3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราชชาวอียิปต์รู้จักทำกระดาษจากต้นอ้อ (Reed) ชื่อ Cyperus papyrua (Papyrus เป็นต้นกำเนิดของคำว่า Paper) โดยการปอกอ้อเป็นริ้วยาว ๆนำมาวางสวนกันไปมาบนพื้นผิวเรียบและแข็ง จากนั้นใช้น้ำหนักกดทับให้เป็นแผ่นซึ่งอาจมีการขัดผิวให้เรียบมากขึ้น โดยการใช้งาช้างหรือหินขัด
ค.ศ.105 ชาวจีนรู้จักทำกระดาษจากเปลือกใน (Inner Bark)ของต้นหม่อน (Mulberry) กรรมวิธีการผลิตซับซ้อนกว่าวิธีของอียิปต์
ค.ศ.751 เกิดสงครามระหว่างจีนกับอาหรับชาวอาหรับจึงนำวิธีการผลิตกระดาษของจีนไปใช้ และเผยแพร่ไปสู่ประเทศสเปน อิตาลี เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม เยอรมัน ฝรั่งเศสและเข้าสู่ประเทศอังกฤษในช่วงศตวรรษที่ 12 – 13
ค.ศ.1609 เริ่มมีการผลิตกระดาษหนังสือพิมพ์และบทบาทของอุตสาหกรรมกระดาษในยุโรปทวีความสำคัญมากขึ้น
ค.ศ.1799 นาย นิโคลาส์ หลุยส์ โรแบร์ (Nicholas LouisRobert) ได้ประดิษฐ์เครื่องจักรสำหรับการผลิตกระดาษออกมาเป็นม้วน
ค.ศ.1799–1803 พี่น้องตระกูลโฟร์ดริเนียร์ (Fourdrinier)ได้ประดิษฐ์เครื่องโรยเยื่อกระดาษแบบต่อเนื่อง ซึ่งต่อมาได้เรียกเครื่องโรยเยื่อกระดาษนี้ว่า “ Fourdrinier ”และใช้กันมาจนถึงปัจจุบัน
ค.ศ.1817 นาย จอห์น ดิกกินสัน (John Dickenson)ได้ประดิษฐ์เครื่องโรยเยื่อทรงกระบอก (Cylinder Type Machine)
ค.ศ.1867–1882 ชาวอเมริกันค้นพบวิธีการสกัดเยื่อกระดาษโดยการใช้กรดซัลฟิวรัสซึ่งเป็นพื้นฐานของวิธีการสกัดเยื่อกระดาษโดยวิธีทางเคมีที่ใช้กันในปัจจุบัน