IMC as a philosophy suggests that a

IMC as a philosophy suggests that an organization may subscribe to the concept of integrating communication whereby the emphasis is on raising awareness of the benefits, and hence intention, to integrate communication messages. Establishing a positive and conscious attitude toward integration may build "esprit de corps" with a flow-on effect on what is done and how it is done, that is, organizational artifacts and values (Harris 1998). This may occur without necessarily physically integrating the functional areas responsible for message creation and delivery (Duncan and Everett 1993; Stewart 1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถาบันเป็นปรัชญาชี้ให้เห็นว่า องค์กรอาจสมัครเป็นสมาชิกกับแนวคิดของการบูรณาการสื่อสารโดยเน้นอยู่ในการรับรู้ประโยชน์ และดังนั้นความตั้งใจ การรวมข้อความที่สื่อสาร สร้างทัศนคติที่เป็นบวก และมีสติต่อรวมอาจสร้าง "เครือ esprit de corps" ด้วยเป็นกระแสบนผลสิ่งที่ได้ทำและว่าจะทำ คือ สิ่งประดิษฐ์ขององค์กรและค่า (1998 แฮร์ริส) นี้อาจเกิดขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องจริงรวมขอบเขตหน้าที่ที่รับผิดชอบในการสร้างข้อความและจัดส่ง (ดันแคนและเอ 1993 สจ๊วต 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

IMC เป็นปรัชญาที่แสดงให้เห็นว่าองค์กรสามารถสมัครกับแนวคิดของการสื่อสารบูรณาการโดยเน้นอยู่ในการสร้างความตระหนักของผลประโยชน์และด้วยเหตุนี้ความตั้งใจที่จะบูรณาการการสื่อสารข้อความ การสร้างทัศนคติที่ดีและใส่ใจต่อการรวมอาจสร้าง "ความรักหมู่คณะ" กับการไหลที่มีผลกระทบกับสิ่งที่จะทำและวิธีการที่จะทำว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์ขององค์กรและค่านิยม (แฮร์ริส 1998) นี้อาจเกิดขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องบูรณาการทางกายภาพพื้นที่การทำงานที่มีความรับผิดชอบสำหรับการสร้างข้อความและการส่งมอบ (ดันแคนและเอเวอ 1993; สจ๊วต 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หรือเป็นปรัชญาที่ชี้ให้เห็นว่าองค์กรสามารถสมัครได้กับแนวคิดของการบูรณาการการสื่อสาร โดยเน้นการสร้างความตระหนักในประโยชน์ ดังนั้นความตั้งใจที่จะรวมข้อความสื่อสาร การสร้างจิตสำนึก ทัศนคติบวก และการจะสร้าง " Esprit de Corps " กับการไหลในผลในสิ่งที่ทำและวิธีการทำ นั่นคือสิ่งประดิษฐ์ขององค์การและค่านิยม ( แฮร์ริส 1998 ) นี้อาจเกิดขึ้นโดยไม่ต้องทางกายภาพ การบูรณาการการทำงานในพื้นที่รับผิดชอบในการสร้างข้อความและจัดส่ง ( ดันแคนสจ๊วตและ เอเวอร์เร็ต 1993 ; 1996 )