Runoff from the urban environment i

Runoff from the urban environment is a major contributor of non-point source contamination for many estuaries, yet the ultimate fate of this stormwater within the estuary is frequently unknown in detail. The relationship between catchment rainfall and estuarine response within the Sydney Estuary (Australia) was investigated in the present study. A verified hydrodynamic model (Environmental Fluid Dynamics Computer Code) was utilised in concert with measured salinity data and rainfall measurements to determine the relationship between rainfall and discharge to the estuary, with particular attention being paid to a significant high-precipitation event. A simplified rational method for calculating runoff based upon daily rainfall, subcatchment area and runoff coefficients was found to replicate discharge into the estuary associated with the monitored event. Determining fresh-water supply based upon estuary conditions is a novel technique which may assist those researching systems where field-measured runoff data are not available and where minor field-measured information on catchment characteristics are obtainable.

The study concluded that since the monitored fresh-water plume broke down within the estuary, contaminants associated with stormwater runoff due to high-precipitation events (daily rainfall > 50 mm) were retained within the system for a longer period than was previously recognised.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำจากสิ่งแวดล้อมในเมืองเป็นผู้สนับสนุนหลักของการปนเปื้อนแหล่งจุดสำหรับบริเวณปากแม่น้ำหลาย แต่ชะตากรรมที่ดีที่สุดของนี้เก็บน้ำฝนภายในปากไม่รู้จักบ่อย ๆ ในรายละเอียด ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนลุ่มน้ำและปากแม่น้ำตอบสนองภายในปากน้ำซิดนีย์ (ออสเตรเลีย) ได้รับการตรวจสอบในการศึกษา ตามแบบจำลองอุทกพลศาสตร์ (สิ่งแวดล้อมรหัสคอมพิวเตอร์ Fluid Dynamics) ถูกใช้ในคอนเสิร์ตมีการวัดปริมาณน้ำฝนและข้อมูลเพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนและปล่อยลงปากแม่น้ำ มีความสนใจเฉพาะการชำระเงินแก่เหตุการณ์ฝนสูงสำคัญวัดความเค็ม วิธีง่ายมีเหตุผลสำหรับการคำนวณตามวันปริมาณน้ำฝนที่ไหลบ่า สัมประสิทธิ์พื้นที่และไหลบ่า subcatchment พบการปล่อยเข้าปากแม่น้ำที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบเหตุการณ์จำลองแบบ การพิจารณาจัดหาน้ำจืดตามเงื่อนไขปากเป็นเทคนิคใหม่ซึ่งอาจช่วยให้ผู้วิจัยระบบไม่มีข้อมูลไหลบ่าวัดฟิลด์ และรองวัดฟิลด์ข้อมูลในลักษณะลุ่มน้ำที่ได้มาการศึกษาได้ข้อสรุปว่า ตั้งแต่เบิ้ลพลูมน้ำตรวจสอบลงทะเบียนภายในของปากน้ำ สารปนเปื้อนเกี่ยวข้องกับเก็บน้ำฝนที่ไหลบ่าจากการเหตุการณ์ฝนสูง (ปริมาณน้ำฝนรายวัน > 50 มม.) ถูกเก็บไว้ภายในระบบเป็นระยะเวลานานมากกว่าที่เคยรับรู้ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไหลบ่ามาจากสภาพแวดล้อมของเมืองเป็นผู้สนับสนุนหลักของการปนเปื้อนแหล่งที่ไม่ใช่จุดอ้อยจำนวนมาก แต่ชะตากรรมที่ดีที่สุดของฝนนี้ภายในปากน้ำอยู่บ่อยไม่ทราบในรายละเอียด ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนที่กักเก็บน้ำและการตอบสนองน้ำเค็มในซิดนีย์ปากน้ำ (ออสเตรเลีย) ได้รับการตรวจสอบในการศึกษาในปัจจุบัน ได้รับการยืนยันรูปแบบอุทกพลศาสตร์ (สิ่งแวดล้อม Fluid Dynamics รหัสคอมพิวเตอร์) ถูกนำมาใช้ในคอนเสิร์ตกับข้อมูลความเค็มวัดและการวัดปริมาณน้ำฝนในการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนและจำหน่ายไปยังปากแม่น้ำที่มีความสนใจโดยเฉพาะการจ่ายเงินกับเหตุการณ์ที่เกิดฝนสูงอย่างมีนัยสำคัญ วิธีการที่มีเหตุผลง่ายสำหรับการคำนวณการไหลบ่าขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนรายวันในพื้นที่และไหลบ่า subcatchment สัมประสิทธิ์ถูกพบที่จะทำซ้ำปล่อยเข้าไปในบริเวณปากแม่น้ำที่เชื่อมโยงกับเหตุการณ์ถูกตรวจสอบ การพิจารณาการจัดหาน้ำจืดขึ้นอยู่กับเงื่อนไขปากน้ำเป็นเทคนิคใหม่ซึ่งอาจจะช่วยให้ระบบการวิจัยเหล่านั้นที่สนามวัดข้อมูลที่ไหลบ่ามาจะไม่สามารถใช้ได้และที่ข้อมูลภาคสนามวัดเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับลักษณะการเก็บกักน้ำที่หาได้.

การศึกษาสรุปได้ว่าตั้งแต่การตรวจสอบ fresh- ขนนกน้ำยากจนลงภายในปากน้ำสารปนเปื้อนที่เกี่ยวข้องกับการไหลบ่า stormwater เนื่องจากเหตุการณ์สูงตกตะกอน (ปริมาณน้ำฝนรายวัน> 50 มิลลิเมตร) ถูกเก็บไว้ในระบบเป็นระยะเวลานานกว่าที่ได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำท่าจากสภาพแวดล้อมของเมือง เป็นผู้สนับสนุนหลักของการปนเปื้อนไม่ทราบแหล่งหลายอ้อย แต่สุดท้ายโชคชะตาของ stormwater นี้ภายในบริเวณที่ไม่รู้จักบ่อย ๆในรายละเอียด ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนและการตอบสนองภายในลุ่มน้ำน้ำเค็มปากอ่าวซิดนีย์ ( ออสเตรเลีย ) ได้ทำการศึกษาในการศึกษาปัจจุบัน ตรวจสอบดัชนีแบบ ( รหัสของไหลสิ่งแวดล้อมคอมพิวเตอร์ ) ถูกใช้ในคอนเสิร์ตกับวัดความเค็มและปริมาณข้อมูลการวัดเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณฝนและจำหน่ายไปยังปากแม่น้ำที่มีความสนใจเฉพาะการจ่ายให้กับเหตุการณ์การตกตะกอนสูงอย่างมีนัยสำคัญ เหตุผลที่ง่ายวิธีการคำนวณปริมาณน้ำท่าตามปริมาณน้ำฝนรายวัน subcatchment พื้นที่และสัมประสิทธิ์น้ำท่า พบมากไหลลงสู่ปากอ่าว ที่เกี่ยวข้องกับการติดตามเหตุการณ์ การจัดหาน้ำสะอาด ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่ปากแม่น้ำเป็นเทคนิคใหม่ที่อาจช่วยพวกระบบการวิจัยที่สนามวัดน้ำท่าข้อมูลไม่สามารถใช้ได้ และที่สนามเล็กวัดข้อมูลลักษณะลุ่มน้ำมีสิทธิได้รับผลการศึกษาสรุปได้ว่า ตั้งแต่การติดตามสดน้ำขนนกพังภายในบริเวณที่ปนเปื้อนที่เกี่ยวข้องกับ stormwater น้ำท่าเนื่องจากเหตุการณ์การตกตะกอน ( ปริมาณฝนสูง 50 มม. ) ถูกเก็บไว้ในระบบเป็นระยะเวลานานกว่าที่เคยยอมรับ