walk test. This confirms the validi

walk test. This confirms the validity of the physical functioning
scale. In the other scales NYHA functional class and the six
minute walk test also contributed consistently to the
explained variance, although the effect was small (10–28%).
On the one hand, the SF-36 seemed to differentiate clearly
between different grades of severity of disease, as measured by
the NYHA functional classification, the six minute walk test,
and peak oxygen uptake; on the other hand, most of the variability
in quality of life remained unexplained by the
established indicators of the severity of congestive heart failure.
This seems consistent with the findings of Wilson and
colleagues,36 who showed little or no relation between
perceived exercise intolerance—as measured by the Minnesota
living with heart failure questionnaire—and objective
measures of circulatory or ventilatory dysfunction.
These results raise the question as to which predictors
besides the most obvious prognostic somatic variables
influence the quality of life in congestive heart failure.
According to Steptoe and colleagues,18 psychological adjustment
may be a major determinant of quality of life. The influence
of other variables on quality of life—such as neurohumoral
factors and cytokines, which are known to be increased
in congestive heart failure20 37—is presently unclear. It is also
possible that the daily hassles of the disease cause chronic
stress. Depending on the degree of underlying vulnerability,
this could lead to a feeling of hopelessness followed by
depression and reduced quality of life.38 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดสอบการเดิน นี้ยืนยันความถูกต้องของการทำงานทางกายภาพชั่ง ในการชั่ง NYHA ชั้นทำงานและ 6ทดสอบเดินยังมีอย่างต่อเนื่องเพื่อการอธิบายผลต่าง แต่ผลขนาดเล็ก (10-28%)มือ SF-36 ดูเหมือนจะ แยกความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างเกรดที่แตกต่างของความรุนแรงของโรค โดยทำงานประเภท NYHA ทดสอบเดินหกนาทีและการดูด ใช้ออกซิเจนสูงสุด บนมืออื่น ๆ ส่วนใหญ่ของความแปรปรวนที่ในคุณภาพชีวิตยังคงเรขาโดยการสร้างตัวชี้วัดความรุนแรงของหัวใจล้มเหลวดูเหมือนสอดคล้องกับผลการวิจัยของ Wilson และเพื่อนร่วมงาน 36 ที่พบน้อย หรือไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างออกกำลังกายรับรู้แพ้ — โดยรัฐมินนิโซตาอาศัยอยู่กับแบบสอบถามล้มเหลว — และวัตถุประสงค์มาตรการของความผิดปกติของระบบไหลเวียนโลหิต หรือเครื่องช่วยหายใจผลลัพธ์เหล่านี้ยกคำทำนายซึ่งนอกเหนือจากตัวแปรร่างกาย prognostic ชัดเจนสุดมีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตในหัวใจล้มเหลวตาม Steptoe และเพื่อนร่วมงาน การปรับจิตใจ 18อาจเป็นปัจจัยสำคัญของคุณภาพชีวิต อิทธิพลของตัวแปรอื่น ๆ คุณภาพชีวิต — เช่น neurohumoralปัจจัยและ cytokines ซึ่งเป็นที่รู้จักที่จะเพิ่มในหัวใจ congestive failure20 37 — ไม่ชัดเจนปัจจุบัน นอกจากนี้เป็นไปได้ที่วันวุ่นวายของสาเหตุโรคเรื้อรังความเครียด ขึ้นอยู่กับระดับของช่องโหว่ที่ขีดเส้นใต้ซึ่งอาจทำให้ความรู้สึกที่สิ้นหวังตามด้วยภาวะซึมเศร้าและการลดคุณภาพของ life.38 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดสอบการเดินเท้า นี้เป็นการยืนยันความถูกต้องของการทำงานทางกายภาพ
ขนาด ในการชั่งน้ำหนักอื่น ๆ NYHA ระดับการทำงานและหก
ทดสอบนาทีก็มีส่วนอย่างต่อเนื่องกับ
ความแปรปรวนอธิบายถึงแม้ว่าผลที่มีขนาดเล็ก (10-28%).
ในมือข้างหนึ่ง, SF-36 ดูเหมือนจะแยกความแตกต่างอย่างชัดเจน
ระหว่างเกรดที่แตกต่างกันของ ความรุนแรงของโรคเป็นวัดโดย
การจัดหมวดหมู่ NYHA ทำงานการทดสอบใช้เวลาเดินเพียงหกนาที
และใช้ออกซิเจนสูงสุด; บนมืออื่น ๆ ส่วนใหญ่ของความแปรปรวน
ในคุณภาพของชีวิตที่ยังคงไม่สามารถอธิบายได้โดย
ตัวชี้วัดที่จัดตั้งขึ้นของความรุนแรงของโรคหัวใจล้มเหลวได้.
นี้ดูเหมือนว่ามีความสอดคล้องกับผลการวิจัยของวิลสันและ
เพื่อนร่วมงาน 36 ซึ่งแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างน้อยหรือไม่มี
การออกกำลังกายการรับรู้ intolerance- โดยวัดจากมินนิโซตา
ที่อาศัยอยู่กับแบบสอบถามและหัวใจล้มเหลววัตถุประสงค์
มาตรการของความผิดปกติของการไหลเวียนโลหิตหรือเครื่องช่วยหายใจ.
ผลลัพธ์เหล่านี้ก่อให้เกิดคำถามเป็นที่ทำนาย
นอกเหนือจากที่เห็นได้ชัดที่สุดตัวแปรร่างกายลาง
มีผลต่อคุณภาพชีวิตของคนในหัวใจล้มเหลวได้.
ตามที่พีเธอร์สและ เพื่อนร่วมงาน 18 ปรับจิตวิทยา
อาจจะเป็นปัจจัยสำคัญของการพัฒนาคุณภาพชีวิต อิทธิพล
ของตัวแปรอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับคุณภาพของชีวิตเช่น neurohumoral
ปัจจัยและ cytokines ซึ่งเป็นที่รู้จักที่จะเพิ่มขึ้น
ในหัวใจวาย failure20 37 ก็ไม่มีความชัดเจนในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังเป็น
ไปได้ว่ายุ่งยากในชีวิตประจำวันของการเกิดโรคเรื้อรังทำให้เกิด
ความเครียด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับของช่องโหว่ที่
นี้อาจนำไปสู่ความรู้สึกของความสิ้นหวังตามมาด้วย
ภาวะซึมเศร้าและมีคุณภาพที่ลดลงของ life.38 3