรแกรมปรับปรุงดุล ability.13 38 อย่างไรก็ตาม โปรแกรมส่วนใหญ่จะ multicomponent — นั่นคือ ยังมีชนิดอื่น ๆ ของการออกกำลังกายเช่นเดินทำงานฝึกอบรม การเสริมสร้างการออกกำลังกาย ความยืดหยุ่น และความอดทน มีหลักฐานว่า ชนิดของงานวิจัยเหล่านี้สามารถปรับปรุงเวลาปฏิกิริยา เดิน ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ประสาน งาน และการทำงานทางกายภาพโดยรวม ตลอดจนรับรู้ ฟังก์ชัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้บริหาร function.19 28 39 ดังนั้นคิดว่า จะออกกำลังกายป้องกันไม่ให้ตกเปลืองไม่เพียงแต่ปรับปรุงสมดุล และลดความเสี่ยงของการล้ม แต่ยัง โดยการปรับปรุง 41 รับรู้ทำงาน และความเร็ว และประสิทธิภาพของ reflexes ป้องกัน (เช่นอย่างรวดเร็วขยายตัวแขน หรือโลภใกล้เคียงกับวัตถุ) หรือพลังงานที่ดูดซับแรงกระแทกผลิต ของเนื้อเยื่ออ่อน (เช่นกล้ามเนื้อ), จึงลดลงแรงในการ body.40 41 ดังนั้น สำหรับพลังงานใด ๆ เริ่มต้นกำหนดของฤดูใบไม้ร่วง ป้องกันการตอบสนองที่ดีขึ้นควรลดความรุนแรงของการเกิดบาดเจ็บ ซึ่งอาจอธิบายเหตุผลป้องกันประมาณออกกำลังกายเป็นแข็งแกร่งรุนแรงเปลืองน้ำตกกว่าน้ำตกทั้งหมดเปลือง หลังรวมถึงรุนแรง แต่บาดเจ็บเล็กน้อย และปานกลางยังแม้ว่าการออกกำลังกายช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บ รวมผลของการออกกำลังกายลดทั้งหมดเปลืองฟอลส์ (37%) มีขนาดใหญ่กว่าผลของการออกกำลังกายบนน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ (30%) (ที่ได้น่าจะรุนแรงมากขึ้น) อย่างไรก็ตาม พยาบาลแสวงหาพฤติกรรมมีอิทธิพล ตามชนิดและความพร้อมใช้งานดูแลและ sociodemographic ลักษณะ เป็นปัจจัยส่วนบุคคลอื่น ๆ เช่นบุคลิกภาพ ยอมรับความเจ็บปวด และ anxiety.42 43 ตามลำดับ ข้อเท็จจริงเพียงว่า แพทย์ขอได้จำเป็นว่า การบาดเจ็บรุนแรงมากขึ้น แม้ว่าอาจจะ ประเภทน้ำตกเปลืองน้อยจริงเมื่ออื่นตรวจสอบภายในประชากรเดียวกัน การศึกษา 10 ที่รวมอยู่ในการวิเคราะห์ของน้ำตกทั้งหมดเปลือง ห้าส่วนวิเคราะห์ของน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ 13 21 25 26 28 และ 3 ส่วนวิเคราะห์ของ falls.13 เปลืองรุนแรง 25 26 ภายในเหล่านี้ศึกษา การประเมินจุดของผลของการออกกำลังกายลดทั้งหมดเปลืองฟอลส์ฟอลส์ในแพทย์ศึกษาทั้งหมดแต่หนึ่ง และ จากน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์จะตกรุนแรงเปลืองที่ศึกษาทั้งหมด ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนอาร์กิวเมนต์ที่ออกกำลังกายช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดจากน้ำตกปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ จะระบุความเสี่ยงของการบาดเจ็บในระหว่างการลดลง และการแก้ไขปัจจัยเหล่านี้โดยการออกกำลังกายยังช่วยอธิบายผลป้องกันใหญ่ออกกำลังกายในการบาดเจ็บรุนแรงเช่นกระดูกหัก ในกระดูกเฉพาะ ต่ำ มวลเป็นดีเทอร์มิแนนต์ที่สำคัญของความเสี่ยงของกระดูกหักเมื่อเริ่มต้นฤดูใบไม้ร่วง ในสามทดลองห้าที่รวมอยู่ในการวิเคราะห์ของฤดูใบไม้ร่วงเกี่ยวกับกระดูกหัก 34 33 29 แทรกแซงถูกออกแบบมาเพื่อปรับปรุงการออกกำลังกายผลกระทบโดยรวม และรวมดังนั้นความสูงกระดูกดุล เดิน และออกกำลังกายทำงาน มันให้ความสำคัญส่งผลบวกต่อมวลกระดูกที่กระดูกไซต์ที่แตกต่างกัน มีการศึกษา อย่างไรก็ตาม มาตรการเหล่านี้ถูกทดสอบในผู้หญิงที่มีอายุน้อยกว่า 75 ปีโดยเฉลี่ย และไม่มีปัจจัยเสี่ยงเฉพาะสำหรับตก ดังนั้น พวกเขาไม่ได้เหมาะสำหรับคนสูงอายุอายุมากกว่า 75 ปี ที่มีความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและกระดูกหัก กระดูกหักที่สะโพกโดยเฉพาะใหญ่ผลรวมโดยประมาณออกกำลังกายความเข้มปานกลางมากกว่าที่อบรมเรื่องบาดเจ็บร้ายแรงพบใน meta-analysis แนะนำที่ลดความเสี่ยงของการล้ม และตอบสนองป้องกันปรับปรุงในช่วงฤดูใบไม้ร่วงมีความสำคัญ และป้องกันกระดูกหักและบาดเจ็บที่ร้ายแรงอื่น ๆ ในผู้สูงอายุ เป็นคนมี emphasised.44 45 46 47 48 ค้นหานี้มีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากขนาดใหญ่ความศึกษาแสดงให้เห็นว่า กระดูกหักส่วนใหญ่ในประชากรที่เกิดขึ้นในคนที่เป็นไปได้วิธีบรรเทา "กระดูกเสี่ยง" ของ age.49 50 ดังนั้น ในขณะที่ยา antiosteoporotic ยารักษาในปัจจุบันขอแนะนำสำหรับคนสูงอายุมีมวลกระดูกต่ำ ที่มีความเสี่ยงสูงสุดของกระดูก t เพิ่มเติมกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบตรวจสอบของเขามีหลักฐานที่ตกอยู่โปรแกรมการออกกำลังกายการป้องกันสำหรับผู้สูงอายุไม่เพียง แต่ลดอัตราการตก แต่ยังป้องกันการบาดเจ็บที่เกิดจากการตกอยู่ในชุมชนที่อยู่อาศัยของผู้คนที่มีอายุมากกว่า ป้องกันผลกระทบดูเหมือนจะเด่นชัดมากที่สุดสำหรับฤดูใบไม้ร่วงที่รุนแรงที่สุดบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการลดประมาณ 37% สำหรับฟอลส์ทำให้เกิดความเสียหายทั้งหมด 43% สำหรับฟอลส์ทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงและ 61% สำหรับการตกส่งผลให้กระดูกหัก. หลายปัจจัยเสี่ยงต่อการหกล้มและฤดูใบไม้ร่วง เหนี่ยวนำให้เกิดการบาดเจ็บจะ similar.35 ปัจจัยเหล่านี้มี correctable ออกแบบมาอย่างดีโดยโปรแกรมการออกกำลังกายแม้ในเก่ามากและ frail.26 36 37 ทั้งหมดโปรแกรมการออกกำลังกายที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการป้องกันการล่มสลาย (และการทดลองทั้งหมดรวมอยู่ในการตรวจสอบนี้) เน้นความสมดุล การฝึกอบรมและมีหลักฐานเพียงพอในขณะนี้ว่าประเภทของโปรแกรมนี้ช่วยเพิ่มความสมดุล ability.13 38 แต่โปรแกรมส่วนใหญ่มีหลายองค์ประกอบที่เป็น ได้แก่ ประเภทอื่น ๆ ของการออกกำลังกายเช่นการเดินและการฝึกอบรมการทำงาน, การออกกำลังกายเสริมสร้างความเข้มแข็งและความยืดหยุ่นและความอดทน มีหลักฐานว่าประเภทนี้ของการแทรกแซงสามารถปรับปรุงเวลาปฏิกิริยาเดินแข็งแรงของกล้ามเนื้อการประสานงานและการทำงานทางกายภาพโดยรวมเช่นเดียวกับการทำงานขององค์ผู้บริหารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง function.19 28 39 มันเป็นความคิดว่าการออกกำลังกายจึงช่วยป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหายตกไม่เพียง แต่โดยการปรับปรุง ความสมดุลและลดความเสี่ยงของการลดลง แต่ยังมีการปรับปรุงการทำงานทางปัญญา 41 และความเร็วและประสิทธิภาพของการตอบสนองการป้องกัน (เช่นอย่างรวดเร็วขยายแขนหรือโลภวัตถุใกล้เคียง) หรือดูดซับพลังงานความจุของเนื้อเยื่ออ่อน (เช่นกล้ามเนื้อ) จึงลดน้อยลงแรงกระแทกใน body.40 41 ดังนั้นพลังงานเริ่มต้นใดก็ตามของฤดูใบไม้ร่วงที่การตอบสนองที่ดีขึ้นป้องกันควรลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นซึ่งอาจอธิบายได้ว่าทำไมการป้องกันผลกระทบที่คาดว่าการออกกำลังกายเป็นที่แข็งแกร่งสำหรับทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรง ตกอยู่กว่าน้ำตกอันตรายทุกหลังรวมทั้งได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง แต่ยังเล็กน้อยและปานกลาง. แม้ว่าการออกกำลังกายที่จะช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่มีผล pooled ของการออกกำลังกายในการลดการตกเสียหายทั้งหมด (37%) มีขนาดใหญ่กว่าผลของการออกกำลังกายในน้ำตกที่เกิด ในการดูแลทางการแพทย์ (30%) (ซึ่งน่าจะรุนแรงมากขึ้น) อย่างไรก็ตามการดูแลทางการแพทย์ที่กำลังมองหาพฤติกรรมที่ได้รับอิทธิพลจากชนิดและความพร้อมของการดูแลและลักษณะที่ยาวนานเช่นเดียวกับปัจจัยส่วนบุคคลอื่น ๆ เช่นบุคลิกภาพความอดทนความเจ็บปวดและ anxiety.42 43 ดังนั้นความจริงเท่านั้นที่ดูแลรักษาทางการแพทย์ได้ขอไม่จำเป็นต้อง บ่งบอกว่าเป็นอาการบาดเจ็บที่รุนแรงมากขึ้นแม้ว่านี้อาจเป็นจริงน้อยลงเมื่อประเภทแตกต่างกันของน้ำตกอันตรายมีการตรวจสอบภายในประชากรเดียวกัน 10 การศึกษารวมอยู่ในการวิเคราะห์ของน้ำตกอันตรายทั้งหมดห้าก็มีส่วนทำให้การวิเคราะห์ของน้ำตกที่เกิดขึ้นในการดูแลทางการแพทย์ 13 21 25 26 28 และสามก็มีส่วนทำให้การวิเคราะห์อันตรายรุนแรง falls.13 25 26 ภายในการศึกษาเหล่านี้ ประมาณการจุดของผลกระทบของการออกกำลังกายลดลงจากน้ำตกอันตรายทุกคนที่จะตกส่งผลให้การดูแลทางการแพทย์สำหรับการศึกษา แต่อย่างใดอย่างหนึ่งและจากน้ำตกที่มีผลในการดูแลทางการแพทย์ที่จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างรุนแรงน้ำตกสำหรับการศึกษาทั้งหมด ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนการโต้แย้งว่าการออกกำลังกายจะช่วยลดความรุนแรงของการบาดเจ็บที่เกิดจากการตก. ปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ที่มีเฉพาะกับความเสี่ยงของการบาดเจ็บในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและการแก้ไขของปัจจัยเหล่านี้โดยการออกกำลังกายอาจช่วยอธิบายการป้องกันผลกระทบที่มีขนาดใหญ่ของการออกกำลังกายในที่ร้ายแรง ได้รับบาดเจ็บเช่นกระดูกหัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมวลกระดูกต่ำเป็นปัจจัยสำคัญของความเสี่ยงของการแตกหักเมื่อเริ่มต้นฤดูใบไม้ร่วง ในสามในห้าทดลองรวมอยู่ในการวิเคราะห์ของฤดูใบไม้ร่วงที่เกี่ยวข้องกับการเกิดกระดูกหัก 29 33 34 แทรกแซงถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มมวลกระดูกและรวมถึงการออกกำลังกายจึงส่งผลกระทบต่อความเข้มสูงนอกจากนี้เพื่อความสมดุล, การเดินและการออกกำลังกายการทำงาน มันมีผลทำให้ผลในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในมวลกระดูกที่เว็บไซต์กระดูกที่แตกต่างกันกับการศึกษา อย่างไรก็ตามการแทรกแซงเหล่านี้ได้รับการทดสอบในผู้หญิงที่มีค่าเฉลี่ยน้อยกว่า 75 ปีและไม่ได้มีปัจจัยเสี่ยงที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการล้ม ดังนั้นพวกเขาอาจไม่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุที่มีอายุมากกว่า 75 ปีที่มีความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและกระดูกหักโดยเฉพาะกระดูกสะโพกหัก. ผล pooled ขนาดใหญ่ประมาณของการฝึกอบรมการออกกำลังกายที่รุนแรงปานกลางเพิ่มเติมเกี่ยวกับการบาดเจ็บที่ร้ายแรงที่พบในเมะแทนี้ การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการลดความเสี่ยงของการลดลงและการปรับปรุงการตอบสนองการป้องกันในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเป็นวิธีที่สำคัญและเป็นไปได้ในการป้องกันการเกิดกระดูกหักและได้รับบาดเจ็บร้ายแรงอื่น ๆ ในผู้สูงอายุที่เป็นคนอื่น ๆ ได้ emphasised.44 45 46 47 48 การค้นพบนี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะการศึกษาทางระบาดวิทยาที่มีขนาดใหญ่ แสดงให้เห็นว่ากระดูกหักมากที่สุดในประชากรที่เกิดขึ้นในคนที่ปานกลาง "ความเสี่ยงกระดูก" ของพวกเขา age.49 50 ดังนั้นในขณะที่มีใบสั่งยาของยารักษา antiosteoporotic ปัจจุบันเป็นที่แนะนำสำหรับผู้สูงอายุที่มีมวลกระดูกต่ำที่มีความเสี่ยงสูงสุดของการแตกหัก กลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นที