Gabriel closed his eyes and turned

Gabriel closed his eyes and turned his head, his breathing beginning to regulate again. Julia
lay very still, not wanting her sobs to disturb him, trying desperately not to shake the bed
as she let her grief and relief wash over her. Tears traveled in small rivers down her pale
cheeks and onto the expanse of tanned and tattooed skin that lay beneath her head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gabriel ปิดตา และเปิดศีรษะ หายใจเขาเริ่มควบคุมอีกครั้ง จูเลียวาง wanting เธอ sobs ไปรบกวนเขา พยายามไม่หมดเขย่าเตียงไม่มากยังคงกับเธอให้เธอ ความเศร้าโศกและบรรเทาล้างผ่านเธอ น้ำตาที่เดินในแม่น้ำเล็กลงจางของเธอแก้ม และลงหลาก tanned และ tattooed ผิววางที่ใต้หัวของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาเบรียลปิดตาของเขาและหันศีรษะของเขาหายใจของเขาเริ่มต้นในการควบคุมอีกครั้ง จูเลียยังคงวางมากไม่ต้องการเสียงสะอื้นของเธอที่จะรบกวนเขาไม่ได้พยายามอย่างยิ่งที่จะเขย่าเตียงขณะที่เธอปล่อยให้ล้างความเศร้าโศกและความโล่งใจของเธอมากกว่าเธอ น้ำตาเดินทางในแม่น้ำมีขนาดเล็กลงอ่อนของเธอแก้มและเข้าสู่การขยายของผิวดำขำและรอยสักที่วางอยู่ใต้ศีรษะของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาเบรียล หลับตาลงและหันศีรษะของเขา ลมหายใจเริ่มจะควบคุมได้อีก จูเลีย
นอนนิ่งมาก ไม่อยากจะรบกวนเขา เสียงสะอื้นของเธอ พยายามเต็มที่ที่จะไม่เขย่าเตียง
เธอให้ความเศร้าโศกของเธอและโล่งอกล้างมากกว่าเธอ น้ำตาเดินทางในแม่น้ำเล็กลงบนแก้มซีด
เธอและเข้าสู่ห้วงของผิวสีแทนและรอยสักที่วางอยู่ใต้หัว