Sustainable development is defined

Sustainable development is defined in the Brundtland Report of
the World Commission on Environment and Development (WCED,1987) as ‘‘development that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their
own needs’’. This concept plays an important role in businesses and supply chains of the 21st century. Supply Chain Management(SCM) is defined as the management of exchanges of materials and
information in the logistics process stretching from the purchasing of raw materials to the delivery of end-products to end customers,so linking several firms (Cooper, Lambert, & Pagh, 1997). SCM is thus responsible for material flows within human society as well
as the exchange of material and energy with the environment.The impacts of SCM should be determined in relation to the three main aspects of sustainability: environmental performance, social responsibility and economic contribution. Yet the focus today is mainly on the economic dimension, through the evaluation of some well-known or best practices. The APQC2 defines a best practice
as: ‘‘Any practice or experience which has proved its value or which is used in an efficient way in an organization, and can be applied in other organizations’’.
We retain that:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาที่ยั่งยืนไว้ในรายงาน Brundtlandโลกกรรมาธิการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (WCED, 1987) เป็นนิ้วที่ตรงกับความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของรุ่นในอนาคตเพื่อตอบสนอง การพัฒนาของพวกเขาความต้องการของตัวเอง '' แนวคิดนี้มีบทบาทสำคัญในธุรกิจและห่วงโซ่อุปทานของศตวรรษที่ 21 มีกำหนด Management(SCM) ห่วงโซ่อุปทานเป็นการจัดการการแลกเปลี่ยนวัสดุ และข้อมูลในกระบวนการโลจิสติกส์ที่ยืดออกจากการซื้อวัตถุดิบในการจัดส่งชิ้นงานให้ลูกค้า การเชื่อมโยงหลายบริษัท (คูเปอร์ Lambert, & Pagh, 1997) ดังนั้น การสิ้นสุด SCM จึงชอบขั้นตอนวัสดุภายในสังคมมนุษย์เป็นอย่างดีเป็นการแลกเปลี่ยนพลังงานกับสิ่งแวดล้อมและวัสดุ ควรกำหนดผลกระทบของห่วงเกี่ยวกับสามด้านหลักของความยั่งยืน: ประสิทธิภาพการทำงานด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจผันแปร ยัง โฟกัสวันนี้ได้ส่วนใหญ่ในมิติทางเศรษฐกิจ ผ่านการประเมินผลการปฏิบัติที่ดี หรือรู้จัก APQC2 การกำหนดแนวทางปฏิบัติ เป็น: ''การฝึกหัดหรือประสบการณ์ซึ่งได้พิสูจน์ค่าของ หรือที่ใช้ในวิธีที่มีประสิทธิภาพในองค์กร และสามารถนำไปใช้ในองค์กรอื่น ๆ ''เรารักษาที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาอย่างยั่งยืนที่กำหนดไว้ในรายงาน Brundtland
ของคณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา(WCED, 1987) เป็น ''
การพัฒนาที่ตรงกับความต้องการในปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตของพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง'' แนวคิดนี้มีบทบาทสำคัญในธุรกิจและห่วงโซ่อุปทานของศตวรรษที่ 21 การจัดการโซ่อุปทาน (SCM)
หมายถึงการบริหารจัดการของการแลกเปลี่ยนของวัสดุและข้อมูลในกระบวนการโลจิสติกยืดออกจากการจัดซื้อวัตถุดิบในการจัดส่งของการสิ้นสุดผลิตภัณฑ์ที่จะสิ้นสุดลูกค้าเพื่อเชื่อมโยงหลายบริษัท (คูเปอร์แลมเบิร์และ Pagh , 1997) SCM
จึงเป็นผู้รับผิดชอบในการไหลของวัสดุที่อยู่ในสังคมมนุษย์เช่นเดียวกับการแลกเปลี่ยนของวัสดุและพลังงานที่มีผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมของSCM ควรจะพิจารณาในความสัมพันธ์กับสามด้านหลักของการพัฒนาอย่างยั่งยืน: ผลการดำเนินงานด้านสิ่งแวดล้อมรับผิดชอบต่อสังคมและการมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจ แต่มุ่งเน้นในวันนี้เป็นส่วนใหญ่ในมิติทางเศรษฐกิจผ่านการประเมินของบางส่วนที่รู้จักกันดีหรือการปฏิบัติที่ดีที่สุด APQC2
กำหนดแนวปฏิบัติที่ดีในนาม:. '' การปฏิบัติใดหรือประสบการณ์ที่ได้พิสูจน์ความคุ้มค่าคุ้มหรือที่จะใช้ในวิธีที่มีประสิทธิภาพในองค์กรและสามารถนำมาใช้ในองค์กรอื่น ๆ ''
เรารักษาที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาที่ยั่งยืนคือ กำหนดไว้ใน brundtland รายงาน
คณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา ( wced , 1987 ) เป็น ' 'development ที่ตอบสนองความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคต เพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา
เอง ' ' แนวคิดนี้มีบทบาทสำคัญในธุรกิจและห่วงโซ่อุปทานของศตวรรษที่ 21การจัดการห่วงโซ่อุปทาน ( SCM ) หมายถึง การจัดการการแลกเปลี่ยนวัสดุ
ข้อมูลในระบบโลจิสติกส์การยืดจากการจัดซื้อวัตถุดิบเพื่อการส่งมอบผลิตภัณฑ์ที่สิ้นสุดเพื่อสิ้นสุดลูกค้า ดังนั้นการเชื่อมโยงหลายบริษัท ( คูเปอร์ แลมเบิร์ต & pagh , 1997 ) SCM จึงเป็นผู้รับผิดชอบการไหลของวัตถุดิบภายในสังคมมนุษย์เช่นกัน
เป็นตราของวัสดุและพลังงานกับสิ่งแวดล้อม ผลกระทบของ SCM ควรพิจารณาในความสัมพันธ์กับสามด้านหลักของการพัฒนางานสิ่งแวดล้อม ความรับผิดชอบต่อสังคม และการมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจ ยังมุ่งเน้นในวันนี้คือส่วนใหญ่ในมิติเศรษฐกิจ ผ่านการประเมินผลการปฏิบัติบางส่วนที่รู้จักกันดีหรือที่ดีที่สุด การกำหนดวิธีปฏิบัติที่ดีที่สุด apqc2
:' 'any ฝึกหรือประสบการณ์ซึ่งได้พิสูจน์คุณค่าของมัน หรือที่ใช้ในวิธีที่มีประสิทธิภาพในองค์กร และสามารถประยุกต์ใช้ได้ในองค์กรอื่น ๆ ' ' .
เราเก็บที่