Patient readiness to be successfull

Patient readiness to be successfully extubated is usually based upon both clinical and objective tests. Yet, not a single index has been deemed as suf ciently sensitive and speci c so far [25]. Ideally, simple measurements should be available to clinicians to best predict which newborns are ready for a spontaneous-breathing trial (SBT) and in which patients these trials are most likely to be successful.
The aim of spontaneous breathing trials is to assess an infant’s ability to breathe while receiving minimal or no respiratory support. To achieve this, full respiratory support modes such as volume- assist control or pressure control are switched to ventilatory modes such as pressure support, continuous positive airway pressure, or ventilation with a T-piece. The latter is characterized by a complete absence of positive end expiratory pressure, thus giving the patient the lowest amount of support possible. During SBT an integrated assessment of different criteria are usually checked, including respiratory pattern and rate, gas exchange parameters, hemodynamic stability, mental status, comfort and diaphoresis. In most circumstances, SBT should be considered only if the patient is awake or not receiving excessive sedation.
In the last two decades, a variety of tests have been evaluated to improve the ability to predict a successful extubation in preterm newborns, including spontaneous minute ventilation, various spontaneous breathing tests and pulmonary function testing. In fact, none of these predictors were found to be consistently reliable [26-29].
In a small randomized clinical trial, Gillespie et al. assessed infants’ readiness for extubation by using the minute ventilation test (MVT) [30]. The MVT test evaluates the effectiveness of spontaneous breathing and respiratory muscle endurance, by processing data obtained with a relatively simple pulmonary monitoring system, routinely available in any ventilator nowadays. In 42 preterm infants with respiratory distress syndrome, a signi cant reduction in time from randomization to extubation was observed in those evaluated by the MVT, when compared to clinical assessment only (mean time of 8 hours versus 36 hours, respectively) [30].
In a pilot study performed in Australia, Kamlin et al. evaluated a very short SBT (three minutes of spontaneous breathing during ETT continuous positive airway pressure before extubation) to predict the extubation readiness of 50 VLBW infants [27]. During such test, investigators were simply observing changes in heart rate and oxygen saturation, for three minutes, reporting very promising results in terms of positive and negative predictive values, speci city and sensitivity. SBT was then adopted as a standard of care in their Unit [27]. Subsequently, in a large prospective study, Kamlin and colleagues demonstrated that after using the 3-min SBT in their current practice, preterm infants were extubated earlier and at higher ventilatory settings compared with the period before SBT was introduced. Of note,these results were achieved without worsening the extubation failure rate [31].
Recently, by reviewing data of their rst study on 44 infants (weighing less than 1,250 g), the same group was able to improve speci city from 63 to 75%, with a positive predictive value of 95%, by combining the SBT with measured variability in respiratory parameters. More speci cally, infants who eventually did need to be re-intubated had a lower variability index of mean inspiratory ow prior to extubation. Although promising, these predictive tools need to be con rmed in larger prospective trials

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเตรียมความพร้อมของผู้ป่วยที่จะถอดท่อช่วยหายใจที่ประสบความสำเร็จมักจะขึ้นอยู่กับการทดสอบทั้งทางคลินิกและวัตถุประสงค์ แต่ไม่ได้เป็นดัชนีเดียวที่ได้รับถือเป็น SUF อย่างมีประสิทธิภาพและมีความละเอียดอ่อน speci C เพื่อให้ห่างไกล [25] จะเป็นการดีที่วัดง่ายควรจะสามารถใช้ได้แพทย์ที่จะคาดการณ์ที่ทารกแรกเกิดที่มีความพร้อมสำหรับการทดลองที่เกิดขึ้นเองหายใจ (SBT) และในผู้ป่วยที่การทดลองเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ.
จุดมุ่งหมายของการทดลองการหายใจที่เกิดขึ้นเองคือการประเมินความสามารถของทารก หายใจขณะที่ได้รับน้อยที่สุดหรือไม่มีการสนับสนุนทางเดินหายใจ เพื่อให้บรรลุนี้เต็มรูปแบบการสนับสนุนทางเดินหายใจเช่น Volume- ช่วยควบคุมหรือการควบคุมความดันจะเปลี่ยนโหมดเครื่องช่วยหายใจเช่นการสนับสนุนความดันอย่างต่อเนื่องเดินหายใจความดันบวกหรือการระบายอากาศด้วย T ชิ้น หลังเป็นลักษณะขาดสมบูรณ์ของความดันหายใจบวกท้ายจึงให้ผู้ป่วยจำนวนเงินต่ำสุดของการสนับสนุนที่เป็นไปได้ ในช่วง SBT การประเมินผลแบบบูรณาการของเกณฑ์ที่แตกต่างกันมักจะมีการตรวจสอบรวมถึงรูปแบบทางเดินหายใจและอัตราการแลกเปลี่ยนก๊าซพารามิเตอร์เสถียรภาพการไหลเวียนโลหิต, จิตสถานะความสะดวกสบายและ diaphoresis ในกรณีส่วนใหญ่ SBT ควรพิจารณาเฉพาะในกรณีที่ผู้ป่วยจะตื่นหรือไม่ได้รับความใจเย็นมากเกินไป.
ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาที่มีความหลากหลายของการทดสอบได้รับการประเมินเพื่อปรับปรุงความสามารถในการคาดการณ์ extubation ที่ประสบความสำเร็จในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนดรวมทั้งการระบายอากาศที่นาทีที่เกิดขึ้นเอง การทดสอบการหายใจที่เกิดขึ้นเองที่แตกต่างกันและการทดสอบการทำงานของปอด ในความเป็นจริงไม่มีใครพยากรณ์เหล่านี้ถูกพบว่าเป็นที่น่าเชื่อถืออย่างต่อเนื่อง [26-29].
ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มขนาดเล็ก, et al, กิลเลส การประเมินความพร้อมของเด็กทารกสำหรับ extubation โดยใช้การทดสอบการระบายอากาศนาที (MVT) [30] การทดสอบ MVT ประเมินประสิทธิผลของการหายใจที่เกิดขึ้นเองและความอดทนของกล้ามเนื้อหายใจโดยการประมวลผลข้อมูลที่ได้รับกับระบบการตรวจสอบที่ค่อนข้างง่ายปอดที่มีอยู่ประจำในช่องระบายอากาศใด ๆ ในปัจจุบัน ใน 42 ทารกคลอดก่อนกำหนดที่มีอาการระบบทางเดินหายใจลดลงลาดเทนัยสำคัญในเวลาที่จากการสุ่มเพื่อ extubation พบว่าในผู้ที่ได้รับการประเมินโดย MVT เมื่อเทียบกับการประเมินทางคลินิกเท่านั้น (หมายถึงเวลา 8 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับ 36 ชั่วโมงตามลำดับ) [30]
ในการศึกษานำร่องดำเนินการในออสเตรเลีย Kamlin et al, ประเมิน SBT สั้นมาก (สามนาทีของการหายใจที่เกิดขึ้นเองในช่วง ETT อย่างต่อเนื่องเดินหายใจความดันบวกก่อน extubation) ที่จะทำนายความพร้อม extubation 50 ทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย [27] ในระหว่างการทดสอบดังกล่าวตรวจสอบเป็นเพียงการสังเกตการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเต้นหัวใจและความอิ่มตัวของออกซิเจนเป็นเวลาสามนาทีรายงานผลที่มีแนวโน้มมากในแง่ของค่าพยากรณ์บวกและลบเมือง speci และความไว SBT ถูกนำมาใช้แล้วเป็นมาตรฐานของการดูแลในหน่วยของพวกเขา [27] ต่อมาในการศึกษาในอนาคตขนาดใหญ่ Kamlin และเพื่อนร่วมงานที่แสดงให้เห็นว่าหลังจากใช้ 3 นาที SBT ในทางปฏิบัติปัจจุบันของพวกเขาทารกคลอดก่อนกำหนดถูกถอดท่อช่วยหายใจก่อนหน้านี้และในการตั้งค่าเครื่องช่วยหายใจที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับช่วงก่อนที่จะได้รับการแนะนำ SBT โน้ตผลลัพธ์เหล่านี้ก็ประสบความสำเร็จโดยไม่ต้องเลวร้ายลงอัตรา extubation ความล้มเหลว [31].
เมื่อเร็ว ๆ นี้โดยการตรวจสอบข้อมูลของการศึกษาครั้งแรกของพวกเขาใน 44 ทารก (ชั่งน้ำหนักน้อยกว่า 1,250 กรัม) กลุ่มเดียวกันก็สามารถที่จะปรับปรุงเมือง speci 63-75 % มีมูลค่าการคาดการณ์ในเชิงบวกของ 95% โดยการรวม SBT มีความแปรปรวนในการวัดค่าพารามิเตอร์ทางเดินหายใจ เพิ่มเติม speci ถอนรากถอนโคนทารกที่ในที่สุดก็ไม่ต้องได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจมีความแปรปรวนดัชนีที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยหายใจโอ๊ยก่อนที่จะ extubation แม้ว่าแนวโน้มการทำนายเครื่องมือเหล่านี้จะต้อง rmed Con ในการทดลองในอนาคตที่มีขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพร้อมที่จะประสบความสำเร็จ extubated มักจะอยู่บนพื้นฐานของการทดสอบทางคลินิก และวัตถุประสงค์ ยังไม่มีดัชนีได้รับการถือว่าเป็นซุฟ ciently ไว และประเภท C เพื่อให้ห่างไกล [ 25 ] นึกคิด , วัดง่ายควรจะสามารถใช้ได้กับแพทย์ที่ดีที่สุดคาดเดาซึ่งทารกจะพร้อมสำหรับการทดลองการหายใจ ( SBT ) และในการทดลอง ซึ่งผู้ป่วยเหล่านี้มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะประสบความสำเร็จวัตถุประสงค์ของการทดลองเพื่อศึกษาความสามารถในการหายใจของทารกหายใจในขณะที่ได้รับน้อยที่สุด หรือ ไม่ใช้เครื่องช่วยหายใจ เพื่อให้บรรลุนี้สนับสนุนโหมดเต็มทางเดินหายใจเช่นปริมาณ - ช่วยควบคุมหรือควบคุมความดันที่เปลี่ยนโหมดการช่วยหายใจ เช่น การสนับสนุนความดัน เกะกะรุงรัง หรือระบายกับ t-piece . หลังเป็นลักษณะการขาดที่สมบูรณ์ของบวกจบ Expiratory ความดันจึงให้ผู้ป่วยปริมาณการสนับสนุนที่เป็นไปได้ ใน SBT บูรณาการการประเมินเกณฑ์ที่แตกต่างกันมักจะตรวจสอบ รวมทั้งรูปแบบการหายใจและอัตราค่าเสถียรภาพสภาพจิต การเพิ่มขึ้นของการแลกเปลี่ยนก๊าซ ความสะดวกสบาย และ diaphoresis . ในกรณีส่วนใหญ่ , SBT ควรพิจารณาเท่านั้น ถ้าผู้ป่วยรู้สึกตัวหรือไม่ได้รับความใจเย็นมากเกินไปในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาความหลากหลายของการทดสอบได้รับการประเมินเพื่อปรับปรุงความสามารถในการคาดการณ์ extubation ประสบความสำเร็จในทารกคลอดก่อนกำหนด รวมทั้งการระบายอากาศโดยธรรมชาตินาที , การทดสอบการหายใจต่างๆและการทดสอบหน้าที่ปอด ในความเป็นจริง ไม่มีปัจจัยเหล่านี้พบได้เสมอ [ 26-29 )ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มกิลเล็ก , et al . การประเมินความพร้อมของทารกสำหรับ extubation โดยใช้แบบทดสอบ ( นาที mvt ) [ 30 ] การ mvt ทดสอบประเมินประสิทธิภาพของการหายใจ และความทนทานของกล้ามเนื้อหายใจ โดยการประมวลผลข้อมูลด้วยระบบการตรวจสอบปอดค่อนข้างง่าย เป็นประจําที่มีอยู่ในไทยในปัจจุบัน ใน 42 ทารกคลอดก่อนกำหนดที่มีกลุ่มอาการหายใจลำบาก , signi ลาดเทลดเวลาจากการสุ่มเพื่อ extubation พบว่าผู้ถูกประเมิน โดย mvt เมื่อเทียบกับการประเมินทางคลินิกเท่านั้น ( หมายถึงเวลา 8 ชั่วโมงกับ 36 ชั่วโมงตามลำดับ ) [ 30 ]ในการศึกษานำร่องทดลองในออสเตรเลีย kamlin et al . ประเมิน SBT ที่สั้นมาก ( 3 นาที ของการหายใจระหว่าง a เกะกะรุงรัง ก่อนที่ extubation ) พยากรณ์ extubation ความพร้อมของ 50 vlbw ทารก [ 27 ] ในระหว่างการทดสอบดังกล่าว พนักงานสอบสวนมีการเปลี่ยนแปลงเพียงแค่การสังเกตในอัตราการเต้นของหัวใจ และความอิ่มตัวออกซิเจน สามนาที รายงานแนวโน้มมากผลในด้านบวกและลบค่าพยากรณ์ เมืองกาและความไว SBT ก็ประกาศใช้เป็นมาตรฐานของการดูแลในหน่วย [ 27 ] ต่อมาในการศึกษาในอนาคตขนาดใหญ่ kamlin และเพื่อนร่วมงานพบว่า หลังจากใช้ 3-min SBT ในการปฏิบัติในปัจจุบันของพวกเขา ทารกคลอดก่อนกำหนดมี extubated ก่อนหน้านี้ และสูงกว่าการตั้งค่าทั้งสองเมื่อเทียบกับไตรมาสก่อนสบทา . หมายเหตุ ผลเหล่านี้ได้โดยไม่ต้อง extubation worsening อัตราความล้มเหลว [ 31 ]เมื่อเร็วๆ นี้ โดยการทบทวนข้อมูลการศึกษาแรกของพวกเขาใน 44 ทารก ( หนักกว่า 1 , 250 กรัม ) , กลุ่มเดียวกันก็สามารถที่จะปรับปรุงกาเมืองจาก 63 75% กับค่าพยากรณ์บวก 95 เปอร์เซ็นต์ โดยรวมมีความแปรปรวนใน SBT วัดพารามิเตอร์การหายใจ ประเภทเพิ่มเติมคอลลี่ ทารกที่ในที่สุดไม่ต้องใส่ท่อช่วยหายใจได้ลดความแปรปรวนเป็นดัชนีของหมายถึงการโอ๊ยก่อน extubation . แม้ว่าแนวโน้มเครื่องมือพยากรณ์เหล่านี้จะต้องมีคอน rmed ในการทดลองขนาดใหญ่ในอนาคต