Occupational StressJCQThe hypothesi

Occupational StressJCQThe hypothesized three-dimensional model for the JCQ (job demands, control and social support) fit the data better (Δχ2 = 531.51, df = 3, p < 0.001, CFI = 0.93, TLI = 0.92, SRMR = 0.1, RMSEA = 0.09) than the uni-dimensional model (CFI = 0.79, TLI = 0.76, SRMR = 0.15, RMSEA = 0.16). In terms of reliability, the demand and the social support sub-scales showed acceptable reliability (Cronbach's αs > 0.7, McDonald's ωts > 0.7), but the control subscale displayed questionable reliability (Cronbach's α = 0.61, but McDonald's ωt = 0.72). Upon further inspection, we identified an item (“Il tuo lavoro richiede di fare la stessa cosa più e più volte?”/ “your job requires you to do the same thing over and over again”) that poorly reflected the construct (standardized pattern coefficient = 0.17). After removing that item, the reliability of the control sub-scale improved (Cronbach's α = 0.65, McDonald's ωt = 0.75), and, to a less extent, the fit of the three-dimensional model improved as well (CFI = 0.94, TLI = 0.94, SRMR = 0.1, RMSEA = 0.09).ERI. The hypothesized three-dimensional model for the ERI (Effort, Reward, Overcommitment) fit the data better (Δχ2 = 467.41, df = 3, p < 0.001, CFI = 0.95, TLI = 0.94, SRMR = 0.08, RMSEA = 0.08) than the uni-dimensional model (CFI = 0.82, TLI = 0.80, SRMR = 0.12, RMSEA = 0.16). In terms of reliability, the reward subscale showed an acceptable reliability (Cronbach's α = 0.76, McDonald's ωt = 0.83), whereas the effort and the overcommitment subscales displayed an almost acceptable reliability (Cronbach's α = 0.67 and 0.69, respectively, McDonald's ωts = 0.68 and 0.74, respectively).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียดจากการทำงานJCQ แบบจำลองสามมิติที่ตั้งสมมติฐานสำหรับ JCQ (ความต้องการงาน การควบคุม และการสนับสนุนทางสังคม) เหมาะสมกับข้อมูลที่ดีกว่า (Δχ2 = 531.51, df = 3, p < 0.001, CFI = 0.93, TLI = 0.92, SRMR = 0.1, RMSEA = 0.09) มากกว่าแบบจำลองมิติเดียว (CFI = 0.79, TLI = 0.76, SRMR = 0.15, RMSEA = 0.16) ในแง่ของความน่าเชื่อถือ ความต้องการและระดับย่อยการสนับสนุนทางสังคมแสดงให้เห็นความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้ (αs ของครอนบาค > 0.7, ωts ของแมคโดนัลด์ > 0.7) แต่ระดับย่อยการควบคุมแสดงความน่าเชื่อถือที่น่าสงสัย (α ของครอนบาค = 0.61 แต่ ωt ของแมคโดนัลด์ = 0.72) เมื่อตรวจสอบเพิ่มเติม เราพบรายการ (“Il tuo lavoro richiede di fare la stessa cosa più e più volte?”/ “งานของคุณกำหนดให้คุณต้องทำสิ่งเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก”) ซึ่งสะท้อนถึงโครงสร้างได้ไม่ดี (รูปแบบที่เป็นมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ = 0.17) หลังจากลบรายการนั้นออก ความน่าเชื่อถือของสเกลย่อยการควบคุมก็ดีขึ้น (α ของ Cronbach = 0.65, McDonald's ωt = 0.75) และในระดับที่น้อยลง ความพอดีของแบบจำลองสามมิติก็ดีขึ้นเช่นกัน (CFI = 0.94, TLI = 0.94, SRMR = 0.1, RMSEA = 0.09) อีอาร์ไอ. แบบจำลองสามมิติที่ตั้งสมมติฐานไว้สำหรับ ERI (ความพยายาม รางวัล ความมุ่งมั่นเกินเหตุ) เหมาะสมกับข้อมูลที่ดีกว่า (Δχ2 = 467.41, df = 3, p < 0.001, CFI = 0.95, TLI = 0.94, SRMR = 0.08, RMSEA = 0.08) มากกว่า โมเดลมิติเดียว (CFI = 0.82, TLI = 0.80, SRMR = 0.12, RMSEA = 0.16) ในแง่ของความน่าเชื่อถือ ระดับย่อยของรางวัลแสดงให้เห็นความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้ (α ของ Cronbach = 0.76, McDonald's ωt = 0.83) ในขณะที่ความพยายามและระดับย่อยของความมุ่งมั่นเกินขอบเขตแสดงความน่าเชื่อถือที่เกือบจะยอมรับได้ (α ของ Cronbach = 0.67 และ 0.69 ตามลำดับ, McDonald's ωts = 0.68 และ 0.74 ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดในอาชีพ
JCQ
แบบจำลอง 3 มิติที่สมมติฐานของ JCQ (ความต้องการในการทำงานการควบคุมและการสนับสนุนทางสังคม) สอดคล้องกับข้อมูลมากกว่าแบบจำลองหนึ่งมิติ (CFI = 0.79, TLI = 0.76, SRMR = 0.15, RMSEA = 0.16) (ΔΔ2 = 531.51, df = 3, p <0.001, CFI = 0.93, TLI = 0.092, SRMR = 0.01, RMSEA = 0.09) ความต้องการและการสนับสนุนทางสังคมขนาดย่อยแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้ (Cronbach's α > 0.7, McDonald's Omega ts > 0.7) แต่แสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่น่าสงสัยในการควบคุมขนาดย่อย (Cronbach's α = 0.61, แต่ McDonald's Omega ts = 0.72), เราพบโครงการ ("Il tuo lavoro richiede di fare la stessa cosa piúe piúvolte?" / "งานของคุณต้องการให้คุณทำสิ่งเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก") ซึ่งยากที่จะสะท้อนถึงโครงสร้าง (ค่าสัมประสิทธิ์โหมดมาตรฐาน = 0.17) หลังจากลบรายการความน่าเชื่อถือของการควบคุมสเกลย่อยเพิ่มขึ้น (Cronbach α = 0.65, McDonald Omega t = 0.75), การปรับแต่ง 3D mod

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดจากการทํางาน
jcq
แบบจําลองสามมิติสมมุติฐานของJCQ (ความต้องการในการทํางานการควบคุมและการสนับสนุนทางสังคม)สอดคล้องกับข้อมูลมากกว่าแบบจําลองหนึ่งมิติ( CFI =0.79,TLI =0.76,SRMR =0.15,RMSEA =0.16 ) (δχ2 = 531.51,df =3,p <0.001,CFI =0.93,TLI =0.92,SRMR =0.1,RMSEA =0.09 ) ในแง่ของความน่าเชื่อถือระดับควอนตัมของความต้องการและการสนับสนุนทางสังคมแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้( αsของCronbach >0.7,ωtsของMcDonald >0.7 )แต่ระดับควอนตัมควบคุมแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่น่าสงสัย(αของCronbach =0.61แต่ωtของMcDonald =0.72 ) หลังจากการตรวจสอบเพิ่มเติมเราพบรายการ( " il tuo lavoro ต้องการ di fare la cosa เดียวกัน pie pio volte " / "งานของคุณต้องการให้คุณทําสิ่งเดียวกันซ้ําแล้วซ้ําอีก"เป็นการยากที่จะสะท้อนโครงสร้างนี้(ค่าสัมประสิทธิ์โหมดมาตรฐาน=0. 17 ) ความน่าเชื่อถือของตารางควอนตัมควบคุมจะดีขึ้น(αสําหรับkrombach =0.65และωtสําหรับMcDonald ' s =0.75 )และในระดับเล็กๆความเหมาะสมของแบบจําลองสามมิติจะดีขึ้น( CFI =0.94 TLI =0.94 SRMR =0.1และRMSEA =0.09 )

อีรี. แบบจําลองสามมิติสมมุติฐานของERI (ความพยายามผลตอบแทนความมุ่งมั่นที่มากเกินไป)สอดคล้องกับข้อมูลมากกว่าแบบจําลองหนึ่งมิติ( CFI =0.82 TLI =0.80,SRMR =0.12,RMSEA =0.16 ) (δχ2 = 467.41,df =3,p <0.001,CFI =0.95,TLI =0.94,SRMR =0.08,RMSEA =0. 08 ) ในแง่ของความน่าเชื่อถือระดับความน่าเชื่อถือแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้( αของCronbach =0.76,ωtของMcDonald =0.83 )ในขณะที่ระดับความพยายามและความมุ่งมั่นที่มากเกินไปแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือที่ยอมรับได้เกือบ( αของCronbachคือ0.67และ0.69ตามลําดับωของMcDonaldคือ0.68และ0.74ตามลําดับ)