2.3.1. Physical Mutagens Man’s abil

2.3.1. Physical Mutagens
Man’s ability to deliberately induce mutations in plants derives directly from the discoveries of X-rays by Roentgen in 1895; radioactivity by Becquerel in 1896; and radioactive elements by Marie and Pierre Curie in 1898. For these achievements, the Nobel Prize for Physics was awarded to Roentgen in 1901 and to Becquerel, Marie and Pierre Curie in 1903 [15]. Deriving directly from these discoveries were the seminal demonstrations soon afterwards that radiation (X-rays) caused alterations to the genetic make-up of fruit flies [16] and in the crop plants—maize and barley [17–21]—respectively. These proofs of concept proved to be the watershed moments in induced mutagenesis as they provided the impetus for the subsequent widespread adoption of this mimicry of nature in crop improvement and more recently as a strategy to discover genes and elucidate their functions. Ionizing radiations constitute the most commonly used physical mutagens [22,23]. These are parts of the electromagnetic (EM) spectrum that, on account of their relatively high energy levels, are capable of dislodging electrons from the nuclear orbits of the atoms that they impact upon. The impacted atoms therefore become ions hence the term ionizing radiation. These ionizing components of the EM include cosmic, gamma (γ) and X-rays. Ultra violet (UV) light, though non-ionizing, is capable of some level of tissue penetrability and has been used in inducing mutations as well. The mutagenicity of UV derives from its ability to react with DNA and other biological molecules as its wavelengths are preferentially absorbed by bases in DNA molecules and by the aromatic amino acids of proteins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3.1 Mutagens จริง ความสามารถของมนุษย์เพื่อจงใจก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ในพืชมาโดยตรงจากการค้นพบรังสีเอกซ์โดย Roentgen ในปีค.ศ. 1895 เพื่อ radioactivity โดยเบ็กเกอเรลใน 1896 และองค์ประกอบของกัมมันตรังสี โดยมารีและปีแอร์กูรี Pierre ใน 1898 สำหรับความสำเร็จเหล่านี้ รางวัลโนเบลในสาขาฟิสิกส์ได้รับรางวัล Roentgen ใน 1901 และเบ็กเกอเรล มารี และปีแอร์กู รี Pierre ใน 1903 [15] บริษัทฯ ได้โดยตรงจากการค้นพบเหล่านี้ได้บรรลุถึงชุมนุมเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ฉายรังสี (รังสีเอกซ์) เกิดจากการเปลี่ยนแปลงการแต่งหน้าทางพันธุกรรม ของแมลงวันผลไม้ [16] และ ในพืชเช่นข้าวโพดและข้าวบาร์เลย์ [17-21] — ตามลำดับ เหล่านี้หลักฐานของแนวคิดได้เป็นช่วงเวลาของลุ่มน้ำใน mutagenesis อาจจะให้แรงผลักดันที่ยอมรับอย่างแพร่หลายต่อมาของ mimicry นี้ของธรรมชาติ ในการปรับปรุงพืช และเมื่อเร็ว ๆ นี้ เป็นกลยุทธ์ การค้นพบยีน elucidate หน้าที่ Ionizing radiations เป็น mutagens จริงใช้บ่อยที่สุด [22,23] เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (EM) ที่ ในบัญชีของระดับพลังงานค่อนข้างสูง ความสามารถในการ dislodging อิเล็กตรอนจากวงโคจรนิวเคลียร์ของอะตอมที่มีผลกระทบเมื่อ ดังนั้นอะตอมคุดเป็น ประจุดังนั้นรังสี ionizing ระยะ Ionizing ของ EM รวมถึงจักรวาล รังสีเอกซ์และแกมมา (γ) อุลตร้าไวโอเลต (UV) แสง แม้ว่าไม่ใช่-ionizing มีความสามารถในบางระดับของ penetrability เนื้อเยื่อ และมีการใช้ใน inducing กลายพันธุ์เช่นกัน ศึกษาของ UV ที่มาจากความสามารถในการทำปฏิกิริยากับดีเอ็นเอและโมเลกุลชีวภาพอื่น ๆ เป็นความยาวคลื่นของโน้ตจะดูดซึม โดยฐานในโมเลกุลดีเอ็นเอ และกรดอะมิโนหอมของโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3.1 ทางกายภาพ mutagens
ความสามารถของมนุษย์ที่จะจงใจทำให้เกิดการกลายพันธุ์ในพืชมาโดยตรงจากการค้นพบของรังสีเอกซ์โดยการเอกซเรย์ในปี 1895; กัมมันตภาพรังสีโดย Becquerel ในปี 1896; และองค์ประกอบของสารกัมมันตรังสีมารีและปิแอร์กูรีในปี 1898 สำหรับความสำเร็จเหล่านี้รางวัลโนเบลฟิสิกส์ได้รับรางวัลไปเอกซเรย์ในปี 1901 และเพื่อ Becquerel มารีและปิแอร์กูรีในปี 1903 [15] อันเกิดจากการค้นพบโดยตรงเหล่านี้ถูกสาธิตน้ำเชื้อหลังจากนั้นไม่นานว่ารังสี (รังสีเอกซ์) ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมกับการแต่งหน้าของแมลงวันผลไม้ [16] และในการเพาะปลูกพืชข้าวโพดและข้าวบาร์เลย์ [17-21] -respectively บทพิสูจน์ของแนวคิดเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่าเป็นช่วงเวลาที่ลุ่มน้ำในการชักนำให้เกิดการกลายพันธุ์ที่พวกเขาให้เกิดแรงกระตุ้นสำหรับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่ตามมาของการล้อเลียนของธรรมชาติในการปรับปรุงการเพาะปลูกและอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นกลยุทธ์ที่จะค้นพบยีนและอธิบายฟังก์ชั่นของพวกเขา โอโซนเป็นรังสีที่ใช้กันมากที่สุดสารก่อกลายพันธุ์ทางกายภาพ [22,23] เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของแม่เหล็กไฟฟ้า (EM) คลื่นความถี่ที่อยู่ในบัญชีของระดับพลังงานที่ค่อนข้างสูงของพวกเขามีความสามารถในหลุดอิเล็กตรอนจากวงโคจรของอะตอมนิวเคลียร์ที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อเมื่อ อะตอมได้รับผลกระทบดังนั้นจึงกลายเป็นไอออนด้วยเหตุนี้คำว่ารังสี องค์ประกอบเหล่านี้โอโซนของ EM ประกอบด้วยจักรวาลแกมมา (γ) และรังสีเอกซ์ อัลตร้าไวโอเลต (UV) แต่ไม่โอโซนมีความสามารถในระดับของ penetrability เนื้อเยื่อบางอย่างและมีการใช้ในการกระตุ้นให้เกิดการกลายพันธุ์ได้เป็นอย่างดี ก่อกลายพันธุ์ของรังสียูวีที่มาจากความสามารถในการทำปฏิกิริยากับดีเอ็นเอและโมเลกุลทางชีวภาพอื่น ๆ เป็นความยาวคลื่นที่จะถูกดูดซึมโดยชอบฐานในโมเลกุลดีเอ็นเอและกรดอะมิโนที่มีกลิ่นหอมของโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3.1 . ทางกายภาพต่าง
ผู้ชายความสามารถในการจงใจให้เกิดการกลายพันธุ์ในพืชเกิดขึ้นโดยตรงจากการค้นพบรังสีเอกซ์ โดยในปี 1895 เรินต์เกน กัมมันตภาพรังสีโดยเบ็กเกอเรลในปี 1896 และกัมมันตรังสีองค์ประกอบโดยแมรี่และปีแอร์ กูรีในปี 1898 . สำหรับความสำเร็จเหล่านี้ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี 1901 เรินต์เกนได้รางวัล และเห้งเจีย มารี และ ปิแอร์ กูรีในปี 1903 [ 15 ]ผลโดยตรงจากการค้นพบเหล่านี้เป็นพันธมิตรประท้วงแล้วว่ารังสี ( X-ray ) เกิดจากการเปลี่ยนแปลงการแต่งหน้าทางพันธุกรรมของแมลงผลไม้ [ 16 ] และในพืชเพาะปลูกข้าวโพดและข้าว [ 17 – 21 ] - ตามลำดับหลักฐานของแนวคิดเหล่านี้ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นลุ่มน้ำในการกระตุ้นให้พวกเขา ช่วงเวลาที่เป็นแรงผลักดันในการยอมรับอย่างกว้างขวางที่ตามมาของการล้อเลียนของธรรมชาติในการปรับปรุงพันธุ์พืชและเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นกลยุทธ์ในการค้นพบยีนและศึกษาการทำงานของพวกเขา เป็น ionizing รังสีที่ใช้บ่อยที่สุดทางกายภาพต่าง [ 22,23 ]เหล่านี้เป็นส่วนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ( EM ) สเปกตรัมที่ บัญชี ของระดับพลังงานของพวกเขาค่อนข้างสูง จะสามารถหลุดจากวงโคจรอิเล็กตรอนนิวเคลียร์ของอะตอมที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อ . ได้รับผลกระทบอะตอมจึงกลายเป็นไอออน ดังนั้นคำว่ารังสี . เหล่านี้ชิ้นส่วนส่วนประกอบของเอ็มรวมจักรวาลรังสีแกมมา ( γ ) และอายุ อัลตร้าไวโอเลต ( UV ) แสงแม้ว่าจะไม่ใช่สา , มีความสามารถในบางระดับของเพนิทระบีลเนื้อเยื่อ และมีการใช้ในกระตุ้นให้เกิดการกลายพันธุ์ ได้เป็นอย่างดี ก่อกลายพันธุ์ของยูวีที่มาจากความสามารถในการทำปฏิกิริยากับดีเอ็นเอและโมเลกุลทางชีวภาพอื่น ๆเช่น ความยาวคลื่นของมันจะ preferentially ดูดซึมโดยเบสในดีเอ็นเอของโมเลกุลของกรดอะมิโนและหอมของโปรตีน