Phytoplankton blooms are dynamic ph

Phytoplankton blooms are dynamic phenomena of great importance to the functioning of estuarine and coastal ecosystems. We analysed a unique (large) collection of phytoplankton monitoring data covering 86 coastal sites distributed over eight regions in North America and Europe, with the aim of investigating common patterns in the seasonal timing and species composition of the blooms. The spring bloom was the most common seasonal pattern across all regions, typically occurring early (February–March) at lower latitudes and later (April–May) at higher latitudes. Bloom frequency, defined as the probability of unusually high biomass, ranged from 5 to 35% between sites and followed no consistent patterns across gradients of latitude, temperature, salinity, water depth, stratification, tidal amplitude or nutrient concentrations. Blooms were mostly dominated by a single species, typically diatoms (58% of the blooms) and dinoflagellates (19%). Diatom-dominated spring blooms were a common feature in most systems, although dinoflagellate spring blooms were also observed in the Baltic Sea. Blooms dominated by chlorophytes and cyanobacteria were only common in low salinity waters and occurred mostly at higher temperatures. Key bloom species across the eight regions included the diatoms Cerataulina pelagica and Dactyliosolen fragilissimus and dinoflagellates Heterocapsa triquetra and Prorocentrum cordatum. Other frequent bloom-forming taxa were diatom genera Chaetoceros, Coscinodiscus, Skeletonema, and Thalassiosira. Our meta-analysis shows that these 86 estuarine-coastal sites function as diatom-producing systems, the timing of that production varies widely, and that bloom frequency is not associated with environmental factors measured in monitoring programs. We end with a perspective on the limitations of conclusions derived from meta-analyses of phytoplankton time series, and the grand challenges remaining to understand the wide range of bloom patterns and processes that select species as bloom dominants in coastal waters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุปผาแพลงก์ตอนพืชมีไดนามิกปรากฏการณ์สำคัญอย่างยิ่งสำหรับการทำงานของระบบนิเวศชายฝั่งทะเล และปาก เราวิเคราะห์เฉพาะชุด (ใหญ่) ของแพลงก์ตอนพืชที่ตรวจสอบข้อมูลที่ครอบคลุมไซต์ชาย 86 กระจายทั่วภูมิภาคอเมริกาเหนือและยุโรป แปดของการตรวจสอบรูปแบบทั่วไปในองค์ประกอบเวลาและสายพันธุ์ตามฤดูกาลของดอกไม้ ฤดูใบไม้ผลิดอกเป็นรูปแบบทั่วไปตามฤดูกาลทั่ว มักจะเกิดขึ้นเร็ว (กุมภาพันธ์ – มีนาคม) ที่ละติจูดต่ำ และในภายหลัง (เมษายนพฤษภาคม) ที่ละติจูดสูงขึ้น ดอกถี่ กำหนดเป็นความน่าเป็นชีวมวลสูงผิดปกติ อยู่ในช่วงตั้งแต่ 5 ถึง 35% ระหว่างไซต์ และตามรูปแบบที่ไม่สอดคล้องกันข้ามไล่ระดับละติจูด อุณหภูมิ ความเค็ม น้ำลึก การแบ่งชั้น คลื่นน้ำขึ้นน้ำลง หรือความเข้มข้นของสารอาหาร ดอกไม้ส่วนใหญ่ได้ถูกครอบงำ โดยชนิดเดียว โดยปกติ diatoms (58% ของบุปผา) และ dinoflagellates (19%) ดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิที่ครอบงำไดอะตอมมีลักษณะทั่วไปในระบบส่วนใหญ่ แม้ว่าบุปผาน้ำพุ dinoflagellate ยังข้อสังเกตในทะเลบอลติก บุปผาที่ครอบงำ โดย chlorophytes และ cyanobacteria ได้เฉพาะในน้ำความเค็มต่ำ และเกิดเป็นส่วนใหญ่ที่อุณหภูมิสูง พันธุ์ดอกสำคัญทั่วภูมิภาคแปดรวม diatoms Cerataulina pelagica และ Dactyliosolen fragilissimus และ dinoflagellates Heterocapsa triquetra และ Prorocentrum cordatum ไดอะตอมสกุล Chaetoceros, Coscinodiscus, Skeletonema และ Thalassiosira แท็กซ่าขึ้นรูปบานอื่น ๆ บ่อยขึ้น Meta-วิเคราะห์แสดงว่า เว็บไซต์เหล่านี้ปากชาย 86 ทำผลิตไดอะตอมระบบ ระยะเวลาในการผลิตที่แตกต่างกัน และความถี่การบานที่ไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยแวดล้อมในการตรวจสอบโปรแกรม เราจบ ด้วยมุมมองเกี่ยวกับข้อจำกัดของข้อสรุปที่ได้มาจาก meta-การวิเคราะห์อนุกรมเวลาแพลงก์ตอนพืช และความท้าทายแกรนด์ที่เหลือที่จะ เข้าใจความหลากหลายของดอกไม้รูปแบบและกระบวนการที่เลือกสายพันธุ์เป็น dominants บานสะพรั่งในน่านน้ำชายฝั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุปผาแพลงก์ตอนพืชเป็นปรากฏการณ์แบบไดนามิกของสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำงานของน้ำเค็มและชายฝั่งระบบนิเวศ เราวิเคราะห์ที่ไม่ซ้ำกัน (ขนาดใหญ่) การเก็บรวบรวมข้อมูลการตรวจสอบที่ครอบคลุมแพลงก์ตอนพืช 86 เว็บไซต์ชายฝั่งกระจายไปทั่วแปดภูมิภาคในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรปโดยมีวัตถุประสงค์ของการตรวจสอบรูปแบบที่พบบ่อยในฤดูกาลเวลาและชนิดองค์ประกอบของบุปผาที่ ฤดูใบไม้ผลิบานเป็นรูปแบบตามฤดูกาลที่พบมากที่สุดในทุกภูมิภาคซึ่งโดยปกติจะเกิดขึ้นในช่วงต้น (เดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม) ที่ละติจูดต่ำและต่อมา (เดือนเมษายนถึงพฤษภาคม) ที่ละติจูดสูง ความถี่ในบลูมที่กำหนดไว้น่าจะเป็นของชีวมวลที่สูงผิดปกติท​​ี่อยู่ในช่วง 5-35% ระหว่างเว็บไซต์และตามไม่มีรูปแบบที่สอดคล้องกันในการไล่ระดับสีรุ้งอุณหภูมิความเค็มความลึกของน้ำ, การแบ่งชั้นกว้างขึ้นน้ำลงหรือความเข้มข้นของสารอาหาร บุปผาถูกครอบงำโดยส่วนใหญ่เป็นชนิดเดียวมักจะไดอะตอม (58% ของบุปผา) และ dinoflagellates (19%) ไดอะตอมครอบงำบุปผาฤดูใบไม้ผลิเป็นลักษณะทั่วไปในระบบส่วนใหญ่แม้บุปผาไดโนแฟลกเจลเลตฤดูใบไม้ผลิยังพบได้ในทะเลบอลติก บุปผาครอบงำโดย chl​​orophytes และไซยาโนแบคทีเรียเป็นเพียงเรื่องธรรมดาในน้ำความเค็มต่ำและส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูง ชนิดบานที่สำคัญทั่วแปดภูมิภาครวมไดอะตอม Cerataulina pelagica และ Dactyliosolen fragilissimus และ dinoflagellates Heterocapsa Triquetra และ Prorocentrum cordatum บ่อยแท็กซ่าบลูมขึ้นรูปอื่น ๆ ไดอะตอมสกุล Chaetoceros, Coscinodiscus, Skeletonema และ Thalassiosira meta-analysis ของเราแสดงให้เห็นว่าเว็บไซต์เหล่านี้ 86 น้ำเค็มชายฝั่งทำงานเป็นระบบไดอะตอมผลิตระยะเวลาของการผลิตที่แตกต่างกันไปอย่างกว้างขวางและความถี่บานที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมวัดในโปรแกรมการตรวจสอบ เราจบด้วยมุมมองเกี่ยวกับข้อ จำกัด ของข้อสรุปที่ได้มาจากการวิเคราะห์อภิมานของชุดเวลาแพลงก์ตอนพืชและความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่เหลืออยู่ที่จะเข้าใจความหลากหลายของรูปแบบบลูมและกระบวนการที่เลือกสายพันธุ์ dominants บานในน่านน้ำชายฝั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลวัตของแพลงก์ตอนพืชออกดอกเป็นปรากฏการณ์สำคัญในการทำงานของน้ำเค็ม และระบบนิเวศชายฝั่ง เราวิเคราะห์กัน ( ใหญ่ ) คอลเลกชันของแพลงก์ตอนพืช การตรวจสอบข้อมูลครอบคลุม 86 ชายฝั่งเว็บไซต์กระจายแปดภูมิภาคในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรป ที่มีจุดมุ่งหมายของการสอบสวนร่วมกันในรูปแบบเวลาตามฤดูกาลและชนิดของบาน ฤดูใบไม้ผลิบานเป็นพบมากที่สุดรูปแบบตามฤดูกาลทั่วทุกภูมิภาค โดยทั่วไปจะเกิดขึ้นก่อน ( กุมภาพันธ์–มีนาคม ) ที่ละติจูดต่ำและต่อมา ( เมษายน - พฤษภาคม ) ที่ละติจูดสูง ความถี่บลูมกำหนดความน่าจะเป็นของมวลชีวภาพสูงผิดปกติ ตั้งแต่ 5 ถึง 35 % ระหว่างเว็บไซต์และตามรูปแบบการไล่ระดับสีไม่สอดคล้องกันในละติจูด , อุณหภูมิ , ความเค็ม , ความลึก , น้ำแบ่งชั้นของน้ำขึ้นน้ำลงหรือความเข้มข้นของสารอาหาร บุปผาเป็น dominated โดยชนิดเดียว โดยปกติไดอะตอม ( 58 % ของบุปผา ) และไดโนแฟลกเจลลา ( 19% ) ไดอะตอม ( บุปผาฤดูใบไม้ผลิเป็นคุณลักษณะที่พบบ่อยในระบบส่วนใหญ่ , แม้ว่าบุปผาฤดูใบไม้ผลิไดโนแฟลกเจลเลตพบในทะเลบอลติก บาน chlorophytes ไซยาโนแบคทีเรียเป็น dominated โดยทั่วไปเท่านั้นและในน้ำความเค็มต่ำและที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ที่อุณหภูมิที่สูงขึ้น ชนิดบานคีย์ข้ามแปดภูมิภาค ได้แก่ ไดอะตอม และ dactyliosolen และ cerataulina pelagica fragilissimus ไดโนแฟลกเจลลาและ heterocapsa วงซ้อนสามเหลี่ยม prorocentrum cordatum . อื่น ๆบ่อย ๆและมีไดอะตอมสกุล Chaetoceros บานขึ้นรูป คอ ิโนดิสคัส , ใส , และ thalassiosira . การวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่าเว็บไซต์เหล่านี้ 86 น้ำเค็มชายฝั่งเป็นไดอะตอมฟังก์ชั่นการผลิตระบบ , ระยะเวลาของการผลิตที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง และบานความถี่ไม่สัมพันธ์กับปัจจัยสิ่งแวดล้อมวัดในโปรแกรมการตรวจสอบ เราจบด้วยมุมมองเกี่ยวกับข้อ จำกัด ของข้อสรุปที่ได้มาจากแพลงก์ตอนพืชโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าของอนุกรมเวลา และแกรนด์ท้าทายเหลือที่จะเข้าใจความหลากหลายของรูปแบบและกระบวนการที่เลือกชนิดบานเป็นบาน dominants ในน่านน้ำชายฝั่ง