Table 1 shows that Aboriginal child

Table 1 shows that Aboriginal children are greatly overrepresented in out-of-home care across provinces
for which data is publicly available. Although provincial statistics separating First Nations children from
other Aboriginal children are rare, available data suggests that First Nations children are overrepresented
compared to other Aboriginal children (Manitoba Ministry of Family Services and Housing, 2009).
Findings from the FNCIS-2008 report suggest that the overrepresentation of First Nations children
begins at the point of first contact with child welfare agencies. In the areas served by sampled agencies,
the investigation rate for First Nations children was 4.2 times that for non-Aboriginal children (140.6
investigations per 1,000 First Nations children vs. 33.5 investigations for every 1,000 non-Aboriginal
children in 2008.) This overrepresentation is driven primarily by cases involving child neglect, which is linked to factors including poverty, poor housing, domestic violence, and substance abuse (Sinha et al.,
2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงนั้นสงวนเด็กจะ overrepresented อย่างมากในการออกของบ้านดูแลทั้งจังหวัดซึ่งมีข้อมูลสาธารณะ แม้ว่าจังหวัดสถิติแยกเด็กประเทศแรกเด็กพื้นเมืองอื่น ๆ เป็นของหายาก ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า ประเทศแรกเด็กจะ overrepresentedเมื่อเทียบกับเด็กอื่น ๆ สงวน (มานิโตบากระทรวงบริการครอบครัวและที่อยู่อาศัย 2009)ผลจากรายงาน FNCIS 2008 แนะนำที่ overrepresentation เด็กประเทศแรกเริ่มจุดแรกที่ติดต่อกับหน่วยงานสวัสดิการเด็ก ในพื้นที่ที่ให้บริการ โดยหน่วยงานตัวอย่างอัตราการสอบสวนเด็กประเทศแรกคือ 4.2 ครั้งที่อะไม่ใช่เด็ก (140.6สอบสวนต่อ 1,000 ประเทศแรกเด็กเจอ 33.5 ตรวจทุก 1,000 ไม่ใช่อะเด็กในปี 2551) Overrepresentation นี้เป็นการขับเคลื่อนหลักจากกรณีละเลยเด็ก ซึ่งจะเชื่อมโยงกับปัจจัยรวมทั้งความยากจน ยากจนที่อยู่อาศัย ความรุนแรง และสารเสพติด (Sinha et al.,2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าเด็กอะบอริจิจะ overrepresented อย่างมากในการออกจากการดูแลบ้านทั่วจังหวัด
ซึ่งข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณชน แม้ว่าสถิติจังหวัดแยกเด็กแรกเนชั่นจาก
เด็กอะบอริจิอื่น ๆ เป็นของหายากข้อมูลแสดงให้เห็นว่าเด็กแห่งสหประชาชาติเป็นครั้งแรก overrepresented
เมื่อเทียบกับเด็กคนอื่น ๆ อะบอริจิ (แมนิโทบากระทรวงบริการครอบครัวและเคหะ 2009).
ผลการวิจัยจาก FNCIS-2008 รายงานชี้ให้เห็นว่า overrepresentation เด็กแรกเนชั่น
เริ่มต้นที่จุดแรกของการติดต่อกับหน่วยงานสวัสดิการเด็ก ในพื้นที่ให้บริการโดยหน่วยงานตัวอย่าง
อัตราการสอบสวนสำหรับเด็กแห่งสหประชาชาติเป็นครั้งแรกที่ 4.2 เท่าสำหรับเด็กที่ไม่ใช่อะบอริจิ (140.6
สืบสวนต่อ 1,000 เด็กนานาชาติครั้งแรกเมื่อเทียบกับ 33.5 การตรวจสอบสำหรับทุก 1,000 ไม่ใช่อะบอริจิ
เด็กในปี 2008) overrepresentation นี้เป็น ขับเคลื่อนหลักจากกรณีที่เกี่ยวข้องกับการละเลยเด็กซึ่งเชื่อมโยงกับปัจจัยรวมทั้งความยากจนที่อยู่อาศัยที่ยากจนความรุนแรงในครอบครัวและสารเสพติด (Sinha et al.,
2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าเด็กชนพื้นเมืองอย่างมาก overrepresented ในออกจากบ้าน การดูแลรักษา ข้ามจังหวัดซึ่งเป็นข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณชน แม้ว่าสถิติการแยกเด็กจากประเทศแรกเด็กชนพื้นเมืองอื่น ๆหายาก ข้อมูลที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าเด็กแรก overrepresented ประชาชาติเมื่อเทียบกับเด็กชนพื้นเมืองอื่น ๆ ( แมนิโทบากระทรวงการบริการครอบครัวและที่อยู่อาศัย , 2009 )ผลการวิจัยจากรายงาน fncis-2008 ชี้ให้เห็นว่า overrepresentation ประเทศแรกของเด็กเริ่มต้นที่จุดแรกกับหน่วยงานสังคมสงเคราะห์เด็กติดต่อ ในพื้นที่ให้บริการ โดยหน่วยงานอัตราการตรวจสอบสำหรับเด็กแรกของสหประชาชาติเป็น 4.2 เท่า สำหรับเด็ก หรือ ไม่ ( 140.6การสืบสวนต่อ 1000 ประเทศแรกเด็ก vs 33.5 สืบสวนทุก 1000 ไม่ดั้งเดิมเด็กใน 2008 . ) overrepresentation นี้เป็นแรงผลักดันหลัก โดยคดีที่เกี่ยวข้องกับละเลยเด็ก ซึ่งเชื่อมโยงกับปัจจัย ได้แก่ ความยากจน ที่อยู่อาศัย ยากจน ความรุนแรง และการใช้สารเสพติด ( sinha et al . ,2011 )