Once there was a very small duck wi

Once there was a very small duck with a very loud quack. So they called him Quackling.
Now, Quackling was clever and he worked hard, so he saved up a good deal of money. In fact, he saved up so much that the King himself came to borrow some.
Quackling was proud to loan his money to the King. But a year went by, then two, then three, and the King never paid him back.
“I’ve waited long enough,” said Quackling. So he took a sack for the money, and he started for the castle, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

Before long, he came upon a ladder leaning against a wall.
“Where are you going, Quackling?” said Ladder.
“To the King for my money,” said Quackling.
“To the King!” said Ladder. “How wonderful! Will you take me with you?”
“Why not?” said Quackling. “One can never have too many friends.” And he called out,
“Quack! Quack! Quack!
Ladder into sack!”

Quick as you can blink, Ladder was in the sack. Then Quackling walked on, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

Not much later, he came upon a river flowing through a wood.
“Where are you going, Quackling?” said River.
“To the King for my money,” said Quackling.
“To the King!” said River. “How splendid! Will you take me with you?”
“Why not?” said Quackling. “One can never have too many friends.” And he called out,
“Quack! Quack! Quack!
River into sack!”

Quick as you can wink, River was in the sack. Then Quackling walked on, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

In a little while, he came upon a beehive hanging from a tree.
“Where are you going, Quackling?” said Beehive.
“To the King for my money,” said Quackling.
“To the King!” said Beehive. “How marvelous! Will you take me with you?”
Now, Quackling’s sack was getting full, but he thought there might be just enough room.
“Why not?” said Quackling. “One can never have too many friends.” And he called out,
“Quack! Quack! Quack!
Beehive into sack!”

Quick as you can think, Beehive was in the sack. Then Quackling walked on, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

Soon after, Quackling arrived at the King’s castle. He marched right up to the guards and told them, “I’ve come for my money!”
The guards went inside and told the prime minister. The prime minister told the King.
“Who does that Quackling think he is?” said the King. “Never mind. Just put him in the pit!”
So they put Quackling in the pit and left him there.
“Help!” cried Quackling. “I’ll never get out!”
Then he remembered Ladder. So he called out,
“Quack! Quack! Quack!
Ladder out of sack!”

Quick as you can blink, Ladder was out of the sack. Ladder leaned against the side of the pit, and Quackling climbed out. Then Quackling stood there, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

“How did that Quackling get out of the pit?” said the King. “Never mind. Just put him in the pot!”
So they put Quackling in the pot and set it on the fire.
“Help!” cried Quackling. “I’m in a stew!”
Then he remembered River. So he called out,
“Quack! Quack! Quack!
River out of sack!”

Quick as you can wink, River was out of the sack. River put out the fire and flowed away. Then Quackling got out, calling,
“Quack! Quack! Quack!
I want my money back!”

“How did that Quackling get out of the pot?” said the King. “Never mind. Just bring him here, and I’ll put him in his place—for good!”
So they brought Quackling to the King. The King tried to grab him.
“Help!” cried Quackling. “This is the end!”
Then he remembered Beehive. So he called out,
“Quack! Quack! Quack!
Beehive out of sack!”

Quick as you can think, Beehive was out of the sack. The bees rushed from the hive and started to sting the King.
“Help!” cried the King. He fled from the castle, and the bees followed. They chased him all the way to— Well, no one knows where, for they never saw him again.
“Hooray!” cried the people of the castle, and the prime minister said, “We never liked that King anyway.”
So they put Quackling on the throne and gave him a crown.
“Will you be our King?” said the guards.
“Why not?” said Quackling. “One can never have too many friends.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อมีเป็ดเถื่อนหน่อยเล็กมาก พวกเขาเรียกว่าเขา Quacklingตอนนี้ Quackling ฉลาด และเขาทำงานหนัก ดังนั้นเขาบันทึกค่าการจัดการที่ดีของเงิน ในความเป็นจริง เขาบันทึกขึ้นมากว่า พระตัวเองมาขอยืมบางQuackling มีความภาคภูมิใจในการกู้ยืมเงินของเขาเพื่อพระมหากษัตริย์ แต่ปีไป ด้วย แล้วสอง จากนั้นสาม และกษัตริย์ไม่จ่ายเขากลับ"ฉันได้คอยนานพอ กล่าวว่า Quackling เพื่อให้เขาเอากระสอบทรายเงิน และเขาเริ่มต้นสำหรับปราสาท โทรศัพท์"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ"ก่อนที่จะลอง เขามาตามบันไดพิงกำแพง"คุณจะไปไหน Quackling " กล่าวว่า บันได"ถวายสำหรับเงินของฉัน กล่าวว่า Quackling"การพระมหากษัตริย์" กล่าวว่า บันได "วิธีที่ยอดเยี่ยม คุณจะให้ฉันกับคุณ""ทำไมไม่" Quackling กล่าว "หนึ่งไม่ได้เพื่อนมากเกินไป" และเขาเรียก"เถื่อน เถื่อน เถื่อน บันไดเป็นกระสอบทราย"อย่างรวดเร็วเป็นที่คุณสามารถกะพริบ บันไดอยู่ในกระสอบ แล้ว Quackling เดินบน โทรศัพท์"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ"ไม่มากในภายหลัง เขามาตามแม่น้ำไหลผ่านไม้"คุณจะไปไหน Quackling " กล่าวว่า แม่น้ำ"ถวายสำหรับเงินของฉัน กล่าวว่า Quackling"การพระมหากษัตริย์" กล่าวว่า แม่น้ำ "รู้สึกอย่างไร คุณจะให้ฉันกับคุณ""ทำไมไม่" Quackling กล่าว "หนึ่งไม่ได้เพื่อนมากเกินไป" และเขาเรียก"เถื่อน เถื่อน เถื่อน แม่น้ำเป็นกระสอบทราย"อย่างรวดเร็วเป็นที่คุณสามารถขยิบ ริเวอร์อยู่ในกระสอบ แล้ว Quackling เดินบน โทรศัพท์"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ"ในขณะที่น้อย เขามาตามโรงแรมที่ห้อยจากต้นไม้"คุณจะไปไหน Quackling " กล่าวว่า โรงแรม"ถวายสำหรับเงินของฉัน กล่าวว่า Quackling"การพระมหากษัตริย์" กล่าวว่า โรงแรม "วิธีนี่ คุณจะให้ฉันกับคุณ"ตอนนี้ กระสอบทรายของ Quackling คือการเต็มรูปแบบ แต่เขาคิดว่า อาจจะเพียงพอ"ทำไมไม่" Quackling กล่าว "หนึ่งไม่ได้เพื่อนมากเกินไป" และเขาเรียก"เถื่อน เถื่อน เถื่อน โรงแรมในกระสอบ"อย่างรวดเร็วคุณสามารถคิด โรงแรมถูกไล่ออก แล้ว Quackling เดินบน โทรศัพท์"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ"เร็ว ๆ นี้ หลังจาก Quackling มาถึงที่ปราสาทของพระมหากษัตริย์ เขาเดินขวาถึงยาม และบอกว่า "ฉันได้ มารักของฉัน"ยามไปภายใน และบอกว่า นายกรัฐมนตรี นายกรัฐมนตรีบอกว่า พระมหากษัตริย์"ที่ไม่ Quackling ที่คิดว่า เขาเป็น" กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "Never mind เพียงแค่ใส่เขาในหลุม"เพื่อให้ใส่ Quackling ในหลุม และเขาออกจากที่นั่น"ช่วยด้วย" ร้อง Quackling "ฉันจะไม่เคยไปเลย"แล้ว เขาจำบันได เขาเรียกว่า"เถื่อน เถื่อน เถื่อน บันไดจากกระสอบ"อย่างรวดเร็วเป็นที่คุณสามารถกะพริบ บันไดได้ออกไล่ออก บันไดพิงกับด้านข้างของหลุม และ Quackling ปีนออก แล้ว Quackling ยืน โทรศัพท์"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ""วิธีทำ Quackling ที่รับจากหลุม" กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "Never mind เพียงแค่ใส่เขาในหม้อ"เพื่อให้ใส่ Quackling ในหม้อ และตั้งไฟ"ช่วยด้วย" ร้อง Quackling "ฉันเป็นสตูว์"แล้ว เขาจำแม่น้ำ เขาเรียกว่า"เถื่อน เถื่อน เถื่อน แม่น้ำจากกระสอบ"อย่างรวดเร็วเป็นที่คุณสามารถขยิบ แม่น้ำถูกไล่ออกจาก น้ำดับไฟ และไหลไป แล้ว Quackling ได้ โทร"เถื่อน เถื่อน เถื่อน อยากให้เงินของฉันกลับ""วิธีทำ Quackling ที่ได้รับประโยชน์จากหม้อ" กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "Never mind เพียงนำเขาที่นี่ และฉันจะใส่เขาเขา — ดี! "ดังนั้น พวกเขานำ Quackling พระมหากษัตริย์ พระราชาพยายามคว้าเขา"ช่วยด้วย" ร้อง Quackling "นี่คือจบ"แล้ว เขาจำโรงแรม เขาเรียกว่า"เถื่อน เถื่อน เถื่อน โรงแรมจากกระสอบ"อย่างรวดเร็วคุณสามารถคิด โรงแรมถูกไล่ออกจากการ ผึ้งวิ่งจากกลุ่ม และเริ่มต่อยกษัตริย์"ช่วยด้วย" ร้องพระมหากษัตริย์ เขาหนีจากปราสาท และผึ้งตาม เขาคนนั้นได้ไล่เขาไปทาง — ดี ไม่มีใครรู้สถานจัดงาน สำหรับพวกเขาไม่เคยเห็นเขาอีก"Hooray " ร้องคนของปราสาท นายกรัฐมนตรี กล่าวว่า "เราไม่ชอบกษัตริย์องค์นั้นต่อไป"เพื่อให้ใส่ Quackling ในราชบัลลังก์ และให้เขามงกุฎ"คุณจะกษัตริย์ของเรา" กล่าวว่า ยาม"ทำไมไม่" Quackling กล่าว "หนึ่งไม่ได้เพื่อนมากเกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อมีเป็ดขนาดเล็กมากที่มีนักต้มตุ๋นดังมาก ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกเขาว่า Quackling.
ตอนนี้ Quackling ฉลาดและเขาทำงานอย่างหนักเพื่อให้เขาเก็บไว้จัดการที่ดีของเงิน ในความเป็นจริงเขาช่วยขึ้นมากว่ากษัตริย์มาเพื่อขอยืมบาง.
Quackling เป็นความภาคภูมิใจที่จะกู้เงินของเขาต่อพระมหากษัตริย์ แต่ปีที่ผ่านไปแล้วสองแล้วสามและพระมหากษัตริย์ไม่เคยจ่ายเงินให้เขากลับมา.
"ฉันรอนานพอ" Quackling กล่าวว่า ดังนั้นเขาจึงเอาถุงเงินและเขาก็เริ่มต้นสำหรับปราสาทเรียก
"ต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น!
ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " หลังจากนั้นไม่นานเขามาถึงบันไดพิงกับผนัง. "คุณจะไปไหน, Quackling?" กล่าวว่าบันได. "เพื่อกษัตริย์เงินของฉัน" Quackling กล่าวว่า. "เพื่อให้พระมหากษัตริย์ "บันไดกล่าวว่า "วิธีที่ยอดเยี่ยม! คุณจะพาฉันกับคุณ? " "ทำไมไม่?" Quackling กล่าวว่า "หนึ่งไม่สามารถมีเพื่อนมากเกินไป." และเขาเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! บันไดเข้าไปในกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถกระพริบตา, บันไดอยู่ในกระสอบ จากนั้นเดินบน Quackling เรียก, "กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " ไม่มากต่อมาเขามาถึงแม่น้ำที่ไหลผ่านไม้. "คุณจะไปไหน, Quackling?" กล่าวว่าแม่น้ำ. "เพื่อกษัตริย์เงินของฉัน" Quackling กล่าวว่า. "เพื่อ King! "แม่น้ำกล่าวว่า "วิธีที่สวยงาม! คุณจะพาฉันกับคุณ? " "ทำไมไม่?" Quackling กล่าวว่า "หนึ่งไม่สามารถมีเพื่อนมากเกินไป." และเขาเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! แม่น้ำเข้าไปในกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถเชื่อมโยงแม่น้ำอยู่ในกระสอบ จากนั้นเดินบน Quackling เรียก, "กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " ในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขามาถึงรังแขวนจากต้นไม้. "คุณจะไปไหน, Quackling?" กล่าวว่ารัง. "เพื่อกษัตริย์เงินของฉัน" Quackling กล่าวว่า. "เพื่อ King! "รังกล่าวว่า "มหัศจรรย์วิธี! คุณจะพาฉันกับคุณ? " ตอนนี้กระสอบ Quackling ของได้รับเต็ม แต่เขาคิดว่าอาจจะมีห้องพักเพียงพอ. "ทำไมไม่?" Quackling กล่าวว่า "หนึ่งไม่สามารถมีเพื่อนมากเกินไป." และเขาเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! รังเข้าไปในกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถคิดรังอยู่ในกระสอบ จากนั้นเดินบน Quackling เรียก, "กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " ไม่นานหลังจากนั้น Quackling มาถึงที่ปราสาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เขาเดินไปจนถึงยามและบอกพวกเขาว่า "ผมได้มาเงินของฉัน!" ยามเข้าไปข้างในและบอกนายกรัฐมนตรี นายกรัฐมนตรีบอกว่าพระมหากษัตริย์. "ใครไม่ว่า Quackling คิดว่าเขาเป็น" คิงกล่าวว่า "ไม่เป็นไร เพียงแค่ใส่เขาในหลุม! " ดังนั้นพวกเขาจึงนำ Quackling ในหลุมและทิ้งเขามี. "ช่วย" ร้องไห้ Quackling "ฉันไม่เคยจะได้รับออก!" จากนั้นเขาก็จำได้ว่าบันได ดังนั้นเขาจึงเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! บันไดออกจากกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถกระพริบตา, บันไดออกจากกระสอบ บันไดพิงด้านข้างของหลุมและ Quackling ปีนออก จากนั้น Quackling ยืนอยู่ที่นั่นเรียก"ต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " "อย่างไร Quackling ที่ได้รับออกจากหลุมได้หรือไม่" คิงกล่าวว่า "ไม่เป็นไร เพียงแค่ใส่เขาในหม้อ! " ดังนั้นพวกเขาจึงนำ Quackling ในหม้อและตั้งบนไฟ. "ช่วย" ร้องไห้ Quackling "ผมอยู่ในสตูว์!" จากนั้นเขาก็จำได้ว่าแม่น้ำ ดังนั้นเขาจึงเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! แม่น้ำออกจากกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถเชื่อมโยงแม่น้ำออกจากกระสอบ แม่น้ำดับไฟและไหลออกไป จากนั้น Quackling ได้ออกเรียก"ต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! ฉันต้องการเงินของฉันกลับมาแล้ว! " "วิธีการที่ไม่ได้รับการออก Quackling ของหม้อ" คิงกล่าวว่า "ไม่เป็นไร เพียงนำเขามาที่นี่และฉันจะทำให้เขาอยู่ในสถานที่ของเขาสำหรับการที่ดี! " ดังนั้นพวกเขาจึงนำ Quackling ต่อพระมหากษัตริย์ คิงพยายามที่จะคว้าตัวเขา. "ช่วย!" ร้องไห้ Quackling "นี่คือจุดสิ้นสุด!" จากนั้นเขาก็จำรัง ดังนั้นเขาจึงเรียกว่าออก"กำมะลอ! นักต้มตุ๋น! นักต้มตุ๋น! รังออกจากกระสอบ! " ด่วนที่คุณสามารถคิดรังออกจากกระสอบ ผึ้งวิ่งจากรังและเริ่มที่จะต่อยพระมหากษัตริย์. "ช่วย" ราชันร้องไห้ เขาหนีออกมาจากปราสาทและผึ้งที่ใช้ พวกเขาไล่เขาตลอดทางหดีไม่มีใครรู้ว่าสำหรับพวกเขาไม่เคยเห็นเขาอีกครั้ง. "ไชโย!" ร้องไห้คนของปราสาทและนายกรัฐมนตรีกล่าวว่า "เราไม่เคยชอบที่พระมหากษัตริย์ต่อไป." ดังนั้นพวกเขา ใส่ Quackling บนบัลลังก์และให้เขาพระมหากษัตริย์. "คุณจะเป็นพระมหากษัตริย์ของเราหรือไม่" เจ้าหน้าที่กล่าวว่า. "ทำไมไม่?" Quackling กล่าวว่า "หนึ่งไม่สามารถมีเพื่อนมากเกินไป."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเป็ดน้อยมากกับดังแควก ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกเขา quackling .
ตอนนี้ quackling ฉลาดและเขาทำงานหนัก เขาได้จัดการที่ดีของเงิน ในความเป็นจริงเขาเอาไว้มาก พระราชาเองมาขอยืม .
quackling เป็นความภาคภูมิใจที่จะยืมเงินของเขาเพื่อกษัตริย์ แต่ปีนึงผ่านไป แล้วสอง แล้วสาม และกษัตริย์ไม่เคย จ่ายเงินให้เขากลับมา .
" ฉันรอมานานพอแล้ว" บอกว่า quackling . ดังนั้นเขาเอากระสอบเพื่อเงิน และเขาเริ่มปราสาท , โทร ,
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
ฉันต้องการเงินของฉันคืน "

ไม่นาน เขาก็มาถึงบันไดที่พาดกำแพง .
" จะไปไหน quackling ? " บอกว่าบันได .
" พระมหากษัตริย์เพื่อเงินของฉัน " กล่าวว่า quackling .
" พระราชา " บอกว่า บันได " สุดยอด ! คุณจะพาผมไปด้วยได้มั้ย ? "
" ทำไม ? " บอกว่า quackling ." ไม่มีใครเคยมีเพื่อนมาก และเขาเรียก
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
บันไดอยู่ในกระสอบ ! "

ด่วนคุณสามารถกะพริบตา บันไดอยู่ในกระสอบ แล้ว quackling เดิน , โทร ,
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
ฉันต้องการเงินของฉันคืน "

ไม่มาก ต่อมา เขามาถึงแม่น้ำที่ไหลผ่านไม้ .
" จะไปไหน quackling ? " กล่าวว่าแม่น้ำ .
" พระมหากษัตริย์เพื่อเงินของฉัน " กล่าวว่า quackling .
" พระราชา กล่าวว่า แม่น้ำ " วิธีการที่สวยงาม ! คุณจะพาผมไปด้วยได้มั้ย ? "
" ทำไม ? " บอกว่า quackling . " ไม่มีใครเคยมีเพื่อนมาก และเขาเรียก
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
แม่น้ำอยู่ในกระสอบ ! "

ด่วนคุณสามารถกระพริบตา แม่น้ำอยู่ในกระสอบ แล้ว quackling เดิน , โทร ,
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
ฉันต้องการเงินของฉันคืน "

ในเล็ก ๆน้อย ๆในขณะที่เขามาถึงรังห้อยจากต้นไม้
" จะไปไหน quackling ? " บอกว่ารังผึ้ง .
" พระมหากษัตริย์เพื่อเงินของฉัน " กล่าวว่า quackling .
" พระราชา " บอกว่ารังผึ้ง " มันเยี่ยมมาก ! คุณจะพาผมไปด้วยได้มั้ย ? "
ตอนนี้ quackling กระสอบได้เต็ม แต่เขาคิดว่ามันอาจจะแค่พอ .
" ทำไม ? " บอกว่า quackling . " ไม่มีใครเคยมีเพื่อนมาก และเขาเรียก
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
รังผึ้งอยู่ในกระสอบ ! "

อย่างที่คุณสามารถคิด , ผึ้งอยู่ในกระสอบ แล้ว quackling เดิน , โทร ,
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
ฉันต้องการเงินของฉันคืน "

หลังจากนั้น quackling มาถึงที่ปราสาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว . เขาเดินเข้าไปหาทหาร และบอกพวกเขาว่า " ผมมาเพื่อเงินของฉัน ! "
ยามเข้าไปข้างในและบอกกับนายกรัฐมนตรี นายกฯบอกพระราชา .
" ใครที่ quackling คิดว่าเขาเป็นกล่าวว่ากษัตริย์ " ช่างมันเถอะ แค่ใส่มันลงไปในหลุม ! "
quackling ดังนั้นพวกเขาวางในหลุมและทิ้งเขาไว้ที่นั่น .
" ช่วยด้วย ! " ร้องไห้ quackling . " ผมจะไม่มีวันได้ออกมา "
แล้วเขาจำได้ . . . บันได เขาเรียก
" แคว๊ก ! แคว๊ก ! แคว๊ก !
บันไดออกจากกระสอบ ! "

ด่วนคุณสามารถกะพริบตา บันไดออกจากกระสอบ บันไดพิงกับข้างบ่อ quackling ปีนออก