deviations were smaller in packs wi

deviations were smaller in packs with a 3:1 headspace than in those with a 1:1 headspace. Seydim, Acton, Hall, and Dawson (2006) reported that the mean headspace compositions of ground ostrich meat packages during storage were 91.2±2.1% N2, 4.5±1.15% O2 and 4.3±1.05% CO2 in air and 9.1±3.1% N2, 76.6±2.7% O2 and 14.3±3.2% CO2 in O2 MA packs. Daly and Acton (2004) found minor changes in high O2 MA ground beef over 9 days storage. Similarly, Coventry et al. (1998) reported that the composition of MAP packs remained relatively stable over 6 weeks at −1 °C; but after at 4 °C an increase in CO2 levels was seen. In addition, Jakobsen and Bertelsen (2000) using a high ratio of headspace to meat (about 9:1) showed that headspace composition remained constant during the entire experiment except for samples stored at 8 °C where reduced oxygen levels (5–10% less) were observed on days 8 and 10, due to microbial metabolism and/or endogenous biochemical reactions. Kennedy, Buckley, and Kerry (2004) reported that oxygen concentrations in 2:1 and 1.5:1 headspace to meat volume ratio packs containing lamb were significantly (Pb0.05) higher than in those in 1:1 ratio packs after 3 days of storage. They reported that in hogget packs with a 2:1 ratio, oxygen concentrations were also significantly (Pb0.001) higher than in packs with 1:1 and 1.5:1 (Pb0.01) ratios after 3, 6, 9, and 12 days of storage.

The headspace is dynamic, with CO2 dissolving in the meat and being formed by tissue and bacterial respiration, with the consumption of O2 (Gill, 1996). Thus higher headspaces to meat volume ratios were more effective at buffering against such changes and so maintaining the initial gas mix. The increase in CO2 was correlated with the decrease in O2 concentration in the headspace.
Daun, Solberg, Franke, and Gilbert (1971) reported similar results using MA packaged beef, and suggested the initial increase in CO2 was due to tissue utilisation of O2 while the second increase corresponded
to microbial growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างได้ในชุดมี headspace 3:1 กว่าในผู้ที่มี headspace 1:1 Seydim ราชดำเนินใน ฮอลล์ และดอว์สัน (2006) รายงานองค์ headspace หมายถึงแพคเกจเนื้อนกกระจอกเทศของพื้นดินระหว่างการเก็บรักษาได้ 91.2±2.1% N2, 4.5±1.15% O2 และ 4.3±1.05% CO2 ในอากาศและ 9.1±3.1% N2, 76.6±2.7% O2 และ 14.3±3.2% CO2 ในชุด O2 MA Daly และราชดำเนินใน (2004) พบแก้ไขเล็กน้อยในดิน O2 MA สูงเนื้อจัดเก็บกว่า 9 วัน ในทำนองเดียวกัน ทุน et al. (1998) รายงานว่า องค์ประกอบของแผนที่ชุดยังคงค่อนข้างมั่นคงกว่า 6 สัปดาห์ที่ −1 ° C แต่หลัง จากได้เห็นการเพิ่มขึ้นของระดับ CO2 ที่ 4 ° C นอกจากนี้ Jakobsen และ Bertelsen (2000) โดยใช้อัตราส่วนที่สูงของ headspace ไปเนื้อ (เกี่ยวกับ 9:1) พบว่าองค์ประกอบ headspace ที่คงที่ก่อนหน้าในระหว่างการทดลองทั้งหมดยกเว้นตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 8 ° C ที่ออกซิเจนลดระดับ (5-10% น้อยสุภัควัน 8 และ 10 จากเมแทบอลิซึมของจุลินทรีย์หรือปฏิกิริยาชีวเคมี endogenous เคนเนดี้ Buckley และเคอร์รี่ (2004) รายงานว่า ความเข้มข้นออกซิเจนใน headspace 2:1 และ 1.5:1 จะประกอบด้วยแกะชุดอัตราส่วนของปริมาตรเนื้อได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) สูงกว่าในผู้ในอัตราส่วน 1:1 ชุดหลังจาก 3 วันเก็บ พวกเขารายงานว่า ในชุด hogget มีอัตรา 2:1 ความเข้มข้นของออกซิเจนได้ยังอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.001) สูงกว่าในแพ็ค 1:1 และ 1.5:1 (Pb0.01) อัตราส่วนหลัง 3, 6, 9 และ 12 วันเก็บHeadspace มีไดนามิก กับ CO2 ยุบในเนื้อและเกิดจากเนื้อเยื่อและแบคทีเรียหายใจ มีปริมาณของ O2 (เหงือก 1996) ดัง headspaces สูงถึงอัตราส่วนของปริมาตรเนื้อได้เพิ่มประสิทธิภาพที่บัฟเฟอร์การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว และเพื่อ รักษาผสมแก๊สที่เริ่มต้น เพิ่ม CO2 ถูก correlated กับการลดลงของความเข้มข้นของ O2 ใน headspace ดอน Solberg, Franke และกิลเบิร์ต (1971) รายงานผลคล้ายการใช้ MA บรรจุเนื้อ และ CO2 เพิ่มเริ่มต้นเกิดจากเนื้อเยื่ออิเล็กทรอนิคส์ของ O2 ขณะเพิ่มสอง corresponded การแนะนำการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบี่ยงเบนมีขนาดเล็กในแพ็คมี 3: 1 headspace กว่าในผู้ที่มี 1: 1 headspace Seydim แอ็กตั้นฮอลล์และดอว์สัน (2006) รายงานว่าองค์ประกอบ headspace เฉลี่ยของแพคเกจเนื้อนกกระจอกเทศพื้นดินระหว่างการเก็บรักษา 91.2 ± 2.1% N2 4.5 ± 1.15% O2 และ 4.3 ± CO2 1.05% ในอากาศและ 9.1 ± 3.1% N2 , 76.6 ± 2.7% O2 และ 14.3 ± 3.2% CO2 ในแพ็ค O2 ซาชูเซตส์ เดลีและแอคตัน (2004) พบว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในเนื้อสูงพื้น O2 MA 9 วันที่จัดเก็บ ในทำนองเดียวกันโคเวนทรีอัลเอต (1998) รายงานว่าองค์ประกอบของแพ็คแผนที่ยังคงค่อนข้างคงที่ในช่วง 6 สัปดาห์ที่ -1 องศาเซลเซียส แต่หลังจากที่ 4 ° C เพิ่มขึ้นในระดับ CO2 ถูกเห็น นอกจากนี้ Jakobsen และ Bertelsen (2000) โดยใช้อัตราส่วนสูงของ headspace เนื้อ (ประมาณ 9: 1) แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบ headspace คงที่ในช่วงการทดลองทั้งหมดยกเว้นสำหรับตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 8 องศาเซลเซียสลดลงที่ระดับออกซิเจน (5-10% น้อยกว่า) ถูกตั้งข้อสังเกตในวันที่ 8 และ 10 เนื่องจากการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์และ / หรือปฏิกิริยาทางชีวเคมีภายนอก เคนเนดี้บัคลี่ย์และเคอร์ (2004) รายงานว่าความเข้มข้นของออกซิเจนใน 2: 1 และ 1.5: 1 headspace ที่จะแพ็คอัตราส่วนเนื้อแกะที่มีอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) สูงกว่าในผู้ที่อยู่ในที่ 1: แพ็ค 1 หลัง 3 วัน การเก็บรักษา พวกเขาได้รายงานว่าในแพ็ค hogget กับอัตราส่วน 2: 1, ความเข้มข้นของออกซิเจนได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.001) สูงกว่าในแพ็ค 1: 1 และ 1.5: 1 (Pb0.01) อัตราส่วนหลังจากที่ 3, 6, 9, และ 12 วันของการจัดเก็บ. headspace เป็นแบบไดนามิกที่มี CO2 ละลายในเนื้อสัตว์และถูกสร้างขึ้นโดยเนื้อเยื่อและการหายใจจากเชื้อแบคทีเรียที่มีการบริโภคของ O2 (ที่กิลล์ 1996) headspaces ดังนั้นอัตราส่วนที่สูงขึ้นปริมาณเนื้อมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการกำหนดบัฟเฟอร์กับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวและเพื่อให้การรักษาก๊าซผสมเริ่มต้น การเพิ่มขึ้นของ CO2 ที่มีความสัมพันธ์กับการลดความเข้มข้นของ O2 ใน headspace ที่. Daun, เบิร์ก, Franke และกิลเบิร์ (1971) รายงานผลที่คล้ายกันโดยใช้แมสซาชูเซตเนื้อบรรจุและชี้ให้เห็นการเพิ่มขึ้นครั้งแรกใน CO2 เนื่องจากการใช้เนื้อเยื่อของในขณะที่ O2 การเพิ่มขึ้นที่สองตรงต่อการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนเล็กในแพ็คมี 3 เฮดสเปซมากกว่าผู้ที่มีอัตราส่วน 1 : 1 เฮดสเปซ . seydim Acton , ห้องโถง , และ ดอว์สัน ( 2006 ) รายงานว่า หมายถึง องค์ประกอบของดิน เนื้อนกกระจอกเทศ ชุดเฮดสเปซระหว่างการเก็บรักษาได้ 91.2 ± 2.1 % N2 , 4.5 ± 1.15 % O2 และ 4.3 ± 1.05 % CO2 ในอากาศและ 9.1 ± 3.1 % N2 76.6 ± 2.7% , O2 และ 14.3 ± 3.2 % O2 CO2 ใน มาแพ็คดาลี่ และ แอค ( 2004 ) พบการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยใน O2 มาสูง เนื้อดินกระเป๋ากว่า 9 วัน ในทำนองเดียวกัน โคเวนทรี et al . ( 2541 ) รายงานว่า องค์ประกอบของแผนที่ชุดค่อนข้างคงที่มากกว่า 6 สัปดาห์ที่− 1 ° C ; แต่หลังจากที่ 4 ° C เพิ่มขึ้นในระดับของ CO2 ถูกเห็น นอกจากนี้ จาคอบเซ่น และ เบเตลเซน ( 2000 ) โดยใช้อัตราส่วนสูงของเฮดสเปซเนื้อ ( ประมาณ 9 :1 ) พบว่าองค์ประกอบเฮดสเปซคงที่ในระหว่างการทดลองทั้งหมดยกเว้นสำหรับตัวอย่างที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 8 องศา C ที่ลดระดับออกซิเจน ( 5 – 10% น้อยกว่า ) พบว่าในวันที่ 8 และ 10 เนื่องจากเมแทบอลิซึมของจุลินทรีย์และ / หรือปฏิกิริยาชีวเคมีภายใน . เคนเนดี บัคลี่ย์ และ เคอร์รี่ ( 2004 ) รายงานว่า อัตรา 2 : 1 และ 1.5 : ออกซิเจน1 เฮดสเปซเนื้อแกะแพ็คที่มีอัตราส่วนปริมาตรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) สูงกว่าที่อัตรา 1 : 1 แพ็คหลัง 3 วันของการจัดเก็บ พวกเขารายงานว่าใน hogget แพ็คที่มีการ 2 : 1 อัตราส่วน ปริมาณออกซิเจนก็อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.001 ) สูงกว่าในแพ็คมี 1 : 1 และ 1.5 ( pb0.01 ) อัตราส่วนหลังจาก 3 , 6 , 9 และ 12 วันของการจัดเก็บ .

เฮดสเปซเป็นแบบไดนามิกกับ CO2 ที่ละลายในเนื้อ และการเกิดเนื้อเยื่อแบคทีเรีย การหายใจ กับปริมาณของ O2 ( เหงือก , 1996 ) ดังนั้น headspaces สูงกว่าอัตราส่วนปริมาณเนื้อมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว และเพื่อการป้องกันการผสมแก๊สเบื้องต้น การเพิ่ม CO2 มีความสัมพันธ์กับการลดลงของความเข้มข้นของ O2 ในเฮดสเปซ .
ดอนโซลเบิร์ก Franke , , ,กิลเบิร์ต ( 1971 ) และรายงานผลที่คล้ายกันใช้มาบรรจุเนื้อ และแนะนำให้เพิ่มเริ่มต้นใน CO2 เนื่องจากเนื้อเยื่อใช้ O2 ในขณะที่เพิ่มที่สองสอดคล้อง
การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์