Scaffolding, providing contextual,

Scaffolding, providing contextual, social, and temporary frameworks to capitalize on students’ strengths, can be used effectively to help ESL students acquire proficiency in English during integrated instruction (WattsTaffe & Truscott, 2000). One research-based, instructional method of promoting literacy by teaching vocabulary is the picture word inductive model (PWIM). Originally designed by Emily Calhoun as a major component of a language arts curriculum for beginning readers (Calhoun, Poirier, Simon, & Mueller, 2001), this model has several specific purposes. According to Calhoun (1999), the PWIM is used with “classes, small groups, and individuals to lead them into inquiring about words, adding words to their sight-reading and writing vocabularies, discovering phonetic and structural principles, and using observation and analysis in their study of reading, writing, comprehending, and composing” (p. 21). Specifically, “the PWIM is an inquiry-oriented language arts strategy that uses pictures containing familiar objects and actions to elicit words from children's listening and speaking vocabularies” (Calhoun, 1999, p. 21).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่งร้าน การให้กรอบบริบท สังคม และชั่วคราวเพื่อนักเรียนแข็ง สามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อช่วยนักเรียน ESL ที่ได้รับในการใช้ภาษาอังกฤษระหว่างการสอนแบบบูรณาการ (WattsTaffe & Truscott, 2000) หนึ่งงานวิจัย สอนวิธีการส่งเสริมการวัดโดยการสอนคำศัพท์มีรูปภาพคำเชิงอุปนัยแบบ (PWIM) ออกแบบ โดย Emily Calhoun เป็นส่วนประกอบสำคัญของหลักสูตรศิลปะเป็นภาษาสำหรับผู้เริ่มต้น (Calhoun, Poirier, Simon และ เลอร์ 2001), รุ่นนี้มีวัตถุประสงค์เฉพาะต่าง ๆ ตาม Calhoun (1999), PWIM ที่ใช้กับ "ชั้นเรียน กลุ่มเล็ก และบุคคลที่จะนำพวกเขาเข้าสอบถามเกี่ยวกับคำ การเพิ่มคำของ sight-reading เขียน vocabularies ค้นพบหลักการออกเสียง และโครงสร้าง และใช้การสังเกตและวิเคราะห์ในการเรียนอ่าน เขียน comprehending และเขียน" (p. 21) โดย "PWIM เป็นกลยุทธ์การศิลปะภาษามุ่งเน้นการสอบถามที่ใช้รูปภาพที่ประกอบด้วยวัตถุที่คุ้นเคยและการดำเนินการเพื่อให้ได้รับคำจากเด็กฟัง และพูด vocabularies" (Calhoun, 1999, p. 21)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่งร้านให้บริบททางสังคมและกรอบชั่วคราวเพื่อใช้ประโยชน์จากจุดแข็งของนักเรียนสามารถนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพจะช่วยให้นักเรียนได้รับความสามารถในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในระหว่างการแบบบูรณาการ (WattsTaffe และสก็อต, 2000) หนึ่งในงานวิจัยที่ใช้วิธีการเรียนการสอนในการส่งเสริมความรู้โดยการสอนคำศัพท์เป็นคำภาพรูปแบบอุปนัย (PWIM) ที่ถูกออกแบบมาโดยเอมิลี่คาลฮูนเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของหลักสูตรภาษาศิลปะสำหรับการเริ่มต้นผู้อ่าน (คาลฮูน Poirier, ไซมอนและมูลเลอร์, 2001) รุ่นนี้มีวัตถุประสงค์เฉพาะหลาย ตามที่คาลฮูน (1999), PWIM ถูกนำมาใช้กับ "ชั้นเรียนกลุ่มเล็ก ๆ และบุคคลที่จะนำพวกเขาเข้ามาสอบถามเกี่ยวกับคำเพิ่มคำสายตาอ่านและการเขียนคำศัพท์ของพวกเขาค้นพบหลักการออกเสียงและโครงสร้างและการใช้การสังเกตและการวิเคราะห์ ในการศึกษาของพวกเขาในการอ่านการเขียนการทำความเข้าใจและการเขียน "(พี. 21) โดยเฉพาะที่ "PWIM เป็นภาษาสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมที่มุ่งเน้นกลยุทธ์ที่ใช้ศิลปะภาพวัตถุที่มีความคุ้นเคยและการกระทำที่จะล้วงเอาคำจากการฟังของเด็กและพูดคำศัพท์" (คาลฮูน, 1999, น. 21)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่งร้านให้บริบท สังคม และ ชั่วคราว กรอบพิมพ์บนจุดแข็งของนักเรียน สามารถใช้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อช่วยนักเรียน ESL ได้รับมีความชำนาญในการใช้ภาษาอังกฤษในการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ ( wattstaffe & Truscott , 2000 ) หนึ่งเป็นวิธีการส่งเสริมการรู้หนังสือโดยสอนคำศัพท์เป็นรูปคำแบบอุปนัย ( pwim )ออกแบบเดิมโดยเอมิลี่ คาลฮูน เป็นส่วนประกอบหลักของภาษาศิลปะหลักสูตรเริ่มต้นของผู้อ่าน ( คาลฮูน poirier ไซม่อน & Mueller , 2001 ) แบบจำลองนี้มีวัตถุประสงค์เฉพาะหลาย ตามคาลฮูน ( 1999 ) , pwim ใช้กับ " เรียนกลุ่มเล็ก ๆและบุคคลที่จะนำพวกเขาไปสอบถามเกี่ยวกับคำ เพิ่มคำ ของสายตา การอ่าน และการเขียน คำศัพท์การค้นพบหลักสัทศาสตร์และโครงสร้าง โดยใช้การสังเกตและการวิเคราะห์ในการศึกษาของพวกเขา การอ่าน การเขียน ความเข้าใจ และแต่งเพลง " ( 21 หน้า ) โดยเฉพาะ " pwim เป็นภาษาศิลปะ กลยุทธ์ที่ใช้ภาพที่มีวัตถุที่คุ้นเคยและการกระทำที่จะล้วงเอาคำพูดจากเด็กการฟังและคำศัพท์ " พูดเชิงถาม ( คาลฮูน , 1999 ,
21 หน้า )