Moral luck describes circumstances

Moral luck describes circumstances whereby a moral agent is assigned moral blame or praise for an action or its consequences even if it is clear that said agent did not have full control over either the action or its consequences. This term, introduced by Bernard Williams, has been developed, along with its significance to a coherent moral theory, by Williams and Thomas Nagel in their respective essays on the subject.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โชคแรงอธิบายสถานการณ์โดยตัวแทนทางศีลธรรมกำหนดคุณธรรมตำหนิหรือสรรเสริญการกระทำหรือผลที่เกิดขึ้นแม้เป็นที่ชัดเจนว่าตัวแทนไม่มีควบคุมการกระทำหรือผลที่เกิดขึ้นทั้งหมด ระยะนี้ แนะนำ โดยวิลเลียมส์ Bernard ได้รับการพัฒนา พร้อมกับสำคัญของทฤษฎีคุณธรรมเป็น coherent วิลเลียมส์และ Thomas Nagel ในการเรียงลำดับหัวข้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โชคคุณธรรมอธิบายสถานการณ์โดยตัวแทนทางศีลธรรมมีการกำหนดโทษทางศีลธรรมหรือสรรเสริญสำหรับการกระทำหรือผลที่ตามมาถึงแม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนว่าตัวแทนกล่าวว่าไม่ได้มีการควบคุมเต็มรูปแบบผ่านทั้งการกระทำหรือผลที่ตามมา คำนี้นำโดยเบอร์นาร์ดวิลเลียมส์ได้รับการพัฒนาพร้อมกับความสำคัญของการเชื่อมโยงทฤษฎีทางศีลธรรมโดยวิลเลียมส์และโทมัสแจคกี้ในการเขียนเรียงความของตนเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงธรรมอธิบายสถานการณ์โดยตัวแทนทางศีลธรรมกำหนดโทษสำหรับการกระทำทางศีลธรรมหรือสรรเสริญหรือผลของมันถ้ามันเป็นที่ชัดเจนว่าเจ้าหน้าที่ไม่ได้มีการควบคุมเต็มรูปแบบผ่านทั้งการกระทำ หรือผลของ เทอมนี้นำโดยเบอร์นาร์ดวิลเลียมส์ได้รับการพัฒนาพร้อมกับความสำคัญของมันเพื่อความเชิงทฤษฎีโดย วิลเลียมส์ และ โทมัส เนเกิลในแต่ละเรียงความในหัวข้อเรื่อง