lipid oxidation in stored meat. The

lipid oxidation in stored meat. They found that some combination of TP
and α-tocopherol would be beneficial to prevent lipid oxidation in
stored unheated and heated poultry meat. TBARS values for the meat
from poultry fed TP were significantly lower (30%) than the control
when lipid oxidation was accelerated by heat and pro-oxidants.
Doménech-Asensi et al. (2013) showed that the addition of TP improves
the stability of mortadella during the shelf-life period by significantly
reducing the lipid oxidation.
3.3. Fatty acid profile of the meat and perirenal fat
As expected, the FA profile of the meat and perirenal fat (Tables 6
and 7, respectively) was influenced by the FA composition of the diet,
in fact the lipids of TP are poor in ALA (2.6%) but rich in LA (53.3% of
total FAs). As a consequence, the meat and fat of rabbits fed a diet
containing TP had a higher proportion of LA than the tissues of rabbits
fed a 0% TP diet. The increase in LA might be explained on the basis of
the FA composition of the seed content of TP. These results are in
agreement with those found by Alicata et al. (1988), comparing rabbits
fed a TP diet with rabbits fed an alfalfa-based diet.
As far as the saturated FAs (SFA) content was concerned, a decrease
in the meat and perirenal fat with increasing TP inclusion level was
found for C15:0, C16:0, C17:0, and total SFA, while no significant differences
(P b 0.05) were detected among the treatments for C18:0. The
most abundant MUFA (OA, C16:1n − 7, and C18:1n − 7) and total
MUFA content in the rabbit tissues did not show significant differences
(P b 0.05) among the treatments.
Botsoglou et al. (2004) showed that meat of Japanese quails fed
10% dried tomato pulp had a higher content of total PUFA and a greater
unsaturated/saturated FA ratio compared to control. These authors
found that the only statistically significant difference in the FA profile

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการออกซิเดชันในเนื้อเก็บไว้ พวกเขาพบว่าบางชุดของ TPและ tocopherol ด้วยกองทัพจะเป็นประโยชน์ต่อการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในเก็บเนื้อสัตว์ปีกว่าย และว่าย ค่า TBARS เนื้อจากสัตว์ปีกที่เลี้ยง TP ได้ต่ำ (30%) มากกว่าการควบคุมออกซิเดชันของไขมันเมื่อถูกเร่ง ด้วยความร้อนและ pro-อนุมูลอิสระDoménech Asensi et al. (2013) แสดงให้เห็นว่า การเพิ่ม TP เพิ่มความมั่นคงของ mortadella ช่วงอายุการเก็บรักษาโดยมากลดการเกิดออกซิเดชันของไขมัน3.3 กรดไขมันและประวัติของเนื้อ perirenal fatตามที่คาดไว้ โพ FA ของเนื้อและ perirenal ไขมัน (ตารางที่ 6และ 7 ตามลำดับ) ได้รับอิทธิพลจาก FA ส่วนประกอบของอาหารในความเป็นจริงโครงการของ TP มีดีในอลา (2.6%) แต่รวยใน LA (53.3% ของรวม Fa ที่) ผล เนื้อและไขมันของกระต่ายเลี้ยงอาหารประกอบด้วย TP มีสัดส่วนสูงของลากว่าเนื้อเยื่อของกระต่ายเลี้ยงอาหาร TP 0% อาจจะอธิบายเพิ่มในลาบนพื้นฐานขององค์ประกอบของ FA ของเนื้อหาเมล็ดของ TP. ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับผู้ที่พบโดย Alicata และ al. (1988), เปรียบเทียบกระต่ายเลี้ยงอาหาร TP กับกระต่ายเลี้ยงอาหารการใช้ alfalfaเท่าอิ่มตัว Fa ที่ (SFA) เนื้อหาเกี่ยวข้อง การลดในเนื้อและ perirenal fat มีระดับเพิ่ม TP รวมได้พบ การ C15:0, C16:0, C17:0, SFA รวม ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(P b 0.05) พบในการรักษา C18:0 ที่MUFA อุดมสมบูรณ์มากที่สุด (OA, C16:1n − 7 และ C18:1n − 7) และรวมเนื้อหา MUFA กระต่ายเนื้อเยื่อไม่แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(P b 0.05) ระหว่างการรักษาBotsoglou et al. (2004) พบว่า เนื้อของญี่ปุ่น quails เลี้ยง10% แห้งเยื่อมะเขือเทศมีเนื้อหาที่สูงของ PUFA รวมและเป็นมากขึ้นอิ่มตัวในระดับที่ สม/FA อัตราส่วนเปรียบเทียบกับตัวควบคุม ผู้เขียนเหล่านี้พบว่าความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเท่านั้นในโพรไฟล์ FA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกซิเดชันของไขมันในเนื้อสัตว์ที่เก็บไว้ พวกเขาพบว่าการรวมกันของ TP
บางและαโทโคฟีรอจะเป็นประโยชน์ในการป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในเนื้อสัตว์ปีกที่เก็บไว้วักและให้ความร้อน
ค่า TBARS
สำหรับเนื้อจากสัตว์ปีกที่เลี้ยงTP อย่างมีนัยสำคัญที่ลดลง (30%)
มากกว่าการควบคุมเมื่อออกซิเดชันของไขมันที่ถูกเร่งโดยความร้อนและโปรอนุมูลอิสระ.
Domenech-Asensi et al, (2013) พบว่าการเพิ่มขึ้นของ TP
ช่วยเพิ่มความมั่นคงของMortadella
ในช่วงระยะเวลาอายุการเก็บรักษาโดยอย่างมีนัยสำคัญลดการเกิดออกซิเดชันของไขมัน.
3.3 รายละเอียดของกรดไขมันในเนื้อสัตว์และไขมัน perirenal
เป็นที่คาดหวังรายละเอียดเอฟเอของเนื้อสัตว์และไขมัน perirenal นี้ (ตารางที่ 6
และ 7 ตามลำดับ)
เป็นผลมาจากองค์ประกอบที่เอฟเอของอาหารที่ในความเป็นจริงไขมันของTP มีความยากจนใน ALA ( 2.6%) แต่อุดมไปด้วยลุยเซียนา (53.3%
ของยอดรวมFAs) เป็นผลให้เนื้อและไขมันของกระต่ายที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มี TP มีสัดส่วนที่สูงขึ้นของ LA กว่าเนื้อเยื่อของกระต่ายที่เลี้ยง0% อาหาร TP การเพิ่มขึ้นของแอลอาจจะมีการอธิบายบนพื้นฐานขององค์ประกอบที่เอฟเอคัเนื้อหาเมล็ด TP ผลเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับผู้ที่พบโดย Alicata et al, (1988) กระต่ายเปรียบเทียบเลี้ยงอาหารTP กับกระต่ายที่เลี้ยงด้วยอาหารหญ้าชนิตตาม. เท่าที่ FAs อิ่มตัว (SFA) เนื้อหาเป็นกังวลลดลงในเนื้อสัตว์และไขมันperirenal มีระดับที่เพิ่มขึ้นรวม TP ถูกพบC15: 0, C16: 0, C17: 0 และรวม SFA ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(P ข 0.05) ตรวจพบในหมู่การรักษาสำหรับ C18: 0 มากที่สุด MUFA (OA, C16: 1N - 7, และ C18: 1N - 7) และรวมเนื้อหาMUFA ในเนื้อเยื่อกระต่ายไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(P ข 0.05) การรักษา. Botsoglou et al, (2004) พบว่าเนื้อของหนูเล็กของญี่ปุ่นที่เลี้ยง10% เยื่อมะเขือเทศแห้งมีปริมาณที่สูงขึ้นของ PUFA รวมมากขึ้นและไม่อิ่มตัว/ อิ่มตัวอัตราส่วนเอฟเอเมื่อเทียบกับการควบคุม ผู้เขียนเหล่านี้พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเฉพาะในรายละเอียดเอฟเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกซิเดชันของไขมันในที่เก็บเนื้อ พวกเขาพบว่าบางชุดของแอลฟาโทโคเฟอรอล และ TP
จะเป็นประโยชน์เพื่อป้องกันการออกซิเดชันของไขมันในเนื้อสัตว์และสัตว์ปีก
เก็บไว้อุ่นอุ่น โดยวัดค่าจากสัตว์ปีกกินเนื้อ
TP ถูกลดลง ( 30% ) มากกว่าการควบคุม
เมื่อถูกเร่งโดยการออกซิเดชันของไขมันและสารไฟโปร .
Dom é nech asensi et al .( 2013 ) พบว่า นอกจากช่วยเพิ่มเสถียรภาพของ TP
mortadella ในการเก็บช่วงเวลาโดยลดปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด (
.
) 3.3 . โปรไฟล์ของกรดไขมันในเนื้อและไขมัน perirenal
เป็นไปตามคาด ฟ้าโปรไฟล์ของ perirenal เนื้อและไขมัน ( ตารางที่ 6
และ 7 ตามลำดับ ) ได้รับอิทธิพลจากเอฟเอ ส่วนประกอบของอาหาร ,
ในความเป็นจริงไขมันของ TP ยากจนใน ALA ( 26 % ) แต่รวยลา ( 53.3 %
) รวม ) ผลที่ตามมา , เนื้อสัตว์และไขมันของกระต่ายที่ได้รับอาหาร
ที่มี TP มีสัดส่วนที่สูงของ La กว่าเนื้อเยื่อของกระต่ายที่ได้รับอาหาร TP
0 % เพิ่มขึ้นในการลาอาจจะอธิบายบนพื้นฐานของ
เอฟเอ ส่วนประกอบของเมล็ดเนื้อหา TP ผลลัพธ์เหล่านี้ในข้อตกลงกับที่พบโดย
alicata et al . ( 1988 ) กระต่าย
, เปรียบเทียบอาหารกระต่ายหญ้าเลี้ยงอาหารกับ TP เป็นอาหารพื้นฐาน .
เท่าที่ไขมันอิ่มตัว ( SFA ) ) เนื้อหาที่เกี่ยวข้องลดลง
ในเนื้อและไขมันด้วยการเพิ่ม perirenal TP ระดับ
พบ c15:0 c16:0 c17:0 SFA , , , และทั้งหมด ในขณะที่ไม่พบความแตกต่าง ( P b
2 ) ตรวจพบระหว่างการรักษา c18:0 .
ดาษดื่นมาก MUFA ( OA c16:1n − 7 และ c18:1n − 7
) และรวมMUFA เนื้อหาในกระต่าย เนื้อเยื่อไม่ได้แสดงความแตกต่าง
( P B 0.05 ) ระหว่างการรักษา
botsoglou et al . ( 2004 ) พบว่าเนื้อของนกกระทาญี่ปุ่นเลี้ยง
10% แห้งเยื่อมะเขือเทศมีเนื้อหาที่สูงของทั้งหมด PUFA และมากขึ้น
ไม่อิ่มตัว / อัตราส่วนอิ่มตัว เอฟเอ เมื่อเทียบกับการควบคุม ผู้เขียนเหล่านี้
พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน เอฟเอ โปรไฟล์