IMF and other global institutions i

IMF and other global institutions is the problem of governance: who decides what
they do and how they do it.
MEIs like the IMF, WTO, and World Bank have come under increasing
pressure from criticism by a coalition of civil society networks with regard to their
decision-making process and operations, and they have begun to engage elements of
what they “define” as civil society. These attempts have, with more or less success
and sincerity, resulted in limited partnerships at least at the level of advertized
programs at these institutions.
Increasingly vocal and concerted criticism that fostered real and imagined
attempts at dialogue can be reviewed in the framework of a general mistrust of
organizations that operate in a culture of secrecy, and who are viewed as having
destabilized and undermined economic development in developing countries for
decades. Their lack of transparency and exclusionary decision-making processes,
and the human and social costs of their implemented programs erupted in violent
and unprecedented protests against these institutions – unprecedented because of the
cross-issue, transnational character of civil society’s response. The message to the
WTO by the Seattle to Brussels Network (a pan-European network of 99
associations), for example, was “Shrink or Sink!”
The WTO, in its Marrakesh Agreement, provides the potential for relationships
with NGOs in Article V (2):
The General Council may make appropriate arrangements for
consultation and co-operation with non-governmental organisations
concerned with matters related to those of the WTO.
Caveats were made, however, in the guidelines adopted by the General Council
of the WTO that state:
… there is currently a broadly held view that it would not be possible for
NGOs to be directly involved in the work of the WTO or its meetings.
Closer consultation and cooperation with NGOs can also be met
constructively through appropriate processes at the national level where
lies primary responsibility for taking into account the different elements
of public interest which are brought to bear on trade policy-making.
62

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

IMF และสถาบันอื่น ๆ ทั่วโลกเป็นปัญหาของการกำกับดูแลกิจการ: ที่ตัดสินใจอะไรทำงาน และวิธีที่พวกเขาทำMEIs เช่น IMF องค์การ และธนาคารโลกได้มาภายใต้การเพิ่มกดดันจากวิจารณ์โดยเครือข่ายภาคประชาสังคมกับประสงค์โดยการร่วมมือกันของพวกเขากระบวนการตัดสินใจ และการดำเนินงาน และพวกเขาได้เริ่มมีส่วนร่วมของอะไรจะ "กำหนด" เป็นสังคม ความพยายามเหล่านี้มี ประสบความสำเร็จมากหรือน้อยและความจริงใจ ผลในหุ้นส่วนจำกัดน้อยของ advertizedโปรแกรมที่สถาบันเหล่านี้วิจารณ์ vocal และกันมากขึ้นที่เด็ก ๆ จริง และจินตนาการสามารถตรวจทานครั้งที่เจรจาในกรอบของ mistrust ทั่วไปขององค์กรที่ทำงานในวัฒนธรรมของความลับ และที่ดูว่ามีพัฒนาเศรษฐกิจ destabilized และทำลายในประเทศกำลังพัฒนาทศวรรษที่ผ่านมา การขาดความโปร่งใสและกระบวนการตัดสินใจ exclusionaryและต้นทุนมนุษย์ และสังคมของโปรแกรมดำเนินการปะทุในความรุนแรงและสถาบันเหล่านี้ – เป็นประวัติการณ์เนื่องจากการประท้วงเป็นประวัติการณ์ปัญหาข้าม ข้ามชาติอักขระของผลตอบรับของสังคม ข้อความที่ต้องการองค์การ โดยซีแอตเติสู่เครือข่ายบรัสเซลส์ (ยุโรปเครือข่ายของ 99สมาคม), เช่น มี "หด หรือจม"องค์การ ในการข้อตกลงมาราเกชหัวหิน มีศักยภาพสำหรับความสัมพันธ์มีองค์กรพัฒนาเอกชนในบทความ V (2):คณะมนตรีทั่วไปอาจทำให้การจัดการที่เหมาะสมสำหรับให้คำปรึกษาและความร่วมมือกับองค์กรเอกชนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับองค์การกังวลทำ อย่างไรก็ตาม ในแนวทางที่นำไปใช้ โดยสภาทั่วไปขององค์การรัฐนั้น:...ขณะนี้มีมุมที่จัดขึ้นทั่วไปที่ไม่สามารถองค์กรพัฒนาเอกชนให้มีส่วนร่วมโดยตรงในการทำงานขององค์การหรือการประชุมของใกล้ชิดให้คำปรึกษาและความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนสามารถยังตอบสนองสร้างสรรค์โดยใช้กระบวนการที่เหมาะสมที่ระดับชาติที่คือความรับผิดชอบหลักในการพิจารณาองค์ประกอบต่าง ๆของสาธารณประโยชน์ซึ่งได้นำการใน policy-making ค้า62

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กองทุนการเงินระหว่างประเทศและสถาบันอื่น ๆ ทั่วโลกเป็นปัญหาของการกำกับดูแลผู้ที่ตัดสินใจในสิ่งที่
. ที่พวกเขาทำและวิธีการที่พวกเขาทำมัน
Meïsเช่นกองทุนการเงินระหว่างประเทศองค์การการค้าโลกและธนาคารโลกได้เพิ่มขึ้นมาอยู่ภายใต้
แรงกดดันจากการวิจารณ์โดยรัฐบาลของเครือข่ายภาคประชาสังคมในเรื่องเกี่ยวกับพวกเขาด้วย
กระบวนการตัดสินใจและการดำเนินงานและพวกเขาได้เริ่มที่จะมีส่วนร่วมองค์ประกอบของ
สิ่งที่พวกเขา "กำหนด" เป็นภาคประชาสังคม ความพยายามเหล่านี้มีความสำเร็จมากขึ้นหรือน้อยลง
และความจริงใจส่งผลในการเป็นหุ้นส่วน จำกัด อย่างน้อยในระดับของ advertized
โปรแกรมที่สถาบันเหล่านี้.
เพิ่มมากขึ้นและการวิจารณ์แกนนำร่วมกันที่ส่งเสริมจริงและจินตนาการ
ความพยายามที่จะเจรจาสามารถตรวจสอบในกรอบของทั่วไป ความไม่ไว้วางใจของ
องค์กรที่ทำงานในวัฒนธรรมของความลับและผู้ที่จะถูกมองว่ามี
destabilized และทำลายการพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศกำลังพัฒนาสำหรับ
ทศวรรษที่ผ่านมา พวกเขาขาดความโปร่งใสและกระบวนการกีดกันการตัดสินใจ
และมนุษย์และต้นทุนทางสังคมของโปรแกรมการใช้งานของพวกเขาที่มีความรุนแรงปะทุขึ้นใน
การประท้วงและประวัติการณ์กับสถาบันเหล่านี้ - ประวัติการณ์เนื่องจาก
ปัญหาข้ามตัวละครข้ามชาติของการตอบสนองของภาคประชาสังคม ข้อความไปยัง
องค์การการค้าโลกโดยซีแอตเติบรัสเซลส์เครือข่าย (เครือข่ายทั่วยุโรปจาก 99
สมาคม) ตัวอย่างก็คือ "การหดตัวหรือจม!"
องค์การการค้าโลกในข้อตกลง Marrakesh ที่ให้การที่มีศักยภาพสำหรับความสัมพันธ์
กับองค์กรพัฒนาเอกชนในมาตรา V (2):
สภาอาจให้การเตรียมการที่เหมาะสมสำหรับการ
ให้คำปรึกษาและการทำงานร่วมกับองค์กรพัฒนาเอกชน
ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับขององค์การการค้าโลก.
เตือนถูกสร้างขึ้นมาอย่างไรก็ตามในแนวทางที่นำมาใช้โดยสภาสามัญ
ขององค์การการค้าโลกว่า รัฐ:
... ขณะนี้ยังมีมุมมองที่จัดขึ้นในวงกว้างว่ามันจะไม่เป็นไปได้สำหรับ
. เอ็นจีโอที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงในการทำงานขององค์การการค้าโลกหรือการประชุมของ
การให้คำปรึกษาใกล้ชิดและความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนนอกจากนี้ยังสามารถพบ
สร้างสรรค์ผ่านกระบวนการที่เหมาะสมในระดับชาติ ที่
อยู่รับผิดชอบหลักในการคำนึงถึงองค์ประกอบที่แตกต่างกัน
ของผลประโยชน์ของประชาชนที่จะนำมาใช้กับนโยบายการค้า.
62

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กองทุนการเงินระหว่างประเทศ และสถาบันอื่น ๆ ทั่วโลก คือปัญหาในการปกครอง ใครตัดสินใจอะไร
พวกเขาและวิธีที่พวกเขาทำมัน
เมส เช่น IMF WTO และธนาคารโลกมีมาภายใต้การวิจารณ์โดย
แรงกดดันจากรัฐบาลของเครือข่ายประชาสังคมกับกระบวนการตัดสินใจเกี่ยวกับการดำเนินงานของ
และ และพวกเขาเริ่มมี ประกอบองค์ประกอบของ
สิ่งที่พวกเขา " นิยาม " เป็นประชาสังคมความพยายามเหล่านี้มีมากกว่าหรือน้อยกว่าความสำเร็จ
และความจริงใจ ให้ห้างหุ้นส่วนจำกัด อย่างน้อยที่ระดับ advertized
โปรแกรมที่สถาบันเหล่านี้ .
มากขึ้นและเสียงวิจารณ์ที่พัฒนาร่วมกันจริงและจินตนาการ
ความพยายามในการเจรจาที่สามารถดูในกรอบของความไม่ไว้วางใจทั่วไปของ
ที่ทํางานในวัฒนธรรมขององค์กร ความลับ , และผู้ที่ถูกมองว่ามี
สูญสลายการพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศกำลังพัฒนา และบั่นทอนสำหรับ
ทศวรรษ การขาดความโปร่งใสในกระบวนการการตัดสินใจวรรณะ
และค่าใช้จ่าย , มนุษย์และสังคมของตน ใช้โปรแกรมที่ปะทุขึ้นในความรุนแรง
และเคยต่อต้านสถาบันเหล่านี้–ประวัติการณ์เพราะ
ข้ามปัญหาตัวละครข้ามชาติของการตอบสนองภาคสังคมส่งข้อความถึง
องค์การการค้าโลกโดยซีแอตเทิบรัสเซลส์เครือข่าย ( เครือข่ายยุโรปแพน 99
สมาคม ) ตัวอย่างเช่น " หด หรือจม ! "
WTO ใน Marrakesh Agreement มีศักยภาพสำหรับความสัมพันธ์
กับเอ็นจีโอในบทความ 5 ( 2 ) :
สภาทั่วไปอาจทำให้การจัดเรียงที่เหมาะสมสำหรับการให้ความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชน

เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับของ WTO .
caveats เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ในแนวรับ โดยคณะมนตรีทั่วไปของ WTO ระบุว่า :

. . . . . . . ปัจจุบันมีมุมมองที่กว้างขึ้นได้
เอ็นจีโอจะเกี่ยวข้องโดยตรงในการทำงานขององค์การการค้าโลก หรือ การประชุมของ
ใกล้ชิดให้คําปรึกษาและความร่วมมือกับองค์กรพัฒนาเอกชนยังสามารถพบ
อย่างสร้างสรรค์ผ่านกระบวนการที่เหมาะสมในระดับประเทศที่
อยู่ความรับผิดชอบหลักสำหรับการพิจารณาองค์ประกอบแตกต่างกัน
ประโยชน์สาธารณะซึ่งเป็นที่มาที่จะแบกเกี่ยวกับการค้าการสร้าง 62 .