Recently, Scott Witthoft and Scott

Recently, Scott Witthoft and Scott Doorley from the Stanford d.School, designers behind the book Make Space, were collaborating with Mount Vernon on a future design project. The d.School has been such an inspiration for us. With their recent presence on campus, it has caused me to reflect on the design thinking journey we have been on at Mount Vernon.

I first heard about this mindset called “design thinking” when attending a workshop at the National Association of Independent Schools 2010 conference in San Francisco. George Kembel from the d.School and Kim Saxe from the Nueva School captured my attention with this powerful process and hit me with a blow I was not expecting towards the end of the workshop. George and Kim ended the presentation with the design thinking story of Embrace. Representing various disciplines, “the Embrace Warmer started as a class project at Stanford University when a group of graduate students were challenged to design an intervention for neonatal hypothermia that cost less than 1% of the price of a state-of-the-art incubator.”

With that inspiration, I was curious if anyone at MV was familiar with design thinking. To my discovery, no one had heard of it. I thought this would be an exciting opportunity to ship this idea together. It is amazing how a one-hour experience can change your trajectory and possibly the trajectory of the organization one represents. Bringing this unknown, never heard of design thinking idea back to MV has transformed our students, teachers, and parents. Hundreds of design thinking challenges later, students and teachers have impacted their local and global community. This idea has birthed the Mount Vernon Institute for Innovation, annual design thinking fuse conference, Council on Innovation, innovative space redesign, and even a toolkit called Playbook.

Most importantly, design thinking has fostered a way of being for us (MV Contiuum). While I cannot take any credit for the how this idea has shipped, there have been many people, over the years, directly or indirectly involved in our design thinking iterative process. I refer to them as a corps of engineers: Stanford d.School, George Kembel, Kim Saxe, Mary Cantwell, Bo Adams, Shelley Clifford, Chip Houston, James Campbell, TJ Edwards, Trey Boden, Greg Bamford, Meghan Cureton, Chris Andres, Grant Lichtman, Ryan Burke, Scott Sanchez, Jenn Chan, Nicole Martin, Katie Cain, Emily Breite, Allison Toller, and many others I am forgetting. Most importantly, I am grateful for the cast of characters of MVPS teachers, students and even parents developing, iterating, and producing an empathetic approach to people-centered problem-solving. Thank you.

Five years later, we have design thinking examples from age 2 to 18. Designing something exceptional, I am looking forward to the journey over the next five.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าสุด สก็อต Witthoft และสก็อต Doorley จากสแตนฟอร์ด d.School นักออกแบบหลังจองพื้นที่ ทำได้ร่วมมือกับเมานต์เวอร์นอนในโครงการออกแบบในอนาคต D.School ได้รับดังกล่าวเป็นแรงบันดาลใจสำหรับเรา กับสถานะล่าสุดของพวกเขาในมหาวิทยาลัย มันมีเกิดฉันสะท้อนในการเดินทางของความคิดออกแบบที่เราได้บนที่เมานต์เวอร์นอนฉันได้ยินเกี่ยวกับ mindset นี้เรียกว่า "ออกแบบความคิด" เมื่อเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการในการประชุมแห่งชาติสมาคมของอิสระโรงเรียน 2010 ใน San Francisco จอร์จ Kembel จาก d.School และแซ็กซ์คิมจากโรงเรียนลนูว่าจับความสนใจของฉัน ด้วยกระบวนการนี้มีประสิทธิภาพ และตี ด้วยการชกที่ผมไม่คาดหวังว่าในตอนท้ายของการประชุมเชิงปฏิบัติการ จอร์จและคิมจบการนำเสนอมีความคิดออกแบบของอ้อมกอด ตัวแทนสาขาวิชาต่าง ๆ, "กอดอุ่นเริ่มเป็นโครงการระดับมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดเมื่อกลุ่มของนักศึกษาที่ท้าทายการออกแบบการแทรกแซงของ hypothermia ในทารกแรกเกิดที่ต้นทุนต่ำกว่า 1% ของราคาของการบ่มเพาะวิสาหกิจรัฐ-of-the-art "ด้วยแรงบันดาลใจที่ ผมอยากรู้อยากเห็นถ้าทุกคนใน MV คุ้นคิดออก การค้นพบของฉัน ไม่มีใครได้ยินมัน ความคิดนี้จะเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นจะจัดความคิดนี้เข้าด้วยกัน มันเป็นแหล่งประสบการณ์ 1 ชั่วโมงสามารถเปลี่ยนวิถีลูกของคุณ และอาจเป็นขององค์กรหนึ่งแทน นำนี้ไม่ทราบ ไม่เคยได้ยินความคิดคิดออกไป MV ได้เปลี่ยน และของเรานักเรียน ครู ผู้ปกครอง ร้อยความคิดออกแบบในภายหลัง นักเรียนและครูมีผลกระทบต่อชุมชนท้องถิ่น และส่วนกลางของพวกเขา ความคิดนี้มี birthed เมานต์เวอร์นอน สถาบันนวัตกรรม ประชุมประจำปีออกแบบคิดชนวน สภาบนนวัตกรรม ออกแบบพื้นที่นวัตกรรม และแม้กระทั่งเครื่องมือเรียกว่า Playbookสำคัญที่สุด ออกแบบคิดได้เด็ก ๆ วิธีการสำหรับเรา (MV Contiuum) ในขณะที่ฉันไม่สามารถใช้เครดิตใด ๆ สำหรับวิธีการคิดนี้มีการจัดส่ง มีหลายคน ปี โดยตรง หรือโดยทางอ้อมเกี่ยวข้องในการออกแบบคิดซ้ำกระบวนการของเรา อ้างถึงเป็นหน่วยวิศวกร: สแตนฟอร์ด d.School จอร์จ Kembel เซินคิม Mary Cantwell, Adams บ่อ คลิ ฟฟอร์ดเชลลีย์ ฮุสตันชิ James Campbell, TJ เอ็ดเวิร์ด Boden trey อยู่ Bamford กา Meghan Cureton, Chris แซ Lichtman เงินช่วยเหลือ Ryan ลิตี้เบอร์ก แซ นเชซสก็อต รายการจันทร์ มาร์ตินนิโคล เคธี่คาอินคือใคร Emily Breite แอลลิสัน Toller และอื่น ๆ อีกมากมายผมกำลังลืม สำคัญที่สุด ฉันขอบคุณสำหรับโยนของตัวอักษรต่างครู นักเรียน และผู้ปกครองแม้แต่การพัฒนา วน และผลิตวิธีการ empathetic จะแปลกคนแก้ปัญหา ขอบคุณห้าปีต่อมา เรามีตัวอย่างการคิดออกแบบจากอายุ 2-18 ออกแบบอย่างยอดเยี่ยม ฉันกำลังรอการเดินทางผ่าน 5 ถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้สกอตต์และสกอตต์ Witthoft Doorley จากสแตนฟอ d.School ออกแบบที่อยู่เบื้องหลังหนังสือเล่มนี้ทำให้พื้นที่ได้ร่วมมือกับเมาท์เวอร์นอนในโครงการการออกแบบในอนาคต d.School ได้รับเช่นแรงบันดาลใจสำหรับเรา กับการปรากฏตัวล่าสุดของพวกเขาในมหาวิทยาลัยจะได้เกิดจากฉันไปสะท้อนให้เห็นถึงการออกแบบความคิดการเดินทางที่เราได้รับในที่เมาท์เวอร์นอน. ครั้งแรกที่ผมได้ยินเกี่ยวกับความคิดนี้เรียกว่า "ความคิดการออกแบบ" เมื่อเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการที่สมาคมแห่งชาติของโรงเรียนเอกชน 2010 จัดงานประชุม ในซานฟรานซิ จอร์จ Kembel จาก d.School และคิมแซ็กซ์จากโรงเรียนนูจับความสนใจของฉันกับกระบวนการที่มีประสิทธิภาพนี้และตีฉันกับระเบิดที่ผมไม่ได้คาดหวังในช่วงสุดท้ายของการประชุมเชิงปฏิบัติการที่ จอร์จและคิมสิ้นสุดนำเสนอกับเรื่องราวความคิดการออกแบบของโอบกอด ที่เป็นตัวแทนของสาขาต่างๆว่า "กอดอุ่นเริ่มต้นเป็นโครงการระดับที่ Stanford University เมื่อกลุ่มนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาถูกท้าทายในการออกแบบการแทรกแซงภาวะทารกแรกเกิดที่มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่า 1% ของราคาของรัฐของศิลปะศูนย์บ่มเพาะ . "ด้วยแรงบันดาลใจที่ผมอยากรู้ว่าใครMV ที่เป็นที่คุ้นเคยกับความคิดการออกแบบ การค้นพบของฉันไม่มีใครเคยได้ยินชื่อของมัน ผมคิดว่าเรื่องนี้จะเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นที่จะจัดส่งความคิดนี้เข้าด้วยกัน มันน่าจะเป็นประสบการณ์หนึ่งชั่วโมงสามารถเปลี่ยนวิถีของคุณและอาจจะเป็นวิถีขององค์กรหนึ่งแสดงให้เห็นถึง นำที่ไม่รู้จักนี้ไม่เคยได้ยินความคิดการออกแบบความคิดกลับไป MV ได้เปลี่ยนนักเรียนของเราครูและผู้ปกครอง ร้อยของความท้าทายความคิดการออกแบบต่อมานักเรียนและครูมีผลกระทบต่อชุมชนท้องถิ่นและระดับโลกของพวกเขา ความคิดนี้ได้กำเนิดเมานต์เวอร์นอนสถาบันนวัตกรรมการประชุมฟิวส์ความคิดการออกแบบประจำปีสภานวัตกรรมการออกแบบพื้นที่ที่เป็นนวัตกรรมใหม่และแม้กระทั่งเครื่องมือที่เรียกว่า Playbook. สิ่งสำคัญที่สุดคือการคิดการออกแบบที่ได้เสริมสร้างวิธีการของการเป็นสำหรับเรา (MV Contiuum) ในขณะที่ฉันไม่สามารถใช้บัตรเครดิตใด ๆ สำหรับวิธีคิดนี้ได้ส่งมามีการคนจำนวนมากในช่วงหลายปีทางตรงหรือทางอ้อมในการที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบของเราคิดกระบวนการซ้ำ ผมหมายถึงพวกเขาเป็นคณะวิศวกร: สแตนฟอ d.School จอร์จ Kembel คิมแซ็กซ์, แมรี่ฮีลีบ่ออดัมส์, เชลลีย์ Clifford ชิปฮูสตัน, เจมส์แคมป์เบลเอ็ดเวิร์ดส์ TJ แต้ม Boden เกร็ก Bamford, เมแกน Cureton คริสแอนเดรส แกรนท์ Lichtman ไรอันเบิร์ค, สกอตต์ชีซ์เจนน์จันนิโคลมาร์ตินเคธี่อดัม, เอมิลี่ Breite แอลลิสันทอลเลอร์และอื่น ๆ อีกมากมายที่ฉันลืม สิ่งสำคัญที่สุดคือฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความหล่อของตัวละครของครู MVPs นักเรียนและแม้กระทั่งพ่อแม่พัฒนาวนและผลิตวิธีการเห็นอกเห็นใจกับคนเป็นศูนย์กลางการแก้ปัญหา ขอบคุณ. ห้าปีต่อมาเรามีตัวอย่างการคิดการออกแบบจาก 2 อายุ 18. การออกแบบบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษไม่เหมือนฉันกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อการเดินทางในอีกห้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็ว ๆนี้ สก็อต witthoft และสก็อต doorley จาก Stanford , โรงเรียน , นักออกแบบที่อยู่เบื้องหลังหนังสือให้พื้นที่ได้ร่วมมือกับ Mount Vernon ในโครงการการออกแบบในอนาคต โรงเรียนดี ได้เป็นแรงบันดาลใจสำหรับเรา ด้วยการแสดงล่าสุดของพวกเขาในมหาวิทยาลัย มันทำให้ฉันสะท้อนให้เห็นในการออกแบบการคิดการเดินทางที่เราได้รับใน Mount Vernon .

ครั้งแรกที่ผมได้ยินเกี่ยวกับความคิดนี้เรียกว่า " กระบวนการคิด " เมื่อเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการที่สมาคมโรงเรียนเอกชน 2010 การประชุมในซานฟรานซิสโก จอร์จ kembel จาก D . โรงเรียน และคิม แซ็กส์ จากโรงเรียน Nueva ที่จับความสนใจของฉันกับกระบวนการที่มีประสิทธิภาพ และตีด้วยระเบิดผมไม่ได้คาดหวังในตอนท้ายของการประชุมเชิงปฏิบัติการจอร์จ และ คิม จบการนำเสนอด้วยการออกแบบที่คิดเรื่องราวของอ้อมกอด เป็นตัวแทนของสาขาต่างๆ , " อ้อมกอดอุ่น เริ่มเป็นโครงการที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด เมื่อกลุ่มนักศึกษาถูกท้าทายการออกแบบการแทรกแซงสำหรับทารกแรกเกิด ภาวะที่ต้นทุนน้อยกว่า 1% ของราคาของตู้อบรัฐ - of - the - art "

กับแรงบันดาลใจฉันสงสัยถ้าใครที่คุ้นเคยกับการออกแบบ MV คิด การค้นพบของฉัน ไม่มีใครได้ยินมัน ฉันคิดว่านี่จะเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นที่จะส่งความคิดนี้ด้วยกัน มันน่าพิศวงวิธีที่พบหนึ่งชั่วโมงสามารถเปลี่ยนเส้นทางของคุณ และอาจจะวิถีขององค์กรหนึ่งแทน ตัวนี้ไม่รู้จักไม่เคยได้ยินของการออกแบบคิดคิดกลับไปหาบได้เปลี่ยนโรงเรียนของเรา ครู และผู้ปกครอง หลายร้อยของการออกแบบคิด ความท้าทายต่อมา ครูและนักเรียนได้รับผลกระทบของพวกเขา ท้องถิ่น และชุมชนทั่วโลก ความคิดนี้ได้สร้างสถาบันเมานต์เวอร์นอนสำหรับนวัตกรรมปีออกแบบความคิดฟิวส์ประชุมสภานวัตกรรมการออกแบบพื้นที่นวัตกรรมและแม้แต่เครื่องมือที่เรียกว่าเครื่อง

ที่สำคัญออกแบบความคิดได้รับวิธีที่ถูกสำหรับเรา ( MV contiuum ) ในขณะที่ผมไม่สามารถใช้เครดิตสำหรับวิธีคิดนี้ได้ส่ง มีหลายๆ คน ปี โดยตรงหรือโดยอ้อมที่เกี่ยวข้องในการออกแบบกระบวนการคิดซ้ำ ฉันหมายถึงพวกเขาเป็นคณะวิศวกร : Stanford , โรงเรียน , จอร์จ แซ็กซ์ kembel , คิม ,แมรี่ แคนท์เวล โบ อดัมส์ เชลลี่ คลิฟฟอร์ด ชิป ฮูสตัน เจมส์แคมป์เบลล์ ทีเจ เอ็ดเวิร์ด เทรย์ Boden , เกร็ก แบมฟอร์ด , Meghan cureton คริส แอนเดรส แกรนท์ lichtman ไรอัน เบิร์ก สก็อต ซานเชส เจนจัง นิโคล มาร์ติน เคที่ เคนลี่ breite อลิสัน วาย และอีกมากมายที่ฉันลืม ที่สำคัญที่สุด ผมรู้สึกขอบคุณ MVPs โยนของตัวอักษรของครู ,นักเรียนและผู้ปกครองในการพัฒนาแม้วนการผลิตและวิธีการเห็นอกเห็นใจ people-centered การแก้ปัญหา ขอบคุณครับ

ห้าปีต่อมา เราได้ออกแบบความคิดตัวอย่างจากอายุ 2 - 18 การออกแบบบางอย่างที่ยอดเยี่ยม ฉันรอคอยที่จะเดินทางในอีกห้า