ResultsThe landscape in the study a

Results
The landscape in the study area has undergone changes in
land cover (Fig. 3 and Table 1), which have affected the landscape
memory structure. Built-up areas, grassland and non-forest wood
elements are among the categories that have changed considerably.
Fig. 3 shows that “built-up area and other” land cover, together
with “industrial” land cover grew 8-fold from 1.3 to 10.7%, mostly
at the expense of grassland (decreased from 17.6 to 5.9.%), and gardens
(decreased by 1.8% from 4.0 to 2.2.%). Unlike this decrease
in ecological elements, the “non forest wood” land cover propagated
approximately 4 times from 1.8 to 8.0%. Figs. 5–7 provide
the absolute representation and the percentage representation of
the landscape memory elements, in hectares, including an absolute
comparison with the area that had the same land cover types
in 1839. Referring to the land cover changes in Fig. 3, all landscape
memory elements in the individual land cover categories
decreased, as presented in Fig. 5a and b. In absolute terms, 27 ha of
landscape memory elements used as arable land were turned into
other land cover, and similarly 25 ha of grassland ceased to form
the landscape memory. Fig. 6 then shows an overview of the proportional
changes of the individual landscape memory elements, as
compared to Fig. 7, which provides information on the proportion
of ecological landscape structures. In this way, the figures show the
degree of stability and maintenance of the components of the landscape
structure. Fig. 6 also enables us to make a mutual assessment
and comparison of the individual landscape memory elements. It
also shows that non-forest wood elements are the most stable elements
in land cover and location (83.6% of the category in 1839
persisted throughout the period until 2002) and are therefore stable
in the landscape memory structure. Further, it is obvious that
arable land has the second largest share in the creation of the landscape
structure (76.1% of the arable land from 1839 was still arable
land in 2002). Built-up areas and roads also have a high share in the
landscape memory. By contrast, permanent grassland has the least
stable character (only 9.7% of the permanent grass stands survived
from 1839 until 2002). Fig. 7 shows that only 16.1% of the ecological
land cover (gardens, grasslands and non-forest wood elements)
retained the same cover all through the period under consideration.
The figure also illustrates that in the overall assessment of the
study area the total area of all landscape memory elements takes
up 59.8% of the territory; in other words, the cover of 59.8% of the
territory remained the same throughout the period under consideration.
Fig. 4 shows the overall structure of the landscape memory,
especially the balance between those land cover types that persisted
until 2002 and “white” space, which refers to the part of the
landscape that underwent a change (i.e., using the terminology of
our paper, this part of the landscape has lost its memory).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ภูมิทัศน์ในพื้นที่ศึกษามีเปลี่ยนแปลงในปกแผ่นดิน (Fig. 3 และตารางที่ 1), ซึ่งมีภูมิทัศน์ที่ได้รับผลกระทบโครงสร้างหน่วยความจำ พื้นที่เนื้อที่ กราสแลนด์ และไม้ป่าไม่องค์ประกอบอยู่ระหว่างมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากแสดง fig. 3 ที่ปกแผ่นดิน "ที่ตั้งเนื้อที่และอื่นๆ" กันด้วย "อุตสาหกรรม" ปะโต 8-fold จาก 1.3 เป็น 10.7% ส่วนใหญ่ค่าใช้จ่ายของกราสแลนด์ (ลดจาก 17.6 การ 5.9.%), และสวน(ลดลง 1.8% จาก 4.0 กับ 2.2.%) ซึ่งแตกต่างจากการลดลงของในระบบนิเวศองค์ประกอบ "ไม้ป่าไม่ใช่" ที่ดินครอบคลุมการเผยแพร่ประมาณ 4 ครั้งจาก 1.8 เป็น 8.0% Figs. 5-7 ให้การนำเสนอที่สมบูรณ์และแสดงเปอร์เซ็นต์ของภูมิทัศน์หน่วยความจำองค์ประกอบ ในเฮกเตอร์ รวมทั้งการเปรียบเทียบกับพื้นที่ที่มีชนิดครอบคลุมแผ่นดินเดียวกันใน 1839 ทั้งหมดหมายถึงการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมที่ดินใน Fig. 3 แนวนอนองค์ประกอบของหน่วยความจำในที่ดินแต่ละประเภทที่ครอบคลุมลดลง เป็นแสดงใน Fig. ของ 5a และ b ในสัมบูรณ์เงื่อนไข 27 ฮา ของหน่วยความจำแนวองค์ประกอบใช้ที่ดินเพาะปลูกได้เปลี่ยนเป็นฝาครอบแผ่นดินอื่น ๆ และในทำนองเดียวกัน 25 ฮา ของกราสแลนด์เพิ่มฟอร์มหน่วยความจำแบบแนวนอน Fig. 6 แล้วแสดงภาพรวมของสัดส่วนการเปลี่ยนแปลงของแต่ละองค์ประกอบของหน่วยความจำ แนวนอนเป็นเมื่อเทียบกับ 7, Fig. ซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับสัดส่วนโครงสร้างระบบนิเวศภูมิทัศน์ ด้วยวิธีนี้ แสดงตัวเลขระดับของความมั่นคงและการบำรุงรักษาส่วนประกอบของภูมิทัศน์โครงสร้างการ Fig. 6 ยังช่วยให้เราสามารถทำให้มีการประเมินร่วมกันและเปรียบเทียบองค์ประกอบภูมิทัศน์แต่ละหน่วยความจำ มันที่ไม่ใช่ป่าไม้องค์ประกอบ องค์ประกอบที่มีเสถียรภาพมากที่สุดในฝาครอบที่ดินและตำแหน่ง (83.6% ของประเภทใน 1839ยังคงอยู่ตลอดระยะเวลาจนถึง 2002) และดังนั้นจึงมั่นคงโครงสร้างหน่วยความจำของภูมิทัศน์ เพิ่มเติม มันเป็นที่ชัดเจนที่จังหวัดมีหุ้นใหญ่เป็นอันดับสองในการสร้างภูมิทัศน์โครงสร้าง (76.1% ของที่ดินเพาะปลูกจาก 1839 ยังคงเพาะปลูกที่ดินใน 2002) เนื้อที่พื้นที่และถนนยังมีหุ้นสูงในการภูมิทัศน์หน่วยความจำ โดยคมชัด กราสแลนด์ถาวรมีน้อยที่สุดมั่นคงอักขระ (เพียง 9.7% หญ้าถาวรยืนรอดจาก 1839 จนถึง 2002) Fig. 7 แสดงที่เพียง 16.1% ของในระบบนิเวศฝาครอบที่ดิน (สวน grasslands และไม่ป่าไม้องค์ประกอบ)สะสมฝาเดียวกันสนิทระยะเวลาระหว่างการพิจารณาตัวเลขยังแสดงที่ในการประเมินโดยรวมของการศึกษาพื้นที่ใช้พื้นที่ขององค์ประกอบทั้งหมดภูมิทัศน์หน่วยความจำค่า 59.8% ของอาณาเขต ในคำอื่น ๆ ปก 59.8% ของการดินแดนยังคงเหมือนเดิมตลอดระยะเวลาระหว่างการพิจารณาFig. 4 แสดงโครงสร้างโดยรวมของหน่วยความจำ ภูมิทัศน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งดุลระหว่างชนิดที่ครอบคลุมที่ดินที่มีอยู่จนกว่าพื้นที่ 2002 และ "สีขาว" ซึ่งหมายถึงส่วนของการภูมิทัศน์ที่มีเปลี่ยนเปลี่ยนแปลง (เช่น การใช้คำศัพท์ของกระดาษของเรา นี้เป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์มีการสูญเสียของหน่วยความจำ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล
ภูมิทัศน์ในพื้นที่ศึกษามีการเปลี่ยนแปลงไปใน
สิ่งปกคลุมดิน (รูปที่. 3 และตารางที่ 1) ซึ่งมีผลกระทบต่อภูมิทัศน์
โครงสร้างหน่วยความจำ พื้นที่ที่สร้างขึ้นทุ่งหญ้าและไม้ป่าที่ไม่ใช่
องค์ประกอบในประเภทที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก.
รูป 3 แสดงให้เห็นว่า "พื้นที่ที่สร้างขึ้นและอื่น ๆ " สิ่งปกคลุมดินร่วม
กับ "อุตสาหกรรม" สิ่งปกคลุมดินเพิ่มขึ้น 8 เท่า 1.3-10.7% ซึ่งส่วนใหญ่เป็น
ค่าใช้จ่ายของทุ่งหญ้า (ลดลง 17.6-5.9.%) และสวน
( ลดลง 1.8% 4.0-2.2.%) ซึ่งแตกต่างจากการลดลงนี้
องค์ประกอบในระบบนิเวศ "ไม้ป่าที่ไม่ใช่" แพร่กระจายปกคลุมดิน
ประมาณ 4 ครั้ง 1.8-8.0% มะเดื่อ 5-7 ให้
การแสดงแน่นอนและการแสดงร้อยละของ
องค์ประกอบภูมิทัศน์ของหน่วยความจำในไร่รวมทั้งแน่นอน
เมื่อเทียบกับพื้นที่ที่มีสิ่งปกคลุมดินชนิดเดียวกัน
ใน 1839 หมายถึงการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินในรูป 3, ภูมิทัศน์ทุก
องค์ประกอบของหน่วยความจำในดินแดนประเภทปกบุคคล
ลดลงตามที่นำเสนอในรูป 5a และ B ในแง่แน่นอน 27 เฮกเตอร์ของ
องค์ประกอบภูมิทัศน์ของหน่วยความจำที่ใช้เป็นที่ดินทำกินกำลังจะกลายเป็น
สิ่งปกคลุมดินอื่น ๆ และในทำนองเดียวกัน 25 ไร่ของทุ่งหญ้าหยุดที่จะสร้าง
หน่วยความจำภูมิทัศน์ มะเดื่อ 6 แล้วแสดงให้เห็นภาพรวมของสัดส่วน
การเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบของหน่วยความจำภูมิทัศน์ของแต่ละบุคคลเช่น
เมื่อเทียบกับรูป 7 ซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับสัดส่วน
ของโครงสร้างภูมิทัศน์ของระบบนิเวศ ด้วยวิธีนี้ตัวเลขแสดง
ระดับของความมั่นคงและการบำรุงรักษาของส่วนประกอบของภูมิทัศน์
โครงสร้าง มะเดื่อ 6 นอกจากนี้ยังช่วยให้เราสามารถที่จะทำให้การประเมินร่วมกัน
และการเปรียบเทียบของภูมิทัศน์แต่ละองค์ประกอบของหน่วยความจำ มัน
ยังแสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบที่ไม่ใช่ไม้ป่าเป็นองค์ประกอบมีเสถียรภาพมากที่สุด
ในสิ่งปกคลุมดินและสถานที่ตั้ง (83.6% ของหมวดหมู่ในปี 1839
ยังคงที่ตลอดระยะเวลาจนกระทั่ง 2002) และดังนั้นจึงมีความเสถียร
ในโครงสร้างหน่วยความจำภูมิทัศน์ ต่อไปก็เป็นที่ชัดเจนว่า
ที่ดินทำกินมีส่วนแบ่งใหญ่เป็นอันดับสองในการสร้างภูมิทัศน์
โครงสร้าง (76.1% ของพื้นที่เพาะปลูกจากการเพาะปลูก 1839 ยังคงเป็น
ดินแดนในปี 2002) พื้นที่ที่สร้างขึ้นและถนนนอกจากนี้ยังมีส่วนแบ่งสูงใน
หน่วยความจำภูมิทัศน์ ในทางตรงกันข้ามทุ่งหญ้าถาวรอย่างน้อยมี
ตัวละครที่มีเสถียรภาพ (เฉพาะ 9.7% ของหญ้ายืนถาวรรอดชีวิต
จาก 1839 จนถึง 2002) มะเดื่อ 7 แสดงให้เห็นว่ามีเพียง 16.1% ของระบบนิเวศ
ปกคลุมดิน (สวนทุ่งหญ้าและไม้ป่าที่ไม่ใช่องค์ประกอบ)
ไว้ที่ปกเดียวกันตลอดระยะเวลาที่อยู่ระหว่างการพิจารณา.
รูปนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าในการประเมินโดยรวมของ
พื้นที่ศึกษาพื้นที่ทั้งหมด องค์ประกอบภูมิทัศน์หน่วยความจำทั้งหมดจะใช้เวลา
ถึง 59.8% ของดินแดน; ในคำอื่น ๆ ที่หน้าปกของ 59.8% ของ
ดินแดนที่ยังคงเหมือนเดิมตลอดระยะเวลาที่อยู่ระหว่างการพิจารณา.
รูป 4 แสดงโครงสร้างโดยรวมของหน่วยความจำภูมิทัศน์
โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสมดุลระหว่างคนประเภทสิ่งปกคลุมดินที่ยังคง
จนถึงปี 2002 และพื้นที่ "สีขาว" ซึ่งหมายถึงส่วนหนึ่งของ
ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนไปเปลี่ยน (เช่นการใช้คำศัพท์ของ
กระดาษของเรา ส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์นี้ได้สูญเสียหน่วยความจำ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลในแนวนอนในพื้นที่ศึกษามีการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมใน
( รูปที่ 3 และตารางที่ 1 ) ซึ่งจะมีผลต่อภูมิ
หน่วยความจำโครงสร้าง สร้างพื้นที่หญ้าและไม้ป่าที่ไม่ใช่องค์ประกอบ
ในบรรดาประเภทที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก .
รูปที่ 3 แสดงให้เห็นว่า " การใช้พื้นที่และดินแดนอื่น ๆ " กัน
" ครอบคลุมที่ดินอุตสาหกรรม " เติบโต 8-fold จาก 1.3 ถึง 10.7 เปอร์เซ็นต์ ส่วนใหญ่
ที่ค่าใช้จ่ายของทุ่งหญ้า ( ลดลงจากอังกฤษถึง 5.9 % ) และสวน
( ลดลง 1.8% จาก 4.0 2.2 % ) ไม่เหมือนไอ้ลด
ในองค์ประกอบของระบบนิเวศ " ที่ไม่ใช่ไม้ป่าปกคลุมดินขยายพันธุ์
ประมาณ 4 ครั้งจาก 1.8 ถึง 8.0 เปอร์เซ็นต์ มะเดื่อ . 5 - 7 ให้แทน และแน่นอนค่า

องค์ประกอบภูมิทัศน์เป็นตัวแทนของความทรงจำในไร่ รวมทั้ง
สัมบูรณ์เปรียบเทียบกับพื้นที่ที่ไม่มีสิ่งปกคลุมดินประเภทเดียวกัน
ใน 1839 . หมายถึงการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินในรูปที่ 3 , ภูมิทัศน์
หน่วยความจำในแต่ละองค์ประกอบที่ดินครอบคลุมประเภท
ลดลง ที่นำเสนอในรูปที่ 43 และ ในแง่แน่นอน 27 ไร่
ภูมิความจำองค์ประกอบที่ใช้เป็นพื้นที่เพาะปลูกได้กลายเป็น
ครอบคลุมที่ดินอื่น ๆและในทำนองเดียวกัน 25 ฮาของทุ่งหญ้าแล้ว
แบบฟอร์มภูมิทัศน์แห่งความทรงจำ ภาพที่ 6 แล้วแสดงให้เห็นภาพรวมของการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนของแต่ละองค์ประกอบภูมิทัศน์หน่วยความจำ
,
เมื่อเทียบกับรูปที่ 7 ที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับสัดส่วน
โครงสร้างของภูมินิเวศ ในวิธีนี้ตัวเลขที่แสดงระดับของความมั่นคง
การบำรุงรักษา และส่วนประกอบของโครงสร้างแนวนอน

ภาพที่ 6 ยังช่วยให้เราสามารถให้การประเมินซึ่งกันและกัน
และเปรียบเทียบความภูมิแต่ละองค์ประกอบ มันยังแสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบ
ไม่ใช่ไม้ป่าเป็นธาตุที่เสถียรที่สุด
ปกในที่ดินและสถานที่ ( 18 % ของหมวดหมู่ใน 1839
ยืนกรานตลอดระยะเวลาจนกว่า 2002 ) จึงมั่นคง
ในภูมิทัศน์หน่วยโครงสร้าง เพิ่มเติม มันเป็นที่ชัดเจนว่า
พื้นที่เพาะปลูกมีหุ้นใหญ่ที่สุดที่สองในการสร้างภูมิทัศน์
โครงสร้าง ( 76.1 % ของที่ดินเพาะปลูกจาก 1839 ยังเพาะปลูก
ที่ดินในปี 2002 ) สร้างพื้นที่และถนนก็มีส่วนสูงใน
ภูมิทัศน์แห่งความทรงจำ โดยคมชัด , ทุ่งหญ้าถาวรมีอย่างน้อย
มั่นคงตัวละคร ( เพียง 9.7% ของหญ้าถาวรยืนรอด
จาก 1839 จนถึง 2002 ) รูปที่ 7 แสดงเพียงร้อยละ 16.1 ของสิ่งปกคลุมดินในระบบนิเวศ
( สวน , ทุ่งหญ้าและป่าโนนธาตุไม้ )
สะสมเดียวกันครอบคลุมตลอดระยะเวลาภายใต้การพิจารณา .
รูปยังพบว่าในการประเมินโดยรวมของพื้นที่ทั้งหมด พื้นที่ทั้งหมด
ศึกษาองค์ประกอบของหน่วยความจำภูมิใช้เวลา
ขึ้น 59.8 % ของพื้นที่ ; ในคำอื่น ๆที่ครอบคลุมของ 59.8 %
ดินแดนยังคงเหมือนเดิมตลอดระยะเวลาในการพิจารณา .
รูปที่ 4 แสดงโครงสร้างโดยรวมของความทรงจำ
ภูมิ ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสมดุลระหว่างผู้ที่ครอบคลุมที่ดินประเภทที่ยังคง
จนถึงปี 2002 และ " พื้นที่สีขาว " ซึ่งหมายถึงส่วนหนึ่งของ
ภูมิที่ได้รับการเปลี่ยนแปลง ( เช่น การใช้คำศัพท์ของ
กระดาษของเรา ส่วนนี้ของแนวการสูญเสียความจำ