Malaysia, like most other developin

Malaysia, like most other developing countries, is faced with massive housing problems. About 40 percent of the populations of Kuala Lumpur, the capital of Malaysia, live in slums and squatter settlements.
Profiteering and speculation in housing have pushed house prices beyond the means of most Malaysians. A 1982 analysis of the total market demand for housing in Kuala Lumpur revealed 40 percent was for housing stock for investment and speculation. The year before, half of all land converted for housing in Malaysia was held by speculators.
Even government low-cost housing schemes, which are considerably cheaper than houses in the open market because of subsidies and lower land costs, are beyond the means of most people. A study prepared for the Urban Development Authority found that the cheapest Malaysian public low-cost housing unit was beyond the means of at least 80 percent of the lower income group of the urban population - those in most need of affordable housing.
Conventional housing solutions have largely failed to house the majority in the Third World because they are too expensive, inappropriate, or tied to a market controlled by speculators. Traditional housing solutions, however, have continued to serve many in the Third World. Traditional houses are in many ways the antithesis of conventional modern houses: cheap to construct, making intensive use of labour rather than capital; adapted to the individual needs of the occupant; and tending to emphasize use-values rather than market-values.
The traditional Malay house serves the housing needs of the majority of people living in rural areas of Malaysia. It was evolved by the Malays over the generations, and adapted to their own needs, culture, and environment.
Basically a timber house with a post and lintel structure raised on stilts, with wooden, bamboo, or thatched walls and a thatched roof, the house is designed to suit the tropical climate. Ventilation and solar-control devices, and low thermal capacity building materials are part of the building heritage. House construction is highly systematised, like a modern prefabrication system, but with a much higher degree of flexibility and variation. The house components are made on the ground and later assembled on the building site. A very sophisticated addition system, which allows the house to grow with the needs of the user, is an advantage for the poor because it allows them to invest and build gradually, rather than shouldering one huge initial financial burden.
The traditional Malay housing process is highly autonomous, largely controlled by the user. Guided by building tradition and the village carpenter, the owner-builder designs a house that is uniquely suited to the family’s socioeconomic and cultural situation. Not only does the traditional approach foster a better match of house to user, it keeps the cost down by eliminating the need for professional intermediaries such as architects or developers. Self-help and cooperative labour are the resources upon which the owner-builder relies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาเลเซีย เช่นส่วนใหญ่พัฒนาประเทศอื่น ๆ จะประสบกับปัญหาที่พักอาศัยขนาดใหญ่ ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของกัวลาลัมเปอร์ เมืองหลวงของมาเลเซีย อยู่ใน slums ก squatter ชำระ
Profiteering และเก็งกำไรในบ้านได้ผลักดันราคาในบ้านนอกเหนือจากวิธีการของมาเลเซียส่วนใหญ่ วิเคราะห์แบบ 1982 ความต้องการตลาดรวมที่พักในกัวลาลัมเปอร์เปิดเผย 40 เปอร์เซ็นต์ถูกและหุ้นการลงทุนและเก็งกำไร ปีก่อน ครึ่งหนึ่งของที่ดินทุกแปลงสำหรับอยู่อาศัยในประเทศมาเลเซียถูกจัด โดยนักเก็งกำไร
แม้รัฐบาลอยู่อาศัยโครงร่าง ซึ่งมีมากถูกกว่าบ้านในตลาดเปิดเงินอุดหนุนและต้นทุนที่ดินต่ำ ต้นทุนต่ำ นอกเหนือจากวิธีการของคนส่วนใหญ่ การศึกษาเตรียมพร้อมสำหรับหน่วยงานพัฒนาเมืองพบว่า หน่วย cheapest มาเลเซียสาธารณะโลว์อยู่อาศัยไม่เกินหมายความว่าอย่างน้อยร้อยละ 80 ของกลุ่มรายได้ต่ำกว่าประชากรเมือง - ที่ในที่สุดความต้องการของอยู่อาศัยราคาไม่แพง
แก้ไขปัญหาที่อยู่อาศัยทั่วไปส่วนใหญ่ล้มเหลวให้บ้านส่วนใหญ่ในโลกที่สามเนื่องจากพวกเขาจะเกินไปแพง ไม่เหมาะสม การ หรือตลาดที่ควบคุม โดยนักเก็งกำไร โซลูชั่นการอยู่อาศัยแบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม มีต่อการให้บริการมากมายในโลกที่สาม โบราณมีหลายวิธีแอนติเธซิสของบ้านสมัยใหม่ทั่วไป: สร้าง ราคาถูก การเร่งรัดการใช้แรงงานมากกว่าทุน ปรับความต้องการแต่ละของ occupant และแนวเน้นใช้ค่ามากกว่าตลาด-ค่า.
มาเลย์เรือนรองรับความต้องการที่อยู่อาศัยของคนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชนบทของมาเลเซีย มันถูกพัฒนา โดยเชื้อสายมลายูที่มากกว่ารุ่นที่ และปรับความต้องการของตนเอง วัฒนธรรม และสภาพแวดล้อม
พื้นบ้านไม้กับโครงสร้างการลงรายการบัญชีและทับหลังขึ้นบนหน้าผา กับ ไม้ไผ่ หรือมุงจากผนังและหลังคามุงจาก บ้านถูกออกแบบมาให้เหมาะกับภูมิอากาศเขตร้อน ระบายอากาศ และอุปกรณ์ควบคุมแสงอาทิตย์ และความจุความร้อนต่ำสุดที่วัสดุก่อสร้างเป็นส่วนหนึ่งของมรดกอาคาร ก่อสร้างบ้านเป็นอย่างมาก systematised เช่นระบบ prefabrication ที่ทันสมัย แต่ มีมากในระดับที่สูงของความยืดหยุ่นและเปลี่ยนแปลง ส่วนประกอบของบ้านจะทำบนพื้นดิน และในภายหลังประกอบกับสถาน ระบบนี้มีความซับซ้อนมาก ซึ่งช่วยให้บ้านเติบโตความต้องการของผู้ใช้ จะพิจารณาเป็นพิเศษสำหรับคนยากจน เพราะจะช่วยให้การลงทุน และสร้างค่อย ๆ แทน shouldering หนึ่งใหญ่ภาระทางการเงินเริ่มต้น
การอยู่อาศัยมาเลย์ดั้งเดิมเป็นอิสระสูง ส่วนใหญ่ควบคุม โดยผู้ใช้ แนะนำ ด้วยการสร้างประเพณีและหมู่บ้านช่างไม้ ผู้สร้างเจ้าของออกแบบที่เหมาะโดยเฉพาะสถานการณ์ประชากร และวัฒนธรรมของครอบครัว ไม่เพียงแต่ วิธีการแบบดั้งเดิมบุญธรรมดีตรงกับบ้านผู้ใช้ ช่วยให้ต้นทุนลง โดยไม่จำเป็นสำหรับตัวกลางมืออาชีพเช่นสถาปนิกหรือนักพัฒนา เฮ้ลพ์และสหกรณ์แรงงานคือ ทรัพยากรที่ซึ่งเจ้าของผู้สร้างใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียชอบมากที่สุดประเทศกำลังพัฒนาอื่น ๆ ที่จะต้องเผชิญกับปัญหาที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของกรุงกัวลาลัมเปอร์เมืองหลวงของมาเลเซียที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดและการตั้งถิ่นฐานลุย
มัวและการเก็งกำไรในที่อยู่อาศัยมีการผลักดันราคาบ้านนอกเหนือหมายในมาเลเซียมากที่สุด 1982 การวิเคราะห์ความต้องการของตลาดรวมที่อยู่อาศัยในกรุงกัวลาลัมเปอร์เปิดเผยร้อยละ 40 เป็นที่อยู่อาศัยหุ้นสำหรับการลงทุนและการเก็งกำไร ปีก่อนครึ่งหนึ่งของที่ดินทุกแปลงที่อยู่อาศัยในมาเลเซียถูกจัดขึ้นโดยนักเก็งกำไร
แม้รัฐบาลต้นทุนต่ำโครงการที่อยู่อาศัยซึ่งมีมากราคาถูกกว่าบ้านในตลาดเปิดเนื่องจากเงินอุดหนุนและลดต้นทุนที่ดินอยู่นอกเหนือวิธีการมากที่สุด คน การศึกษาจัดเตรียมไว้สำหรับผู้มีอำนาจในการพัฒนาเมืองพบว่ามาเลเซียหน่วยสาธารณะอยู่อาศัยต้นทุนต่ำที่ถูกที่สุดคือนอกเหนือหมายอย่างน้อยร้อยละ 80 ของกลุ่มรายได้ที่ลดลงของประชากรในเมือง - ผู้ที่อยู่ในความต้องการส่วนใหญ่ของที่อยู่อาศัยราคาไม่แพง
โซลูชั่นที่อยู่อาศัยธรรมดามี ส่วนใหญ่ล้มเหลวในการบ้านส่วนใหญ่ในประเทศโลกที่สามเพราะพวกเขามีราคาแพงเกินไปที่ไม่เหมาะสมหรือผูกติดอยู่กับตลาดที่ควบคุมโดยนักเก็งกำไร การแก้ปัญหาที่อยู่อาศัยแบบดั้งเดิม แต่ยังคงที่จะให้บริการจำนวนมากในโลกที่สาม บ้านแบบดั้งเดิมอยู่ในหลาย ๆ สิ่งที่ตรงกันข้ามของบ้านที่ทันสมัยแบบ: ราคาถูกที่จะสร้างทำให้การใช้งานหนักของแรงงานมากกว่าทุน ไปปรับใช้กับความต้องการของแต่ละครอบครอง; และแนวโน้มที่จะเน้นการใช้ค่ามากกว่าค่าตลาด
บ้านมาเลย์ดั้งเดิมรองรับความต้องการที่อยู่อาศัยของคนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทของประเทศมาเลเซีย มันได้รับการพัฒนาโดยชาวมาเลย์มาหลายชั่วอายุและปรับตัวให้เข้ากับความต้องการของพวกเขาเองวัฒนธรรมและสภาพแวดล้อม
โดยทั่วไปบ้านไม้ที่มีโครงสร้างโพสต์และทับหลังที่ตั้งเรียงรายด้วยไม้ไม้ไผ่หรือผนังและมุงหลังคามุง บ้านถูกออกแบบมาเพื่อให้เหมาะกับสภาพภูมิอากาศในเขตร้อนชื้น การระบายอากาศและอุปกรณ์พลังงานแสงอาทิตย์ควบคุมและเสริมสร้างศักยภาพความร้อนต่ำวัสดุที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกอาคาร การก่อสร้างบ้านที่ systematised สูงเช่นระบบชิ้นส่วนสำเร็จรูปที่ทันสมัย ​​แต่มีระดับที่สูงมากของความยืดหยุ่นและการเปลี่ยนแปลง ชิ้นส่วนบ้านที่ทำบนพื้นดินและต่อมาชุมนุมกันอยู่บนอาคาร นอกจากนี้ระบบที่ซับซ้อนมากซึ่งจะช่วยให้บ้านที่จะเติบโตไปพร้อมกับความต้องการของผู้ใช้ที่เป็นประโยชน์สำหรับคนยากจนเพราะมันช่วยให้พวกเขาที่จะลงทุนและสร้างค่อยๆมากกว่าหนึ่งต้องแบกภาระทางการเงินขนาดใหญ่ที่เริ่มต้น
กระบวนการที่อยู่อาศัยของชาวมาเลย์แบบดั้งเดิมคือ อิสระสูงควบคุมโดยส่วนใหญ่ของผู้ใช้ นำโดยการสร้างประเพณีและช่างไม้หมู่บ้านที่เจ้าของสร้างการออกแบบบ้านที่มีความเหมาะสมโดยไม่ซ้ำกับสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมและวัฒนธรรมของคนในครอบครัว ไม่เพียง แต่วิธีการแบบดั้งเดิมส่งเสริมให้เกิดการแข่งขันที่ดีกว่าของบ้านให้กับผู้ใช้จะช่วยให้ค่าใช้จ่ายลงโดยไม่จำเป็นต้องใช้ตัวกลางมืออาชีพเช่นสถาปนิกหรือนักพัฒนา ช่วยเหลือตัวเองและแรงงานความร่วมมือเป็นทรัพยากรตามที่เจ้าของสร้างอาศัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลเซีย เป็นประเทศที่พัฒนาอื่น ๆส่วนใหญ่จะประสบกับปัญหาที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ ประมาณร้อยละ 40 ของประชากรของกัวลาลัมเปอร์ เมืองหลวงของมาเลเซีย อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดและที่อยู่อาศัยการชำระหนี้ .
ราคาและการเก็งกำไรในที่อยู่อาศัยได้ผลักดันราคาบ้านเกินค่าเฉลี่ยของชาวมาเลเซียมากที่สุด1982 การวิเคราะห์ความต้องการของตลาดทั้งหมด สำหรับที่อยู่อาศัย ใน กัวลาลัมเปอร์ พบร้อยละ 40 เป็นหุ้นที่อยู่อาศัยการลงทุนและการเก็งกำไร ปีก่อน ครึ่งหนึ่งของที่ดินแปลงที่อยู่อาศัยในมาเลเซียถูกจัดขึ้นโดยนักเก็งกำไร .
แม้รัฐบาลและแผนการที่อยู่อาศัยซึ่งมีมากราคาถูกกว่าบ้านในช่วงเปิดตลาด เพราะการอุดหนุนและลดต้นทุนที่ดินนอกเหนือจากวิธีการของคนส่วนใหญ่ การศึกษาเตรียมไว้สำหรับการพัฒนาเมืองการปกครอง พบว่า ราคาที่อยู่อาศัยราคาถูกมาเลเซียสาธารณะคือ นอกเหนือจากวิธีการอย่างน้อยร้อยละ 80 ของรายได้กลุ่มของประชากรเมืองเหล่านั้นต้องการมากที่สุดของที่อยู่อาศัยราคาไม่แพง .
ปกติบ้านโซลูชั่นส่วนใหญ่ล้มเหลวในบ้านส่วนใหญ่ในประเทศโลกที่สาม เพราะมันแพงเกินไป ไม่เหมาะสม หรือเชื่อมโยงกับตลาดที่ควบคุมโดยระบบ . โซลูชั่นแบบดั้งเดิมที่อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม จะยังคงให้บริการมากมายในประเทศโลกที่สาม บ้านแบบดั้งเดิมมีหลายวิธี ตรงกันข้ามบ้านธรรมดาที่ทันสมัยถูกสร้างทำให้การใช้งานหนักของแรงงานมากกว่าทุน ; ปรับให้เข้ากับความต้องการของผู้อยู่อาศัย และพุ่งไปที่เน้นใช้ค่ามากกว่าค่าการตลาด .
บ้านแบบดั้งเดิมมาเลย์ให้บริการความต้องการที่อยู่อาศัยของประชาชนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชนบทของประเทศมาเลเซีย มันถูกพัฒนาโดยชาวมลายูมากกว่ารุ่น และปรับให้เข้ากับความต้องการของตนเอง วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม .
โดยทั่วไปบ้านไม้กับเสาและทับหลังโครงสร้างขึ้นมาบนเสาด้วยไม้ ไม้ไผ่ หรือมุง หลังคา ผนัง และหลังคามุงจาก บ้านถูกออกแบบให้เหมาะสมกับสภาพภูมิอากาศร้อนชื้น อุปกรณ์ระบายอากาศและควบคุมแสงอาทิตย์และความร้อนต่ำ การผลิตวัสดุก่อสร้าง เป็นส่วนหนึ่งของมรดกอาคาร การก่อสร้างบ้านระบบสำเร็จรูปเป็นอย่างสูง systematised อย่างทันสมัยแต่ด้วยระดับที่สูงมากของความยืดหยุ่นและกระจาย บ้านส่วนประกอบที่ทำบนพื้นดินและต่อมาประกอบในเว็บไซต์ของอาคาร ซึ่งเป็นระบบที่ซับซ้อนมากซึ่งจะช่วยให้บ้านที่จะเติบโตกับความต้องการของผู้ใช้ ที่เป็นประโยชน์สำหรับคนจน เพราะมันช่วยให้พวกเขาที่จะลงทุนและสร้างค่อยๆ แทนที่จะต้องแบกรับ ภาระทางการเงินที่เริ่มต้นขนาดใหญ่หนึ่ง .
ถิ่นที่อยู่อาศัยดั้งเดิมกระบวนการเป็นอิสระสูง ควบคุมโดยส่วนใหญ่ของผู้ใช้ แนะนำโดยประเพณีอาคารและหมู่บ้านช่างไม้ เจ้าของสร้างการออกแบบบ้านที่เป็นเอกลักษณ์ เหมาะกับครอบครัวและสังคม และสภาพวัฒนธรรม ไม่เพียง แต่วิธีการแบบดั้งเดิมบุญธรรมดีกว่า ราคาของบ้านผู้ใช้มันเก็บค่าใช้จ่ายลงด้วยการขจัดความต้องการตัวกลางมืออาชีพ เช่น สถาปนิก หรือนักพัฒนา ช่วยเหลือตนเองและสหกรณ์แรงงานเป็นทรัพยากรที่เมื่อเจ้าของ
สร้างอาศัย