Boonyapat Krachang is the president

Boonyapat Krachang is the president of the engineering faculty's student club at Chiang Mai University and is in his fourth year of studies. He believes the benefits of Sotus far outweigh what he says are minor disadvantages. "Our faculty has Sotus to teach our juniors to respect the seniors and teachers. It also teaches morals and brings harmony among them," Mr Boonyapat said.
"One of the few disadvantages I see is the time involved. The students have to spend their evenings in the cheering room or do activities with their new friends, but this will give them connections with friends and seniors."
He insisted his faculty did not force freshmen to partake in Sotus. Those who complete the Sotus freshmen year are given a uniform at the end.
Those who don't have to participate in Sotus events in their second year and help seniors welcome the new crop of first years.
Mr Boonyapat defended the practice of shouting at freshmen, saying it was not a way of displaying power but instead a method of controlling 800 new intakes. He added that singing the faculty song three days a week and participating in activities such as sporting events were intended to create harmony.
He said there were no anti-Sotus freshmen in his faculty and everyone joined the activities willingly.
Anipa, a staff member responsible for freshmen at Maejo University, which also has a strong Sotus tradition, said the practice was about creating equality rather than violating people's rights.
"We still have a strong tradition and a ceremony that we continue from generation to generation," she said.
"The purpose of the ceremony is to make everyone stay together equally. Our university began with students who were from poor farming families. Nowadays, we have many different kinds of students. Some of them are from rich families and drive Mercedes to university, use expensive phones and wear brand-name clothes, while some students from very poor families come on public transport from their village in the mountains. Some of them are from families of 10 or 12 people and they are happy that their kids can get into a university."
Ms Anipa said students from diverse backgrounds were randomly put into a university dormitory where they have to learn to adapt and live with others.
"Some students do not have much money to feed themselves," she said. "They have to apply for a job as a security guard in the university while some of them wash and iron clothes for their fellow students to get 20-30 baht to eat. When children from rich families see something like this they see the value of the money they spend, and sometimes help their friends with some money or food."
Forcing students to dress in black and wear the same footwear and banning personal items and valuables during freshmen's week was a way to instil a sense of egalitarianism.
"We have strict rules like this because we want them to see that they are equals when they wear the same outfit and have no brand-name goods," she said. "The activities during the week are actually not tough but we just want them to know each other and love each other."
She said if the students have a valid medical reason or need to be exempted because of family reasons they are always excused.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Boonyapat Krachang เป็นประธานของสโมสรนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และในปีการศึกษาของเขา เขาเชื่อว่า ประโยชน์ของโซตัสไกลเกินดุลเขาพูดอะไรที่เป็นข้อเสียเล็กน้อย "คณะของเรามีโซตัสสอนรุ่นน้องต้องเคารพรุ่นพี่และอาจารย์ของเรา มันยังสอนศีลธรรมนำความสามัคคีในหมู่พวกเขา Mr Boonyapat กล่าว"ข้อเสียน้อยที่เห็นอย่างใดอย่างหนึ่งคือเวลาเกี่ยวข้อง นักเรียนต้องใช้ความเย็นในห้องมัก หรือทำกิจกรรมกับเพื่อนใหม่ของพวกเขา แต่จะทำให้พวกเขาเชื่อมต่อกับเพื่อนและผู้สูงอายุ"เขายืนยันว่า คณะของเขาไม่บังคับให้นักศึกษาเพื่อเข้าร่วมในโซตัส คนจบปีโซตัสนักศึกษาจะได้รับเครื่องแบบที่สิ้นสุดผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมในเหตุการณ์โซตัสในผู้สูงอายุความสองปีและช่วย ต้อนรับพืชใหม่ของปีแรกนาย Boonyapat ป้องกันการฝึกตะโกนในนักศึกษา พูดก็ไม่ได้เป็นวิธีการแสดงไฟแต่วิธีการควบคุมการบริโภคใหม่ 800 เขาเสริมว่า ร้องเพลงคณะสามวันต่อสัปดาห์และเข้าร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการแข่งขันกีฬามีเจตนาที่จะสร้างความกลมกลืนเขากล่าวว่า มีนักศึกษาไม่มีโซตัสกันในคณะของเขา และทุกคนเข้าร่วมกิจกรรมด้วยความเต็มใจAnipa พนักงานผู้รับผิดชอบสำหรับนิสิตมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ซึ่งยัง มีประเพณีโซตัสแข็งแกร่ง กล่าวว่า การปฏิบัติเกี่ยวกับการสร้างความเสมอภาค มากกว่าที่ละเมิดสิทธิของผู้เธอกล่าวว่า "เรายังมีประเพณีแข็งแกร่งและพิธีที่เราต่อจากรุ่นสู่รุ่น"วัตถุประสงค์ของพิธีคือการ ทำให้ทุกคนอยู่ร่วมกัน มหาวิทยาลัยของเราเริ่มต้น ด้วยนักเรียนจากครอบครัวที่ยากจนเลี้ยง ในปัจจุบันนี้ เรามีหลายชนิดแตกต่างกันของนักเรียน จากครอบครัวที่รวยและรถ Mercedes มหาวิทยาลัย ใช้โทรศัพท์มือถือที่มีราคาแพง และสวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม ในขณะที่นักเรียนจากครอบครัวที่ยากจนมากมาบนขนจากหมู่บ้านในเทือกเขาบางคนอยู่ บางส่วนของพวกเขามาจากครอบครัวที่ 10 หรือ 12 คน และพวกเขามีความสุขที่เด็ก ๆ จะได้รับในระดับมหาวิทยาลัย"Ms Anipa กล่าวว่า นักเรียนจากหลากหลายแบบสุ่มถูกวางลงในหอพักมหาวิทยาลัยที่พวกเขาต้องเรียนรู้การปรับตัว และอยู่ร่วมกับผู้อื่นเธอกล่าวว่า "นักเรียนบางคนไม่มีเงินมากในการกินอาหาร "พวกเขาต้องสมัครงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยในมหาวิทยาลัยในขณะที่บางส่วนของพวกเขาซักและรีดผ้าสำหรับนักเรียนที่เพื่อนจะได้รับ 20-30 บาท กิน เมื่อเด็กจากครอบครัวที่รวยดูเหมือนพวกเขาเห็นค่าของเงินที่พวกเขาใช้จ่าย และช่วยเพื่อนของพวกเขา ด้วยเงินหรืออาหารบางอย่าง"บังคับให้นักเรียนแต่งกายในสีดำ และสวมรองเท้าและการแบนส่วนตัวและของมีค่าเดียวกันในช่วงสัปดาห์ของนักศึกษาคือ ทางแห่งความรู้สึกของความเธอกล่าวว่า "เรามีกฎที่เข้มงวดเช่นนี้เนื่องจากเราต้องการให้เห็นว่า พวกเขาจะเท่ากับเมื่อพวกเขาสวมใส่ชุดเดียวกัน และมีสินค้าไม่มีชื่อแบรนด์ "กิจกรรมระหว่างสัปดาห์มีจริงไม่ยาก แต่เราเพียงต้องการให้รู้จักกัน และรักกัน"เธอกล่าวว่า ถ้า นักเรียนมีเหตุผลทางการแพทย์ถูกต้อง หรือต้องการเกณฑ์จากครอบครัวพวกเขามีส่วนเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Boonyapat Krachang เป็นประธานของสโมสรนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และในปีที่สี่ของการศึกษา เขาเชื่อว่าประโยชน์ของการ Sotus ไกลเกินดุลสิ่งที่เขาพูดเป็นข้อเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ "คณะของเรามี Sotus จะสอนรุ่นน้องของเราให้ความเคารพผู้สูงอายุและครู. นอกจากนี้ยังสอนคุณธรรมและนำความสามัคคีในหมู่พวกเขา" นาย Boonyapat กล่าวว่า.
"หนึ่งในไม่กี่ข้อเสียที่ผมเห็นก็คือเวลาที่เกี่ยวข้อง. นักเรียนมีการใช้จ่ายของพวกเขา ตอนเย็นในห้องเชียร์หรือทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนใหม่ของพวกเขา แต่นี้จะให้พวกเขามีการเชื่อมต่อกับเพื่อนและผู้สูงอายุ. "
เขายืนยันว่าคณะของเขาไม่ได้บังคับให้นักศึกษาที่จะเข้าร่วมใน Sotus บรรดาผู้ที่เสร็จสมบูรณ์ในปีนักศึกษา Sotus จะได้รับเครื่องแบบที่สิ้นสุด.
บรรดาผู้ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ Sotus ในปีที่สองของพวกเขาและช่วยให้ผู้สูงอายุต้อนรับพืชใหม่ของปีแรก.
นาย Boonyapat ปกป้องการปฏิบัติของนักศึกษาตะโกนใส่ บอกว่ามันเป็นไม่ได้เป็นวิธีการแสดงอำนาจ แต่วิธีการในการควบคุมการบริโภค 800 ใหม่เป็น เขาเสริมว่าร้องเพลงคณาจารย์เพลงสามวันต่อสัปดาห์และมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการแข่งขันกีฬามีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความสามัคคี.
เขาบอกว่าไม่มีนักศึกษาต่อต้าน Sotus ในคณะของเขาและทุกคนที่เข้าร่วมกิจกรรมด้วยความเต็มใจ.
Anipa, เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบ สำหรับนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ซึ่งยังมีประเพณี Sotus แข็งแกร่งกล่าวว่าการปฏิบัติเป็นเกี่ยวกับการสร้างความเท่าเทียมกันมากกว่าละเมิดสิทธิของผู้คน.
"เรายังคงมีประเพณีที่แข็งแกร่งและพิธีที่เรายังคงจากรุ่นสู่รุ่น" เธอกล่าว.
" วัตถุประสงค์ของพิธีที่จะทำให้ทุกคนอยู่ร่วมกันอย่างเท่าเทียมกัน. มหาวิทยาลัยของเราเริ่มต้นกับนักเรียนที่มาจากครอบครัวเกษตรกรที่ยากจน. ปัจจุบันเรามีหลายชนิดที่แตกต่างของนักเรียน. บางส่วนของพวกเขามาจากครอบครัวที่รวยและขับรถเมอร์เซกับมหาวิทยาลัยใช้ราคาแพง โทรศัพท์มือถือและสวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนมในขณะที่นักเรียนบางคนมาจากครอบครัวที่ยากจนมากมาเกี่ยวกับการขนส่งสาธารณะจากหมู่บ้านของพวกเขาในภูเขา. บางส่วนของพวกเขามาจากครอบครัวที่ 10 หรือ 12 คนและพวกเขาจะมีความสุขที่เด็กของพวกเขาจะได้รับในมหาวิทยาลัย "
นางสาว Anipa กล่าวว่านักเรียนที่มาจากภูมิหลังที่หลากหลายถูกวางสุ่มเข้าไปในหอพักของมหาวิทยาลัยที่พวกเขาจะต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวและอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ .
" นักเรียนบางคนไม่ได้มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงตัวเอง "เธอกล่าว "พวกเขามีเพื่อสมัครงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยในมหาวิทยาลัยในขณะที่บางส่วนของพวกเขาล้างและเสื้อผ้าเหล็กสำหรับนักเรียนที่เพื่อนของพวกเขาที่จะได้รับ 20-30 บาทจะกิน. เมื่อเด็กจากครอบครัวที่อุดมไปด้วยเห็นอะไรเช่นนี้พวกเขาเห็นคุณค่าของ เงินที่พวกเขาใช้จ่ายและบางครั้งก็ช่วยให้เพื่อน ๆ ของพวกเขาด้วยเงินหรืออาหาร. "
บังคับให้นักเรียนที่จะแต่งกายด้วยชุดสีดำและสวมรองเท้าเดียวกันและห้ามใช้ส่วนตัวและของมีค่าในช่วงสัปดาห์นักศึกษาก็มีวิธีที่จะปลูกฝังความรู้สึกของกิจวัตรประจำวันได้.
" เรามี กฎระเบียบที่เข้มงวดเช่นนี้เพราะเราต้องการให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขามีความเท่าเทียมกันเมื่อพวกเขาสวมใส่เครื่องแต่งกายที่เหมือนกันและไม่ได้มีสินค้าแบรนด์เนม "เธอกล่าว "กิจกรรมในช่วงสัปดาห์ที่เป็นจริงไม่ยาก แต่เราเพียงแค่ต้องการให้พวกเขารู้จักกันและรักกัน."
เธอบอกว่าถ้านักเรียนมีเหตุผลทางการแพทย์ที่ถูกต้องหรือจำเป็นต้องได้รับการยกเว้นเพราะเหตุผลครอบครัวที่พวกเขาจะได้รับการยกเว้นเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

boonyapat กระแชงเป็นประธานสโมสรนิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่และอยู่ใน 4 ปีของการศึกษา เขาเชื่อว่าประโยชน์ของโซตัสไกล outweigh อะไรเขาบอกว่าเป็นข้อเสียเล็กน้อย . " คณะของเรามีโซตัสสอนน้องต้องเคารพรุ่นพี่ และอาจารย์ นอกจากนี้ยังสอนคุณธรรมและนำความสามัคคีในหมู่พวกเขา " นาย boonyapat กล่าว" หนึ่งในไม่กี่ข้อเสียที่ผมเจอคือ เวลาที่เกี่ยวข้อง นักเรียนต้องใช้เวลายามเย็นในเชียร์ห้องหรือทำกิจกรรมกับเพื่อนใหม่ของพวกเขา แต่นี้จะช่วยให้พวกเขาเชื่อมต่อกับเพื่อนและรุ่นพี่ "เขาบอกว่าคณะของเขาไม่บังคับนักศึกษาที่จะเข้าร่วมในโซตัส . ผู้ที่สมบูรณ์โซตัสปีหนึ่งจะได้รับเครื่องแบบที่สิ้นสุดคนที่ไม่ต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมโซตัสในปีที่สองของพวกเขาและช่วยให้ผู้สูงอายุยินดีต้อนรับตัดใหม่ของปีแรกนาย boonyapat ปกป้องการปฏิบัติของคนตะโกนว่ามันไม่ใช่วิธีของการแสดงอำนาจ แต่วิธีการของการควบคุม 800 ภาคใหม่ เขาเสริมว่าร้องเพลงคณะเพลง 3 วันต่อสัปดาห์ และเข้าร่วมในกิจกรรมต่างๆ เช่น กีฬา มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความสามัคคีเขาบอกว่าไม่มีนักศึกษาต้านโซตัสในของเขาและคณะทุกคนเข้าร่วมกิจกรรมด้วยความเต็มใจanipa , พนักงานรับผิดชอบนักศึกษา มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ซึ่งมีประเพณีที่แข็งแกร่งโซตัส กล่าวว่า ความรู้เกี่ยวกับการสร้างความเสมอภาคมากกว่าการละเมิดสิทธิของคนอื่น" เรายังคงมีความแข็งแกร่ง ประเพณีและพิธีที่เราต่อจากรุ่นสู่รุ่น " เธอกล่าว" จุดประสงค์ของงานคือเพื่อให้ทุกคนอยู่ร่วมกัน มหาวิทยาลัยของเรา เริ่มมีนักเรียนจากครอบครัวเกษตรกรที่ยากจน ทุกวันนี้ เรามีหลายชนิดที่แตกต่างกันของนักเรียน บางส่วนของพวกเขาจะมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและขับรถเบนซ์ไปมหาวิทยาลัย ใช้โทรศัพท์ราคาแพง และสวมเสื้อผ้าแบรนด์เนม ขณะที่นักเรียนจากครอบครัวยากจนมาก มาเกี่ยวกับการขนส่งสาธารณะจากหมู่บ้านของพวกเขาในภูเขา บางส่วนของพวกเขาได้จากครอบครัวของ 10 หรือ 12 คนและพวกเขามีความสุขที่เด็กของพวกเขาจะได้รับในมหาวิทยาลัย”นางสาว anipa กล่าวว่านักเรียนที่มาจากภูมิหลังที่หลากหลายเพื่อให้มหาวิทยาลัยในหอพักที่พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัว และอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้" นักเรียนบางคนไม่ได้มีเงินมากที่จะเลี้ยงตัวเองได้ " เธอกล่าว พวกเขาต้องไปสมัครงานเป็น รปภ. ในมหาวิทยาลัยในขณะที่บางส่วนของพวกเขาซักและรีดเสื้อผ้าให้เพื่อนนักเรียนของพวกเขาที่จะได้รับ 20-30 บาท ให้กิน ถ้าเด็กมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เห็นอะไรแบบนี้ พวกเขาเห็นคุณค่าของเงินที่พวกเขาใช้จ่าย และบางครั้งก็ช่วยให้เพื่อนของพวกเขาด้วยเงินหรืออาหาร”บังคับให้นักศึกษาแต่งสีดำ และสวมรองเท้าที่เหมือนกันและห้ามรายการส่วนบุคคลและของมีค่าในช่วงสัปดาห์นักศึกษาเป็นวิธีที่จะปลูกฝังความรู้สึกของ " ความเสมอภาค " ." เราก็มีกฎที่เข้มงวดแบบนี้ เพราะเราต้องการให้พวกเขาเพื่อดูว่าพวกเขาจะเท่ากับเมื่อพวกเขาสวมใส่ชุดเดียวกัน และไม่มีสินค้าแบรนด์เนม , " เธอกล่าว กิจกรรมระหว่างสัปดาห์เป็นจริงไม่ยาก เพียงแต่เราต้องรู้จักกันและรักกัน "เธอว่า ถ้านักเรียนมีเหตุผลทางการแพทย์ถูกต้องหรือต้องได้รับการยกเว้น เพราะครอบครัวของเหตุผลที่พวกเขามักจะมีข้อแก้ตัว