The study investigated whether ment

The study investigated whether mental age in children, as assessed by the IQ in the Draw-A-Person (DAP) test (Naglieri, 1988), can be improved by practice. In addition, it was tested whether children needed novel content to keep up their performance level during test repetition. The DAP test was given to 6-, 8-, 10-, and 12-year-old children (N = 80) 3 times. In addition, they drew a police figure 3 times, with task sequence counterbalanced. Repeated drawings resulted in significant omission of detail and deterioration of scores, but the novel task instruction temporarily recovered the IQ scores. This did not occur in the reverse sequence of the tasks, with the less specified DAP instruction given in the 2nd half of the drawing series. Furthermore, structural regressions in the human figure drawing could be observed in individual cases. However, 12-year-olds did not need the external introduction of novel content to maintain their IQ score. Correlations showed that this age group redefined their drawing plan on each repetition, and often created unique figures on each occasion, even if the instruction had stayed the same

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาการตรวจสอบว่า อายุจิตในเด็ก เป็นประเมิน โดย IQ ในการทดสอบวาด A คน (DAP) (Naglieri, 1988), สามารถปรับปรุงโดย นอกจากนี้ มีทดสอบว่าเด็กจำเนื้อหานวนิยายเพื่อรักษาระดับประสิทธิภาพการทำงานในระหว่างการทดสอบซ้ำ การทดสอบ DAP ให้ 6- 8- 10 และเด็กอายุ 12 ปี (N = 80) 3 ครั้ง นอกจากนี้ พวกเขาวาดรูปตำรวจ 3 ครั้ง กับลำดับงานได้ถ่วงดุล วาดซ้ำส่งผลให้งดรายละเอียดสำคัญและเสื่อมสภาพของคะแนน แต่คำสั่งงานใหม่ชั่วคราวกู้คะแนน IQ นี้จึงเกิดขึ้นในลำดับย้อนกลับของงาน ไม่ มีคำระบุน้อย DAP ในครึ่งของรูปวาด นอกจากนี้ รู้จักโครงสร้างในรูปมนุษย์วาดอาจจะสังเกตได้ในแต่ละกรณี อย่างไรก็ตาม 12 ปีไม่ต้องแนะนำภายนอกเนื้อหานวนิยายเพื่อรักษาคะแนน IQ ของพวกเขา ความสัมพันธ์พบว่า กลุ่มอายุนี้นิยามใหม่ของแผนที่วาดในแต่ละซ้ำ และมักจะสร้างตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละโอกาส แม้คำมาพักเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาตรวจสอบว่าอายุจิตในเด็กเช่นการประเมินโดยไอคิวในการวาด-A-บุคคล (DAP) การทดสอบ (Naglieri 1988) ที่สามารถปรับปรุงโดยการปฏิบัติ นอกจากนี้ยังได้รับการทดสอบว่าเด็กจำเป็นเนื้อหานวนิยายเพื่อให้ทันระดับประสิทธิภาพของพวกเขาในระหว่างการทดสอบซ้ำ การทดสอบ DAP ถูกกำหนดให้ 6-, 8-, 10- และเด็กอายุ 12 ปี (N = 80) ครั้งที่ 3 นอกจากนี้พวกเขาดึงร่างตำรวจ 3 ครั้งมีลำดับงานแบบถ่วงน้ำหนัก ภาพวาดซ้ำส่งผลให้เกิดการละเลยอย่างมีนัยสำคัญของรายละเอียดและการเสื่อมสภาพของคะแนน แต่คำแนะนำนวนิยายงานกู้คืนคะแนนไอคิวชั่วคราว เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในลำดับย้อนกลับของงานที่มีการเรียนการสอนที่ระบุ DAP น้อยได้รับในครึ่งปีที่ 2 ของซีรีส์วาดภาพ นอกจากนี้การถดถอยของโครงสร้างในภาพวาดภาพคนอาจจะตั้งข้อสังเกตในแต่ละกรณี อย่างไรก็ตาม 12 ปี olds ไม่จำเป็นต้องแนะนำภายนอกของเนื้อหาใหม่ในการรักษาคะแนนไอคิวของพวกเขา ความสัมพันธ์พบว่ากลุ่มอายุนี้นิยามใหม่ของแผนการวาดภาพของพวกเขาในแต่ละครั้งและมักจะสร้างตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละครั้งแม้ว่าการเรียนการสอนได้อยู่เหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่าจิต อายุ ในเด็ก ในขณะที่ประเมินไอคิวใน draw-a-person ( DAP ) ทดสอบ ( นาเกลลิ , 1988 ) , สามารถปรับปรุงการปฏิบัติ นอกจากนี้ ก็ทดสอบว่าเด็กต้องการเนื้อหาใหม่เพื่อให้ระดับประสิทธิภาพของพวกเขาในระหว่างการทดสอบซ้ำ DAP ทดสอบ 6 - 8 - 10 - 12 ปี และเด็ก ( n = 80 ) 3 ครั้ง นอกจากนี้ พวกเขาดึงตำรวจรูป 3 ครั้ง กับลำดับงาน counterbalanced . ภาพวาดส่งผลให้เกิดการละซ้ำทางรายละเอียดและการเสื่อมสภาพของคะแนน แต่งานใหม่สอนชั่วคราวกู้คะแนนไอคิว . นี้ไม่ได้เกิดขึ้นในลำดับย้อนกลับของงานที่มีน้อยกว่าที่ระบุระยะการจัดไว้ในครึ่งหลังของการวาดภาพชุด นอกจากนี้ โครงสร้างของสังกะสีในรูปของมนุษย์วาดภาพสามารถสังเกตได้ในแต่ละกรณี . แต่ 12 ปีขึ้นไปไม่ต้องแนะนําภายนอกเนื้อหานวนิยาย เพื่อรักษาคะแนนไอคิวของพวกเขา ความสัมพันธ์ พบว่า กลุ่มอายุนี้วาดขึ้นแผนในแต่ละซ้ำ และมักจะสร้างขึ้น ตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละครั้ง แม้ว่าการได้อยู่เหมือนกัน