4. DiscussionIn this study, a highl

4. Discussion
In this study, a highly sensitive and reliable diagnostic
PCR method was developed to detect MBV in
shrimp tissues. This primer pair, 261F/R, detected all
known MBV positive samples from 4 geographic
locations including Thailand, Taiwan, Hawaii (P.
monodon introduced from the Philippines), and
Malaysia collected over a 13-year period. This is the
first report that demonstrates PCR amplification of
MBV isolates from different geographic locations.
Previous reports showed the amplification of PCR
with isolates from single location such as Australian
MBV (Belcher and Young, 1998) and Taiwan MBV
(Chang et al., 1993; Lu et al., 1993; Hsu et al., 2000).
The genetic variation of shrimp viruses isolated from
different geographic locations has been reported for
several other viruses including HPV (Phromjai et al.,
2001) and WSSV (Wang et al., 2000). Genetic variations
can affect the amplification of PCR as demonstrated
when specific primers designed for Korean
HPV were unable to detect Thai HPV. Since no
complete MBV sequence information has been deposited
in the GenBank database, therefore, it is essential
for possible strain difference to be tested when diagnostic
primers are used for MBV detection. If strain
differences exist, a specific PCR primer set may not
be able to amplify all MBV positive samples leading
to a false negative result.
Although MBV has been effectively controlled by
several quarantine programs and by egg treatment
methods, there are several reports of continued high
prevalence of this virus in shrimp hatcheries (Flegel et
al., 2001; Umesha et al., 2003). The negative impact
of this virus on shrimp post larvae (PL) may be
reduced by the screening of broodstock and their
progeny before stocking PLs into culture ponds. A
method that is capable of detecting all isolates of
MBV where PLs are exported is essential for effective
elimination of MBV-infected stocks. The PCR procedure
described here will provide a reliable diagnostic
tool for MBV detection of isolates from several geographic
locations.
There are three major enteric viruses that infect
penaeid shrimp, BP, MBV and HPV. Both BP and
MBV are occluded-baculoviruses whereas HPV is a
parvovirus (Pantoja and Lightner, 2000). To demonstrate
specificity of a PCR primer set for MBV, tissues
infected with BP and HPV were chosen for testing.
BP was chosen because it is an occluded baculovirus
M 1010 109 10 8 107 106 105 10 4 103 102 10 1 NT M
Fig. 3. Agarose gel electrophoresis of PCR amplification products demonstrating the sensitivity of the 261F and 261R primer set. The detection
limit of primer 261F/R is 100 copies of plasmid clone WS-1 containing the 261 bp fragment. Lane M: 1 kb molecular weight ladder. Lanes 2–
13: 10-fold serial dilutions of WS-1 plasmid DNA (1010 to 1 copies, respectively). Lane 13: no-template (NT) control. The data is representative
of two independent experiments.
W. Surachetpong et al. / Aquaculture 249 (2005) 69–75 73
and because it could share conserved regions with
MBV. HPV was chosen for specificity testing since
it replicates in the same tissues as MBV and may
occur simultaneously in the same shrimp (Chayaburakul
et al., 2004). The finding that primer set 261F/R
only yields an amplicon with MBV infected tissues
and not with BP or HPV tissues indicates the usefulness
of this primer set in distinguishing among infections
by these viruses. Furthermore, the sensitivity of
this primer pair in a single step PCR reaction using
plasmid DNA as template was shown to be 100
copies, whereas in the nested method described by
Belcher and Young (1998), also using a plasmid DNA
template, the first step had a detection limit of 800
viral genome copies and the nested step had a detection
limit of 1 viral genome copy. When serial ten-fold
dilutions of DNA template extracted from MBV positive
tissue (134 ng to 1.34 pg DNA) was compared
using the one step method and the nested method,
both detected MBV at the same limit (13.42 pg total
DNA), if the number of cycles in the one step method
was increased to 40 (data not shown). This indicates
an equivalent sensitivity of the two methods when
clinical samples were tested. Our attempts to amplify
the MBV isolates using either of the protocols described
by Lu et al. (1993) and Hsu et al. (2000) were
unsuccessful. This finding could be explained by
MBV strain differences or by our inability to exactly
reproduce the testing parameters from their protocols.
MBV is an enteric virus that infects intestinal
epithelium and hepatopancreas, and virions are shed
along with occlusion bodies in the feces of infected
shrimp (Lightner et al., 1983). As such, DNA extraction
from feces is beneficial as a non-lethal sample
source for testing valuable broodstock. Wild P. monodon
commonly used as broodstock in many Asian
countries, unfortunately, often carry MBV and therefore
pose a high risk to Asian shrimp farms. The PCR
method demonstrated in this study can be used with
feces from infected animals as the DNA template.
This sample source does not require sacrificing of
precious broodstock to run the test. Therefore, a quarantine
program accompanied by a sensitive and specific,
non-lethal PCR test should prove useful in the
development of MBV-free broodstock.
In conclusion, the PCR method described here
using primer set 261F/R provides great sensitivity
and high specificity for detection of MBV in penaeid
shrimp tissues. Therefore, this method should provide
a useful diagnostic tool for development of SPF P.
monodon and for detection of MBV from various
geographic locations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาในการศึกษานี้ การวินิจฉัยสำคัญสูง และเชื่อถือได้วิธี PCR ได้รับการพัฒนาสืบ MBV ในเนื้อเยื่อของกุ้ง คู่รองพื้น 261F/R นี้พบทั้งหมดรู้จัก MBV บวกตัวอย่างจาก 4 ภูมิภาคสถานรวมทั้งประเทศไทย ไต้หวัน ฮาวาย (P.ดำนำจากฟิลิปปินส์), และมาเลเซียรวบรวมระยะเวลา 13 ปี นี่คือการรายงานแรกที่แสดงให้เห็นถึงการขยาย PCR ของMBV ที่แยกได้จากตำแหน่งที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการขยายของ PCRกับที่แยกได้จากตำแหน่งเดียวเช่นออสเตรเลียMBV (Belcher และหนุ่ม 1998) และไต้หวัน MBV(ช้างร้อยเอ็ด al., 1993 Lu et al., 1993 ซูและ al., 2000)ความผันแปรทางพันธุกรรมของไวรัสกุ้งแยกต่างหากจากมีการรายงานที่ตั้งทางภูมิศาสตร์แตกต่างกันหลายไวรัสอื่น ๆ รวมถึงมะเร็งปากมดลูก (Phromjai et al.,ปี 2001) และการตรวจ (Wang et al., 2000) ความแตกต่างทางพันธุกรรมมีผลต่อการขยายของ PCR ดังเมื่อการออกแบบไพรเมอร์เฉพาะสำหรับภาษาเกาหลีมะเร็งปากมดลูกสามารถตรวจพบมะเร็งปากมดลูกที่ไทยได้ เนื่องจากไม่มีข้อมูลลำดับ MBV สมบูรณ์ได้รับฝากไว้ในฐานข้อมูลของ GenBank ดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความแตกต่างต้องใช้สามารถที่จะทดสอบเมื่อวินิจฉัยไพรเมอร์ใช้ตรวจ MBV ถ้าต้องใช้มีความแตกต่าง สีรองพื้น PCR เฉพาะการตั้งค่าอาจไม่สามารถขยายทั้งหมด MBV บวกตัวอย่างผู้นำให้ผลลบปลอมแม้ว่า MBV ได้รับการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพโดยต่าง ๆ ตรวจสอบโปรแกรม และรักษาไข่วิธี มีรายงานหลายสูงอย่างต่อเนื่องชุกของไวรัสนี้ใน hatcheries กุ้ง (Flegel ร้อยเอ็ดal., 2001 Umesha และ al., 2003) ผลกระทบเชิงลบอาจจะลงตัวอ่อน (PL) ของไวรัสนี้ในกุ้งลดลง โดยการคัดพันธุ์ของพ่อแม่ และของพวกเขาลูกหลานก่อนสร้างกรุณาลงในบ่อวัฒนธรรม Aวิธีการที่มีความสามารถในการตรวจแยกทั้งหมดของที่การส่งออกกรุณา MBV เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการมีผลบังคับใช้กำจัดการติดเชื้อ MBV หุ้น กระบวนการ PCRอธิบายไว้ที่นี่จะให้วินิจฉัยความน่าเชื่อถือเครื่องมือตรวจ MBV แยกจากหลายภูมิภาคสถานมีสามหลัก enteric ไวรัสที่ติดเชื้อpenaeid กุ้ง BP, MBV และมะเร็งปากมดลูก ทั้ง BP และMBV จะ occluded baculoviruses ในขณะที่มะเร็งปากมดลูกเป็นการparvovirus (Pantoja และ Lightner, 2000) แสดงให้เห็นถึงspecificity พื้น PCR ที่ตั้งสำหรับ MBV เนื้อเยื่อติดไวรัสกับ BP และมะเร็งปากมดลูกที่ถูกเลือกสำหรับการทดสอบBP ถูกเลือกเนื่องจากเป็นการ baculovirus occludedม. 1010 109 10 8 107 106 105 10 4 103 102 10 1 NT MFig. 3 Electrophoresis เจ Agarose ของ PCR ขยายผลิตภัณฑ์เห็นความไวของชุดพื้นแบบ 261F และ 261R การตรวจพบมีขีดจำกัดของพื้น 261F/R 100 สำเนา plasmid โคลน WS-1 ประกอบด้วยส่วน bp 261 เลน m:บันไดน้ำหนักโมเลกุล 1 kb ถนนหนทาง 2 –13: dilutions 10-fold ประจำของ WS-1 plasmid DNA (1010-1 คัดลอก ตามลำดับ) เลนที่ 13: ไม่มีแม่ (NT) ควบคุม ข้อมูลเป็นตัวแทนของการทดลองอิสระW. Surachetpong et al. / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 249 (2005) 73 69-75และเนื่อง จากมันสามารถใช้ร่วมกันนำภูมิภาคด้วยMBV มะเร็งปากมดลูกถูกเลือก specificity ทดสอบตั้งแต่มันเหมือนกับในเนื้อเยื่อเดียวกันเป็น MBV และอาจเกิดขึ้นพร้อมกันในเดียวกันกับกุ้ง (Chayaburakulร้อยเอ็ด al., 2004) ค้นหาว่า ตั้งพื้น 261F/Rทำให้ amplicon ที่ มีเนื้อเยื่อติดเชื้อ MBV เท่านั้นและไม่ มีเนื้อเยื่อ BP หรือ HPV บ่งชี้ประโยชน์พื้นนี้ในการแยกความแตกต่างระหว่างการติดเชื้อโดยไวรัสเหล่านี้ นอกจากนี้ ระดับความสำคัญของคู่นี้รองพื้นในขั้นตอนเดียว PCR ปฏิกิริยาที่ใช้plasmid DNA เป็นแม่แบบที่แสดงให้เป็น 100คัดลอก โดยวิธีซ้อนอธิบายโดยBelcher และ Young (1998), ใช้ plasmid DNAแม่ ขั้นตอนแรกมีการตรวจหาจำนวน 800คัดลอกกลุ่มไวรัสและขั้นตอนซ้อนกันได้มีการตรวจหาจำนวน 1 กลุ่มไวรัสสำเนา เมื่ออนุกรม ten-folddilutions แม่แบบดีเอ็นเอที่สกัดจาก MBV บวกเนื้อเยื่อ (134 ng ให้ pg 1.34 ดีเอ็นเอ) ได้เปรียบเทียบใช้วิธีการขั้นตอนเดียวและวิธีซ้อนทั้งสองพบ MBV ในวงเงินเดียวกัน (13.42 pg รวมดีเอ็นเอ), เลขของวงจรในวิธีการขั้นตอนเดียวขึ้นไป (ไม่ได้แสดงข้อมูล) 40 บ่งชี้มีความไวเทียบเท่าวิธีสองเมื่อทดสอบตัวอย่างทางคลินิก เราพยายามที่ขยายMBV การแยกโดยใช้โพรโทคอลที่อธิบายอย่างใดอย่างหนึ่งโดย Lu et al. (1993) และ al. et ซู (2000) ได้ไม่ประสบความสำเร็จ ค้นหานี้อาจจะอธิบายโดยความแตกต่างต้องใช้ MBV หรือเราไม่สามารถแน่นอนสร้างพารามิเตอร์การทดสอบจากโพรโทคอของพวกเขาMBV เป็นไวรัสเป็น enteric ที่ติดลำไส้epithelium และ hepatopancreas และ virions หลั่งพร้อมกับร่างกายไม่ควรมองข้ามในอุจจาระของติดเชื้อกุ้ง (Lightner et al., 1983) เป็นการสกัดดีเอ็นเอเช่นจากอุจจาระเป็นประโยชน์เป็นตัวอย่างไม่ใช่ยุทธภัณฑ์แหล่งที่มาสำหรับการทดสอบสูตรที่มีคุณค่า P. monodon ป่าโดยทั่วไปใช้เป็นสูตรในเอเชียมากมายประเทศ โชคร้าย มักดำเนิน MBV และมีความเสี่ยงสูงให้ฟาร์มกุ้งในเอเชีย PCRสามารถใช้วิธีสาธิตในการศึกษานี้อุจจาระจากสัตว์ติดไวรัสเป็นดีเอ็นเอต้นแบบแหล่งตัวอย่างนี้ไม่ต้องการเสียสละของสูตรล้ำค่าเพื่อเรียกใช้การทดสอบ ดังนั้น ตรวจสอบสินค้าโปรแกรมมา โดยเฉพาะ และสำคัญทดสอบ PCR ไม่ใช่ยุทธภัณฑ์ควรพิสูจน์ประโยชน์ในการพัฒนาสูตรฟรี MBVเบียดเบียน วิธี PCR อธิบายไว้ที่นี่ใช้รองพื้นชุด 261F/R มีความไวมากและ specificity สูงตรวจ MBV ใน penaeidเนื้อเยื่อของกุ้ง ดังนั้น ควรให้วิธีการนี้เครื่องมือการวินิจฉัยมีประโยชน์สำหรับการพัฒนาของ SPF P.ดำและตรวจ MBV จากต่าง ๆตำแหน่งทางภูมิศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
ในการศึกษานี้มีความไวสูงและเชื่อถือได้วินิจฉัย
วิธี PCR ได้รับการพัฒนาในการตรวจสอบ MBV ใน
เนื้อเยื่อกุ้ง คู่ไพรเมอร์นี้ 261F / R ตรวจพบทุก
ตัวอย่างที่รู้จักกันในเชิงบวก MBV จาก 4 ทางภูมิศาสตร์
สถานที่รวมทั้งประเทศไทย, ไต้หวัน, ฮาวาย (พี
monodon แนะนำจากฟิลิปปินส์) และ
มาเลเซียที่เก็บรวบรวมได้ในช่วงระยะเวลา 13 ปี นี่คือการ
รายงานครั้งแรกที่แสดงให้เห็นถึงการขยาย PCR ของ
MBV แยกจากสถานที่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน.
รายงานก่อนหน้าแสดงให้เห็นว่าการขยายของ PCR
กับไอโซเลทจากตำแหน่งเดียวเช่นออสเตรเลีย
MBV (Belcher และหนุ่ม 1998) และไต้หวัน MBV
(ช้าง et al., 1993 ; Lu et al, 1993;... Hsu, et al, 2000)
การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของไวรัสกุ้งที่แยกได้จาก
สถานที่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันได้รับรายงาน
. ไวรัสอื่น ๆ หลายอย่างรวมทั้งการติดเชื้อ HPV (Phromjai, et al,
2001) และ WSSV (Wang et al, ., 2000) การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
จะมีผลต่อการขยายของ PCR ที่แสดงให้เห็น
เมื่อไพรเมอร์เฉพาะที่ออกแบบมาสำหรับเกาหลี
HPV ไม่สามารถที่จะตรวจสอบการติดเชื้อ HPV ไทย เนื่องจากไม่มี
ข้อมูลที่สมบูรณ์ลำดับ MBV ได้รับฝากไว้
ในฐานข้อมูล GenBank จึงเป็นสิ่งจำเป็น
สำหรับความแตกต่างสายพันธุ์ไปได้ที่จะได้รับการทดสอบเมื่อวินิจฉัย
ไพรเมอร์ที่ใช้สำหรับการตรวจสอบ MBV ถ้าสายพันธุ์ที่
แตกต่างที่มีอยู่ชุดไพรเมอร์ที่เฉพาะเจาะจง PCR อาจจะไม่
สามารถที่จะขยายตัวอย่างบวก MBV ชั้นนำทั้งหมด
จะเป็นผลลบเท็จ.
แม้ว่า MBV ได้รับการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพโดย
โปรแกรมกักกันหลายแห่งและโดยการรักษาไข่
วิธีมีรายงานหลายอย่างต่อเนื่องสูง
ความชุกของเชื้อไวรัสนี้ในโรงเพาะฟักกุ้ง (Flegel et
al, 2001;.. Umesha et al, 2003) ผลกระทบ
ของเชื้อไวรัสนี้ตัวอ่อนกุ้งโพสต์ (PL) อาจจะ
ลดลงโดยการคัดกรองจากพ่อแม่พันธุ์ของพวกเขาและ
ลูกหลานก่อนที่จะปล่อยลงในบ่อ PLs วัฒนธรรม
วิธีการที่จะสามารถตรวจสอบสายพันธุ์ทั้งหมดของ
MBV PLs ที่จะถูกส่งออกเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับประสิทธิภาพ
การกำจัดของหุ้นที่ติดเชื้อ MBV ขั้นตอนวิธี PCR
อธิบายไว้ที่นี่จะให้การวินิจฉัยที่เชื่อถือได้
เครื่องมือสำหรับการตรวจสอบของเชื้อ MBV ทางภูมิศาสตร์จากหลาย
สถานที่.
มีสามไวรัสลำไส้ติดเชื้อที่สำคัญที่มี
กุ้ง, BP, MBV และการติดเชื้อ HPV ทั้งความดันโลหิตและ
MBV-มีเกิดการอุดตันในขณะที่การติดเชื้อ HPV ผลึกเป็น
parvovirus (Pantoja และ Lightner, 2000) แสดงให้เห็นถึง
ความจำเพาะของไพรเมอร์พีซีอาร์ที่กำหนดไว้สำหรับ MBV เนื้อเยื่อ
ที่ติดเชื้อความดันโลหิตและการติดเชื้อ HPV ได้รับเลือกสำหรับการทดสอบ.
BP ได้รับเลือกเพราะมันเป็นไวรัสที่เกิดการอุดตัน
M 1010 109 10 8 107 106 105 10 4 103 102 10 1 NT M
รูป 3. Agarose ข่าวคราวของผลิตภัณฑ์ขยาย PCR แสดงให้เห็นถึงความไวของ 261F และ 261R ชุดไพรเมอร์ การตรวจสอบ
ขีด จำกัด ของไพรเมอร์ 261F / R 100 ชุดของพลาสมิดโคลน WS-1 ที่มีส่วน bp 261 เลน M: 1 กิโลบันไดน้ำหนักโมเลกุล Lanes 2-
13: 10 เท่าเจือจางอนุกรมของ WS-1 พลาสมิดดีเอ็นเอ (1010-1 สำเนาตามลำดับ) เลน 13: ไม่มีแม่แบบ (NT) การควบคุม ข้อมูลที่เป็นตัวแทน
ของทั้งสองการทดลองอิสระ.
ดับบลิว Surachetpong et al, / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 249 (2005) 69-75 73
และเพราะมันสามารถแบ่งปันกับภูมิภาคอนุรักษ์
MBV การติดเชื้อ HPV ได้รับเลือกสำหรับการทดสอบความจำเพาะตั้งแต่
มันซ้ำในเนื้อเยื่อเช่นเดียวกับ MBV และอาจ
เกิดขึ้นพร้อมกันในกุ้งเดียวกัน (Chayaburakul
et al., 2004) พบว่าไพรเมอร์ตั้ง 261F / R
อัตราผลตอบแทนเพียง amplicon กับเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อ MBV
และไม่ได้มีความดันโลหิตหรือเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อ HPV แสดงให้เห็นประโยชน์
ของไพรเมอร์นี้ตั้งอยู่ในความแตกต่างในหมู่การติดเชื้อ
จากไวรัสเหล่านี้ นอกจากนี้ความไวของ
ไพรเมอร์คู่นี้ในขั้นตอนเดียวปฏิกิริยา PCR โดยใช้
พลาสมิดดีเอ็นเอเป็นแม่ก็แสดงให้เห็นเป็น 100
เล่มในขณะที่วิธีการที่ซ้อนกันอธิบายโดย
Belcher และหนุ่ม (1998) ยังมีการใช้พลาสมิดดีเอ็นเอ
แม่แบบขั้นตอนแรก มีขีด จำกัด ของการตรวจสอบของ 800
สำเนาจีโนมของไวรัสและขั้นตอนที่ซ้อนกันมีการตรวจสอบ
ขีด จำกัด ของจีโนมของไวรัสสำเนา 1 เมื่ออนุกรมสิบเท่า
เจือจางของแม่แบบดีเอ็นเอที่สกัดจาก MBV บวก
เนื้อเยื่อ (134 ng 1.34 หน้า DNA) เมื่อเทียบ
โดยใช้วิธีการหนึ่งในขั้นตอนและวิธีการที่ซ้อนกัน,
ทั้งตรวจพบ MBV ในวงเงินเดียวกัน (13.42 หน้ารวม
DNA) ถ้า จำนวนรอบในวิธีการขั้นตอนหนึ่งที่
จะเพิ่มขึ้นเป็น 40 (ไม่ได้แสดงข้อมูล) นี้แสดงให้เห็น
ความไวเทียบเท่าของทั้งสองวิธีเมื่อ
กลุ่มตัวอย่างได้รับการทดสอบทางคลินิก ความพยายามของเราที่จะขยาย
MBV แยกโดยใช้โปรโตคอลที่อธิบายไว้
โดย Lu et al, (1993) และฮ et al, (2000) ก็
ไม่ประสบความสำเร็จ การค้นพบนี้สามารถอธิบายได้โดย
ความแตกต่างของสายพันธุ์ MBV หรือโดยการไร้ความสามารถของเราให้ตรง
ทำซ้ำพารามิเตอร์การทดสอบจากโปรโตคอลของพวกเขา.
MBV เป็นไวรัสที่ติดเชื้อลำไส้ลำไส้
ตับและเยื่อบุผิวและการสลายหลั่งน้ำตา
พร้อมกับร่างกายบดเคี้ยวในอุจจาระของที่ติดเชื้อ
กุ้ง ( Lightner et al., 1983) เช่นการสกัดดีเอ็นเอ
จากอุจจาระเป็นประโยชน์เป็นตัวอย่างไม่ตาย
แหล่งที่มาสำหรับการทดสอบพ่อแม่พันธุ์ที่มีคุณค่า ป่ากุ้งกุลาดำ
ที่ใช้กันทั่วไปเป็นพ่อแม่พันธุ์ในเอเชียหลาย
ประเทศที่โชคไม่ดีที่มักจะพก MBV และดังนั้นจึง
มีความเสี่ยงสูงในการเลี้ยงกุ้งในเอเชีย PCR
แสดงให้เห็นถึงวิธีการในการศึกษานี้สามารถใช้กับ
อุจจาระจากสัตว์ที่ติดเชื้อเป็นแม่แบบดีเอ็นเอ.
แหล่งที่มาของตัวอย่างนี้ไม่จำเป็นต้องเสียสละของ
พ่อแม่พันธุ์ที่มีค่าที่จะใช้ทดสอบ ดังนั้นกักกัน
โปรแกรมมาพร้อมกับความละเอียดอ่อนและเฉพาะ
การทดสอบ PCR ไม่ตายควรพิสูจน์ว่ามีประโยชน์ใน
การพัฒนาของ MBV ฟรีพ่อแม่พันธุ์.
สรุปวิธี PCR อธิบายไว้ที่นี่
โดยใช้ไพรเมอร์ตั้ง 261F / R มีความไว
และความจำเพาะสูง การตรวจสอบของกลุ่มพีเนียด MBV ใน
เนื้อเยื่อกุ้ง ดังนั้นวิธีการนี้ควรจัดให้มี
เครื่องมือในการวินิจฉัยที่มีประโยชน์สำหรับการพัฒนาของเอสพีเอพี
กุลาดำและการตรวจหา MBV ต่างๆจาก
ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
ในการศึกษาความไวสูงและเชื่อถือได้โดยวิธี PCR ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นเพื่อตรวจวินิจฉัย

MBV ในเนื้อเยื่อกุ้ง คู่หลักนี้ 261f / R ที่ตรวจพบทั้งหมด
รู้จัก MBV บวกตัวอย่างจาก 4 ภูมิศาสตร์
สถานที่ ได้แก่ ไทย , ไต้หวัน , ฮาวาย ( P .
1 แนะนำจากฟิลิปปินส์และมาเลเซีย )
เก็บเป็นระยะเวลากว่า 13 ปี นี่คือ
รายงานแรกที่แสดงให้เห็นถึงเทคนิคการสื่อสารจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันเชื้อ MBV
.
รายงานก่อนหน้านี้พบว่าเชื้อที่แยกได้จากการนำมาใช้กับเดียว

( MBV สถานที่เช่นออสเตรเลีย เบลเชอร์ และหนุ่ม , 1998 ) และไต้หวัน MBV
( ชาง et al . , 1993 ; Lu et al . , 1993 ; Hsu et al . , 2000 )
ความผันแปรทางพันธุกรรมของไวรัสที่แยกได้จากกุ้ง
สถานที่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันได้รับรายงานไวรัสหลาย ๆรวมถึง HPV (

phromjai et al . , 2001 ) และี ( Wang et al . , 2000 ) การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมอาจมีผลต่อการเพิ่ม

) แสดงให้เห็นเฉพาะไพรเมอร์ที่ออกแบบมาสำหรับ HPV เมื่อเกาหลี
ไม่สามารถตรวจหา HPV ไทย . เนื่องจากไม่สมบูรณ์ MBV ลำดับข้อมูลได้

ขนาดไว้ในฐานข้อมูล ดังนั้นมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความแตกต่าง
เป็นไปได้สายพันธุ์ถูกทดสอบ เมื่อทำการวินิจฉัย
ใช้สำหรับการตรวจจับ MBV . ถ้าความแตกต่างของสายพันธุ์
อยู่เฉพาะ PCR ไพรเมอร์ชุดอาจ
สามารถขยายทั้งหมด MBV ตัวอย่างบวกลบปลอมผลเพื่อนำ
.
ถึงแม้ว่า MBV ได้รับมีประสิทธิภาพควบคุมโดย
โปรแกรมกักกันและหลายโดยวิธีการรักษา
ไข่มีหลายรายงานอย่างต่อเนื่องสูง
ความชุกของไวรัสนี้ในโรงเพาะฟักกุ้ง ( ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์ ร้อยเอ็ด
al . , 2001 ; umesha et al . , 2003 ) ผลกระทบเชิงลบของไวรัสในกุ้ง
Post larvae ( PL ) อาจจะลดลง โดยการคัดกรองของแม่

และลูกหลานของพวกเขาก่อนที่จะปล่อยกรุณาลงในบ่อเพาะเลี้ยง เป็นวิธีการที่มีความสามารถในการตรวจจับ

ทุกไอโซเลทMBV ที่กรุณาจะส่งออกเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการขจัดผลของการติดเชื้อ MBV
หุ้น ร่วมกระบวนการ
อธิบายไว้ที่นี่จะให้เครื่องมือการวินิจฉัย
ที่เชื่อถือได้สำหรับ MBV การตรวจหาเชื้อจากหลายสถานที่ทางภูมิศาสตร์
.
มีสามสาขา ที่มีไวรัสที่ติดเชื้อ
กุ้งตาม BP , และ MBV HPV . ทั้ง BP และ
MBV จะ occluded ขนาดส่วน HPV เป็น
พาร์โวไวรัส ( pantoja และดวงไฟ , 2000 ) เพื่อแสดงให้เห็นถึง
ของ PCR ไพรเมอร์ชุดสำหรับ MBV เพาะเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อ HPV
BP และได้รับเลือกสำหรับการทดสอบ .
BP ได้รับเลือกเพราะมันเป็น occluded baculovirus
M 1010 109 10 8 107 106 105 10 4 103 102 10 1 NT m
รูปที่ 3 เจลอิเล็กโตรโฟรีซิสสามารถขยายผลิตภัณฑ์ แสดงให้เห็นถึงความอ่อนไหวของ 261f 261r ไพรเมอร์และการตั้งค่าการกำหนดแนวทาง 261f /
r เป็น 100 ชุดของพลาสมิดที่มีแต่โคลน ws-1 BP เศษ . เลน M : 1 โมเลกุลและบันได เลน 2 –
13 : 10 วิธีการพับต่อเนื่อง ws-1 พลาสมิดดีเอ็นเอ ( 1010 1 ฉบับ ตามลำดับ ) ซอย 13 : ไม่มีแม่แบบ ( NT ) ควบคุม ข้อมูลตัวแทน
2 การทดลองอิสระ .
W surachetpong et al . 249 / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ( 2548 ) 69 – 75 73
และเพราะมันสามารถแบ่งบริเวณอนุรักษ์กับ
MBV . HPV ได้รับเลือกสำหรับการทดสอบความจำเพาะตั้งแต่
มันซ้ำในเนื้อเยื่อเดียวกับ MBV และอาจ
เกิดขึ้นพร้อมกันในกุ้งเดียวกัน ( chayaburakul
et al . , 2004 ) พบว่าไพรเมอร์ชุด 261f / R
ผลผลิตเท่านั้นเป็นกับเนื้อเยื่อและติดเชื้อ MBV
และไม่กับ BP หรือเนื้อเยื่อ HPV บ่งชี้ประโยชน์
ไพรเมอร์ชุดนี้แยกระหว่างเชื้อ
โดยไวรัสพวกนี้ นอกจากนี้ ความไวของ
นี้ไพรเมอร์คู่ในขั้นตอนเดียวเพื่อตรวจหาการใช้พลาสมิดดีเอ็นเอเป็นแม่แบบแสดง

เป็น 100 เล่ม ในขณะที่ในซ้อนกันวิธีอธิบายโดย
เบลเชอร์และหนุ่ม ( 1998 ) นอกจากนี้ การใช้แม่แบบพลาสมิดดีเอ็นเอ
, ขั้นตอนแรกมีขีดจำกัดของ 800
สําเนาพันธุกรรมไวรัสและซ้อนกัน มีการกำหนดขั้นตอน
1 ไวรัสจีโนมคัดลอก เมื่ออนุกรมสิบพับ
วิธีการแม่แบบดีเอ็นเอที่สกัดจากเนื้อเยื่อ MBV บวก
( 134 กรัมถึง 1.34 PG ดีเอ็นเอเทียบ
ใช้หนึ่งขั้นตอนและวิธีการใช้ด้วยวิธีทั้งสองพบ MBV ใน
วงเงินเดียวกัน ( คิดโดยรวม
DNA ) ถ้าจำนวนรอบในหนึ่งขั้นตอนวิธี
คือ เพิ่มขึ้นถึง 40 ( ข้อมูลไม่แสดง )นี้บ่งชี้ว่า
เทียบเท่าความไวของวิธีการทั้ง 2 วิธี เมื่อ
ตัวอย่างทางคลินิกได้ถูกทดสอบ ความพยายามของเราในการขยายเชื้อ MBV
โดยใช้อย่างใดอย่างหนึ่งของโปรโตคอลอธิบาย
โดย Lu et al . ( 1993 ) และ ซู et al . ( 2000 )
ไม่สำเร็จ การค้นพบนี้อาจจะอธิบายได้โดย
MBV สายพันธุ์ความแตกต่างหรือไม่สามารถของเราที่จะทำซ้ำการทดสอบพารามิเตอร์แน่นอน

จากระบบของพวกเขาเป็นไวรัสที่ติดเชื้อ MBV ต่อเยื่อบุผิวลำไส้
และตับ และไวรัสจะหลั่ง
พร้อมกับเคี้ยวเนื้อในอุจจาระของกุ้งที่ติดเชื้อ
( ดวงไฟ et al . , 1983 ) เช่น ,
การสกัดดีเอ็นเอจากอุจจาระที่เป็นประโยชน์เป็นไม่ร้ายแรงตัวอย่าง
แหล่งทดสอบที่มีค่าเลี้ยง . กุ้งกุลาดำ
ป่านิยมใช้เป็นพ่อแม่ในหลายประเทศในเอเชีย
ขออภัยมักจะพก MBV และดังนั้นจึงก่อให้เกิดความเสี่ยงสูง
เอเชียกุ้งฟาร์ม วิธี pcr
) ในการศึกษานี้สามารถใช้กับสัตว์ที่ติดเชื้อ เช่น อุจจาระจาก

ตัวอย่างแม่แบบดีเอ็นเอ แหล่ง ไม่ต้อง การเสียสละของแม่
มีค่าวิ่งทดสอบ ดังนั้น กักกัน
โปรแกรมมาพร้อมกับความไวและเฉพาะเจาะจง ซึ่งไม่ได้

ควรพิสูจน์ประโยชน์ในการทดสอบการพัฒนาของ MBV เลี้ยงฟรี .
สรุป วิธีพีซีอาร์โดยใช้ไพรเมอร์ที่อธิบายไว้ที่นี่

ชุด 261f / R ให้ความไวและความจำเพาะสูงในการตรวจหามาก MBV ในฟัก
กุ้งเนื้อเยื่อ ดังนั้น วิธีนี้ควรให้
ประโยชน์การวินิจฉัยการพัฒนา SPF P .
Penaeus monodon และตรวจหา MBV จากสถานที่ทางภูมิศาสตร์ต่าง ๆ