The utilization of lipids during fi

The utilization of lipids during fish embryonic development, including the use of different lipid classes and fatty acids, varies between species, but some overall trends do exist. The phospholipid and neutral lipid rich yolk is high in polyunsaturated fatty acids (PUFA), while oil globule neutral lipids are high in monounsaturated fatty acids (MUFA)
(Wiegand, 1996). The high level of PUFA following fertilization is often maintained or increased during development, while MUFA are preferentially utilized for energy (Tocher et al., 1985; Wiegand et al.,1991). Likewise, individual types of fatty acids may be preferentially used as energy sources while others are retained or incorporated into tissue. For example, 22:6(n-3), which is often the most abundant fatty acid, is retained during embryonic and larval development of Atlantic salmon (Salmo salar), Atlantic cod (Gadus morhua), Atlantic herring (Clupea harengus), gilthead seabream (Sparus aurata) and goldfish (Carassius auratus) (Cowey et al., 1985; Tocher et al., 1985; Fraser et al., 1988; Mourente and Odriozola, 1990; Wiegand et al.,1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ไขมันในระหว่างการพัฒนาของตัวอ่อนปลา รวมทั้งการใช้งานของชั้นไขมันและกรดไขมัน แตกต่างกันระหว่างพันธุ์ แต่มีบางแนวโน้มโดยรวม เรียมและกลางแดงอุดมไปด้วยไขมันจะสูงในกรดไขมันไม่อิ่มตัว (PUFA) ในขณะที่น้ำมัน globule ไขมันเป็นกลางมีความสูงในกรดไขมันมะกอก (MUFA)(Wiegand, 1996) ระดับสูงของ PUFA ไปปฏิสนธิเป็นมักจะรักษา หรือเพิ่มขึ้นในระหว่างการพัฒนา ในขณะที่ขึ้นก่อนใช้ MUFA พลังงาน (Tocher et al. 1985 Wiegand et al. 1991) ทำนองเดียวกัน แต่ละประเภทของกรดไขมันอาจขึ้นก่อนใช้เป็นแหล่งพลังงานในขณะที่คนอื่น ๆ จะเก็บไว้ หรือรวมอยู่ในเนื้อเยื่อ ตัวอย่างเช่น 22:6(n-3) ซึ่งมักจะเป็นกรดไขมันที่ดีสุด ถูกเก็บไว้ในระหว่างการพัฒนาตัวอ่อน และตัวอ่อนของปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo ซาลาร์), cod แอตแลนติก (Gadus morhua), ปลาเฮอริ่งแอตแลนติก (Clupea harengus), gilthead seabream (Sparus aurata) และปลาทอง (Carassius auratus) (Cowey et al. 1985 Tocher et al. 1985 Fraser et al. 1988 Mourente และ Odriozola, 1990 Wiegand et al. 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ประโยชน์ของไขมันในระหว่างการพัฒนาของตัวอ่อนปลารวมถึงการใช้การเรียนไขมันและกรดไขมันที่แตกต่างกันแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์ แต่บางแนวโน้มโดยรวมจะอยู่ เรียมและเป็นกลางไขมันไข่แดงที่อุดมไปด้วยจะสูงในกรดไขมันไม่อิ่มตัว (PUFA) ในขณะที่เม็ดน้ำมันไขมันที่เป็นกลางมีความสูงในกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว (MUFA)
(Wiegand, 1996) ระดับสูงของ PUFA ปฏิสนธิต่อไปนี้มักจะยังคงเพิ่มขึ้นในระหว่างการพัฒนาในขณะที่ถูกนำมาใช้ MUFA พิเศษสำหรับการใช้พลังงาน (Tocher et al, 1985;.. Wiegand, et al, 1991) ในทำนองเดียวกันแต่ละประเภทของกรดไขมันอาจจะถูกใช้เป็นพิเศษแหล่งพลังงานขณะที่คนอื่นจะถูกเก็บไว้หรือรวมอยู่ในเนื้อเยื่อ ยกตัวอย่างเช่น 22: 6 (n-3) ซึ่งมักจะเป็นกรดไขมันที่มีมากที่สุด, จะยังคงอยู่ในระหว่างการพัฒนาตัวอ่อนและตัวอ่อนของปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo Salar), แอตแลนติกปลา (Gadus morhua), แอตแลนติกแฮร์ริ่ง (Clupea harengus) gilthead Seabream (Sparus aurata) และปลาทอง (Carassius auratus) (Cowey et al, 1985;. Tocher et al, 1985;. เฟรเซอร์ et al, 1988;. Mourente และ Odriozola, 1990;. Wiegand, et al, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ไขมันในระหว่างการพัฒนาของปลา รวมถึงการใช้ของชั้นไขมันที่แตกต่างกันและกรดไขมันแตกต่างกันระหว่างชนิด แต่แนวโน้มโดยรวมอยู่ ที่เป็นกลาง และฟอสโฟลิปิดไขมันสูงใน ไข่แดง ที่อุดมไปด้วยกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( PUFA ) ในขณะที่น้ำมันเม็ดกลมเล็กกลางจะสูงในไขมัน monounsaturated กรดไขมัน ( MUFA )( วีเกิ่นด์ , 1996 ) ระดับสูงของภูฟ้าต่อไปนี้การปฏิสนธิมักจะรักษาหรือเพิ่มขึ้นในระหว่างการพัฒนา ในขณะที่ MUFA คือ preferentially ใช้พลังงาน ( tocher et al . , 1985 ; วีเกิ่นด์ et al . , 1991 ) อนึ่ง ประเภทบุคคลของกรดไขมันอาจจะ preferentially ใช้เป็นแหล่งพลังงานในขณะที่คนอื่นจะถูกเก็บไว้หรือรวมเข้าไปในเนื้อเยื่อ ตัวอย่างเช่น , 22 : 6 ( n-3 ) ซึ่งมักจะเป็นกรดไขมันชุกชุมมากที่สุด ยังคงอยู่ในระหว่างการพัฒนาของตัวอ่อน ดักแด้ และปลาแซลมอนแอตแลนติก ( ซาลโมซาลาร์ ) , Atlantic ซีโอ ( gadus morhua ) , ปลาแอตแลนติก ( clupea harengus ) gilthead seabream ( sparus aurata ) และปลาทอง ( Carassius auratus ) ( cowey et al . , 1985 ; tocher et al . , 1985 ; เฟรเซอร์ et al . , 1988 ; mourente และ odriozola 1990 ; วีเกิ่นด์ et al . , 1991 )