We aimed to review recent prospecti

We aimed to review recent prospective and cross-sectional studies regarding the gradual and chronic effects of (cumulative) seizures on cognition. In contrast with the increasing evidence of structural changes in the brain associated with repeated seizures, its functional repercussions remain unclear. Methodological difficulties of cross-sectional and prospective studies are addressed. It appears that all but one of the prospective studies available on children are limited to measures of intelligence. Most studies revealed no significant adverse effects, although there appears to be a subgroup of about 10–25% of children that shows a clinically significant intellectual decline. Children with generalized symptomatic epilepsies, frequent seizures, high antiepileptic drug use, and early onset of epilepsy appear at risk, although psychosocial factors may also play an important role. Five of the six prospective studies on adults report evidence of a mild decline in cognition in patients with a (longstanding) history of pharmacoresistant epilepsy. The adverse effect on cognitive abilities, memory in particular, seems somewhat more robust than that on measures of intelligence. A significant association between cognitive decline and seizure related variables is rarely substantiated in prospective research and cross-sectional studies show contradicting results. Taken together, the data suggest a mild but measurable decline of intellectual performance in children and adults. Decline of specific cognitive abilities in children is impossible to evaluate given the very little data available. In adults, memory appears to be the most vulnerable cognitive function. Due to many confounding variables, the effect of seizures per se is difficult to estimate, but appears limited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามุ่งเน้นการทบทวนล่าสุดเหลว และผู้สนใจศึกษาเกี่ยวกับลักษณะสมดุล และเรื้อรังของเส้น (สะสม) ในประชาน In contrast with หลักฐานที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในสมองที่เกี่ยวข้องกับเส้นซ้ำ ร้ายการทำงานยังคงไม่ชัดเจน ระบุปัญหา methodological เหลว และผู้สนใจศึกษา ดูเหมือนทั้งหมดแต่หนึ่งของการศึกษาอนาคตมีเด็กวัดปัญญาจำกัด การศึกษาส่วนใหญ่เปิดเผยผลข้างเคียงไม่สำคัญ แม้ว่าจะปรากฏ เป็นกลุ่มย่อยประมาณ 10 – 25% ของเด็กที่แสดงการปฏิเสธทางปัญญาอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิก เด็กตั้งค่าทั่วไปอาการ epilepsies เส้นบ่อย ใช้ยาเสพติด antiepileptic สูง และเริ่มต้นของโรคลมชักปรากฏเสี่ยง แม้ว่าปัจจัย psychosocial อาจยังมีบทบาทสำคัญ 5 ศึกษาอนาคต 6 ในผู้ใหญ่รายงานหลักฐานอ่อนลดลงประชานในผู้ป่วยที่ มีประวัติโรคลมชัก pharmacoresistant (ว่า) ผลกระทบต่อความสามารถในการรับรู้ หน่วยความจำโดยเฉพาะ ดูเหมือนว่าค่อนข้างมากแข็งแกร่งกว่าที่มาตรการของปัญญา ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรับรู้ลดลงและเป็นลมที่เกี่ยวข้องไม่ค่อยมี substantiated ตัวแปรในการวิจัยอนาคต และการศึกษาเหลวแสดงผลขัดแย้ง เอากัน ข้อมูลแนะนำลดลงเล็กน้อย แต่วัดผลปัญญาในเด็กและผู้ใหญ่ ลดลงของความสามารถในการรับรู้เฉพาะในเด็กจะไปประเมินให้ข้อมูลน้อยมาก ในผู้ใหญ่ หน่วยความจำดูเหมือนจะ เป็นฟังก์ชันที่มีโอกาสเสี่ยงรับรู้ หลายตัวแปร confounding ผลของเส้นต่อ se เป็นเรื่องยากที่จะประเมิน แต่จะจำกัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนการศึกษาที่คาดหวังและตัดขวางที่ผ่านมาเกี่ยวกับผลกระทบที่ค่อยเป็นค่อยไปและเรื้อรังของ (สะสม) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการเกิดอาการชัก ในทางตรงกันข้ามกับหลักฐานที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในสมองที่เกี่ยวข้องกับการชักซ้ำผลกระทบการทำงานของยังไม่ชัดเจน ความยากลำบากในระเบียบวิธีการศึกษาแบบตัดขวางและอนาคตได้ถูกแก้ไข ปรากฏว่าทั้งหมด แต่หนึ่งของการศึกษาในอนาคตที่มีอยู่บนเด็กจะถูก จำกัด ให้มาตรการของหน่วยสืบราชการลับ การศึกษาส่วนใหญ่ไม่พบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญถึงแม้จะมีที่ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มย่อยประมาณ 10-25% ของเด็กที่แสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางปัญญาทางคลินิก เด็กที่มีอาการ epilepsies ทั่วไปอาการชักบ่อยการใช้ยากันชักสูงและเริ่มมีอาการของโรคลมชักในช่วงต้นปรากฏที่มีความเสี่ยงถึงแม้ว่าปัจจัยทางจิตสังคมนอกจากนี้ยังอาจมีบทบาทสำคัญ ห้าหกการศึกษาที่คาดหวังในผู้ใหญ่รายงานหลักฐานของจำนวนลดลงเล็กน้อยในความรู้ความเข้าใจในผู้ป่วยที่มี (ยาวนาน) ประวัติของโรคลมชัก pharmacoresistant ผลกระทบต่อความสามารถทางปัญญา, หน่วยความจำโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนว่าค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่เกี่ยวกับมาตรการของหน่วยสืบราชการลับ สมาคมที่สำคัญระหว่างการลดลงของความรู้ความเข้าใจและตัวแปรที่เกี่ยวข้องยึดเป็นที่พิสูจน์ไม่ค่อยคาดหวังในการวิจัยและการศึกษาภาคตัดขวางแสดงผลลัพธ์ที่ขัดแย้ง ที่ร่วมกันข้อมูลขอแนะนำให้ลดลงไม่รุนแรง แต่ที่วัดประสิทธิภาพการทำงานทางปัญญาในเด็กและผู้ใหญ่ การลดลงของความสามารถทางปัญญาโดยเฉพาะในเด็กที่เป็นไปไม่ได้ที่จะประเมินได้รับข้อมูลที่มีอยู่น้อยมาก ในผู้ใหญ่หน่วยความจำที่ดูเหมือนจะทำงานทางปัญญาที่เปราะบางที่สุด เนื่องจากตัวแปรรบกวนหลายผลกระทบของการชักต่อเป็นเรื่องยากที่จะประเมิน แต่ปรากฏ จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรามุ่งเพื่อตรวจทานล่าสุดในอนาคต และภาคการศึกษาเกี่ยวกับผลของค่อยเป็นค่อยไปและเรื้อรัง ( สะสม ) อาการชักในการรับรู้ ในทางตรงกันข้ามกับการเพิ่มหลักฐานของการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างสมองที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการทำงานซ้ำ ชัก ยังคงไม่ชัดเจน ในปัญหาของภาคการศึกษา และอนาคตจะอยู่ .ปรากฏว่า ทั้งหมด แต่หนึ่งในที่อนาคตการศึกษาของบุตรจะถูก จำกัด เพื่อวัดความฉลาด การศึกษาส่วนใหญ่พบว่า ผลกระทบที่สำคัญ แม้ว่าจะมีปรากฏเป็นกลุ่มย่อยประมาณ 10 - 25 % ของเด็กที่แสดงให้เห็นภูมิปัญญาทางการแพทย์ที่สำคัญลดลง เด็กที่มีอาการชักบ่อย ทั่วไป epilepsies , การใช้ยากันชักสูงเริ่ม ต้น และโรคลมชักปรากฏความเสี่ยง แม้ว่าปัจจัยทางจิตสังคมยังอาจมีบทบาทสำคัญ ห้าในหกของอนาคตการศึกษาในผู้ใหญ่รายงานหลักฐานอ่อนปฏิเสธในการรับรู้ของผู้ป่วย ( ที่ยาวนาน ) ประวัติของ pharmacoresistant โรคลมชัก ส่วนผลกระทบต่อความสามารถในการคิด ความจำ โดยเฉพาะดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าที่มาตรการของหน่วยสืบราชการลับ มีความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่เกี่ยวข้องและการปฏิเสธการรับรู้แทบไม่มีแก่นสารในการวิจัยในอนาคต และการศึกษาภาคตัดขวางแสดงขัดแย้งกับผล ถ่ายด้วยกันข้อมูลแนะนำวัดความเสื่อมทางปัญญาอ่อน แต่ประสิทธิภาพในเด็กและผู้ใหญ่การลดลงของความสามารถในการรับรู้เฉพาะในเด็ก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะประเมินให้ข้อมูลน้อยมาก พร้อมใช้งาน ในผู้ใหญ่ , หน่วยความจำจะปรากฏเป็นฟังก์ชั่นการรับรู้ความเสี่ยงมากที่สุด เนื่องจากหลายตัวแปร confounding , ผลของการชักต่อ se เป็นเรื่องยากที่จะประเมิน แต่ปรากฏว่า จำกัด