In one corner of the market area, I

In one corner of the market area, I was drinking beer with a strange peddler.

It was weird. I couldn’t really remember how I ended up drinking like this. It sort of felt like I had been possessed. Well, there are days in your life where you just blank out……

“I’m only telling you this, Sir Giacomo.”

The strange man in front of me made a bitter smile.

“To tell you the truth, the very act of selling and buying slaves is discomforting for me. It feels like I’m doing a crime against humanity.”

“Is that so? I think so as well.”

I happily responded to his remark. This was it. It was because of this characteristic of this man, that naturally made us start drinking together. I wonder if it was a coincidence or pure luck, but the wavelength between the man in front of me and myself was surprisingly good.

“Originally, I didn’t want to be something like a slave dealer. However, my father pressured me into it. He said that if I wanted to become a veteran merchant quickly, then there was no better job than a slave dealer……”

“You have a good father. But, there are many things in the world that are more precious than becoming a veteran. It would have been nice if your father had realized that.”

“That’s what I’ve been saying!”

Oh dear, I unintentionally raised my voice.

But it wasn’t strange. It was the first time I had ever met a person who connected with me so well, and in the center of the slave market at that. Was this not quite the eccentric encounter?

“My father is too attached to money. Yes, a merchant’s job is to make money and transport goods. I don’t have a problem up to that point…… But, aren’t slaves people too? Be it humans, elves, or sirens…… to treat them like some exhibit……”

“I understand. Ah, I see your cup is empty. Here, have another glass.”

“Thank you……”

I gulped down the wine that the man poured me. I felt a very pleasant drunkenness rising. It seems I really needed a person that I could openly talk to. It felt like I was drinking more heavily than usual, but it was okay. This was within my acceptable range.

And thus, time flowed. Before I knew it, I found myself leading the man to the quarters on my platform. ……Huh, why did I bring him here?

“How marvelous. To refrain from putting chains on most of your slaves, that is quite the humane consideration you hold for them.”

The man looked on in admiration at the slaves on the wagons.

Aah, that’s right. I remembered now. He asked if he could take a look at my slaves and I had gladly accepted his request. Even though you aren’t allowed to bring guests into this area…… It shouldn’t be too much of a problem, right? This person wasn’t a simple guest, he was my friend.
Now that I think about it, what was his name again?

“The majority of people only talk about it but never try it themselves. You are different, Giacomo. You are truly treating your slaves with warmth. I can see that with my own eyes. It is splendid.”

“Ahaha, you’re exaggerating.”

Oh well, something like names weren’t important. The most important part when judging a person was by their personality. This man was okay to be trusted. He possessed a good personality.

“Except, I don’t think every single slave would be satisfied.”

“Pardon?”

What could he be talking about?

It may not be a boast, but in my opinion, there was no other merchant that showed concern for their slaves as much as I did. I regularly gave them two meals a day, and obviously, the slaves liked me as well. But to say that they weren’t satisfied……

“Oh dear, that was rude of me. I was simply thinking while in the slaves’ perspective.”

The man smiled softly.

“Before being captured by us, did these slaves not live a rather peaceful life? They must have been able to move around freely and live their lives to their desire. I felt that they’d most certainly still have some dissatisfaction even if they were to receive their meals on time.”

“Think in the slave’s perspective……”

It was surprising. I had never considered this before.

I’m a free man and they’re slaves. We were clearly different. There was no reason for me to be forcing my own thoughts onto them when they were completely different from myself. But I had regarded it like that……

That it was more than enough to treat them with just the slightest bit of consideration. To think in the slave’s perspective? Was that possible? Was that not an excessively idealistic way of thinking……?

“How is it actually?”

While I was receiving a shock from the man’s words, he threw a question at me.

I perked up in alarm. What were we talking about? I couldn’t remember the context of our conversation. My head felt dizzy since awhile ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในมุมหนึ่งของพื้นที่ตลาด ฉันได้ดื่มเบียร์กับ peddler ที่แปลกมันก็แปลก จริง ๆ ผมไม่สามารถจำวิธีจบดื่มเช่นนี้ จัดเรียงของรู้สึกเหมือนเคยสิง ดี มีวันในชีวิตของคุณที่คุณเพิ่งว่างออก..."ฉันเพียงบอกคุณจาโกโมนี้ ที่รักกัน"คนแปลกหน้าฉันทำรอยยิ้มขม"พูดความจริง กระทำมากขาย และซื้อทาสมีภูมิสำหรับฉัน มันรู้สึกเหมือนกำลังทำอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ""เป็นที่ดังนั้น ผมคิดเช่นนั้นเหมือนกันผมยินดีตอบไปคำพูดของเขา นี่เป็นมัน มันเป็น เพราะลักษณะนี้คนนี้ ที่ทำให้เราเริ่มดื่มกันตามธรรมชาติ ผมสงสัยว่า ถ้า มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือโชคบริสุทธิ์ แต่ความยาวคลื่นระหว่างคนอยู่ตรงหน้าและตัวเองก็สะดวก"แต่เดิม ไม่อยากเป็นเหมือนตัวแทนจำหน่ายทาส อย่างไรก็ตาม พ่อกดดันผมลงไป เขาบอกว่า ถ้าอยากจะเป็น พ่อค้าเป็นทหารผ่านศึกได้อย่างรวดเร็ว แล้วมีผลงานไม่ได้ดีกว่าตัวแทนจำหน่ายทาส...""คุณมีพ่อดี แต่ มีหลายสิ่งในโลกที่มีค่ามากขึ้นกว่าประสบการณ์ที่กลายเป็น มันจะได้ดีถ้าคุณพ่อตระหนักที่""นั่นเป็นสิ่งที่ผมเคยได้พูด"โอ้ รัก ตั้งใจยกเสียงของฉันแต่มันก็ไม่แปลก มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เคยพบกับคนที่เชื่อมต่อ กับผมดีมาก และ ในศูนย์กลางของตลาดทาสที่ที่ ไม่นี้ค่อนข้างพบตัวประหลาด"พ่อของฉันเกินไปกับเงิน ใช่ งานของร้านค้าคือการ ให้เงินและขนส่งสินค้า ไม่มีปัญหาถึงที่จุด... แต่ ไม่ได้ทาสท่านเกินไป ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ เอลฟ์ หรือไซเรน...ในการรักษาเช่นจัดแสดงบาง...""ผมเข้าใจ อา ฉันเห็นถ้วยว่างเปล่า ที่นี่ มีอีกแก้ว""ขอบคุณ...ผม gulped ลงไวน์ที่คนเทฉัน ผมรู้สึกเพิ่มขึ้นและความเมามาก ดูเหมือนว่าผมต้องเป็นคนที่ผมสามารถพูดคุยกับอย่างเปิดเผย มันรู้สึกเหมือนฉันดื่มหนักกว่าปกติ แต่มันก็โอเค นี่คือภายในช่วงที่ยอมรับของฉันดังนั้น เวลาไหลแล้ว กว่าจะรู้ตัวก็ พบตัวเองที่นำคนไปยังไตรมาสบนแพลตฟอร์มของฉัน …… ฮะ ทำไมไม่นำเขาที่นี่"วิธีที่ยิ่งใหญ่ งดใส่โซ่บนสุดของทาสของคุณ ที่เป็นค่อนข้างพิจารณามนุษยธรรม คุณถือพวกเขา"คนที่มองในชื่นชมที่ทาสบนขึ้นรถบรรทุกAah ถูกต้อง ผมจำได้ตอนนี้ เขาถามว่า เขาอาจจะดูที่ทาสของฉัน และฉันก็ยินดีรับคำของเขา แม้ว่า คุณไม่ได้รับอนุญาตเพื่อนำท่านเข้าสู่บริเวณนี้... มันไม่ควรจะมากเกินไปเป็นปัญหา ขวา คนนี้ไม่ได้พักเรียบง่าย เขาเป็นเพื่อนของฉันตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน เขามีชื่ออีกครั้ง"คนส่วนใหญ่เท่า ที่พูดคุยเกี่ยวกับมัน แต่ไม่เคยลองเอง คุณจะแตกต่างกัน จาโกโม นอกจากนี้คุณอย่างแท้จริงคือการรักษาทาสของคุณ ด้วยความอบอุ่น ฉันสามารถดูที่ตาของตัวเอง มันเป็นสวยงาม""Ahaha คุณกำลัง exaggerating"โอ้ ดี เหมือนชื่อไม่สำคัญ ส่วนสำคัญที่สุดเมื่อผู้ตัดสินได้ โดยบุคลิกภาพของตน คนนี้ก็โอเคจะเชื่อถือได้ เขาบ้าบุคลิกดี"ยกเว้น ผมไม่คิดว่า ทาสทุกเดียวจะพอใจ""ประทานโทษ"อะไรไม่เขาจะพูดถึงอาจไม่ได้โม้ แต่ในความคิดของฉัน มีไม่มีร้านค้าอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าห่วงใยเป็นทาสมากเท่าที่ผมทำ ฉันเป็นประจำให้สองมื้อต่อวัน และเห็นได้ชัด ทาสชอบฉันเช่นกัน แต่จะบอกว่า พวกเขาไม่พอใจ..."โอ้ ที่รัก ที่ไม่สุภาพของฉัน ฉันเพียงแค่คิดในมุมมองของทาส"คนที่ยิ้มนวล"ก่อนถูกจับโดยเรา ได้ทาสเหล่านี้ไม่มีชีวิตที่ค่อนข้างเงียบสงบ พวกเขาต้องได้สามารถย้ายได้อย่างอิสระ และชีวิตของพวกเขาเพื่อความปรารถนา ผมรู้สึกว่า พวกเขาจะแน่นอนที่สุดยังคงมีความไม่พอใจบางอย่างแม้ว่าพวกเขารับประทานอาหารในเวลา""คิดว่า ในมุมมองของทาส..."มันก็น่าแปลกใจ ผมไม่เคยได้พิจารณาก่อนผมเป็นคนที่ฟรี และพวกเขากำลังทาส เราก็แตกต่างกันอย่างชัดเจน เหตุผลที่ไม่อยากจะบังคับความคิดของตัวเองลงบนพวกเขาเมื่อพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากตนเองได้ แต่ผมก็ถือว่า...ว่ามันเป็นมากกว่าเพียงพอที่จะรักษาพวกเขาเพียงเล็กน้อยของการพิจารณา คิดในมุมมองของทาส ที่เป็นไปได้หรือไม่ เป็นที่ไม่มีอุดมการณ์มากเกินไปวิธีคิด..."อย่างไรคือมันจริงในขณะที่ฉันถูกรับช็อตจากคำพูดของมนุษย์ เขาโยนคำถามที่ฉันผม perked ขึ้นในปลุก สิ่งที่เรากำลังพูดถึง ฉันไม่สามารถจำบริบทของการสนทนาของเรา หัวของฉันรู้สึกหวิวตั้งแต่ผ่านมาสักครู่นี้