The level of safety in petrochemica

The level of safety in petrochemical plants is more related to the individuals’ skills than to their
systematic safety management system (Crowl and Louvar, 2001; Malmén et al., 2010). If there is
a defect in the management and control structure of a complex system, with very high
probability, undesirable events such as accidents or hazardous situations occur which are very
dangerous for the system’s performance (Rasmussen and Svedung, 2000).
In HSEE system, the structures of human and organizational systems are integrated with
the traditional HSE. It is used to improve team-work, reliability, availability, maintainability and
safety (Azadeh et al., 2009; Azadeh et al., 2008; Mohammadfam et al., 2015; Nadimi et al.,
2010; Russ, 2010). In terms of employees, HSEE factors increase job satisfaction and encourage
them to take on a healthy and safe life-style (Azadeh et al., 2015a; Changchit et al., 2001; Deng,
1999; Levine and Toffel, 2010).
Safety management system should be both reactive and proactive. In the traditional safety
(risk) management, each type of performance variability is considered as a hazard that should be
controlled. Performance variability can lead to both positive and negative consequences.
Restricting performance variability might bring about lack of safety and could disturb the ability
of the organization to reach favorite results. The best way to deal with variability is to reduce the
variability which may cause negative consequences and to reinforce the variability which may
result in positive consequences, simultaneously (Hollnagel et al., 2007). Resilience is defined as
the capability of a system or an organization to regulate its function before, during, and after
fluctuations and perturbations, so that it can maintain the operations required under both
predicted and unpredicted circumstances (Haimes, 2009; Hollnagel, 2011; Steen and Aven,
2011; Woods, 2006b; Wreathall, 2006). In different process safety areas such as risk
management, the prevention of incident is a subject of study. However, for all threats

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับของความปลอดภัยในโรงงานปิโตรเคมีขึ้นเกี่ยวข้องกับทักษะของแต่ละบุคคลมากกว่าการของพวกเขาระบบการจัดการความปลอดภัยระบบ (Crowl และ Louvar, 2001 Malmén et al., 2010) ถ้ามีข้อบกพร่องในการจัดการและการควบคุมโครงสร้างของระบบที่ซับซ้อน มีสูงมากความน่าเป็น เหตุการณ์ไม่พึงปรารถนาเช่นสถานการณ์อันตรายหรืออุบัติเหตุเกิดขึ้นซึ่งมีมากอันตรายสำหรับประสิทธิภาพของระบบ (Rasmussen และ Svedung, 2000)ในระบบซา โครงสร้างของมนุษย์ และองค์กรได้รวมเข้ากับHSE ดั้งเดิม ใช้เพื่อปรับปรุงทีมงาน ความน่าเชื่อถือ ความพร้อม maintainability และความปลอดภัย (Azadeh et al., 2009 Azadeh et al., 2008 Mohammadfam et al., 2015 Nadimi et al.,2010 รัส 2010) ในแง่ของพนักงาน ซาปัจจัยเพิ่มความพึงพอใจในงาน และส่งเสริมให้ให้ใช้เวลาในการมีสุขภาพดี และปลอดภัยวิถีชีวิต (Azadeh et al., 2015a Changchit และ al., 2001 เต็งปี 1999 Levine ก Toffel, 2010)ระบบการจัดการด้านความปลอดภัยควรปฏิกิริยา และเชิงรุก ในด้านความปลอดภัยแบบดั้งเดิมการจัดการ (ความเสี่ยง) ถือว่าเป็นอันตรายที่ควรแต่ละชนิดความแปรผันประสิทธิภาพควบคุม ความแปรผันประสิทธิภาพสามารถนำไปสู่ผลกระทบทั้งบวก และลบการจำกัดความแปรผันประสิทธิภาพอาจนำขาดความปลอดภัย และไม่รบกวนความสามารถในขององค์กรถึงชื่นชอบผล วิธีที่ดีสุดในการจัดการกับความแปรผันจะลดการสำหรับความผันผวนซึ่งอาจทำให้เกิดผลลบและสร้างเสริมสำหรับความผันผวนซึ่งอาจส่งผลให้ผลบวก พร้อมกัน (Hollnagel et al., 2007) ความยืดหยุ่นไว้เป็นความสามารถของระบบหรือองค์กรเพื่อควบคุมฟังก์ชันของก่อน ระหว่าง และหลังความผันผวนและ perturbations เพื่อสามารถรักษาการดำเนินงานที่จำเป็นภายใต้ทั้งสองสถานการณ์ที่คาดการณ์ และ unpredicted (Haimes, 2009 Hollnagel, 2011 Steen และ Aven2011 ป่า 2006b Wreathall, 2006) ในพื้นที่ความปลอดภัยกระบวนการแตกต่างกันเช่นความเสี่ยงการจัดการ การป้องกันการแก้ไขปัญหาเป็นเรื่องของการศึกษา อย่างไรก็ตาม สำหรับภัยคุกคามทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับของความปลอดภัยในโรงงานปิโตรเคมีเป็นเกี่ยวข้องกับทักษะของแต่ละบุคคลมากกว่าที่จะพวกเขาระบบการจัดการความปลอดภัยระบบ (Crowl และ Louvar 2001; Malmen et al, 2010).
หากมีข้อบกพร่องในการบริหารงานและโครงสร้างการควบคุมของระบบที่ซับซ้อนที่มีสูงมากน่าจะเป็นเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เช่นการเกิดอุบัติเหตุหรือสถานการณ์ที่เป็นอันตรายเกิดขึ้นซึ่งมีความอันตรายสำหรับผลการดำเนินงานของระบบ(รัสมุสเซนและ Svedung, 2000). ในระบบ HSEE, โครงสร้างของระบบมนุษย์และองค์กรที่มีบูรณาการกับHSE แบบดั้งเดิม มันถูกใช้เพื่อปรับปรุงการทำงานของทีมความน่าเชื่อถือพร้อมการบำรุงรักษาและความปลอดภัย (Azadeh et al, 2009;. Azadeh et al, 2008;. Mohammadfam et al, 2015;.. Nadimi, et al, 2010; รัส, 2010) ในแง่ของพนักงาน HSEE ปัจจัยพึงพอใจในงานที่เพิ่มขึ้นและกระตุ้นให้พวกเขาที่จะใช้เวลาในการมีสุขภาพดีและมีความปลอดภัยรูปแบบชีวิต(Azadeh, et ​​al, 2015a. Changchit et al, 2001;. เติ้ง1999; Levine และ Toffel 2010). ความปลอดภัย ระบบการจัดการที่ควรจะเป็นได้ทั้งปฏิกิริยาและเชิงรุก ในความปลอดภัยแบบดั้งเดิม(ความเสี่ยง) การจัดการประเภทของความแปรปรวนของผลการดำเนินงานแต่ละคนจะได้รับการพิจารณาเป็นอันตรายที่ควรจะมีการควบคุม ความแปรปรวนของผลการดำเนินงานจะนำไปสู่ผลกระทบทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ. จำกัด แปรปรวนอาจทำให้ผลการดำเนินงานเกี่ยวกับการขาดของความปลอดภัยและสามารถรบกวนความสามารถขององค์กรในการเข้าถึงผลที่ชื่นชอบ วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับความแปรปรวนคือการลดความแปรปรวนซึ่งอาจก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบและเพื่อเสริมสร้างความแปรปรวนซึ่งพฤษภาคมส่งผลให้เกิดผลกระทบในเชิงบวกพร้อมกัน(Hollnagel et al., 2007) ความยืดหยุ่นและทนทานถูกกำหนดให้เป็นความสามารถของระบบหรือองค์กรในการควบคุมการทำงานของทั้งก่อนระหว่างและหลังการผันผวนและเยี่ยงอย่างเพื่อที่จะสามารถรักษาการดำเนินงานที่จำเป็นภายใต้สถานการณ์ที่คาดการณ์และไม่คาดคิด(Haimes 2009; Hollnagel 2011; สตีน และเวน, 2011; วูดส์, 2006b; Wreathall 2006) ในพื้นที่ความปลอดภัยในกระบวนการที่แตกต่างกันเช่นความเสี่ยงการบริหารจัดการการป้องกันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของการศึกษา แต่สำหรับภัยคุกคามทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับของความปลอดภัยในโรงงานปิโตรเคมีมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับทักษะของบุคคลมากกว่าระบบความปลอดภัยการจัดการระบบของพวกเขา
( crowl และ louvar , 2001 ; ต้องé n et al . , 2010 ) หากมีการบกพร่องในการจัดการและควบคุมโครงสร้างของระบบซับซ้อน มีความน่าจะเป็นสูง
มาก เหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ เช่น อุบัติเหตุ หรือสถานการณ์ที่อันตรายเกิดขึ้นซึ่งจะมีมาก
เป็นอันตรายต่อประสิทธิภาพของระบบ ( ราสมุสเซ่น และ svedung , 2000 ) .
ในระบบ hsee โครงสร้างของระบบมนุษย์ องค์การและการจัดการ มีการบูรณาการกับ
และแบบดั้งเดิม มันถูกใช้เพื่อปรับปรุงการทำงานเป็นทีม , ความน่าเชื่อถือ ความพร้อมใช้งาน ความปลอดภัยและ maintainability
( azadeh et al . , 2009 ; azadeh et al . , 2008 ; mohammadfam et al . , 2015 ; nadimi et al . ,
2010 ; รัส , 2010 ) ในแง่ของพนักงานhsee ปัจจัยที่เพิ่มความพึงพอใจในงาน และกระตุ้น
พวกเขาเพื่อใช้ในวิถีชีวิตมีสุขภาพดีและปลอดภัย ( azadeh et al . , 2015a ; changchit et al . , 2001 ; เติ้ง
2542 ; ลีไวน์ และ Toffel 2010 ) ระบบการจัดการความปลอดภัยควรรี
ทั้งเชิงรุก ใน
ความปลอดภัยแบบดั้งเดิม ( เสี่ยง ) การจัดการแต่ละชนิดของประสิทธิภาพถือเป็นอันตรายที่ควร
ควบคุมความแปรปรวนของประสิทธิภาพสามารถนำไปสู่ผลกระทบทั้งทางบวกและทางลบ ซึ่งอาจนำมาเกี่ยวกับประสิทธิภาพ
การขาดของความปลอดภัยและอาจรบกวนความสามารถขององค์กรที่จะเข้าถึง
ผลลัพธ์ที่ชื่นชอบ วิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับความแปรปรวน เพื่อลดความแปรปรวน
ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลลบ และเพื่อเสริมสร้างความแปรปรวนซึ่งอาจ
ผล ผลเป็นบวก พร้อมกัน ( hollnagel et al . , 2007 ) ความยืดหยุ่นหมายถึง
ความสามารถของระบบหรือองค์กร เพื่อควบคุมการทำงานของมันก่อน ระหว่าง และหลัง
ความผันผวนและได้ เพื่อที่จะสามารถรักษาปฏิบัติการบังคับใช้ภายใต้ทั้ง
ทำนายและสถานการณ์ unpredicted ( haimes , 2009 ; hollnagel 2011 ; สตีน และอะเวน 2011 , ป่า , 2006b ;
;wreathall , 2006 ) ในแต่ละกระบวนการความปลอดภัยของพื้นที่เช่นการบริหารความเสี่ยง
, การป้องกันของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือเรื่องของการศึกษา อย่างไรก็ตาม สำหรับภัยคุกคามทั้งหมด