Classless Inter-Domain Routing (CID

Classless Inter-Domain Routing (CIDR, pronunciation: /ˈsaɪ.dr/ or /ˈsi.dr/) is a method for allocating IP addresses and routing Internet Protocol packets. The Internet Engineering Task Force introduced CIDR in 1993 to replace the previous addressing architecture of classful network design in the Internet. Its goal was to slow the growth of routing tables on routers across the Internet, and to help slow the rapid exhaustion of IPv4 addresses.[1][2]

IP addresses are described as consisting of two groups of bits in the address: the most significant bits are the network address (or network prefix or network block), which identifies a whole network or subnet, and the least significant set forms the host identifier, which specifies a particular interface of a host on that network. This division is used as the basis of traffic routing between IP networks and for address allocation policies. Classful network design for IPv4 sized the network address as one or more 8-bit groups, resulting in the blocks of Class A, B, or C addresses. Classless Inter-Domain Routing allocates address space to Internet service providers and end users on any address bit boundary, instead of on 8-bit segments. In IPv6, however, the interface identifier has a fixed size of 64 bits by convention, and smaller subnets are never allocated to end users.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายเมนระหว่างหลังที่ classless (CIDR ออกเสียง: /ˈsaɪ.dr/ หรือ /ˈsi.dr/) เป็นวิธีการปันส่วน IP แอดเดรส และสายแพคเก็ตโพรโทคออินเทอร์เน็ต แรงงานวิศวกรรมของอินเทอร์เน็ตแนะนำ CIDR ในปี 1993 เพื่อแทนสถาปัตยกรรมอยู่ก่อนหน้าออกแบบ classful เครือข่ายอินเทอร์เน็ต เป้าหมายถูกชะลอการเติบโตของเส้นตารางบนเราเตอร์ผ่านอินเทอร์เน็ต และช่วยช้าอ่อนเพลียอย่างรวดเร็วของที่อยู่ IPv4 [1] [2]อธิบายไว้เป็นประกอบด้วยที่อยู่ IP ของ 2 กลุ่มของบิตในอยู่: บิตสำคัญที่สุดคืออยู่เครือข่าย (หรือคำนำหน้าเครือข่าย หรือเครือข่ายบล็อก) , ซึ่งระบุเครือข่ายย่อยหรือเครือข่ายทั้งหมด และชุดสำคัญน้อยแบบโฮสต์ตัว ซึ่งระบุเป็นอินเทอร์เฟซที่เฉพาะของโฮสต์บนเครือข่าย ส่วนนี้จะใช้เป็นพื้นฐานของเส้นทางการจราจร ระหว่างเครือข่าย IP และ สำหรับกฎการปันส่วนที่อยู่ ออกแบบเครือข่าย classful สำหรับ IPv4 ขนาดอยู่เครือข่ายเป็นกลุ่ม 8 บิต หนึ่ง ในบล็อกที่อยู่ระดับ A, B หรือ C สายเมนระหว่างหลังที่ classless จัดสรรพื้นที่ที่อยู่ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตและผู้ใช้ในขอบเขตใด ๆ อยู่บิต แทน 8 บิตส่วน ใน IPv6 อย่างไรก็ตาม รหัสอินเทอร์เฟซมีขนาด 64 บิตถาวรตามแบบแผน และเครือข่ายย่อยที่มีขนาดเล็กไม่เคยปันส่วนให้กับผู้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Classless Inter-Domain Routing (CIDR ออกเสียง: /saɪ.dr/หรือ /si.dr/) เป็นวิธีการในการจัดสรรที่อยู่ IP และเส้นทางแพ็คเก็ตอินเทอร์เน็ตโพรโทคอ อินเทอร์เน็ต Engineering Task Force แนะนำ CIDR ในปี 1993 เพื่อแทนที่สถาปัตยกรรมที่อยู่ก่อนหน้าของการออกแบบเครือข่าย classful ในอินเทอร์เน็ต เป้าหมายของมันคือการชะลอการเจริญเติบโตของตารางเส้นทางเตอร์ผ่านอินเทอร์เน็ตและเพื่อช่วยชะลอการอ่อนเพลียอย่างรวดเร็วของ IPv4 ที่ [1] [2]. ที่อยู่ IP จะอธิบายว่าประกอบด้วยสองกลุ่มของบิตในที่อยู่: มากที่สุด บิตที่สำคัญที่อยู่เครือข่าย (หรือคำนำหน้าเครือข่ายหรือบล็อกเครือข่าย) ซึ่งระบุเครือข่ายทั้งหมดหรือเน็ตมาสก์และอย่างน้อยในรูปแบบชุดที่สำคัญระบุพื้นที่ซึ่งระบุอินเตอร์เฟซโดยเฉพาะอย่างยิ่งของโฮสต์บนเครือข่ายที่ ส่วนนี้ถูกนำมาใช้เป็นพื้นฐานของการจราจรเส้นทางระหว่างเครือข่าย IP และนโยบายการจัดสรรที่อยู่ การออกแบบเครือข่าย IPv4 classful สำหรับขนาดที่อยู่เครือข่ายเป็นหนึ่งหรือมากกว่ากลุ่ม 8 บิตผลในบล็อคของ Class A, B, หรือที่อยู่ที่ C Classless Inter-Domain Routing จัดสรรพื้นที่ที่อยู่ในการให้บริการอินเทอร์เน็ตและผู้ใช้ที่ชายแดนบิตที่อยู่ใด ๆ แทนในส่วน 8 บิต ใน IPv6 แต่ระบุอินเตอร์เฟซที่มีขนาดคงที่ 64 บิตโดยการประชุมและเครือข่ายย่อยที่มีขนาดเล็กจะไม่จัดสรรให้กับผู้ใช้ปลายทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ไม่มีการแบ่งชนชั้นระหว่างโดเมนเส้นทาง ( cidr , ออกเสียง : / ˈซาɪ ดร / หรือ / ˈศรี ดร / ) เป็นวิธีการจัดสรรเส้นทางของแพ็กเก็ต IP และโปรโตคอลอินเทอร์เน็ต งานวิศวกรรมอินเทอร์เน็ตแนะนำ cidr ในปี 1993 เพื่อแทนที่ก่อนหน้าที่อยู่ระดับสถาปัตยกรรมการออกแบบเครือข่ายในอินเทอร์เน็ต ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อชะลอการเจริญเติบโตของเส้นทางตารางเราเตอร์ผ่านทางอินเทอร์เน็ตและช่วยชะลอความเหนื่อยอย่างรวดเร็วที่อยู่ IPv4 [ 1 ] [ 2 ]ที่อยู่ IP ที่ถูกอธิบายเป็นประกอบด้วยสองกลุ่มของบิตในที่อยู่ : บิตที่สําคัญที่อยู่เครือข่าย ( หรือคำนำหน้าเครือข่ายหรือบล็อกเครือข่าย ) ซึ่งจะระบุเครือข่ายทั้งหมดหรือ subnet และชุดรูปแบบโฮสต์ที่ระบุอย่างน้อย ) ซึ่งกำหนดโดยเฉพาะอินเตอร์เฟซของโฮสต์บนเครือข่าย ส่วนนี้จะใช้เป็นพื้นฐานของการหาเส้นทางจราจรระหว่างเครือข่าย IP และนโยบายการจัดสรรที่อยู่ การออกแบบระบบเครือข่ายระดับสำหรับ IPv4 มีขนาดที่อยู่เครือข่ายเป็นหนึ่งหรือมากกว่ากลุ่ม 8 บิตที่เกิดในบล็อกของ Class A , B หรือ C ที่อยู่ ที่ไม่มีการแบ่งชนชั้นระหว่างการจัดสรรที่อยู่พื้นที่โดเมนอินเทอร์เน็ตผู้ให้บริการและผู้ใช้ในขอบเขตที่อยู่ใด ๆบิต แทนในส่วน 8 ใน IPv6 , อย่างไรก็ตาม , อินเตอร์เฟซที่ระบุมีขนาดคงที่ 64 บิต โดยการประชุม และเครือข่ายย่อยที่เล็กไม่เคยจัดสรรให้กับผู้ใช้