Variation is central to language an

Variation is central to language and variation in the native speech
community is a feature of what the second language learner must grasp.
First language literature and variation linguistics tells us that children are
sensitive from a very early age to sociolinguistic speech norms (Roberts
and Labov 1995). As we have seen earlier, a central tenet of a variationist
approach to language is that the alternative forms of linguistic elements
do not occur randomly. Their occurrence is due to the type of linguistic
entity itself, style, and social factors. The position of the entity in relation
to the evolution of language and language change is also important in the
context of its appearance. The native speaker makes the choice between
linguistic forms in a predictable way. The second language learner must
ultimately move towards similar choices to those of the native speaker. A
knowledge of community speech norms is important for the learner if s/he
is to be accepted as a member of that community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงเป็นภาษาและรูปแบบในการพูดภาษาชุมชนเป็นคุณลักษณะของสิ่งที่เรียนภาษาที่สองต้องเข้าใจแรกภาษาวรรณคดีและความผันแปรภาษาศาสตร์บอกเราว่า เด็กสำคัญจากยุคก่อนมากไปเสียง sociolinguistic บรรทัดฐาน (โรเบิตส์ก Labov 1995) เราได้เห็นต้น ทฤษฎีกลางของ variationist ที่วิธีการภาษาคือภาษาศาสตร์องค์ประกอบรูปแบบอื่นไม่เกิดขึ้นแบบสุ่ม ของพวกเขาเกิดขึ้นได้เนื่องจากชนิดของภาษาศาสตร์เอนทิตีเอง ลักษณะ และปัจจัยทางสังคม ตำแหน่งของเอนทิตีที่สัมพันธ์การวิวัฒนาการของภาษาและภาษา เป็นการเปลี่ยนแปลงสำคัญในการบริบทของลักษณะของ เจ้าที่ทำให้เลือกระหว่างแบบฟอร์ม linguistic แบบคาดเดาได้ ต้องเรียนภาษาที่สองสุด ย้ายไปตัวเลือกคล้ายกันกับเจ้าของภาษา Aความรู้ของชุมชนบรรทัดฐานคำพูดเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้เรียนถ้าหล่อคือการยอมรับในฐานะสมาชิกของชุมชนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงเป็นศูนย์กลางในการใช้ภาษาและการเปลี่ยนแปลงในคำพูดของพื้นเมืองของชุมชนเป็นคุณลักษณะของสิ่งที่เรียนรู้ภาษาที่สองต้องเข้าใจ.
วรรณกรรมภาษาแรกและภาษาศาสตร์การเปลี่ยนแปลงบอกเราว่าเด็กที่สำคัญจากอายุต้นมากกับบรรทัดฐานการพูด sociolinguistic (โรเบิร์ตและLabov 1995 ) ที่เราได้เห็นก่อนหน้านี้เป็นหัวใจหลักของ variationist วิธีภาษาก็คือรูปแบบทางเลือกขององค์ประกอบทางภาษาไม่ได้เกิดขึ้นแบบสุ่ม การเกิดขึ้นของพวกเขาคือเนื่องจากประเภทของภาษากิจการที่ตัวเองสไตล์และปัจจัยทางสังคม ตำแหน่งของกิจการในความสัมพันธ์ที่วิวัฒนาการของภาษาและการเปลี่ยนแปลงของภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญในบริบทของการปรากฏตัวของมัน ลำโพงพื้นเมืองทำให้ทางเลือกระหว่างรูปแบบทางภาษาในที่คาดการณ์ทาง ผู้เรียนภาษาที่สองต้องในที่สุดย้ายไปทางเลือกที่คล้ายกับที่ของเจ้าของภาษา ความรู้ของบรรทัดฐานคำพูดของชุมชนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้เรียนถ้า s / เขาคือการได้รับการยอมรับในฐานะสมาชิกของชุมชนว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเป็นศูนย์กลางด้านภาษาและการเปลี่ยนแปลงในชุมชนพื้นเมืองพูด
เป็นคุณลักษณะที่ผู้เรียนภาษาที่สองจะเข้าใจ ภาษา วรรณกรรม ภาษาศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงครั้งแรก

บอกเราว่าเด็กจะอ่อนไหวจากอายุต้นมากกับภาษาการพูดปกติ ( โรเบิร์ต
กับลาบอฟ 1995 ) ตามที่เราได้เห็นก่อนหน้านี้เป็นหลักกลางของ variationist
วิธีการมันเป็นภาษารูปแบบทางเลือกของ
องค์ประกอบภาษาไม่ได้เกิดขึ้นแบบสุ่ม การเกิดของพวกเขาเนื่องจากประเภทของภาษา
นิติบุคคลเอง , สไตล์ , และสังคม ตำแหน่งขององค์กรในความสัมพันธ์
เพื่อวิวัฒนาการของภาษาและการเปลี่ยนภาษาก็สำคัญใน
บริบทของลักษณะของ เจ้าของภาษาให้เลือกระหว่าง
รูปภาษาในทางที่คาดเดาได้ ผู้เรียนภาษาที่สองต้อง
ในที่สุดย้ายไปยังตัวเลือกที่คล้ายกับบรรดาของเจ้าของภาษา เป็นคำพูดปกติของชุมชน
ความรู้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้เรียนถ้า s / เขา
คือการได้รับการยอมรับในฐานะสมาชิกของชุมชน