’You poor darling, she laughed.She

’You poor darling, she laughed.


She had deft hands and she soon made the room habitable. She arranged this and that and what she could not do with she turned out. Her wedding presents helped. Now the room was friendly and comfortable. In glass vases were lovely orchids and in great bowl huge masses of flowering shrubs. She felt an inordinate pride because it was her house (she had never in her life lived in anything but a poky flat) and she had made it charming for him.


’Are you pleased with me?’ she asked when she had finished. ’Quite,’ he smiled.


The deliberate understatement was much to her mind. How jolly it was that they should understand each other so well!

They were both of them shy of displaying emotion. It was only at rare moments that they used, with one another anything but ironic banter.


They finished luncheon and he threw -himself into a long chair to have a sleep. She went towards her room. She was a little surprised that he drew her to him as she passed and, making her bend down, kissed her lips. They -were not in the habit of exchanging embraces at odd hours of the day.


’A full tummy is making you sentimental, my poor lamb,’ she chaffed him.


’Get out and don’t let me see you again for at least two hours.,


’Don’t snore.’


She left him They had risen at dawn and in five minutes were fast asleep.


Doris was awakened by the sound of her husband splashing in the bath-house. The walls of the bungalow were like a sounding board and not a thing that one of them did escaped the other. She felt too lazy to move, but she heard the boy bring the tea things in, so she jumped up and ran down into her bath-house. The -water, not cold but cool, was deliciously refreshing. When she

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' คุณดีลิ้ง เธอหัวเราะเธอมือคล่องแคล่ว และเธอเร็ว ๆ นี้จอง habitable เธอจัดนี้ และที่และเธอสามารถไม่ทำอะไรกับเธอเปิดออก ของขวัญแต่งงานของเธอช่วย ตอนนี้ เสร็จ ดี แก้ว แจกันได้สวยกล้วยไม้และ ในชามดีมวลขนาดใหญ่ของไม้พุ่มออกดอก เธอรู้สึกภาคภูมิใจนานกว่าเพราะบ้านของเธอ (เธอมีในชีวิตของเธอไม่เคยอยู่ในอะไรแต่แบน poky) และเธอได้ทำมันมีเสน่ห์สำหรับเขา'มีคุณยินดีกับฉัน ' เธอถามเมื่อเธอจบ 'ค่อนข้าง ยิ้มพูดเจตนาคือจิตใจของเธอมาก วิธีครึกครื้นก็ว่า พวกเขาควรเข้าใจกันให้ดีพวกเขาได้ทั้งสองอย่างแสดงอารมณ์ขี้อาย มันเป็นเพียงในช่วงเวลาที่หายากที่พวกเขาใช้ กับคนอื่นอะไรแต่มุขตลกเรื่องน่าขันพวกเขาเสร็จเลี้ยงอาหารกลางวัน และ ขว้าง - ตัวเองเป็นเก้าอี้ยาวมีการนอนหลับ เธอไปต่อห้องของเธอ เธอประหลาดใจเล็กน้อยว่า เขาวาดเธอกับเขาเมื่อเธอผ่าน และ ให้เธอก้มลง จูบริมฝีปากของเธอ พวกเขา-ไม่ได้เป็นนิสัยแลกโอบที่แปลกชั่วโมงของวันนั้น'ท้องเต็มทำให้เกิดอารมณ์ เนื้อแกะไม่ดีของฉัน เธอ chaffed เขา' ได้รับการออก และอย่าให้ผมเห็นคุณอีกอย่างน้อยสองชั่วโมง.,'อย่ากรน'เธอทิ้งเขาพวกเขาทรงยามรุ่งอรุณ และในห้านาทีก็คิดนอนหลับดอริสถูกปลุกให้ตื่นขึ้น ด้วยเสียงของสามีของเธอในโรงอาบน้ำสาด ผนังของบังกะโลเช่นปรึกษา และไม่ได้เป็นสิ่งที่หนึ่งของพวกเขาได้หลบหนีไปอื่น ๆ เธอรู้สึกขี้เกียจเกินไปที่จะย้าย แต่เธอได้ยินเด็กนำสิ่งชาใน เพื่อให้เธอกระโดดขึ้น และวิ่งลงเข้าไปในโรงอาบน้ำของเธอ -น้ำ ไม่เย็นแต่เย็น อร่อยสดชื่น เมื่อเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'คุณรักน่าสงสารเธอหัวเราะ.


เธอมีมือคล่องแคล่วและเร็ว ๆ นี้เธอทำห้องพักอาศัยอยู่ เธอจัดนี้และที่และสิ่งที่เธอไม่สามารถทำอะไรกับเธอเปิดออก ของขวัญงานแต่งงานของเธอช่วย ตอนนี้ห้องพักเป็นมิตรและความสะดวกสบาย ในแจกันแก้วเป็นกล้วยไม้ที่น่ารักและมวลชนขนาดใหญ่ชามที่ดีของพุ่มไม้ดอก เธอรู้สึกภาคภูมิใจมากเกินไปเพราะมันเป็นบ้านของเธอ (เธอไม่เคยในชีวิตของเธออาศัยอยู่ในอะไร แต่คับแคบแบน) และเธอก็ทำให้มันมีเสน่ห์สำหรับเขา.


'คุณมีความยินดีกับผมได้ไหม' เธอถามเมื่อเธอได้เสร็จสิ้น 'ค่อนข้าง' เขายิ้ม.


พูดโดยเจตนาเป็นเรื่องที่อยู่ในใจของเธอ วิธีครึกครื้นมันคือการที่พวกเขาควรจะเข้าใจซึ่งกันและกันให้ดี!

พวกเขาทั้งสองคนขี้อายในการแสดงอารมณ์ความรู้สึก มันก็เป็นเพียงในช่วงเวลาที่หายากที่พวกเขาใช้กับหนึ่งอะไรอีก แต่ล้อเล่นแดกดัน.


พวกเขาเสร็จงานเลี้ยงอาหารกลางวันและเขาโยน -himself เป็นเก้าอี้ยาวที่จะมีการนอนหลับ เธอเดินไปสู่ห้องของเธอ เธอประหลาดใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาดึงเธอกับเขาขณะที่เธอผ่านไปและทำให้เธอก้มลงจูบริมฝีปากของเธอ พวกเขา -were ไม่ได้อยู่ในนิสัยของการแลกเปลี่ยนอ้อมกอดที่แปลกชั่วโมงของวัน. the


'เต็มท้องจะทำให้คุณซาบซึ้งแกะยากจนของฉัน "เธอ chaffed เขา.


' รับการออกและจะไม่ปล่อยให้ฉันพบคุณอีกครั้งอย่างน้อย สองชั่วโมง.


'อย่ากรน.'


เธอทิ้งเขาพวกเขาได้เพิ่มขึ้นในยามเช้าและในห้านาทีก็หลับไปอย่างรวดเร็ว.


ดอริสถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงของสาดสามีของเธอในห้องอาบน้ำที่บ้าน ผนังของบังกะโลเป็นเหมือนกระดานเสียงและไม่ได้เป็นสิ่งที่หนึ่งของพวกเขาไม่หนีอีก เธอรู้สึกขี้เกียจเกินไปที่จะย้าย แต่เธอได้ยินเสียงเด็กนำสิ่งที่ชาในดังนั้นเธอจึงกระโดดขึ้นและวิ่งลงไปอาบน้ำที่บ้านของเธอ น้ำรดน้ำ, ไม่หนาวเย็น แต่ก็อร่อยสดชื่น เมื่อเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" น่าสงสารที่รัก เธอหัวเราะ
เธอมีมือคล่องแคล่วเธอแล้วทำให้ห้องร้าง เธอจัดมันและสิ่งที่เธอไม่สามารถทำอะไรกับเธอเปิดออก งานแต่งงานของเธอแสดงช่วย ตอนนี้ในห้องก็เป็นกันเอง และสะดวกสบาย ในแจกันแก้ว น่ารัก กล้วยไม้ในชามขนาดใหญ่และมวลของพุ่มไม้ดอก นางรู้สึกภาคภูมิใจเกินไปเพราะมันเป็นบ้านของเธอ ( เธอเคยได้อยู่ในชีวิตของเธออยู่บ้าง แต่ช้ามากแบน ) เธอทำให้มันมีเสน่ห์สำหรับเขา
" คุณยินดีกับผม " เธอถามเมื่อเธอเสร็จ " ค่อนข้าง " เขายิ้ม
มีการพูดกันมากในจิตใจของเธอ รื่นเริงแค่ไหนมันก็ควรจะเข้าใจกันได้เป็นอย่างดี
พวกเขาทั้งคู่ขี้อายของการแสดงอารมณ์ มันเป็นเพียงในช่วงเวลาที่หายากที่พวกเขาใช้กันแต่เรื่องแดกจิง
จบงานแล้วเขาก็โยน - ตัวเป็นเก้าอี้ยาวที่มีป เธอเดินไปที่ห้องของเธอ เธอแปลกใจเล็กน้อยที่เขาดึงเธอให้เขาขณะที่เธอผ่านและทำให้โค้งของเธอลง จูบที่ริมฝีปากของเธอ เขาไม่ได้อยู่ในนิสัยของการรวบรวมที่คี่ชั่วโมงของวัน
" ท้องเต็มรูปแบบให้คุณเห็นอกเห็นใจ ลูกแกะที่น่าสงสาร เธอ chaffed เขา
" ออกไป และอย่าให้ฉันเจอเธออีกอย่างน้อยสองชั่วโมง .
" " ไม่กรน
เธอทิ้งเขาไป เขาตื่นขึ้นแต่เช้าและในห้านาทีก็หลับไปแล้ว
ดอริส ถูกปลุกด้วยเสียงของสามีเธอสาดในโรงอาบน้ำ ผนังของบังกะโล เป็นเหมือนกระดานหูและไม่สิ่งที่พวกเขาคนหนึ่งหนีไปได้อีก เธอรู้สึกขี้เกียจย้าย แต่เธอได้ยินเด็กนำชาทุกอย่าง เธอจึงกระโดดขึ้นและวิ่งลงบ้านเธออาบน้ำ - น้ำไม่เย็นแต่เย็นสดชื่นอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อเธอ